Fascynaci planszówek - łączcie się!
https://www.gry-planszowe.pl/
Dla niewtajemniczonych to różnica 6 punktów... dla nas to to obalenie japońskiej teokracji za pośrednictwem brytyjskiej marynarki wojennej.
).Hyhy no tak, mgła wojny jest unikalna, bo obie strony nie mają pojęcia co się zaraz może stać na mapie. Może należałoby uściślić, że to mgła czeskiej wojnyOdi pisze: ↑26 wrz 2019, 16:54 Łatwość budowania narracji, stosunkowo unikalny w grach wojennych system mgły wojny (karty, zaskakujące eventy), dynamika i emocje, a przy tym oddanie pewnych realnych zależności (łańcuch dowodzenia, op fire) i stosunkowo proste zasady, czynią tę grę wciąż liderem w taktycznych grach wojennych.
Narracja wychodzi w tej grze wyśmienicie, no bo tak powinno być w imprezowych grach rpg :] No i z tym realnym łańcuchem dowodzenia to się nie zgadzam, no chyba że dowódcy w sztabie ciągną karty i wybierają z tego jaki rozkaz chcą użyć... Też nie wiedziałem, co mi za chwilę los przyniesie 
W Tylko Dla Orłów (Where Eagles Dare, WED) też jest to całkiem dobrze zrobione, bo w niektórych sytuacjach jednostki poza zasięgiem dowódcy (niektórzy krzyczą tylko na 3 a są też krzykacze na 8 pól) mogą wykonać tylko 1 rozkaz z możliwych dwóch, a czasem wcale (zależy jaki czit się wylosuje), a czasem za pomocą radiotelegrafisty mogą.
Jak dla mnie łańcuch dowodzenia istnieje. Gracz jest dowódcą kompanii operującym tuż spoza planszy (coś jakby niezniszczalny żeton obok żetonu "radio"), i próbuje przekazać rozkazy do dowódców plutonów którzy wdrażają rozkazy drużynom w swoim bezpośrednim zasięgu. Jeśli przekazuje rozkaz do samotnej drużyny to jest to mniej efektywne. Dowódca po rozpoczęciu walki rzadko ma pełny obraz sytuacji (szczególnie jeśli używa gońców a nie radia) i nie zawsze jego rozkazy dotrą na czas i to właśnie symuluje losowy dociąg dostępnych rozkazów.lacki2000 pisze: ↑26 wrz 2019, 17:34 Hyhy no tak, mgła wojny jest unikalna, bo obie strony nie mają pojęcia co się zaraz może stać na mapie. Może należałoby uściślić, że to mgła czeskiej wojny
Hm. No przecież - jak w każdej grze - można strzelić jedną grupą, "zbrołkenować" przeciwnika, i ruszać się inną.brak implementacji standardowego "covering fire" podczas natarcia piechoty
), albo wejdzie time lub event przesuwający dym (breeze).No tak. Pytanie tylko, czy taki system AI jest w ogóle do sensownego zrobienia w planszówce, w jakimś sensownym wymiarze.jakakolwiek autonomiczność jednostek nie otrzymujących w danym momencie rozkazów
Mulliganmożliwość wydania wstępnych rozkazów przed walką wszystkim jednostkom
No tak, tak to mniej więcej czuję. W pewnym sensie symuluje to rzeczywiście brak pełnej kontroli nad jednostkami, i za ten brak pełnej kontroli właśnie CC najbardziej lubię. Plus za op fire, który nie pozwala nikomu "defilować" pod nosem nplaJak dla mnie łańcuch dowodzenia istnieje. Gracz jest dowódcą kompanii operującym tuż spoza planszy
Po pierwsze to nie chodzi o "brokenowanie" tylko o "przygwożdżenie" ogniem (uniemożliwienie/utrudnienie prowadzenia "opportunity fire"). Po drugie taką taktykę stosowała standardowa niemiecka drużyna piechoty (półdrużyna z MG zapewniała covering fire półdrużynie strzeleckiej). W CC niemieckie drużyny są jednym żetonem - niezależne Weapon Team z MG pojawiają się dopiero na poziomie plutonu.
