GRY-PLANSZOWE.pl

Widzę, że zadałeś to pytanie w obu wątkach. Jeszcze jedna ważna różnica, którą warto podkreślić:
- LotR to łamigłówka w znacznie większym stopniu skupiona na budowaniu talii. Działanie kart jest bardziej złożone, trzeba odpowiednio dobrać bohaterów, szukać synergii między kartami itd. Dla fana przebudowywania i optymalizowania decków jak znalazł.
- AH LCG skupia się na talii znacznie mniej. Oczywiście też trzeba skleić sensowny deck, ale nie jest to aż tak karkołomne zadanie - wiadomo, musisz mieć w talii pewną liczbę kart podstawowych, a potem uzupełniasz ją tym, na co Ci przyjdzie ochota. Łatwiej stworzyć talię tematyczną bez wrażenia, że kosztem tematyczności poświęciłeś siłę. Co więcej, w AH LCG tą jedną talią gra się później wiele scenariuszy, więc teoretycznie dobrze złożona talia powinna sobie poradzić ze wszystkim. W LotRze talie, które są świetne w jednych warunkach, w innych mogą się okazać słabe, co zmusza do szukania nowych rozwiązań.

AH LCG daje większe wrażenie ciągłości, bo uczestniczysz jako bohater w dłużej opowieści, po drodze rozwijając swoją postać. Moim zdaniem jest bardziej klimatyczny, ale to może też zależeć od prywatnych preferencji. Ja, mimo że lubię Władcę Pierścieni (choć nie jestem psychofanem) i uwielbiam podziwiać grafiki na kartach LotRa, to w samej rozgrywce czuję wyłącznie dość suchą matematykę.

Gatherey pisze:Ktos jest w stanie się wypowiedzieć jak to śmiga solo? Lepiej/gorzej niż Horror w Arkham czy zależy od tego, który klimat ktoś lubi?

Mega śmiga solo
Ale tak jak w AH, zupełnie inna gra solo vs w grupie. Czasem scenariusz jest mega trudny solo, a czasem scenariuszj est trudny w grupie (karty przeciwności ze słowem kluczowym "per player"). Balansuje się generalnie Jak nie jeden scenariusz, to w większym przekroju jest prawie równo.
Ja zacząłem AH i LotR na początku tego roku, więcej gram w LotRa, jakoś mnie bardziej bawi, albo wewnątrz czuję, że w LotRze mam więcej do nadrobienia, to musze w to grać by nadrobić
Na pewno jak ktoś lubi Lovecrafta, a nie lubi Tolkiena to też pewno zaważy, chociaż ostatnio było pytanie na fanpagu LotRa jak to z ksiązkami, czy wszyscy fani czy nie i się okazało, że jest kilka osób które nie dierży książki, ale generalnie grę uwielbia. Ja preferuję świat Tolkiena, ale Lovecrafta świat też bardzo lubię - chociaz znam go bardziej z gier, niżby z książek, których to przeczytałem ze dwie.
W teorii, AH to ulepszenie LotRa. Poniekąd to prawda. Jest bardziej spójny, masz fajny storytelling, trochę RPG, masz jedną postac, którą rozwiajsz niżby armię jak to może być w LotRze, więc imersja jest też większa. Mechanicznie co do zasad, też mam wrażenie, że AH jest łatwiej przyswajalny. Ale LotR u mnie wygrywa tym, że każdy scenariusz (na solo) musimy oddzielnie deckbuildować. Bo zazwyczaj deck z poprzedniego scenariusza nie nadaje się na następny w ogóle. Ewentualnie może jakoś z małym szczęściem się uda (nie grałem sagi jeszcze, nie wiem jak tam jest). Ale na pewno nie chcesz isć tym samym deckiem po Hunt for Golum, na Carrocka. W AH trochę inaczej, niezależnie od scenariusza, musisz być gotowy na całą kampanię, chyba że rzeczywiście masterujesz sobie scenariusze. Co wiele osób uważa za minus (budowanie talii per scenariusz w LotRze) i dlatego woli AH. Mnie osobiście to bawi i się mi podoba kombinowanie per scenariusz.

