GRY-PLANSZOWE.pl

Odi pisze:Kto jutro wybiera się do Gdyni?

No ja tu cały czas jestem Nie wiem jeszcze jak to będzie jutro, bo wciąż walczę na froncie bakteryjno-wirusowym.

A tak przy okazji to przez was znów gram w HoI3 (bo na HoI4 wciąż czekam). Trzecia próba zagrania Włochami i na razie idzie dobrze. Jest styczeń 1941. Zająłem całe Bałkany (Grecja się tylko broni na Krecie, desanty się nie udały bo Royal Navy wciąż się panoszy po Śródziemnym ale za kilka miechów będą gotowi spadochroniarze), Turcję, Irak, Egipt. USA powoli się wtrąca w nie swoją wojnę (już pływają konwoje Lend-Lease a Niemcy coś mało U-botów wypuszczają). Co ciekawe mój przyjaciel Adolf już w maju 1939 zaatakował Polskę (bez paktu R-M z Sowietami) i zajął ją w całości. Potem zaatakował Luksemburg, potem Danię, Holandię, Belgię i Francja padła już chyba pod koniec '39. Z Norwegią też mu trochę pomogłem wypowiadając wojnę Szwecji, przez co mógł swoje czołgi przekulać szybko i bezpiecznie po całej Skandynawii.
Ja strasznie się wlokę przez Afrykę, odbijam co mi Angole zabrali. Niestety zaczynają się problemy z zaopatrzeniem, bo mi wytłukli prawie wszystkie konwoje. Zaletą Włochów jest duża polityczna i geograficzna swoboda ruchów ale są najsłabsi produkcyjnie, dość zacofani technologicznie i mają mały manpower. Poprzednie moje dwie próby grania Włochami skończyły się przegraną głównie z powodu nieskutecznych ofensyw niemieckich (jeszcze w '41 nie zdobyli Francji a już atakowali Sowietów tylko częścią historycznych sił!). Polecam pograć, ogrom detali powala, w tym roku wychodzi HoI4 (miejmy nadzieję, choć zapewne grywalne będzie po kilku patchach i dodatkach gdzieś tak za rok). Taka dygresja

To znak, że trzeba wprowadzić Triumph&Tragedy



Ja skończyłem przygodę z grami komputerowymi gdzieś na etapie HoI2. Fajnie się grało, ale moja ulubiona grą z serii była jednak zdecydowanie Victoria.
Acz pamiętam, że zdobycie Hiszpanami (republikanami) południowych Chin (a właściwie rozbiór Chin dokonany wspólnie z Japonią) sprawił mi wiele radości

Odi pisze:To znak, że trzeba wprowadzić Triumph&Tragedy
Ja skończyłem przygodę z grami komputerowymi gdzieś na etapie HoI2. Fajnie się grało, ale moja ulubiona grą z serii była jednak zdecydowanie Victoria.
Acz pamiętam, że zdobycie Hiszpanami (republikanami) południowych Chin (a właściwie rozbiór Chin dokonany wspólnie z Japonią) sprawił mi wiele radości

T&T wygląda zachęcająco.

Republikańska Hiszpania z faszystowską Japonią? Skandal! ;] (Raz w Hoi2 grając Włochami zaatakowałem Niemców w ich miętki austriacki brzuszek gdy oni bawili się z Rosjanami. Długo nie wytrzymali wojny na trzy fronty...)

Ja z historycznych Paradoxu grałem prawie we wszystko (prócz Sengoku), w Victorię grałem najmniej, najbardziej podoba mi się Europa Universalis (wyścig kolonizacyjny to jest to! ) a najwięcej to chyba grałem w Crusader Kings (islamizacja Rusi to też jest to! ) - bo tam można zacząć grę będąc praktycznie nikim (jakimś tam hrabią Pcimia Dolnego) by, wykorzystując krwawe techniki kariery, stać się Królem, Cesarzem, Sułtanem, Papieżem, Kalifem lub wciąż nikim

W CK nie grałem. Najgorsze, że mnie zachęciłeś, a to przecież ogromny pożeracz czasu jest....

Odi pisze:W CK nie grałem. Najgorsze, że mnie zachęciłeś, a to przecież ogromny pożeracz czasu jest....