Ja nie wiem jak w CC skutecznie zmontować natarcie bez zadymiania. W scenariuszach gdzie atakujący nie ma artylerii do zadymiania zwykle ataki kończyły się porażką. Najgorzej wspominam atak na umocnioną "Linię Metaksasa" w Grecji.Odi pisze: ↑26 wrz 2019, 23:37 Dym jest dość ryzykowny, bo albo może wyjść niski żeton dymu (jak mi ostatnio - 1
No i tylko Amerykanie mają sporo tego dymu (9 smoke'ów w talii). Reszta ma chyba od 3 do 6 kart z tym efektem. Tacy Francuzi czy Włosi niespecjalnie mogą zadymiać. Może zagraj nimi, jeśli męczy Cię ten amerykański system...?
Pamiętam ze starych dyskusji że tutaj chodziło o kilka oczywistych zachowań:Odi pisze: ↑26 wrz 2019, 23:37
No tak. Pytanie tylko, czy taki system AI jest w ogóle do sensownego zrobienia w planszówce, w jakimś sensownym wymiarze.
Bo przecież standardowo inaczej się zachowują pod ogniem (szukają osłony), inaczej bez widoczności npla (prą do przodu), inaczej jak dotrą do wyznaczonego punktu (obrona)... I już masz kilka możliwości, które trzeba ogarniać (wymieniać żetony przy oddziałach?). Ale fakt, zagrałbym kiedyś w grę, w której wydaję rozkazy tylko do pewnego stopnia, a resztę robi takie proste, kartonowe AI.
Twój pomysł wprowadzili autorzy niektórych scenariuszy, ale zwykle ogranicza się do jednej karty.Odi pisze: ↑26 wrz 2019, 23:37 Mulligan
Można wprowadzić home rula, że zaczynasz z jedną wybraną karta rozkazu w ręce, a resztę dolosowujesz. Powinno to pozwolić przynajmniej w podstawowym zakresie zaplanować akcję. I możemy mieć fajny dylemat: Move/Advance czy Fire? I co ważniejsze, a na co liczyć z dociągu? Albo u obrońcy: Fire czy Recover. A może Artillery Request?
Czyli ława czołgów przetaczała się przez okopy, jeśli nie napotkała silnego oporu to szła w głąb (i często była odcinana kontratakami z flanki) a za nimi szła fala piechoty która trafiała na piechotę wroga która przeczekała w okopie. Zabawny byłby scenariusz w CC, gdzie pojawiłyby się takie niesterowalne czołgi przetaczające się przez planszę (znany zestaw pillbox+działo+ckm+dowódca). Po tej lekturze stwierdziłem też jak zabawne są systemy taktyczne gdzie gracz-dowódca z wielką precyzją steruje każdym czołgiem decydując wręcz gdzie się obrócić po ruchu.Maciej, ja to doskonale wiem. Tylko pytanie, czy faktycznie aż tak przeszkadza Ci - w abstrakcyjnej bądź co bądź grze planszowej, która nie pokazuje wprost całego szeregu różnych sytuacji - że drużyna piechoty nie jest podzielona na poldruzyny? Co do zasady można tę taktykę oddać tak, jak mówiłem. Dodatkowo jeszcze rozkaz advance może w sobie [w domyśle] zawierać także covering fire do krótkich skoków.Po pierwsze to nie chodzi o "brokenowanie" tylko o "przygwożdżenie" ogniem (uniemożliwienie/utrudnienie prowadzenia "opportunity fire"). Po drugie taką taktykę stosowała standardowa niemiecka drużyna piechoty (półdrużyna z MG zapewniała covering fire półdrużynie strzeleckiej)
Jako duszą raczej karciankowiec, bardzo lubię granie tymi frakcjamiGranie Francuzami czy Włochami to już kompletna ruletka ze względu na drastyczne ograniczenia discardu słabej ręki. Nie sprawiało mi to radości.