Co do trudności i złych kart na draw na początku, no niestety tak jest. Ale w AH też, bądź osobom nienastawioną na walkę i losuj non stop potwory przez kilka tur, dodaj sobie dwa pod rząd insta faile + jakieś coś (-4) przy unikach i pograne. Tak samo w lotrze. Zły draw zniszczy zawsze Czy to lotr, czy ah.
Rzeczywiście też, lotr 3 scenariusz, to trochę słaby pomysł ze strony FFG, bo jest zbyt trudny jak na dostępną pulę kart i jeśli chodzi o solo. Ba, wręcz prawie niemożliwy.

Co do "W Arkham mozesz przegrać i grać dalej" to dla mnie jest własnie coś, co mnie demotywuje w tej grze mocno. Nie mam w ogóle satysfakcji wtedy z rozgrywki i idąc dalej czuję niesmak, więdząc że coś spieprzyłem ale gra pozwala mi iść dalej. Co więcej, będę miał tylko trudniej bo perma kary są.. to po co grać dalej, może lepiej zacznę od nowa. I te myśli każa mi odstawić tę grę na rzecz LotRa, który jest zero jedynkowy. Wygrałem, albo nie. (Oczywiście przy powtórkach, bo jak pierwszy raz podchodzę do kampanii, to te kary są fajne, po to są te zakończenia V1, V2 V3, ale drugi raz pdochodząc do tego samego, już wolałbym zaczynać od nowa, skoro wiem że zepsułem coś, to zmienię coś w talii i będzie lepiej)

Generalnie polecam obie gry W LotRze uwielbiam łamigłówki, w AH uwielbiam klimat i przygodę.

Z tym budowaniem zupełnie nowych talii do każdej przygody to jednak nie mogę się zgodzić. Gdy miałem pierwszy cykl to tak faktycznie było, ale teraz mając praktycznie wszystko, moja talia stała się bardzo uniwersalna. Oczywiście, kilka przygód nadal wymaga dokonania wyraźnych zmian w talii, ale to tylko kilka scenariuszy.
Co do porównania WP i HwA to dla mnie zdecydowanie wygrywa WP. Po prostu przyjemniej mi się gra, subiektywne odczucie. W HwA miałem poczuć klimat, ale jakoś nie chwyciłem. Mechanika miała być lepsza, ale często mnie irytowała. Poświęcałem cenne zasoby, a wylosowany żeton wszystko niweczył i nie szło temu zaradzić. W WP jest więcej okienek akcji, czuję że mam większy wpływ na rozgrywkę i kontrolę stołu. W HwA jest trudniej solo niż w WP, a granie na dwie ręce mnie nie rajcuje.

RUNner pisze:Z tym budowaniem zupełnie nowych talii do każdej przygody to jednak nie mogę się zgodzić. Gdy miałem pierwszy cykl to tak faktycznie było, ale teraz mając praktycznie wszystko, moja talia stała się bardzo uniwersalna. Oczywiście, kilka przygód nadal wymaga dokonania wyraźnych zmian w talii, ale to tylko kilka scenariuszy.

Pewno tak, moje wrażenia w sumie są jeszcze tylko oparte na Mirkwood Cycle (Khazadum cykl jeszcze nie otwarty mimo że kupiony, tak samo Hobbit, ale jeszcze nie doszedłem do tego.) Ale pewno masz rację, potem już można w miarę uniwersalne coś zbudować sądzę.
Dygresja, dlatego też każdy pack przechodzę z posiadaniem bohatera, który doszedł w danej części, co by sobie utrudnić jakoś Czyli w Hunt For Gollum musiałem mieć Bilba, Carrock Frodo itd.

RUNner pisze:Z tym budowaniem zupełnie nowych talii do każdej przygody to jednak nie mogę się zgodzić. Gdy miałem pierwszy cykl to tak faktycznie było, ale teraz mając praktycznie wszystko, moja talia stała się bardzo uniwersalna. Oczywiście, kilka przygód nadal wymaga dokonania wyraźnych zmian w talii, ale to tylko kilka scenariuszy.

