Granie z dziećmi.

[Don Simon]

Córeczka , w listopadzie 4 latka. Mamy, gramy i lubimy: nogi stonogi , potwory do szafy , pewnego razu, zamek kasteliny [troszeczkę podgląda] i mnóstwo memo i loteryjek.

Co następne ? Myślicie że jest już gotowa na pędzące żółwie ?

A zamek Kasteliny sie dobrze sprawdza? Rozumiem, ze to takie na zmysl dotyku (musi w ciemno wybrac odpowiedni ksztalt i wielkosc koralika)?

Dzieci z Carcasonne super, ale jako ukladanka i zabawka ludzikami. Nie potrafie mojego przekonac, ze trzeba z jakims sensem to ukladac i ludziki rozstawiac

Superfarmera swiadomie nie chce sprowadzac . Mam nadzieje, ze Nogi Stonogi ewentualnie by to zastapily (tzn. rzucanie kostkami).

Baobab mi pokazuje od 6 lat to nawet nie rozwazalem. Jednak jest latwiejszy?

[Dellas]

Jest jeszcze jedna gra, w którą gra namiętnie mój młody. Fakt wymaga ona nieco czasu do zrobienia... ale to akurat syn wykonał samodzielnie.
Zbieraliśmy kapsle, a potem wydrukowałem młodemu listę ikonek z gry komputerowej Battle od Wesnoth. Są tam obrazki, orków, magów, łuczników, konnych, chłopów, łotrzyków itd... Cała paleta ikonek. Potem godzinami młody sam wycinał i przyklejał na wew. stronę kapsla. Był tak szczęśliwy że ma swoją armię "figurek", że razem z żoną przecieraliśmy oczy. Teraz staczamy długie bitwy, w których wyobraźnią dziecka czasem sam nie ogarniam. Ponadto koleś ma swoją kolekcję kostek (przytarganych z różnych planszówkowych imprez) i mamy domowego bitewniaka w wersji dla dzieci.
To co jest najważniejsze, że młody zrobił to sam (co ciekawe sam wpadł na pomysł, żeby z kapsli zrobić "figurki") i widać że jest z tego niesamowicie dumny.
Czasem mam wrażenie że najlepiej dzieci bawią się zwykłymi patykami ...

[grucha]

A zamek Kasteliny sie dobrze sprawdza? Rozumiem, ze to takie na zmysl dotyku (musi w ciemno wybrac odpowiedni ksztalt i wielkosc koralika)?

Przed wybieraniem "kosteczki" można 10 sekund obejrzeć co i gdzie jest po czym obraca się zamek, więc prócz dotyku dochodzi jeszcze pamięć i orientacja, to co było po lewej mamy teraz po prawej stronie.
Moim zdaniem jest jeszcze za wcześnie na tę grę ale bawimy się dobrze (córka troszeczkę podgląda] , a z czasem myślę że to ogarnie.

[Aduanath]

Dzieci nie mam, acz może coś z gier FoxGames przypadnie do gustu? Ostatnio miałam okazję zagrać w Miau! - moim zdaniem świetna gra (nawet dla dorosłych!).

[Don Simon]

Tam nic dla 4-latkow nie widzialem ciekawego...

[Andreal]

Będąc przy samoróbkach, można przecież samemu wraz z dzieckiem zrobić własną, prostą grę planszową. Kilka godzin z głowy, a jaką radochę ma dziecko.

Nasza wspólna robota sprzed kilku miesięcy(to jest ocean), co więcej, czasami sobie jeszcze gramy:

Spoiler:

[lacki2000]

Będąc przy samoróbkach, można przecież samemu wraz z dzieckiem zrobić własną, prostą grę planszową. Kilka godzin z głowy, a jaką radochę ma dziecko.

My też lubimy tworzyć samoróbki i ustalać zasady gry (w końcu trzeba jakoś przygotować projektantów gier z przyszłego pokolenia ). Prócz klasycznych twórczości na papierze można jeszcze projektować gry z klocków Lego plus kości, frajda dla dzieci niesłychana (skarby, potwory, labirynty).

Baobab mi pokazuje od 6 lat to nawet nie rozwazalem. Jednak jest latwiejszy?