Mi to nie przeszkadza, że coś zapycha rękę, albo że jest ona nieoptymalna. No ale to de gustibus. I warto pograć tymi frakcjami, bo właśnie tak można się nauczyć atakować w trudnych warunkach, nieoptymalną ręką. W skrócie: wykorzystanie terenu, śmiałość bez kitrania się "a co jeśli ma fire?", recover na łapie. Po to defender ma 4 karty na ręku, żeby nie zawsze miał fire. Trzeba tu ryzykować.No tak, tylko to musiałoby być jakieś kartonowe AI, które komplikowało by grę. Nie wiem czy potrzebnie.Pamiętam ze starych dyskusji że tutaj chodziło o kilka oczywistych zachowań:
Lacki, a weź ty to kiedyś przynieś. Obgadamy koncepcję, pomysły...A w moim wspaniałym prototypie pacyficznym chyba jednak będą bloczki :]
"półków" wygląda ładnie, tak symetrycznie, aczkolwiek ja jestem za zlikwidowaniem "ó" z języka polskiego, więc marzy mi się: "pułkuw".
Lacki, tylko się nie słuchaj za mocno dobrych rad. To twórca ma wyznaczać i dyktować trendy. Autor tworzący "dla publiki" to miernota, a nie twórca.
No to zdecydowanie. Zresztą przykładów wśród artystów cała masa. Artystą to się jest jak ci nie starcza do pierwszego na narkotyki.
Ja chętny, ale to już najlepiej na scenariusz z pudełka i to taki, który dałoby się zrobić w jednym posiedzeniu. Najlepiej byłoby zacząć wcześnie, by skończyć w ten sam dzień. Masz jakiś dzień wolny między sypaniem węgla do kotła pendolino? Mi wstępnie poniedziałki i środy wychodzą na luźniejsze, że mógłbym już zacząć w południe, 12 godzin chyba wystarczy?
To po kolei:Odi pisze: ↑27 wrz 2019, 07:14Maciej, ja to doskonale wiem. Tylko pytanie, czy faktycznie aż tak przeszkadza Ci - w abstrakcyjnej bądź co bądź grze planszowej, która nie pokazuje wprost całego szeregu różnych sytuacji - że drużyna piechoty nie jest podzielona na poldruzyny? Co do zasady można tę taktykę oddać tak, jak mówiłem. Dodatkowo jeszcze rozkaz advance może w sobie [w domyśle] zawierać także covering fire do krótkich skoków.Po pierwsze to nie chodzi o "brokenowanie" tylko o "przygwożdżenie" ogniem (uniemożliwienie/utrudnienie prowadzenia "opportunity fire"). Po drugie taką taktykę stosowała standardowa niemiecka drużyna piechoty (półdrużyna z MG zapewniała covering fire półdrużynie strzeleckiej)
A czy to nazwiesz brołkenem, czy suppressem, przy takiej skali gry nie ma właściwie znaczenia. Broken dość mocno skraca zasięg strzału (nie pamiętam tez, czy nie likwiduje czasem możliwości robienia op fire) więc co do zasady działa jak przygwozdżenie przecież.
No i w sumie poldruzyny też są, bo chyba zawsze można - o ile pamiętam - podzielić sobie drużynę na dwa teamy. Wtedy proszę bardzo - jeden niesie lmg, a drugi strzela.
Inna rzecz, że tu wychodzi pewien rzeczywisty problem gry, mianowicie brak zróżnicowania sily ognia w stosunku do odległości strzału. Strzelanie na heks obok powinno być mocniejsze (niby mamy akcję granatów, ale to powinien być standardowy modyfikator).
Jeszcze co do brokena to pamiętaj, że to nie są rzeczywiste straty, tylko miks strat, morale i zwartości oddzialu. Stąd recoverem możesz jednostkę odbrokenować, stąd z eventów mogą pojawić się jednostki które "zginęły". Więc ja bym się tak literalnie nie trzymał tego, że suppress to nie broken.