teraz akurat jest walentynkowa promocja (https://www.paradoxplaza.com/games/featured-deals) Warto trochę tego czasu przeżreć by poczuć klimat epoki Średniowiecza (najtrudniejszy moment dla Piastów to wytrzymanie mongolskiej nawały, sprytni chanowie albo każą zmienić religię albo grożą wojenką - a armia 10-20tys rycerzy przeciw 100-150 tys. konnym to trochę słaba karta przetargowa...). Granie Piastami jest ciekawe bo wydziela w graczu pokłady stereotypowego patriotyzmu ale warto też grać muzułmanami (mnożą się jak króliki, groźba wygaśnięcia rodu jest znikoma ale znacznie większe groźby wojen rodzinnych o władzę), protestantami, są ponoć też dodatki dające możliwość grania poganami, Złotą Ordą, itp., tak więc losy Europy i okolic można zmienić diametralnie względem historii (co oczywiście jest najpiękniejsze we wszystkich grach historyczncych Paradoxu). Jest cała masa smaczków, bo tu gra się rodem a nie krajem i dba się o rozwój rodu (odpowiednia edukacja, dobór małżeństw, likwidacja konkurencji) - sporo radości jest z obserwowania jak się drzewo genealogiczne rozrasta a wraz z nim majątek, wpływy i posiadłości (no i to akumulowanie bogactwa, by przeżyć mongolską nawałę ale nie zdradzajmy wszystkiego).
Najtrudniejsze to jak stary wspaniały król umiera i młody zostaje królem, którego co najmniej połowa możnych nienawidzi, najbardziej oczywiście kolejny pretendent do tronu - wojna o koronę gwarantowana. Sytuacja dodatkowo może być utrudniona młodym wiekiem następcy tronu - poniżej 16 roku życia (chyba) z dworu zostaje wyznaczony regent, który ma spory wpływ na decyzje gracza. Raz mi się przydarzyło, że nowy 4-letni król miał za regenta jakiegoś spiskującego ambitnego heretyka, który co chwila organizował na młodego zamachy (wypadki na polowaniach, trucizny, jadowite węże, full-serwis), wszystkie na szczęście nieudane, aż go marszałek koronny zdybał i wrzucił do lochów. Jak młody król dorósł, to kazał heretyka ściąć a nowy marszałek, który okazał się być synem ściętego heretyka, dnia pewnego zepchnął "przypadkowo" króla z balkonu i na jego miejsce wskoczył bodajże jakiś kuzyn. Tak więc w monarchii jak w socjalizmie - walczy się z problemami, które się samemu stwarza
O, znalazłem mojego screena sprzed prawie dokładnie dwóch lat (17 stycznia 2014): Tam akurat grałem małym muzułmańskim królestwem bułgarsko-wołżańskim (https://pl.wikipedia.org/wiki/Bu%C5%82g ... sko-Kamska) które podbiło okoliczne ludy pogańskie szybciej niż Rurykowicze, których też potem podbiłem i zislamizowałem pod groźbą dekapitacji (wielu nie poddało się tej groźbie). Na screenie widać, że mam młodego władcę, któremu głównie zagraża Święte Cesarstwo Rzymskie oraz Bizancjum (mają największe armie i inną religę) i Szwecja, która może silna nie jest ale wykorzysta każdą okazję by mnie najechać (i vice-versa). No i za kilkanaście lat przygalopuje Czyngis-han. Chyba gdzieś mam jeszcze sejva ale nie mam ani kawałka czasu do pożarcia by zobaczyć co będzie dalej (zapewne jakieś wojny wewnętrzne, bo młodego władcę każdy chce wycyganić).

Dobra, kończę offtop, bo się skończy promocja i nie zdążysz

Ale ta promocja walentynkowa, to chyba dla singli jest... Obecnych, albo przyszłych (jeśli jacyś sparowani kupią grę, to zapewne długo sparowani nie zostaną :/)

My się wybieramy jutro. Do zobaczenia

Ja również się pojawię

To na razie mamy szóstkę. Brzmi jak idealny skład do Quartermastera, albo dwa równoległe Churchille/Triumph&Tragedy

mnie niestety nie będzie

Oooo.. niedobrze. Ktoś za Ciebie bedzie musiał grać nazistami

Zwojuj tam te bakterie i wracaj do zdrowia!

Zainaugurowaliśmy wczoraj Triumph & Tragedy, z połowicznym sukcesem.

Gra jest stosunkowo prosta, ale dając graczom szeroka paletę możliwości, pozwala również dowolnie kształtować tempo rozgrywki, przez co można czasem ugrzęznąć w dyplomatycznych przepychankach, zamiast wesoło hasać po mapie armiami i flotami. Poniekąd tak właśnie było wczoraj.
Spokojny wyścig po punkty między ZSRR i Rzeszą, zakończony rozbiorem brytyjskiego imperium, przyniósł ostatecznie zwycięstwo tej drugiej frakcji.

W pierwszej grze popełniliśmy trochę błędów (niedostateczna rozbudowa potencjału Aliantów, ZSRR zaniechało uderzenia na Niemcy), ale pewnie w kolejnych byłoby lepiej. Na pewno gra jest stosunkowo prosta i przystępna, jak na oferowane możliwości, i będzie jeszcze gościć na stołach podczas naszych spotkań.

O, widzicie, jak ładnie sobie dają radę naziści gdy mnie nie ma Czy w tej grze USA jakoś się włącza do wojny?

Tak, USA są obiektem działań dyplomatycznych graczy, ale mogą się przyłączyć tylko do Aliantów - Niemcy i Sowieci mogą to jedynie (?) opóźniać. Generalnie jankeskie wojska mogą pojawić się najwcześniej w 1942 roku.

Kalendarz najbliższych spotkań:

- 23 lutego, wtorek, Gdańsk, Bifor, godz. 17-22
- 1 marca, wtorek, Gdynia, Caffe Anioł, godz. 17-22
- 9 marca, środa, Gdańsk, Bifor, godz. 17-22 [zmiana z 8 marca!]
- 15 marca, wtorek, Gdynia, Caffe Anioł, godz. 17-22
- 22 marca, wtorek, Gdańsk, Bifor, godz. 17-22
- 29 marca, wtorek, Gdynia, Caffe Anioł, godz. 17-22

Zapraszamy!

