GRY-PLANSZOWE.pl

Witam,
mam podstawkę i pierwszy dodatek w wersji polskiej i zaczynam się wkręcać. Mam za to pytanie bo jeśli miałbym przejść na wersję angielską to jest ostatni moment zanim zacznę kupować dodatki: jak rozumiem polskie wersje wszystkiego są do dostania? Tzn. na przykład widzę sporo dodatków print on demand, czy niektóre z nich wyszły tylko w wersji angielskiej? Jeśli tak, to dla odmiany czy z angielskimi dodatkami w polskich sklepach i na allegro może być ciężko? Coś czuję, że w końcu zechcę zebrać wszystko i ciekawi mnie, czy niektórych rzeczy (choćby tych do druku na życzenie) nie musiałbym kupić w wersji angielskiej? No i jak to jest z erratami itp., czy polskie wersje mają jakieś problemy niewystępujące w angielskiej (albo odwrotnie)? Aha i jeszcze czy polskie wersje dodatków wychodzą w miarę równo z angielskimi? Pewnie odpowiedź na część tych pytań mógłbym wygooglować ale postanowiłem zapytać, bo z internetem to nigdy nie wiadomo . Z góry dzięki za odpowiedzi.

Jeśli chodzi o druk na żądanie to w tej chwili i w najbliższej przyszłości na pewno nie dostaniesz polskiej wersji: " The Stone of Erech" i trzech z sześciu koszmarnych talii.

Polskie wydanie jest bardzo dobre i myślę, że to na dzień dzisiejszy dobry wybór. Kolejny cykl również będzie wydany w wersji PL bo już teraz wiadomo, że niedługo powinien się pojawić kolejny duży dodatek "Głos Isengardu".

Dzięki za informacje. A no właśnie The Stone of Erech sobie chwalą na geeku z tego co widziałem, ale w sumie sam scenariusz po angielsku to można kupić i do polskich kart. No mam dylemat bo właściwie we wszystko gram po angielsku i pod pewnym względem preferuję w grach ten język, z drugiej strony Tolkiena to jeszcze z dawnych czasów w polskiej wersji czytywałem. Ale jak mówisz, że polska wersja to dobry wybór to już pewnie zostanę przy niej. Na razie kuszą mnie nowe karty gracza i bohaterowie na równi z nowymi scenariuszami, to zanim dojdę do druku na żądanie to trudno przewidzieć, co w jakiej wersji będzie łatwiej dostać. A i jeszcze skoro tak to zapytam jak to jest z erratą, bo z tego co wiem niektóre karty się lekko zmieniały (np. dochodziły ograniczenia "raz na rundę" i.t.p., chyba bodajże Beravora tak miała), czy tego typu poprawki są wprowadzane w dodrukach (w sumie to pytanie o obydwie wersje językowe a i o gry FFG ogólnie)?

Poprawki na kartach nie są wprowadzane z tego co wiem... a errata i faq w polskiej wersji znajduje się tutaj:
http://galakta.pl/gry/gry-karciane/wlad ... postTabs=4

Co jakiś czas jest aktualizowana.

Niektóre poprawki są nanoszone na karty, np. skorygowano nazwy takich kart jak Wiedza z Imladris czy Brok Żelazna Pięść. Musiałbym kupić trzeci coreset w nowym wydaniu żeby sprawdzić czy coś jeszcze poprawiono.
Polskie wydanie jest bardzo udane i moim zdaniem warte zakupu. Galakta póki co wydaje wszystkie regularne dodatki w rodzimym języku, więc widać że ludzie kupują. Grono graczy może jest mniejsze niż w innych karciankach, ale za to mocniej nastawione na aspekt kolekcjonerski.

Na www.lotrlcg.org możesz szybko sprawdzic, które karty I jak zostały poprawione.

O, i to jest świetna strona, fajnie, że można sobie sprawdzić poprawki. Dzięki wszystkim za odpowiedzi.

Jesteście szaleni.

Ostatnie kilka stron tego wątku stało na tak dobrym poziomie merytorycznym, że wątek awansował w moich oczach do jednego z najbardziej treściwych na całym forum. Przez to głębiej zainteresowałem się Lotrem LCG a elementem przeważajacym zakupową szalę stały się filmiki Watch It Played. Gdy zobaczyłem jakimi fajnymi łamigłowkami są de facto te scenariusze, to dokonałem zakupu podstawki.

