GRY-PLANSZOWE.pl

kaimada pisze:Szczerze mówiąc po zderzeniu z Jorvikiem chyba odechciało mi się dalej poznawać gry Stefana Felda .

Nie chodzi o sam brak klimatu, ale tam po prostu jest niewiele gry w grze. Jedna prosta faza, powtarzana aż do zakończenia gry. Mało...

Możecie próbować wyprowadzać mnie z błędu.

Spróbuję. The Speicherstadt/Jorvik to takie strasznie niefeldowskie gry .

kaimada pisze:Szczerze mówiąc po zderzeniu z Jorvikiem chyba odechciało mi się dalej poznawać gry Stefana Felda .

Nie chodzi o sam brak klimatu, ale tam po prostu jest niewiele gry w grze. Jedna prosta faza, powtarzana aż do zakończenia gry. Mało...

Możecie próbować wyprowadzać mnie z błędu.

Jorvik to, wyłączając It Happens.., najsłabsza gra Felda, w jaką grałem. Spróbuj czegoś z jego topu - Zamki, Trajan, Bora Bora. Jesteś klimaciarzem, weź Amerigo, które jak na Felda ma sporo klimatu. Możesz nawet spróbować Wyroczni Delfickiej, która nadal nie jest feldowską kobyłą, ale ma nieporównywalnie większą głębię niż Jorvik.

Nie będę Cię próbował na siłę nawracać. Jeśli po jednej wtopie chcesz odpuścić gry jednego z najlepszych projektantów na świecie, to masz prawo do takiej decyzji

Pan_K pisze:

Apos pisze: 2. Badacze Głębin (z tendencją do wskoczenia na pierwsze miejsce - bardzo niedoceniony tytuł)

Właśnie skończyłem partię po dłuższej przerwie. Mamusiu, jak ja lubię tę grę! Zgadzam się z powyższym (może poza numerem porządkowym ) w całej rozciągłości. Dla mnie AquaSphere pozostanie chyba top of the top Felda.

Zagrałem w życiu w dwie gry Felda - Zamki Burgundii i Badaczy Głębin, mam ochotę na więcej. Obydwie mi się strasznie podobają. Zamki umieściłbym wyżej, ponieważ do tej gry mogę usiąść o każdej porze dnia i nocy i będzie sprawiało mi to przyjemność . Natomiast zanurzenie się w podwodny świat Badaczy wymaga jednak jasnego umysłu i większego skupienia. A wg mojej drugiej połowy grafik przesadził z kolorami i gra wygląda jak dziecięca kolorowanka , co też nie pomaga w koncentracji.

kmd7 pisze:A wg mojej drugiej połowy grafik przesadził z kolorami i gra wygląda jak dziecięca kolorowanka , co też nie pomaga w koncentracji.

Dość typowy zarzut. Rozumiem racje tych, którzy go wysuwają, ale ich nie podzielam.

Z Zamkami mam problem tego rodzaju, że siadłem do nich długo po tym, jak już wsiąkłem w Badaczy. I jakoś tak... doceniam, ale nie przeceniam...
Pewnie gdyby kolejność zapoznawania się z grami była odwrotna - struktura preferencji byłaby inna...

Nie wiem czy dobry temat do tego - niedługo premiera Uczty dla Odyna, a w sierpniu do sklepów wejdą również Zamki Burgundii Czy mógłby ktoś polecić, którą z tych dwóch lepiej jest kupić? Wg BGG wychodzi na zamki, ale wolałbym poznać opinie ludzi, którzy mieli przyjemność zagrać w oba tytuły.

Gatherey pisze:Nie wiem czy dobry temat do tego - niedługo premiera Uczty dla Odyna, a w sierpniu do sklepów wejdą również Zamki Burgundii Czy mógłby ktoś polecić, którą z tych dwóch lepiej jest kupić? Wg BGG wychodzi na zamki, ale wolałbym poznać opinie ludzi, którzy mieli przyjemność zagrać w oba tytuły.

To dwie zupełnie inne, ale bardzo dobre gry. Trochę jak porównywanie jabłek do pomarańczy.
Znam Zamki i bardzo polecam. Ucztę otrzymam dopiero w przyszłym tygodniu i nie mogę się doczekać aż wyląduje na stole .

Napisz coś więcej czego oczekujesz po tych tytułach, na ilu graczy będziesz miał zamiar grać, wolisz rzucanie kośćmi i optymalizowanie ich użycia czy worker placement z głęboką mechaniką?

Bedziemy grać na 2-3 osoby, lubimy rzucać koścmi (zaczynaliśmy od Talismana) W sumie to prawdziwego worker placementa jeszcze nie mieliśmy (chyba, ze Scythe pod to podchodzi), więc ciężko mi się wypowiedzieć na ten temat.

Gatherey pisze:Bedziemy grać na 2-3 osoby, lubimy rzucać koścmi (zaczynaliśmy od Talismana) W sumie to prawdziwego worker placementa jeszcze nie mieliśmy (chyba, ze Scythe pod to podchodzi), więc ciężko mi się wypowiedzieć na ten temat.