A ja mam trochę inne wrażenie. Od core setu przez pierwsze dwa cykle budowaliśmy talie i parliśmy nimi przez wszystkie scenariusze bez większych zmian i problemów. Potem zmienialiśmy talie i od samego początku jechaliśmy po kolei wszystkie scenariusze. I tak w kółko, w miarę otwierania kolejnych paczek. Rozbiliśmy się na Spadkobiercach Numenoru. Te scenariusze są zwyczajnie zbyt trudne do przejścia takim o deckiem. Trzeba się na nie techować, bo inaczej nie ma rady. Podobnie część scenariuszy z Przeciwko Cieniowi. W Głąb Ithilien czy Las Druadan to absurdalne scenariusze, które potrafią zaorać graczy w pierwszej turze tak, że nie ma co zbierać.
Nie mam całej kolekcji, więc może później się to układa na korzyść wszechstronnych talii, ale w tym momencie kolekcjonowania nie bardzo jestem w stanie to zrobić, poza jakimiś patentami typu Caldara, trzy krasnoludzkie decki albo prowincje. To z kolei średnio mnie nie bawi.

Mnie SN za bardzo nie rozbili gdy gram solo, bo wtedy gram mono Taktyką, ale gdy grałem z siostrą (Duch), to faktycznie było ciężko. Może zależy to od preferencji sferowych, bo mając czerwoną Eowinę, praktycznie żaden scenariusz mi niestraszny. Może jedynie Podróż do Rhosgobel, ale to przygoda mocno skrojona pod zielonych.

Ta gra jest gorsza niz narkotyki.

Na poczatku myslisz o niej dwie minuty, a zapominasz na caly dzien.
Pozniej myslisz o niej caly dzien, a zapominasz na dwie minuty.

Do tego jest to zwyczajny holokaust dla mojego portfela.

RUNner pisze: Może jedynie Podróż do Rhosgobel, ale to przygoda mocno skrojona pod zielonych.

Doslownie przed chwila zagrałem ten scenariusz po raz pierwszy. Zastanawialem sie, dlaczego idzie mi tak łatwo i szybko. Trzecia karta przygody mnie zbiła z nóg niezłe zdziwienie.

arqueek pisze:Doslownie przed chwila zagrałem ten scenariusz po raz pierwszy. Zastanawialem sie, dlaczego idzie mi tak łatwo i szybko. Trzecia karta przygody mnie zbiła z nóg niezłe zdziwienie.

The hell xD Właśnie wszedłem się pożalić na FB lotrlcg bo jeszcze mam rołożoną na stole moją porażkę, że miałem to samo. easy peasy lemon squeezy i 3 quest phase.. THE HELL!? Wczoraj w końcu pobiłem Carrocka solo, dziś rano zacząłem to i kit. Rzeczywiście mocno zielona talia musi być, ale jeszcze muszę wcisnąć tam Leadershipa, bo nowego bohatera muszę mieć w talii. Generalnie było blisko, jakieś 5 dmgu zostało, dobry draw był na tych roślinkach, ale za mało leczących innych kart i mogłem podreperować mu trochę zdrowia w trakcie podróży.

Z tym myśleniem mam to samo, jak w pracy nie wejdę na ringsdb by coś nie zmienić, to będzie dobrze ;D

1. Orientujecie się czy Czarni Jeźdźcy będą jeszcze dostępni w sklepach, będzie dodruk?

2. Czy moglibyście doradzić, jakie talie zbudować dla 2 graczy na Ucieczkę z Dol Guldur? (posiadamy podstawkę, Khazad Dum, oba Hobbity oraz cykl Cienie Mrocznej Puszczy bez Polowania na Golluma).

MartusMarcin pisze:
2. Czy moglibyście doradzić, jakie talie zbudować dla 2 graczy na Ucieczkę z Dol Guldur? (posiadamy podstawkę, Khazad Dum, oba Hobbity oraz cykl Cienie Mrocznej Puszczy bez Polowania na Golluma).

Jedna to musi być Gimli z Eowiną na krasnoludach.