Dużo zależy czy jako atakujący/obrońca masz dostępną artylerię. Dodatkowo jeśli atakujesz, to wiele efektów z kart też nie działa. W boju spotkaniowym efekt występuje co gorsza po obu stronach. Jeśli nie masz artylerii i atakujesz, to wiele kart z decku jest tylko zamulaczem ręki i nie możesz ich zagrać. To nie jest problem dla Niemców czy USA bo sobie zrobią pełny discard, ale dla Francji czy Włochów efekt ten jest spotęgowany, szczególnie jeśli scenariusz zaczyna się w zwarciu, od razu dostajesz ostrzał a ty potrzebujesz 5 rund aby skutecznie "zresetować" rękę.Odi pisze: ↑27 wrz 2019, 07:14Jako duszą raczej karciankowiec, bardzo lubię granie tymi frakcjamiGranie Francuzami czy Włochami to już kompletna ruletka ze względu na drastyczne ograniczenia discardu słabej ręki. Nie sprawiało mi to radości.
Od razu tam natarcie na bagnety. Równie dobrze jest to walka ogniowa na krótki dystans 10-20m, szczególnie jeśli piechota ma broń automatyczną.Odi pisze: ↑27 wrz 2019, 07:14 Co do natarcia na bagnety: taki final suppress fire przed atakiem wręcz, to chyba była rzadkość? Ataki na bagnety wykonywano raczej z zaskoczenia, z bliskiego dystansu, pod osłoną nocy (np Polacy, patrz obrona wybrzeża), a jeśli taka szarża idzie z daleka (video sowieci), to masz op fire i kończy się tak, jak w rzeczywistości.
Dlatego nie do końca rozumiem, czemu broniący się miałby w zorganizowany sposób strzelać salwą w atakujących na bagnety, to nie wojna secesyjna.
Oczywiście pamiętasz jeszcze o akcji ambush, która pozwala zbrołkenować atakującego?
Wychodzi bardziej na to że dostępność kart symuluje rozgarnięcie, wyszkolenie i czujność wszystkich pododdziałów. Nie masz Fire na ręce - dali się podejść. I już.Nie zakładałem że będą biegać. Zakładam że będą się powoli czołgać (de facto: Advance) więc OF im nie grozi. Ale tak samo jak pisałem powyżej - to tylko zapamiętane wrażenia z rozgrywek - brakowało nam tego w grach. Nie mam szans przetestować impactu takich Home Rules na przebieg rozgrywek w systemie. Możliwe że dodanie nawet takiej drobnej zmiany rozwali balans gry.Odi pisze: ↑27 wrz 2019, 07:14No tak, tylko to musiałoby być jakieś kartonowe AI, które komplikowało by grę. Nie wiem czy potrzebnie.Pamiętam ze starych dyskusji że tutaj chodziło o kilka oczywistych zachowań:
Dodatkowo pamiętaj, że oni szukają osłony - oddział rozbity ma zwykle wyższe "morale" niż przed rozbiciem, i trudniej w niego trafić za drugim razem. Ten jeden punkt więcej oznacza, że próbują się właśnie wgryźć w ziemię, wykorzystać jakieś nierówności etc.
Jeden heks, to - o ile dobrze pamiętam - ok 50 m. Chciałbyś, żeby biegali pod ostrzałem takie dystanse albo i większe "do najbliższej osłony"?
Poza tym - z punktu widzenia grywalności - ja bym wcale nie chciał, żeby rozbici czołgali się w kierunku mojej krawędzi mapy, czy skakali za murki. Raz, że narażałoby to ich na straty (oo fire), dwa że zaburzałoby cały plan, bo się nagle towarzystwo rozłazi.
Zboczenie z Next Wara: kiedy widzę litery ED to aż serce mocniej bije
. Inna sprawa, że po prostu konflikty przedstawione w NW są zupełnie inne i łatwo się zagalopować przechodząc od jednego do drugiego mając w pamięci specyfikę poprzedniego i zostać za to skarconym przez przeciwnika. Niemniej poza tym poszło chyba całkiem sprawnie, chociaż rozegraliśmy zaledwie 1 rundę, no ale runda inicjatywna jeszcze na dodatek pierwsza w scenariuszu (dochodzą elementy setupu) potrafi się przeciągnąć, a było sporo walk.Ja pamiętam!