Po takim opisie odradzam obie te gry. Zacznijcie od jakiegoś klasycznego, nietrudnego worker placementa.

Jeżeli lubicie rzucać kostkami to zdecydowanie zamki, rzuca się co turę

Wydaje mi się, że uczta będzie trochę za duża jak na pierwszy worker placement. Osobiście nie grałem ale ma 3.83 weight na BGG, co jednak trochę mówi.

mat_eyo pisze:

kaimada pisze:Szczerze mówiąc po zderzeniu z Jorvikiem chyba odechciało mi się dalej poznawać gry Stefana Felda .

Nie chodzi o sam brak klimatu, ale tam po prostu jest niewiele gry w grze. Jedna prosta faza, powtarzana aż do zakończenia gry. Mało...

Możecie próbować wyprowadzać mnie z błędu.

Jorvik to, wyłączając It Happens.., najsłabsza gra Felda, w jaką grałem.

Widzicie Panowie, a dla mnie "The Speicherstadt" to najbardziej niedoceniana gra Felda. Mam ogromną słabość do niej, chyba właśnie przez tę inność. To świetny tytuł dla casuali i sprawdzony na gateway. Tytuł prosty w tłumaczeniu, zawiera ciekawy element licytacyjny, no i mający w zanadrzu opcje nieczystych zagrań (dający niewielkie pole do negocjacji i wskazywania komu można najbardziej zaszkodzić). Jorvika jeszcze nie próbowałem (za dużo zakupów własnych) i czekam na okazję jak ktoś w POZ będzie akurat miał i grał.

Studiując listy ulubionych gier Pana Stefana widać iż poza jakimiś żelaznymi klasykami reszta już jest sprawą indywidualnych preferencji i chyba należy wypróbować każdy tytuł osobiście, a nie kierować się opiniami innych osób

mat_eyo pisze:

Gatherey pisze:Bedziemy grać na 2-3 osoby, lubimy rzucać koścmi (zaczynaliśmy od Talismana) W sumie to prawdziwego worker placementa jeszcze nie mieliśmy (chyba, ze Scythe pod to podchodzi), więc ciężko mi się wypowiedzieć na ten temat.

Po takim opisie odradzam obie te gry. Zacznijcie od jakiegoś klasycznego, nietrudnego worker placementa.

Nie wiem, czy moge kontynuowac w tym temacie - ale jakieś przykłady nietrudnego worker placementa? Zastanawiałem się nad Tzolkinem - nada się?

Gatherey pisze:

mat_eyo pisze:

Gatherey pisze:Bedziemy grać na 2-3 osoby, lubimy rzucać koścmi (zaczynaliśmy od Talismana) W sumie to prawdziwego worker placementa jeszcze nie mieliśmy (chyba, ze Scythe pod to podchodzi), więc ciężko mi się wypowiedzieć na ten temat.

Po takim opisie odradzam obie te gry. Zacznijcie od jakiegoś klasycznego, nietrudnego worker placementa.

Nie wiem, czy moge kontynuowac w tym temacie - ale jakieś przykłady nietrudnego worker placementa? Zastanawiałem się nad Tzolkinem - nada się?

Kończąc off top - napisz do mnie na pw, coś wybierzemy

Tzolkin to wg mnie trudna gra. Do prostszych zaliczają się Epoka Kamienia, Filary Ziemi, Szczęść Boże, Lords of Waterdeep i inne.

Panowie Dyskutujmy w tym wątku o grach Felda, plaese

Wracając do Felda - co jest takiego trudnego w Zamkach? Wystarczy otworzyć pudełko, przeczytać instrukcję - przy każdym tytule polecam to robić przy rozłożonej grze, ewentualnie podejrzeć jakiś filmik tłumaczący zasady. I już można grać. A samo odkrywanie co i w jakiej kolejności zrobić to sama przyjemność! I stanowi o tym, że chce się wracać do rozgrywki, aby próbować nowych kombinacji. Naprawdę nie ma się czego bać, tym bardziej, że na planszy gracza wszystkie akcje (gracza i budynków) są opisane.

kmd7 pisze:Wracając do Felda - co jest takiego trudnego w Zamkach? Wystarczy otworzyć pudełko, przeczytać instrukcję - przy każdym tytule polecam to robić przy rozłożonej grze, ewentualnie podejrzeć jakiś filmik tłumaczący zasady. I już można grać. A samo odkrywanie co i w jakiej kolejności zrobić to sama przyjemność! I stanowi o tym, że chce się wracać do rozgrywki, aby próbować nowych kombinacji. Naprawdę nie ma się czego bać, tym bardziej, że na planszy gracza wszystkie akcje (gracza i budynków) są opisane.

Tutaj się wtrącę. Nie uważam, by ZB były grą trudną, ale wszystko zależy od punktu widzenia. Moja nowa pani potrzebowała ok. trzech rozgrywek, żeby mniej więcej zapamiętać zasady i zależności, ale była to pierwsza "poważniejsza" gra, w jaką zagrała w życiu. Dlatego sądzę, że dla niej ta gra była relatywnie trudna. Ikonografia na planszy kompletnie dla niej nieczytelna, i do dziś raczej pamięta co robi jaki budynek, a nie rozumie z obrazków. Suma sumarum aktualnie nie chce grać w nic innego, tylko cały czas w ZB, więc mimo wszystko odnieśliśmy sukces.