Czy grał ktoś w ostatnie 2 dodatki z sagi i może powiedzieć parę słów jak wygląda trudność scenariuszy? Głównie w przypadku solo. Chodzi mi o to czy rzeczywiście są przesadnie trudne, bo tak ktoś pisał na BGG

Pojawił się nowy FAQ, póki co po angielsku. Wersja printer friendly.
Oberwało się Boromirowi i Hamie. Efekty kilku innych kart również zostały zmienione, aby zapobiec nadużyciom.

krokodiler pisze:Pojawił się nowy FAQ, póki co po angielsku. Wersja printer friendly.
Oberwało się Boromirowi i Hamie. Efekty kilku innych kart również zostały zmienione, aby zapobiec nadużyciom.

A wiemy coś czy jest instrukcja, któa obejmuje kompleksowe zasady? Tak jak to się zdarza do Legendary Marvel czy do Descenta?

@ LotR companion: tutaj instrukcja, a tutaj zaktualizowane opisy kart.
Beorn @hallofbeorn.com też na bieżąco aktualizuje opisy kart zgodnie z FAQ (np. Boromir A.D. 2017).
Jest też zbiór zebranych oficjalnych odpowiedzi twórców gry czyli Unofficial FAQ by alogos tutaj (część z nich znalazła się w FAQ), ale to nie jest w żaden sposób scalone z instrukcją.

Pytanie o koszulki.
Obecnie stosuje mayday ultra-fit, ultra pro platinium, ultra pro fit.
Mam wrażenie, że żadne z nich nie są dobre.

Mayday są jak szmatki, ultra pro platinium są za duże na wysokość i szerokość, a ultra pro fit są za krótkie i karta z nich minimalnie wystaje.

Czy moglibyście polecić coś optymalnego, ale nie tak drogiego jak FFG?

Jednocześnie, podzielcie się proszę sposobami na trzymanie wszystkich kart w jakimś porządku. Obecnie robi się tego dużo i robi się bajzel.

krokodiler pisze:@ LotR companion: tutaj instrukcja, a tutaj zaktualizowane opisy kart.
Beorn @hallofbeorn.com też na bieżąco aktualizuje opisy kart zgodnie z FAQ (np. Boromir A.D. 2017).
Jest też zbiór zebranych oficjalnych odpowiedzi twórców gry czyli Unofficial FAQ by alogos tutaj (część z nich znalazła się w FAQ), ale to nie jest w żaden sposób scalone z instrukcją.

Dzięki, nie ma wersji do wydruku?

krokodiler pisze:Pojawił się nowy FAQ, póki co po angielsku. Wersja printer friendly.
Oberwało się Boromirowi i Hamie. Efekty kilku innych kart również zostały zmienione, aby zapobiec nadużyciom.

Oberwało się przede wszystkim Caldarze. Pościnali wszystkie topowe comba odpalające wielokrotnie jakiś efekt.

Ilekroć wychodzi nowy FAQ, zastanawiam się czy banhammer dosięgnie wreszcie Steward of Gondor. Ale nie. Już nigdy jej nie ruszą chyba. Jedna z najmocniejszych kart w całej serii i nawet nie jest Restricted? Albo chociaż wymaganie, że można podpiąć tylko pod bohaterów z Gondoru...

rattkin pisze:Ilekroć wychodzi nowy FAQ, zastanawiam się czy banhammer dosięgnie wreszcie Steward of Gondor. Ale nie. Już nigdy jej nie ruszą chyba. Jedna z najmocniejszych kart w całej serii i nawet nie jest Restricted? Albo chociaż wymaganie, że można podpiąć tylko pod bohaterów z Gondoru...

http://ringsdb.com/find?q=t%3Aattachment+x%3ARestricted
Restricted kojarzą mi się z przedmiotami. Że bohater nie uniesie np więcej jakichś ciężkich przedmiotów, albo jak widać również konie są restricted. Chociaż nie wiem po co bohaterowi dwa konie, lub jak uniesie dwie zbroje. Ale załóżmy, że jest taki zwinny że każda noga na innym koniu
A Steward of Gondor to title. Nie jest to przedmiot, a tytułów możemy mieć ile chcemy I nie przeszkadza nam to w ewentualnym poruszaniu się, czy nie zajmuje miejsca.
Co do tlyko Gondorczyków, to sam Steward robi z Ciebie Gondorczyka No i biedny Aragorn nie mógłby tego tytułu dostać, gdybyś dodatek traita zmienił na wymaganie