Pojawię się w najbliższy wtorek.

Fajno

Kto jeszcze, oprócz Pani Whisky, zamierza się zjawić jutro w Gdańsku?

Postaram się przyjść z CoHem pod ręką jeżeli ktoś będzie chętny (może ktoś początkujący).
Oczywiście mogę zagrać w coś innego.

Dzisiaj w końcu uda mi się wpaść. Miałem znowu przerwę, więc zagram we wszystko

Tym razem spotkanie lżejsze, co nie znaczy, że gorsze, bo grało się bardzo fajnie. Womag nie dotarł, niestety, ale i tak było nas 4-5 osób, w tym nowa koleżanka Marta

Najpierw dwie zacięte partyjki w 303, a potem na stole pojawiła się zapomniana, acz przecież niegdyś mocno hype'owana, D-Day Dice. Zagraliśmy najpierw trening (1 plansza), który zakończyliśmy pozytywnie - zdobyciem wyznaczonego bunkra. Po przerwie na Pictomanię (taki niewojenny wyjątek ), pełni zapału, zasiedliśmy do misji trzeciej (sektor lądowania "Utah"). No i tu pojawiły się schody. Od początku szło nam bez rewelacji. Fakt, że jeden z czterech plutonów doszedł w ogóle do bunkra zakrawa na cud. Ogólnie jednak zalegliśmy pod ogniem na przedpolu bunkra i zabrakło już ludzi i odwagi, by ruszyć się dalej.

Ogółem grało się bardzo, bardzo fajnie. Choć to kooperacja, nie miałem poczucia sterowania graczami przez kogokolwiek. Konieczność wejścia do bunkra przez każdy z plutonów, tworzy ducha zespołowego działania. Poziom trudności jest chyba dobrze dobrany, aczkolwiek sam się zastanawiam, jak się będzie grało na 10 planszy...
Na pewno D-Day Dice wchodzi do stałego zestawu, który zabierał będę na każde spotkanie.
Za tydzień zapraszam do Gdyni




PS
A Pictomania po raz kolejny wskazuje mi na minus naszych spotkań, którym jest brak lekkich, towarzyskich gierek drugowojennych. Oczywiście tematyka jest trudna, więc nic dziwnego. Ale dla dobra spotkań przydałoby się mieć kilka lżejszych, integrujących propozycji na 20-40 minut. Na razie mamy tylko Scape.

Przepraszam, ale w ostatniej chwili musiałem zmienić plany i nie dotarłem. Widzę że D-Day Dice to bardzo ciekawa gra. Muszę kiedyś spróbować.

Odi pisze:minus naszych spotkań, którym jest brak lekkich, towarzyskich gierek drugowojennych. Oczywiście tematyka jest trudna, więc nic dziwnego. Ale dla dobra spotkań przydałoby się mieć kilka lżejszych, integrujących propozycji na 20-40 minut. Na razie mamy tylko Scape.

Spróbujcie Czas Honoru: Operacja Most III, Down in Flames: Aces High. Z odrobinę cięższych i dłuższych Duel in the Dark i Duel of the Giants.
No i dlaczego nie wrócić do wspaniałego Fires of Midway? Kampanię można rozgrywać na raty, 1-2 bitwy w czasie jednego posiedzenia. O Wings of War/Wings of Glory zapewne pamiętasz.

PS. W D-Day Dice paradoksalnie łatwiejsza jest plansza Omaha!

Andy, ale te wszystkie (prawie) gry już mamy i wykorzystujemy. Chodzi mi natomiast o faktycznie lekkie, wieloosobowe imprezowe wręcz eurogierki-fillerki, takie na 20 minut, w oczekiwaniu na zebranie się składu czy dla wytworzenia dobrej atmosfery I takich w klimacie drugowojennym na razie brak (liczę tu trochę na Szpiegów z Estoril od Rebela, choć to podobno gra na godzinkę, więc z kolei ciut za długa)

Odi pisze:Andy, ale te wszystkie (prawie) gry już mamy i wykorzystujemy. Chodzi mi natomiast o faktycznie lekkie, wieloosobowe imprezowe wręcz eurogierki-fillerki, takie na 20 minut, w oczekiwaniu na zebranie się składu czy dla wytworzenia dobrej atmosfery I takich w klimacie drugowojennym na razie brak (liczę tu trochę na Szpiegów z Estoril od Rebela, choć to podobno gra na godzinkę, więc z kolei ciut za długa)

Ciężko jest znaleźć tematykę IIw.ś. na wesoło. No chyba, że ktoś zrobi karciankę lub planszówkę w temacie "Allo, Allo"
Ja za tydzień zamierzam być, bo ten mam zawalony pracą (aczkolwiek znajduję godzinkę lub dwie przed snem by pograć w HoI3 Taka rekompensata nie grania na planszy. Wrzucę krótką relację do spojlera)