Ależ ja nie twierdzę, że wszystko od razu się zapamięta. Przy dwunastej rozgrywce zajrzałem jeszcze do instrukcji, bo wyskoczyła jakaś sporna sprawa, i pewnie jeszcze nie raz zajrzę . A ikonki dają radę - w moim przypadku kluczowym było zapamiętanie kierunku strzałki - "zbierająca" z planszy głównej i 'umieszczająca" płytki w posiadłości.
Gdyby porównać Zamki z np. Belfortem, widać znaczącą różnicę w trudności przyswojenia zasad.

PS. No, chyba, że to ja jestem dziwny, bo Badaczy Głębin też uznałbym za łatwą w sensie "easy to learn hard to master" .

Na ten moment wygląda to tak (nie mam jeszcze zdania o Macao, pierwsza partia nie zachwyciła, ale w kolejnej już poczułem flow i widzę coraz większy potencjał tej gry, zdecydowanie mam ochotę ją bardziej ograć. W Wyrocznię Delficką, Badaczy Głębin, Amerigo i Notre Dame grałem tylko raz, więc również nie mam jakieś mega ugruntowanej opinii ).

1. Trajan
2. Bora Bora
3. Luna
4. W Roku Smoka
5. Zamki Burgundii
***
6. Rialto
7. Wyrocznia Delficka
8. Macao
9. Amerigo
***
10. La Isla
11. Badacze Głębin
12. Notre Dame

Jako, że tytuł wątku brzmi "najlepsza gra", to podaję jeden tytuł. Dla mnie jest to zdecydowanie Trajan.

Długo się zbierałam, żeby wrzucić swoją listę Do tej pory poznałam 17 Feldów. Część grana tylko 1 raz (Macao, W roku smoka, Amerigo, Luna), więc lista pewnie się zmieni z czasem. Pierwsza trójka wydaje się być jednak niezagrożona.

1. Zamki Burgundii
2. Trajan
3. Bora bora
4. Notre Dame
5. Zamki Burgundii kościane
6. Macao
7. Wyrocznia delficka
8. Amerigo
9. Badacze głębin
10. Roma
11. La Isla
12. Luna
13. It happens
14. Rialto
15. Zamki Burgundii karciane
16. W roku smoka
17. Rum&Pirates

Posiadam/grałem:
Zamki Burgundii
Trajan
Która lepsza? Mechanicznie obie świetne, natomiast jeśli chodzi o jakość wykonania to Trajan wręcz masakruje ZB. Zwycięzcą zostaje:
TRAJAN

Czas chyba odświeżyć nieco temat, w sumie z dwóch powodów - dwie gry Stefana w roku 2018 oraz to:
https://boardgamegeek.com/boardgameexpa ... ew-content
(w nagłówku jest jako expansion for Luna, ale rozszerzanie gry, która od dłuższego czasu nie jest dostępna brzmi dziwnie... chyba zatem będzie to Luna w wersji deluxe)

Odłóżmy jednak przyszłość na przyszłość.

Jak w waszych rankingach plasują się najnowsze propozycje pana Felda? Trochę późno zabrałem się za jego twórczość i obecnie wiele jego gier jest niedostępnych, stąd też nie będę się silił na prywatne rankingi, z kolei liczne obserwacje Carpe Diem i Forum Trajanum jakoś mnie nie skłoniły do wrzucenia ich do koszyka przy kolejnym zamówieniu. Przegapiłem coś istotnego, czy lepiej jednak poszperać za starszymi tytułami (bądź poczekać na ich wznowienie)?

Ja grałem tylko niestety w 2 gry Pana Felda;/ Czyli Zamki Burgundii i w Roku Smoka. Obie przypadły mi do gustu, ZB chyba bardziej, ale może być to spowodowane większą ilością rozgrywek. Myślę że więcej tytułów przede mną, m.in. bardzo zainteresowała mnie gra Badacze Głębin. Chciałbym przeczytać sobie instrukcję do niej w naszym rodzimym języku ale niestety strona wydawnictwa nie działa:/ Podratowałby ktoś jakimś namiarem bądź skanem po Polsku?

La Isla
Badacze Głębin
Notre Dame

W sumie to minęło 19 miesięcy od poprzedniej listy. Poznało się 3 nowe gry Mistrza więc można się pokusić o podsumowanie.
Obecnie wyglądało by to tak:

1. Rialto
2. Trajan
3. Bora Bora
4. Zamki Burgundii
5. Carpe Diem
6. Aquasphere
7. Macao
8. Notre Dame
9. Merlin z dodatkiem Arhtur
10. Bruges
11. Strasbourg
12. Luna
13. Amerigo
14. La Isla
15. Forum Trajanum
16. It happens
17. The Speicherstadt
18. W roku smoka
19. Roma
20. Wyrocznia Delficka
21. Filary Ziemi -Pojedynek budowniczych