GRY-PLANSZOWE.pl

A nie chcesz zagrać? ;?

jeśli mam wybierać Tinners' Trail czy Macao wolę to pierwsze.

oba? jak oba, to wpadnę

Na oba nie będę miał czasu. Zauważ że to może być Twoja ostatnia szansa na zagranie w moje Macao

yosz pisze:Na oba nie będę miał czasu. Zauważ że to może być Twoja ostatnia szansa na zagranie w moje Macao

Postaram się przyjechać jak najwcześniej ,aby zagrać i w Macao i w Tinners' Trail.

czytanie ze zrozumieniem... ehhh trudna umiejętność. Napisałem przecież że na obie nie będę miał czasu

yosz pisze:czytanie ze zrozumieniem... ehhh trudna umiejętność. Napisałem przecież że na obie nie będę miał czasu

Ty czasu mieć nie będziesz, dlatego wytłumaczysz nam reguły i zostawisz grę.

jak mi w zamian zostawisz papierowe pieniążki to z chęcią ;P

Ja wpadnę chwilkę po 16, w plecaku mam Vasco da Gama. Jeśli uda się zebrać ekipę, to zaczynam od tej pozycji, jeśli nie, to chętnie w coś innego zagram, a VdG zostawię na później.

yosz pisze:jak mi w zamian zostawisz papierowe pieniążki to z chęcią ;P

Mogą być te z Wysokiego Napięcia?

Andreus, VdG lepiej później.

draco pisze:

yosz pisze:jak mi w zamian zostawisz papierowe pieniążki to z chęcią ;P

Andreus, VdG lepiej później.

Może być później, mam czas do 21

Dziękuję wszystkim za dzisiejsze trzy doskonałe partie w King Me!, Mykerinosa i Hansę. Naprawdę owocny wieczór

King Me! na rozgrzewkę okazuje całkiem miłą zabawą. Muszę ją przynosić częściej. Najzabawniejsze było, kiedy wszyscy wybraliśmy króla już w pierwszym głosowaniu, bo każdy myślał, że kto inny zablokuje wybór

Potem udało mi się zagrać (i wygrać ) w Mykerinosa z dodatkiem Nil. Jeśli ktoś nie grał z dodatkiem - polecam. Niby niewiele zmienia, ale jednak zwiększa ilość kombinowania. I to zwiększa w sposób naprawdę ciekawy. No i w trzy osoby wszyscy wykręciliśmy wyniki powyżej 60 punktów, co wydaje się być całkiem dużą liczbą.

Moja zawyżona wygraną w Mykerinosa samoocena powróciła na swoje miejsce, kiedy dostałem łupnia w Hansę . Niby grałem już w nią trzy razy, a nadal nie do końca czuję rozgrywkę. Dam grze jeszcze kilka szans, bo wydaje się bardzo fajna. Jednak wczuwanie się w mechanikę Hansy idzie mi bardzo opornie...

Tak się składa, że grałem z Gargiem zarówno w Hansę jak i w Mykerinosa, więc nie będę się przesadnie rozpisywał.

Nil w Mykerinosie działa, jest fajny i sprawia, że rozgrywka rzeczywiście jest jeszcze ciekawsza. Ta partia była zdecydowanie bardziej świadoma z mojej strony i gra naprawdę mi się spodobała

Potem Hansa, jak na moje oko powinniśmy byli uzupełniać wszystkie wolne pola na planszy towarami, a nie tylko jedno. Tak przynajmniej wynika z instrukcji zamieszczonej na rebelu. Tak czy tak chętnie jeszcze usiądę do tego tytułu, na razie nie bardzo czuję tą grę, ale wydaje się dosyć ciekawa.

Dzięki wszystkim za grę

garg pisze:Dziękuję wszystkim za dzisiejsze trzy doskonałe partie w King Me!, Mykerinosa i Hansę. Naprawdę owocny wieczór

King Me! na rozgrzewkę okazuje całkiem miłą zabawą. Muszę ją przynosić częściej. Najzabawniejsze było, kiedy wszyscy wybraliśmy króla już w pierwszym głosowaniu, bo każdy myślał, że kto inny zablokuje wybór

E tam, ja tam go wybrałam żeby 10 punktów dostać Bardzo fajna gierka

Dodatek do Mykerinosa udany - pola z Nilem faktycznie urozmaicają grę a nowa postać też się przydała nie raz

Hansa - pierwsza rozgrywka tak bardziej na wyczucie, ale można jeszcze kiedyś spróbować

Na koniec dzisiejszego wieczoru dostałam jeszcze dwa razy łupnia od Jaxa w Konfrontację Następnym razem spróbuję się bardziej postarać Chociaż może po prostu nie potrafię w to grać i tyle

Dzięki wszystkim za grę

Republic of Rome na 6 graczy w niespełna 4 godziny? This is madness! - krzyknie kto miał przyjemność zagrania i wie jak gra wygląda.