Nasza córka grała w to już jak miała niecałe 3 lata ale trzeba jej było przypominać reguły zagrywania kart. Gra ma kilka, może 10 różnych kart, gra się w otwarte karty i jest to typowa zręcznościówka więc ten wiek 6 lat jest mocno przesadzony. Można już grać od wieku gdy się nie gryzie/gnie/ślini kart aż do momentu zanim dopadnie nas parkinson.

[alagor]

Dzieci z Carcasonne super, ale jako ukladanka i zabawka ludzikami. Nie potrafie mojego przekonac, ze trzeba z jakims sensem to ukladac i ludziki rozstawiac

Załapie w końcu

Dla 4 - latków dobre są także Pluszaki Rozrabiaki. W pudełku znajdują się dwie gry. Jedna to "kości" - zupełnie jak Nogi Stonogi, tylko ściągamy zabawki z półek zamiast dokładać nogi Druga jest ciekawsza i przeznaczona raczej już dla dzieci w wieku lat 5 czy 6. Tutaj już trzeba trochę planować by poruszać pionkiem w taki sposób by zebrać jak najwięcej żetonów tym samym kolorze i z ta samą postacią. No i w tej chwili ta część Pluszaków jest w bardzo dobrych cenach

[grucha]

A co powiecie na Dobble kids ? Czy dzieci mają szansę w starciu z dorosłymi ?

[alagor]

W klasyczne Dobble szans nie mają (gdzieś od 7 - 8 roku życia to może się zmianiać ). Wersji Kids nie widziałem. Zapewne będzie podobnie, ale dzieciakom jednak powinno się grac łatwiej.

[adam_k27]

W klasyczne Dobble szans nie mają (gdzieś od 7 - 8 roku życia to może się zmianiać ). Wersji Kids nie widziałem. Zapewne będzie podobnie, ale dzieciakom jednak powinno się grac łatwiej.

Mam synów w wieku 7 i 9 lat i bardzo trudno jest mi z nimi wygrać w ZnajZnak i ZnajZnak Monte Cassino (praktycznie to samo co Dobble, ale z wariantem edukacyjnym). Trzy dni temu grałem z młodszym i wygrał 2 partie z 3, a naprawdę się starałem. Oczywiście gramy tak, że punktuje się za wskazanie samego znaku, bez potrzeby znajomości co to jest, choć po wskazaniu czytamy co to za znak.

[Perpetka]

Siostrzenica zaczęła ogrywać dorosłych w Dobble bez for w okolicach 6 urodzin.
Z młodszymi gramy tak, że dorosły musi znaleźć wszystkie pary (swoja-środkowa, środkowa-przeciwnika, swoja-przeciwnika) i w tym wariancie moja obecnie 4latka ogrywa nas od pół roku. W normalne Dobble, nie jakieś uproszczone.

[alagor]

Z młodszymi gramy tak, że dorosły musi znaleźć wszystkie pary (swoja-środkowa, środkowa-przeciwnika, swoja-przeciwnika) i w tym wariancie moja obecnie 4latka ogrywa nas od pół roku. W normalne Dobble, nie jakieś uproszczone.

Fajny patent, muszę spróbować.

[lacki2000]

Dziś u mnie była sobota pracująca od 8:00 do 20:00 więc wstawałem rano niezbyt radośnie.
Oczywiście dzieci wstały same wcześniej (jak to dzieci w weekendy) i słyszałem zaspanym uchem, że w coś tam się bawią w pokoju. Zajrzałem a tam te pociechy moje (6 i 4,5 lat) na podłodze rozłożyły planszę Ognistego Podmuchu i ta moja młodsza mówi z radością:
- Tato tato, ratuję kotka z pożaru! A tego pana nie uratowaliśmy!
- Co? Oparzył się i pojechał do szpitala? (no chciałem tak załagodzić dramat pożarowy)
- Nieee, spalił się!

