Re: Gutenberg (Katarzyna Cioch, Wojciech Wiśniewski)
: 22 paź 2021, 11:33
ma to sens. przy tego typu czcionce, lustrzane "a" oraz "e" mogły być bardzo łatwo pomylone.
Spoiler:
Na początku zlecenia, składające się z dwóch części (druk i upiększenia) jakoś skojarzył mi się ze zleceniami z Dwergara. Na pierwszy rzut oka podobny koncept, ale finalnie jednak odczucia inne.
Mechanizm inicjatywy, jaki w Gutenbergu mamy, jest dość ciekawy. Pierwszy raz z takim rozwiązaniem mam styczność, choć zapewne nie jest to jakaś wielka nowinka. Działa to dość fajnie. Wydaje mi się, że przy większej liczbie graczy będzie mieć większe znaczenie, ale i na 2 jak na czymś mi mocno zależało cisnąłem inicjatywę na daną akcję.
Zasady gry są proste, a przede wszystkim intuicyjne. W zasadzie nie musiałem wiele tłumaczyć, raz powiedziałem jak co działa i starczyło do gry. Potem też wszystkie zależności dość łatwo wpadają.
Nie jest to, jak gdzieś tu wcześniej pisano, jakaś ultra mózgożerna gra, ale szczerze mówiąc spodziewałem się jeszcze płytszej rozgrywki. Tu się pozytywnie zaskoczyłem, bo jednak trzeba się troszkę nakombinować i po każdej partii czułem satysfakcję, nic się nie działo samo, losowość nie zabija (w zasadzie jej nie odczułem). Widzę zlecenie, które mi pasuje, cisnę inicjatywę w zlecenia. Potrzebne mi ulepszenie? Inicjatywa tamże. Ciekawa zębatka, to samo
.Co do zębatek, jakoś bardzo mi podpasowały. Cała ta zabawa z dopasowywaniem, przekręcaniem jest dla mnie mocno satysfakcjonująca. Taka mała gra w grze.
Zastanawiałem się jak tu sprawa może wyglądać z taktykami... w sensie czy w ogóle są
Na tę chwilę wydaje mi się, że raczej idzie się wszędzie po trochu. Owszem można skupić się na mecenatach i z tego punktować, pójść mocniej w rozwój specjalizacji, które też dają punkty albo cisnąć ostro w optymalne dla siebie zlecenia. Na razie wszystko to wydawało mi się sytuacyjne, ale może jak ogram nieco więcej, to zauważę większy rozstrzał różnych podejść.
Ogólnie rozgrywka nam się spodobała. Jako podsumowanie najlepsze będą reakcje mojej lubej, z którą ogrywałem grę.
Jak powiedziałem jej, że biorę Gutenberga (którego przechrzciła mianem "Gargamel"
), opisałem o co chodzi, że drukarnie, czcionki, zdobienia... no nie była zachwycona. Temat jej, delikatnie mówiąc, nie porwał.Po rozłożeniu, już się oczki do komponentów rozpaliły. Po pierwszej rozgrywce (którą wygrałem, lepiej znałem grę) nie mogła się doczekać drugiej, żeby mi dowalić... no i następnego dnia mi dowaliła
Emocjonowała się do ostatniej rundy punktacją i jak okazało się, że przeważyły punkty za guldeny (ja poszedłem bardziej w mecenat, ona w rozwój specjalizacji, a do tego mądrzej dobierała zlecenia), radości nie było końca
, bo jednak rdzeń jest sporo mniejszy od mojego kciuka, zaś kciuk nie jest płaski 