. Ale gdy zagrałem to naprawdę nie żałowałem ani centa wydanego na tę grę. Miałem zamiar sprzedać ją po zagraniu. Ale wyzbyłem się tej myśli całkowicie!
Rozgrywka nie jest uniwersalna. Sporo ludzi już pograło na moim egzemplarzu więc mam porównanie. Od zachwytu, poprzez świetne, niezłe aż do rozczarowanych którzy się poddali w trakcie gry. Dla ludzi wkręcających się w klimat, nie grzebiących się w mechanice gra będzie kapitalna. Wsiąka się w ten świat bardzo. Mimo tego że są w niej zasady i reguły typowe dla planszowek, polegną na niej zwolennicy móżdżenia eurowatego nad planszą. I to nie że względu na trudność zagadek. Te poza jedną z 1 scenariusza w asylum nie są ekstremalnie trudne. Dlatego poszukiwacze zagadek się zawiodą.
Gra jest nietypowa. Dlatego dla niektórych którzy łapią jej klimat jest po prostu objawieniem i grą która dała jedne z najprzyjemniej spędzonych wieczorów nad planszą w tamtym roku.
Wieczoru dosłownie niepowtarzalnego. Wartego swojej ceny.
Ale rozumiem ludzi którzy kręcą z niedowierzaniem głową. 120 kart ma niby wyczarować jakiś świat? No litości... wydaliście taka kasę za przyjemność nie warta swojej ceny i wstyd wam się do tego przyznać ot co.
Ja mogę się tylko uśmiechnąć pod nosem i dotknąć pamięcią magii tego 1 wieczoru. Czy to jest warte aż tyle czy tylko tyle każdy sam musi rozstrzygnąć
Wysłane z mojego SM-J500FN przy użyciu Tapatalka
To jest gra dla frajdy, a nie satysfakcji ze optymalnie rozwiązanego problemu.
