GRY-PLANSZOWE.pl

W końcu!
Dzięki wielkie Gambicie. Recenzja świetna!

Gambit pisze:Taka tam wideorecenzja Dead of Winter.
Obejrzyj na ZnadPlanszy
Obejrzyj na YouTube

Niestety recenzja słabiutka, po kilku minutach przewinąłem na koniec, bo myślałem że usnę na tym monotonnym kazaniu. 'Czego chce Janett Taylor'? - 'na pewno dwóch Murzynów na raz, takich jak z reklamy Old Spice' -przyszło mi do głowy po kolejnej słabej melodramatycznej wstawce. Nie tędy droga Tomku. Więcej dynamiki i obetnij to o połowę.

Tak jak posałem w rzucie okiem - wszystkie karty się wyginają i nie leżą płasko. Lokacje, przedmioty, postacie - no wszystkie. Ale imho to nie przeszkadza w grze, po prostu szkoda że się tak dzieje.

Hmmm... mi osobiście ta forma bardzo przypadła do gustu.
Sposób prowadzenia trochę przypomina mi "Sensacje XX wieku", prowadzone przez Wołoszańskiego. No i według mnie wyróżnia się na tle recenzji innych recenzentów. Ale to tylko moje subiektywne odczucie.

Jak dla mnie recenzja bardzo przystępna. Oglądając ją nie czułem znużenia. Niestety.....chyba ostatecznie przekonała mnie ona do gry co jest WIELKIM minusem .

Dla mnie recenzja nieco chaotyczna, o samej grze dużo też się nie dowiedziałem. Powiem tak - gdybym już wcześniej nie zamówił preordera, to ta recenzja by mnie do tego nie przekonała.

Jak to mówią...Nie da się wszystkich zadowolić. Jedyne co można łatwo zrobić, to wszystkich wku@#$&ić

Gambit pisze:Jak to mówią...Nie da się wszystkich zadowolić. Jedyne co można łatwo zrobić, to wszystkich wku@#$&ić

E tam, aż tak źle nie było.
Ale gdybyśmy obydwaj łyknęli Red Bulla (Ty przed nagrywaniem ja przed oglądaniem) byłoby na pewno lepiej!:-)

Witam
Mam pytanie odnośnie gry, napaliłem się na nią ale jest jeden problem. Sam z angielskim nie mam problemu ale współgracze juz maja. Czy jak tylko jedna osoba zna dobrze język to gra będzie śmigać miło czy występuje potrzeba tłumaczenia kart które muszą być ukryte. Wiem że ma być Polska edycja ale nie znam wydawcy i nie znam jego polityki do dodatków. Ogólnie lubię dodatki do gier więc jeśli do DoW wyjdzie dodatek a jak kupując Polską edycję zostane w D%@^e jak przy Mage Knighcie. Ogólnie coraz bardziej się boję rodzimych wydań gier z uwagi na dodatki.

karty nie są jawne dla innych graczy, znajomość języka jest tutaj konieczna, karty zawierają sporo tekstu... samo wydanie wersji pl podstawki jest już takim żartem i niepowodzeniem organizacyjnym że lepiej się bać o dodatki

Zorak pisze:Witam
Mam pytanie odnośnie gry, napaliłem się na nią ale jest jeden problem. Sam z angielskim nie mam problemu ale współgracze juz maja. Czy jak tylko jedna osoba zna dobrze język to gra będzie śmigać miło czy występuje potrzeba tłumaczenia kart które muszą być ukryte. Wiem że ma być Polska edycja ale nie znam wydawcy i nie znam jego polityki do dodatków. Ogólnie lubię dodatki do gier więc jeśli do DoW wyjdzie dodatek a jak kupując Polską edycję zostane w D%@^e jak przy Mage Knighcie. Ogólnie coraz bardziej się boję rodzimych wydań gier z uwagi na dodatki.

Duże połacie tekstu są publiczne, ale na kartach tajnych też jest po zdanku czy dwóch, tak samo jak w warunkach odpalania się Crossroadsów (które są tajne). Więc nie wszyscy muszą znać bardzo dobrze (jeden sprawny tłumacz wystarczy), ale każdy musi rozumieć na poziomie "standardowoplanszówkowym".

NTomasz pisze:samo wydanie wersji pl podstawki jest już takim żartem i niepowodzeniem organizacyjnym że lepiej się bać o dodatki

A co masz konkretnie na myśli?

Eh czyli znając życie to wspolgracze beda krecic nosem. Przy Mage Knighcie do dzis sobie pluje w brode bo i tak bralem do gry solo ale wydawca tak ladnie zapewnial ze dodatek wydadza ze sie skusiłem. Kupcow i korsarzy juz tez mialem "w koszyku" ale w ostatniej chwili wybrałem coś innego i teraz z ulgą wiem że to dobra decyzja była.
Jak było przy innych grach wydanych przez wydawce, wydawał dodatki czy na podstawce się kończyło ? Sądzać po hypie na DoW i konstrukcji gry dodatki są niemal pewne.

Zorak pisze:Witam
Mam pytanie odnośnie gry, napaliłem się na nią ale jest jeden problem.

W dużym skrócie, karty można podzielić na trzy rodzaje
1) karty "itemków", które tworzą rękę gracza; te są siłą rzeczy tajne, ale angielskie teksty są na dość prostym poziomie. Większość z nich to łatwiutkie rzeczy, z gatunku "wyrzuć żeby dołożyć dwie puchy żarcia do zapasów". Kilka bardziej skomplikowanych, ale nic strasznego. Zresztą, nawet jeżeli ktoś zagra ją błędnie, zawsze można go poprawić i reszta się nauczy. Jest maciupinka szansa, że akurat ten błąd zepsuje mu grę, ale ogólnie po dwóch grach i przemieleniu sporej ilości kart, podejrzewam że to będzie śmigać.

