Porażka pod Elblągiem oraz utrata wysuniętych pozycji na drodze do Warszawy zmusiły rosyjskie dowództwo do zawężenia celów. Priorytetem stało się: oblężenie Olsztyna oraz prowadzenie natarcia na Warszawę
Pomimo usilnych starań oba cele nie zostały zrealizowane. Ciężkie walki w drodze na Warszawę wyczerpały już i tak osłabione długimi i krwawymi bojami rosyjskie wojska. Poniesione straty zaczęły boleśnie o sobie dawać znać, podczas gdy świeże posiłki NATO chociaż nie powalały liczebnością umożliwiały reorganizację i wsparcie obrońców
Kontrofensywa NATO
Kiedy ofensywa rosyjska wyhamowała wojska NATO przeszły do lokalnych kontrataków rozbijając najbardziej wysunięte jednostki rosyjskie i białoruskie. W ten sposób rosyjski marsz na Warszawę ugrzązł w miejscu i stało się jasne, że dalsza ofensywa po prostu nie jest możliwa. Armia rosyjska w tym regionie poniosła zbyt duże straty i jest niezdolna do skutecznych działań ofensywnych, podczas gdy siły NATO zaczęły przechodzić do coraz śmielszych kontrataków.
Zajęcie Olsztyna przez Rosjan wydawało się natomiast nieuniknione, jednak dzięki heroicznemu wysiłkowi, obrońcy ostatnim tchem byli w stanie utrzymać się aż do przybycia posiłków NATO, które po drodze rozbiły jeszcze kolejne 2 brygady 58 armii w Pasłęku i przystąpiły do przerwania oblężenia. Chociaż siły rosyjskie w tym regionie były w lepszym stanie niż armia tocząca walki w pobliżu Warszawy, to mimo wszystko stało się jasne, że Olsztyn najprawdopodobniej nie zostanie zdobyty. Trzymająca się na ostatnim włosku obrona miasta zostanie wzmocniona, a brygady zmechanizowane i pancerne obu stron zetrą się w pobliżu miasta i chociaż siły rosyjskie nie zostaną przełamane to poniosą kolejne straty, których nie będą w stanie uzupełnić, co pogrzebie dalsze plany natarcia wgłąb kraju.
Podsumowanie
Rosyjska ofensywa dobiegła końca. Wojska NATO po 7 rundzie (co symbolizuje ponad 3 tygodnie walk) przejęły inicjatywę i chociaż Rosjanie wciąż mają siły, z którymi trzeba się liczyć to wynik końcowy pozostaje nieunikniony. W związku z tym na tym etapie zakończyliśmy rozgrywkę.
Śmiała operacja rosyjskich wojsk zakończyła się porażką, strategiczne cele chociaż w pewnym momencie operacji wydawały się, że są na wyciągnięcie ręki, to ostatecznie nie zostały osiągnięte. To z kolei przekreśla ewentualny zysk z podjęcia politycznej kalkulacji i możliwość rewizji dotychczasowego ładu w regionie.
Gra była pierwszym tak dużym sprawdzianem dla Agaty jeżeli chodzi o prowadzenie operacji militarnej w takiej skali, co za tym idzie szereg błędów po prostu musiał się pojawić. Nie wszystkiego można się nauczyć z małych scenariuszy i dopiero realizując w praktyce tego typu natarcie zaczynamy brać pod uwagę szereg dodatkowych elementów oraz ich długofalowych konsekwencji.
Co do samego wyniku należy także uwzględnić, że w zmodyfikowanym scenariuszu kampanii podstawowej całkowicie pominąłem lotnictwo (nie licząc śmigłowców). Następnym razem będziemy grać z zaawansowanym lotnictwem, a to w pierwszej fazie operacji umożliwi Rosjanom osiągnięcie większych postępów ponieważ będą dysponować przewagą powietrzną. Z drugiej strony długofalowo to będzie dla nich problem, kiedy NATO przejmie kontrolę w przestworzach, a amerykańskie bombowce będą np. bombardować sztaby w połączeniu z namierzaniem sił specjalnych.
Dojdą także kwestie logistyczne, te będą również problemem dla atakującego, kiedy linie zaopatrzeniowe zostaną rozciągnięte, a lotnictwo NATO zacznie operować swobodniej. Rosjanie zyskają natomiast dodatkowy atut jeżeli chodzi o wykorzystanie artylerii. W zasadach zaawansowanych będą mogli wykorzystać ją również do prowadzenia ostrzału, a nie tylko wspierania ataku, co w połączeniu z faktem, że mają jej sporo oraz dodatkowym bonusem dla rosyjskiej artylerii rakietowej, może skutkować istotnym osłabieniem trudnych do zdobycia punktów obrony.
Trzeba także brać pod uwagę wykorzystanie rakiet balistycznych i manewrujących, które na początkowym etapie operacji zniszczą lotniska i osłabią systemy przeciwlotnicze, a jak o systemach przeciwlotniczych mowa to Rosjanie będą jeszcze dysponować S-400. Kwestię wykorzystania taktycznej broni jądrowej, chyba póki co pominiemy, ale taką opcję również warto któregoś razu przetestować.
Kolejna inwazja na Polskę, tym razem w wersji zaawansowanej będzie musiała prawdopodobnie trochę poczekać, w tej chwili stół zajęły puzzle, a po uporaniu się z nimi w planach heksówkowych jest Stalingrad 42 i chyba w następnej kolejności NW: Taiwan (+ w międzyczasie finisz NW: India-Pakistan z Muadem).
Warszawa:
Olsztyn:
Elbląg:
Widok całościowy:
Kontratak NATO:
Ale Twoje rozwiązanie też jest bardzo dobre, może być i tak. To mniej istotne szczegóły.