Sami sobie, nicponie wyjęli grę z szafy, gdzieś tak przed siódmą rano i zagrali w wersję podstawową. Z jednej strony byłem przerażony rozsypanymi żetonami na podłodze ale z drugiej to się radowałem ogromnie, że jednak moja krew

[13thcaesar]

Mój 5-letni synek uwielbia superbohaterów Marvela - Avengersów, Spider-mana, fantastyczną czwórkę itp.
Zakupiłem więc Legendary Marvel - ang. semi-kooperacyjną grę deck-building'ową. Fakt maluch nie umie jeszcze czytać a co dopiero mówić o barierze językowej, jednak zaskoczył mnie.

Wytłumaczyłem mu zasady, które załapał w mig, a jako że gra się z odkrytymi kartami to po prostu czytałem mu co dana karta robi, pozostawiając mu decyzję którą kartę zakupić, którego wroga zaatakować. Zna cyferki, więc bez problemu wiedział jaka karta ma jaką wartość ataku (pazurki), a jaką punktów rekrutacji (gwiazdki), sam na paluszkach podliczał te wartości i wiedział kogo może zaatakować, a kogo zwerbować. Byłem zszokowany jak szybko zapamiętywał co dana karta robi, wystarczy że raz ją przeczytałem i później jak się pojawiała to pamiętał jaki ma efekt. Czerpie z tego ogromną radość i satysfakcje, zwłaszcza gdy uda nam się pokonać jednego z super-złoczyńców, a do tego zdobędzie tytuł "Legendarnego Bohatera" - przyznawany graczowi który zdobędzie najwięcej punktów za "aresztowanych" złoczyńców i uratowanych przechodniów.


Gra mu się tak spodobała że chciałby w nią grać naokrągło, w końcu może grać swoimi ulubionymi superbohaterami, ale poza samą zabawą dla mnie jest to dobra metoda żeby przy okazji zachęcić go do nauki liczenia - nie podliczam za niego wartości, tylko zachęcam żeby sam to robił na palcach, rozgrywka trwa może dłużej ale ważne ze uczy się przy tym dodawania i odejmowania.

[krecilapka]

Mój 5-letni synek uwielbia (...) Legendary Marvel

szok

Tydzień temu poległ pomysł grania w tę grę z dorosłymi, jako, że jest w niej zbyt duża zależność językowa . Dzieci nie przestają mnie zadziwiać

[13thcaesar]

Też byłem zszokowany że ogarnął tą grę, a tym bardziej że potrafił wysiedzieć przy niej i grać według zasad. Wcześniej zakupiłem mu grę Potwory do Szafy, jednak już po trzeciej rozgrywce mu się znudziła i zaczął wprowadzać swoje zasady. A przy Marvel Legendary grał według zasad i potrafił wysiedzieć skupiony przez całą rozgrywkę, a po zakończeniu partii chciał odrazu zagrać kolejny raz i kolejny. Ale sądzę że właśnie dlatego ta gra sprawia mu taką frajdę, bo jest o jego ulubionych superbohaterach. A jako że zna postacie z Marvela to poznaje po rysunkach kto jest kim. Uczy się przy tym liczenia i trochę angielskiego, bo przy okazji tłumacze mu co niektóre słowa znaczą po polsku.

Zdziwiło mnie też z jaką łatwością przychodziło mu zapamiętywanie jaki efekt ma jaka karta, fakt nie pamięta wszystkich i nadal musze mu większość czytać, ale sporo też zapamiętał, zwłaszcza karty wrogów. Minusem jest to że karty Bohaterów mają te same rysunki (w dodatkach już każda ma inny rysunek) przez co trudniej mu zapamiętać jaki mają efekt, ale niektóre potrafi poznać po samej wartości kosztu. Nauczył się też kilku combosów, i strasznie się cieszy gdy uda mu się odpalić jakąś kombinację kart.

[Legun]

7-letnia córka znajomych zdaje rodzicom telefoniczną relację z obozu, na którym dużo grają - na koniec dodaje:
I powiedzcie wujkowi jaka jestem gierna!

[rastula]

Potęga tematu i wyobraźnia dziecka pokona każdą barierę !