Jakoś udało się nam streścić i nawet zakończyć grę - choć interpretacje mogą być różne: czy to z remisem ze wskazaniem na trutu (przyjmując, że rozegraliśmy tylko pierwszy scenariusz, z braku czasu nie rozpoczynając kolejnego), czy też jego zwycięstwem (jeśli założymy, że graliśmy tylko we wczesną republikę).

Na samym początku princepsem został trutu i choć próbował rozgrywać stanowiska, to najbliższa faza senatu nie skończyła się chyba po jego myśli. Oprócz poznawania zasad, gracze musieli też poznać samych siebie. Mi niestety trafił się dość niefortunny zestaw senatorów ni to wojennych ni to oratorskich i wielkich planów na przejęcie władzy nie miałem, niezłą jednak rozrywką było obserwowanie senatorów krzyczących na siebie i wyzywających się od złodziei. Tu walka o koncesje, tam o stanowiska. Cenzor oskarżył senatora o nieuczciwe wykorzystanie koncesji, Safari podjął pewne działania i nagle okazało się, że cenzor leży ze sztyletem w plecach, który nie wiadomo skąd się wziął. Po takich argumentach nikt już więcej nie pytał senatorów ze stronnictwa Safari cui bono?

Gra toczyła się pod bardzo mocną presją wojen, które co i rusz atakowały Republikę - najpierw uderzenie z grubej rury: druga punicka, a później było już tylko gorzej. Wersja, w którą wcześniej grałem (zdobyta na forum strategów) miała trochę więcej kart, było nieco wolniejsze tempo wojenne, a trochę więcej innych kart (intrygi, prawa, mężowie stanu). Nie powiem, że było jakoś specjalnie gorzej, ale można było odnieść wrażenie, że mimo wszystko preferowani byli senatorowie z wysoką militarką - tylko taki miał szansę zostać dyktatorem czy konsulem.

Forever i trutu byli także orędownikami zasady tzw. publicznych deklaracji, czyli przepisu, który pozwalał wymuszać wypełnianie umów przez graczy, aczkolwiek odnoszę wrażenie, że ta możliwość nie miała większego znaczenia dla rozgrywki. Safari i tak znalazł odpowiednie pole do interpretacji, a pozostali, tj. ja, Michał i Rafał przywykli już wcześniej do gry bez tej zasady, jako dość sztucznej i nadmiarowej.
Podobnie miała się sprawa z kapłanami - dla mnie to kolejne upierdliwe żetony, o których trzeba pamiętać (sprawdzają się owszem w rozgrywce online, ale w realu raczej nie), a niewiele zmieniające. O ile dobrze pamiętam w ciągu tych 5 rozegranych tur przyznano aż 2 kapłańskie nominacje.

Głosowania przebiegały dość sprawnie, czasem tylko przerywane klimatycznym "a co ja z tego będę miał?". Jeśli idzie o wykonanie samej gry (bo to przecież reedycja), to literówki - a właściwie błędy merytoryczne - na planszy i kartach to poważny błąd w sztuce. Pudełka-skarbonki na kasę stronnictw fajne, chociaż liczniki głosów w postaci obracanych tarcz - zupełnie chybione. Znacznie wygodniej było oldschoolowo oznaczać głosy za pomocą żetonów. Obracane tarcze na kartach prowincji jako tako się sprawdzały, chociaż i tu jestem mocno sceptyczny - nie są to tarcze solidne jak w BSG, tylko znacznie cieńsze i o wiele za łatwo zmienić przypadkiem jej wskazania.
Szata graficzna kart ciekawa, aczkolwiek oznaczenia wojny (takie jak siła, aktywna/nieaktywna, etc) mogłyby być jeszcze wyraźniejsze.

Kostki z rzymskimi cyframi: mały plus za klimat, duży minus za czytelność. Był taki moment grze, gdzie pospiesznie odczytany wynik rzutu dla jednych graczy był IV a dla innych VI (miało to wtedy spore znaczenie, bo był to rzut rozstrzygający bitwę). Niestety ale rzymskie cyferki to spore utrudnienie, zwłaszcza w kolejnej godzinie gry.

Jestem ciekawy jakby się potoczyła nasza gra, gdyby nie koniec czasu - nad Republiką wisiały 4 wojny, najbardziej wpływowi senatorowie powrócili z prowincji. Możliwe, że byłaby próba z dożywotnim, bo byliśmy wyprztykani z kasy po sponsorowaniu igrzysk - niezadowolenie w ostatniej turze z 10 spadło do 0.