2) karty ukrytych celów; ich angielski także nie jest skomplikowany, ale tutaj każdy błąd - co oczywiste - może mieć fatalne skutki. Byłby to na pewno kwas, gdyby ktoś już się cieszył zwycięstwem, po czym okazałoby się, że sorry Winnetou, źle zrozumiałeś swoją kartę, przegrałeś. Jeśli w towarzystwie będzie choć jeden smarfon z dostępem do sieci, jakieś diki.pl pod ręką, powinno się tego uniknąć

3) Crossroadsy, czyli markowe karty tej gry, teoretycznie spokojnie możesz ciągnąć wszystkim innym Ty. Tylko Tobie ktoś tę jedną na rundę musi wyciągnąć. Wystarczy do nich zrozumienie kilku słówek, które precyzują, kiedy karta wchodzi do gry, potem główny tekst i tak możesz czytać już Ty. Więc jeśli masz jedną osobę z ciut lepszym angielskim, możesz jej to zadanie powierzyć i jakoś to będzie

Podsumowując powyższe: generalnie, jeśli są to osoby które z angielskim miały styczność, to sobie poradzą. Gra nie będzie od nich wymagać znajomości nie wiadomo jak wyszukanych słówek i literackich form gramatycznych Taki...lower intermediate, najwyżej. Warto tylko, by prowadzący grę - w domyśle zapewne Ty - tłumacząc wyjaśnił kilka kluczowych lub unikalnych dla gry pojęć, jak np. "roll for exposure" (czyli rzucanie tą śliczną, czerwoniutką k12), różnicę pomiędzy kartami "equipped" a "in hand" oraz pojęcie "survivors in your following" (szczegół, które może byś super ważny: są zadania, które dają zwycięstwo za posiadanie iluś tam "survivors in your following"; tu chodzi o ocalałych pod Twą komendą nie licząc lidera grupy).

4) reszta kart, które są jawne. Jak się dobiera nowego ocalałego: jest jawny, więc można wspólnie odczytać jego umiejętność. Odsłaniamy nowe kryzysy: Mistrz Gry może je przeczytać. Crossroadsy: jak już pisałem, są czytane publicznie, więc to zadanie może przejąć MG. Tylko upewnij się, że podołasz zadaniu ich tłumaczenia. Tekstu tam jest naprawdę dużo, czasem są to słówka trudne lub klimaciarskie. Podejrzyj sobie tę fotkę w linku poniżej; jeśli będziesz w stanie szybko przetłumaczyć NA GŁOS (bo w główce to każdemu jakoś lepiej idzie :>) jej tekst bez "...yyyy...", "....errrrm...", "i, no wiecie, totamto", to zapewne dasz radę!

https://boardgamegeek.com/image/2387943 ... e=original

P.S. Pierwszy dodatek już zapowiedzieli, więc nawet więcej niż pewne

Ink pisze:

NTomasz pisze:samo wydanie wersji pl podstawki jest już takim żartem i niepowodzeniem organizacyjnym że lepiej się bać o dodatki

A co masz konkretnie na myśli?

Strzelam:
Że dobrze, że wątek o SW IA tak śmiga, bo dzięki temu reszta forum też.

kwiatosz pisze:

Ink pisze:

NTomasz pisze:samo wydanie wersji pl podstawki jest już takim żartem i niepowodzeniem organizacyjnym że lepiej się bać o dodatki

A co masz konkretnie na myśli?

Strzelam:
Że dobrze, że wątek o SW IA tak śmiga, bo dzięki temu reszta forum też.

brawo wygrałeś nagrodę specjalną - jesteś bliżej miliona postów

NTomasz pisze: brawo wygrałeś nagrodę specjalną - jesteś bliżej miliona postów

Kurczę, skoro tylko odpowiadam to ciągle jesteś krok przede mną

Mam pytanie, czy jest sens grania w 2 osoby?

evenstar pisze:Mam pytanie, czy jest sens grania w 2 osoby?

Na początku 16 strony Yavi napisał szczegółowy post na ten temat

A ktoś z was miał okazje zagrać we dwoje z tymi zmienionymi zasadami?

Jeśli chodzi o Prisoner's Dillemma, to ja grałem parę razy tak. Gra się świetnie, w porównaniu do wariantu czysto kooperacyjnego który jest bardzo łatwy i dość nudny. Gra się robi paranoiczna, trudniejsza i ciekawsza.

rattkin pisze:Jeśli chodzi o Prisoner's Dillemma, to ja grałem parę razy tak. Gra się świetnie, w porównaniu do wariantu czysto kooperacyjnego który jest bardzo łatwy i dość nudny. Gra się robi paranoiczna, trudniejsza i ciekawsza.

Jak wygląda wtedy sprawa balansu celów? Niektóre podobno są bardzo ciężkie przy dwóch graczach.

Btw chiński nowy roku już za nami, fajnie by było dostać od wydawcy jakieś info o polskim wydaniu.

Nie oglądałem wszystkich celów, ale póki co, żaden nie wyglądał na taki, którego nie da się zrobić.

To dobrze, dzięki za odpowiedź. Gdyby na dwie osoby sensowny był tylko full coop, to pewnie bym tak nie grał w ogóle. Jak chcę współpracować z żoną żeby nie dać się zabić to mam Robinsona albo ostatni tydzień przed pensją

O co chodzi z Prisoner's Dillemma?