[gryAlibi]

Chciałem was zapytać o wasze doświadczenia w graniu z małymi dziećmi. Jakie tytuły byście proponowali? W moim domu rośnie mały planszoholik, chciałbym dokonywać właściwych wyborów. Jak na razie najbardziej udanym zakupem jest dla mnie pod tym względem Small World, syn jest zachwycony ale co ważne jest to tytuł w który gram z nim z przyjemnością. Gramy co najmniej raz dziennie, zdarzało się, ze kiedy nie miałem czasu siadał sam do gry i wcielał w życie wymyślone przez siebie zasady solo. SW jest dla niego taką inspiracją, że widziałem, że rysuje sobie stworki z tej gry, cały czas o nich opowiada, oczywiście zna już na pamięć poszczególne zdolności. Oglądaliśmy zdjęcia dodatków i cały czas mnie prosi żebym je kupił. Robi duże postępy także pod względem taktycznym, co jest dla mnie bardzo istotne, ponieważ liczę, że jak podrośnie będzie moim głównym towarzyszem do poważniejszych gier strategicznych.

Z innych gier : w Carcassonne bardzo lubi grać, kiedy proponuje Epokę Kamienną stwierdza, że jest za długa i za bardzo nie ma ochoty, to samo w przypadku Cyklad. No i oczywiście Pędzące żółwie bardzo lubi, jednak ten tytuł po 20 rozgrywkach nieco mi się przejadł, wolałbym tytuły które podpasują nam obu i będą miały większą żywotność.

Ja mam pięciolatka i też gram z nim bardzo często w najróżniejsze tytuły. Mój bardzo lubi Carcassonne, Koncept wręcz uwielbia (sam wymyśla hasła i ostatnio gdy miałam zgadnąć Avengers to nieźle się nagłowiłam), lubi Abalona oraz z tych dziecięcych 5 sekund junior, zupa z karaluszka i spuzzle. No i oczywiście Dobble. Generalnie lubi wszystko co jest dla mnie super Nieraz nawet w Martynique na lekko zmienione zasady gramy-on jest fanem każdej gry. Z tych wszystkich jednak ulubiona to Koncept i Carcassonne.

Wysłane z mojego Lenovo A3500-F przy użyciu Tapatalka

[gryAlibi]

Ah ostatnio jeszcze w Panic lab się zakochał...bardzo szybko znajduje Amebki w wersji zasad dla dzieci. Polecam, bo super nam się w to grało.

Wysłane z mojego Lenovo A3500-F przy użyciu Tapatalka

[wajdzik83]

Do grania z pociechami szczerze polecam gry kooperacyjne. Mój 6 letni syn uwielbia Legendy Krainy Andor, Ghost Stories, Magia i Myszy, Zakazana Wyspa... Gramy praktycznie codziennie i się nie nudzimy Nie gramy przeciwko sobie tylko zastanawiamy się oboje jak pokonać grę Polecam również Qoridor.

[cohlerc1]

Mój 5-letni synek uwielbia superbohaterów Marvela - Avengersów, Spider-mana, fantastyczną czwórkę itp.

To żeś mi dał do myślenia, ostatnio zrezygnowałem z zakupu wychodząc z założenia że syn jeszcze nie załapie (też ma 5 lat). Trza znów wziąć na celownik

[Merry]

Się wtrącę;-)
Każdego września zaczynam zajęcia z nową grupą dzieciaków, klasy 1-3. Pierwsze dwa miesiące to orka straszna, zanim się nauczą ZACHOWANIA PODCZAS GRANIA;-). Następnie gramy w różne "plastiki" typu Nino Delfino, lotti carotti itp. Po czym dzieciaki mają dosyć i wchodzą już w inne tytuły. Sprawdzają mi się:
- Super bohaterowie (wiem,wiem, jakie ma błędy itp ale dzieciaki ją kochają)
- Duuuszki
- Wyścig czarownic
- Ubongo Junior
- Dzieci z Carcassonne ale już ostatnio mniej
- 5 sekund junior
- Stary dobry Detektyw Kroko;-)
- Halli Galli oczywiście;-)
Najbardziej cenię sobie tytuły, które dzieciaki mogą wytłumaczyć samodzielnie innym.
Niestety nie mogę sobie pozwolić na dłuższe tytuły ponieważ dzieciaków mam 24.....

[wirusman]

A co polecicie dla 3 latki?