Dzięki za emocjonującą grę

Jak dla mnie gra bardzo udana
Podstawowym celem jaki sobie postawiłem przed rozgrywką to były

1. Zapoznanie się z zasadami
2. Nie doprowadzenie do upadku Rzymu

Oba cele się udały

Co do samej gry

Wszystko szło dobrze do momentu losowania 2 żetonów śmierci po zwycięskiej wojnie macedońskiej
Strata wybitnego senatora z dużymi wpływami sprawiła że przez chwilę odpadłem z rozgrywki później jeszcze epidemia i znów lider dostał i tym sposobem byłem bez szans w pierwszej erze.

Aczkolwiek to i tak nic w porównaniu do kolegi po mojej prawej (sory ale nie zapamiętałem imienia) który mimo moich usilnych wniosków w zasadzie przez całą grę nie wybił się wiele ponad stan początkowy

Jeszcze raz dziękuję wszystkim za grę i mam nadzieję że kiedyś uda się umówić na RoR w pełnej wersji

To ja się już od razu zgłaszam . Bardzo lubię i cenię tę grę.

Wczoraj z Jaxem przetestowaliśmy scenariusz o obronie kołchozu w Conflict of Heroes. Przypadło mi dowodzić Rosjanami i nie było to łatwe zadanie. Przegrałem, i to wyraźnie, a moim głównym katem były dwie umiejętnie postawione przez Jacka miny
Nic to, gra jest świetna i na pewno jeszcze nieraz chętnie do niej zasiądę.

Później przeniosłem się do Kotłowni i z Andreasem, Pędrakiem i Raubritterem rozegraliśmy partyjkę w The Kaiser's Pirates. Strzelały działa, statki i okręty tonęły od min i torped, ale przede wszystkim dzięki wczuciu się w klimat całej ekipy było przezabawnie

Leo pisze:Wczoraj z Jaxem przetestowaliśmy scenariusz o obronie kołchozu w Conflict of Heroes. Przypadło mi dowodzić Rosjanami i nie było to łatwe zadanie. Przegrałem, i to wyraźnie, a moim głównym katem były dwie umiejętnie postawione przez Jacka miny
Nic to, gra jest świetna i na pewno jeszcze nieraz chętnie do niej zasiądę.

Tak, potwierdzam, świetna gra. Kolejne (nieczęste zresztą) partyjki tylko pobudzają mój apetyt. Zero znużenia, każda kolejna partia to wyzwanie i zabawa jednocześnie

W piątek było zabawnie (jak dla kogo ), gdy jeden czołg Leo wjechał na moją minę i został wyeliminowany a w końcówce samochód pancerny wjechał kolejną i został unieruchomiony. Te godne ubolewania incydenty ( ) z pewnością wpłynęły na balans sił w scenariuszu, który rozgrywaliśmy i sowieci raczej nie mogli walczyć o zwycięstwo w zaistniałej sytuacji. Z drugiej strony moje gniazdo ciężkiego karabinu maszynowego w stodole zostało wyeliminowane bez oddania choćby jednego strzału - cóż, wojna jest brutalna. Zabawnie było też gdy potrzebowałem wyrzucić min. 3 łącznie na dwóch kostkach a wyrzuciłem 2. Na szczęście chodziło tylko o zniszczenie pustej radzieckiej ciężarówki

Dzięki Leo za grę i do następnej potyczki

jax pisze: W piątek było zabawnie (jak dla kogo ), gdy jeden czołg Leo wjechał na moją minę i został wyeliminowany...

To była moja mina o swojej zapomniałeś

Zgadza się, gdyby nie dasilwa to niemieccy saperzy by w ogóle zapomnieli, że coś tam zakopali w ziemi

Dziś przetestowaliśmy z Pędrakiem 2 pierwsze scenariusze Confict of Heroes: Kursk. Bardzo podobają mi się zmiany w zasadach, głównie dotyczące jednoczesnej aktywacji jednostek po obu stronach.

melee pisze:Dziś przetestowaliśmy z Pędrakiem 2 pierwsze scenariusze Confict of Heroes: Kursk. Bardzo podobają mi się zmiany w zasadach, głównie dotyczące jednoczesnej aktywacji jednostek po obu stronach.

Moje Storms of Steel w drodze - wkrótce testy

Już wtorek, także trzeba zacząć się umawiać

Przyniosę ze sobą Eufrat i Tygrys, tak jak obiecałem. Fajnie byłoby zagrać z ludźmi, którzy grę już poznali, także zapraszam raczej tych, którzy wiedzą co w trawie piszczy.

Chętnie zagrałbym też znowu w Hansę, najlepiej na dobry początek spotkania czyli od 16:30 do 17:30, a potem start Eufrata powiedzmy najpóźniej o 18:30, żebyście mogli pokończyć swoje rozgrywki albo spokojnie dotrzeć na miejsce.

Potrzebuję trzech chętnych do walki z wiatrakami, tzn. właściwie do budowania wiatraków czyli gry Seeland

Zgłaszam się do wiatraków.