Więc musieliby by inaczej to znerfować. ALE! Co wtedy z pulą kart w samym CS? Te zmiany muszą być na tyle akceptowalne, że w przypadku posiadania samego CSa nadal byś był w stanie cieszyć się solo w CSie ze scenariuszy. Aktualnie jesteś, mając co prawda 2-3 CSy ale możesz z jakąś tam szansą wygrać ten trzeci scenariusz solo. Zdejmując siłę tej karcie, nie sądzę bym był w stanie kiedykolwiek wygrać 3 scenariusz solo.
Może podniesienie kosztu tego o 1 zasób? Dość delikatne, patrząc że i tak się zwraca po drugiej turze, a nie od razu ;p bo rzeczywiście karta jest darmowa, a daje niewyobrażalny bonus

Przecież Steward of Gondor ma gwiazdkę. Jest ograniczony nawet bardziej niż restricted bo może być tylko jeden na całą grę i dla wszystkich graczy.

Dwa konie czyli na jednym jedziesz, a drugi na sznurku biegnie z za Tobą. Jak pierwszy się zmęczy to zmiana : )

Sarseth pisze: A Steward of Gondor to title. Nie jest to przedmiot, a tytułów możemy mieć ile chcemy ;) I nie przeszkadza nam to w ewentualnym poruszaniu się, czy nie zajmuje miejsca.

Jasne, ale idąc drogą pełnego realizmu, można pytać, jak to jest, że byle tytuł generuje zasoby :)

Ograniczenie na unique to żadne ograniczenie. Mając trzy w decku, karta wyskakuje albo w startowej ręce albo zaraz na początku. A jak już wyskoczy, to daje niesamowitego kopa. Zdobyte zasoby można potem przekazywać innym graczom, to niewielki problem.

rattkin pisze:Jasne, ale idąc drogą pełnego realizmu, można pytać, jak to jest, że byle tytuł generuje zasoby :)

Np. tytuł

mgr. inż. fizyki kwantowej generuje 2500zł

lub

poseł na Sejm RP generuje yyy ... tego się chyba nie da policzyć z wszystkimi przywilejami ale odpowiednimi tytuł generuje ogromne zasoby nawet w nieplanszówkowym świecie : )

rattkin pisze:Jasne, ale idąc drogą pełnego realizmu, można pytać, jak to jest, że byle tytuł generuje zasoby

To proste. Byle chłopi przynoszą Ci podczas Twojej podróży po Morri przydatne rzeczy, jedzenie, złoto, ze względu że jesteś namiestnikiem Gondoru Ah, zapomniałem, Namiestnik Gondoru korsarz kobieta Na'asiyah.
No tak, generalnie realizm gdzieś tam znika już dawno ;p Tytuł dla Gondorczyków lub Dunedainów(Dunedaininczyków? szczerze nie wiem) miałby sens jak najbardziej, pytanie czy to nie za duża restrykcja?

Pytanie do tych, który posiadają Sagę: czy te scenariusze są bardziej zjadliwe do gry solo jedną talią? W WP trochę pograłem w 1. i 2. zwykły cykl i pamiętam, że bez grania na 2 ręce było ciężko, a nie jestem fanem takiego rozwiązania.

Które dodatki lepiej zakupić, także w kontekście tego, że przestaną być niedługo dostępne? Droga Mrocznieje i Zdrada Sarumana czy cały cykl Dwarrowelf?

Obecnie posiadam obydwa hobbity, khazad-dum i cykl cienie mrocznej puszczy (bez polowania na golluma).
Zastanawiam się jak będzie wyglądać gra w Sagę bez Czarnych Jeźdźców i o ewentualny ich dodruk.