I zdecydowanie nie żałuję. Mimo, że na początek 9 razy pod rząd poległem na scenariuszu nr 1 (2-3 razy każdą sferą; raz przegrałem przez głupotę talią Przywództwa). Za 10. razem się udało Połączyłem sfery Przywództwa i Wiedzy (Theodred, Aragorn, Beravora), choć tak naprawdę pierwsze skrzypce grały karty Przywództwa. Zwycięstwo było tak miażdżące, że aż zacząłem się zastanawiać czy połączenie sfer dało tak dobry efekt czy to po prostu fart

Przede mną - kolejne scenariusze i z pewnością dodatki.
Podstawki multiplikował nie będę, najwyżej zrobię proxy dla kluczowych kart (jakieś podpowiedzi, które to musty trzeba mieć w klaserze w 3 egz?).

Porażki o tyle da się przeżyć, ze gra jest naprawdę szybka. Przegrałeś? Grasz natychmiast rewanż

Przy okazji pytanie o pierwszy scenariusz i wariant etapu 3, w którym trzeba zabić Pomiot Ungolianty - czy jeśli zabiłem już Ungoliantę wcześniej podczas gry, to gdy odkrywam etap 3 i mam wyszukać pająka, to wyszukuję Ungoliantę z discardu żeby zabic go jeszcze raz? To oznaczałoby że czasem wystarczy ubić Ungoliantę raz a czasem 2 razy...

Musisz zabić Ungoliante jeszcze raz. Możesz ją wyjąć jako pająka, którego musisz wyjąć Jest jeszcze trzecia możliwość, że ani razu nie musisz zabić tego pajęczaka.

Dokładnie tak jak piszesz, trzeba zabić Pomiot kolejny raz jeśli już raz został zabity.

Fajnie, że Ci sie gra spodobała. Ja jestem również na początku swojej przygody z WP LCG. Bardzo polecam poradnik wspomniany kilka postów wyżej.

Z kart, które warto mieć x3:

Nieoczekiwana odwaga
Atak z Zaskoczenia - przynajmniej ja bardzo lubię
Kamień Celebriany - żeby się wylosował
Zjednoczeni

pattom pisze:Fajnie, że Ci sie gra spodobała. Ja jestem również na początku swojej przygody z WP LCG. Bardzo polecam poradnik wspomniany kilka postów wyżej.

Czytałem a jakże

pattom pisze: Z kart, które warto mieć x3:
Niezapomnianą odwaga
Atak z Zaskoczenia - przynajmniej ja bardzo lubię
Kamień Celebriany - żeby się wylosował
Zjednoczeni

Dzięki. Biorę te karty pod lupę

Z kartami w 3 kopiach to jest ciężka dyskusja, bo niemal każda w końcu będzie potrzebna w maksymalnej liczbie. Wiadomo, wszystko zależy od talii i rozgrywanego scenariusza.

Przejrzałem, czego jest mniej w podstawce i ciężko mi było bez 3 kopii takich kart, jak: Test woli, Finta, Pośpieszny cios, Zwiadowca z północy, Atak z zaskoczenia (!!!), Namiestnik Gondoru (!!!), Róg Gondoru.

Jak już trochę pograłem to okazało się, że chcę tworzyć konkretne komba, do których potrzebuję innych kart w maksymalnej liczbie:
Ale są też karty, na pierwszy rzut oka atrakcyjne, których nigdy nie użyłem np. Zjednoczeni, Szczęście czy przeznaczenie.

Z wzrostem możliwości do tworzenia mono talii, rośnie wartość drogich kart (np. Beorn z taktyki), których 2-3 kopie z czasem też stają się niezbędne.

Dzięki za kolejne wskazówki. Tak jak się domyślałem - krytyczne karty unikalne warto mieć w kilku egz. żeby łatwiej się do nich dokopać (względnie jakiś efekt może taką kartę zniszczyć, względnie nadwyżkę można też zrzucić do jakiejś zdolności wymagającej discardu).

Dziś pierwsze podejście do scenariusza nr 2, choć na pojedynczej podstawce może być ciężko

jax pisze:
Dziś pierwsze podejście do scenariusza nr 2, choć na pojedynczej podstawce może być ciężko

Jest ciężko
Ja też testuję grę na razie na pojedynczej podstawce. Drugi scenariusz przeszedłem chyba za 10 podejściem.

jax pisze:(...)na początek 9 razy pod rząd poległem na scenariuszu nr 1 (2-3 razy każdą sferą; raz przegrałem przez głupotę talią Przywództwa). Za 10. razem się udało (...)

Normalnie jakbym czytał o jakiejś innej grze. Ja wczoraj zagrałem po raz pierwszy (scenariusz nr 1) i byłem trochę zdegustowany tym jak łatwo mi poszło. Ostatnie dwie albo trzy tury to już na chama wysyłałem wszystkich do wyprawy bo i tak mi nic nie mogło zagrozić. Skończyłem z poziomem zagrożenia 33 bodajże, łącznie z bohaterami miałem z 8 wystawionych postaci. Tylko chyba raz jakaś moja postać dostała obrażenia (miałem bohatera, który miał 2 obrony i blokował wszystko bez strat dla siebie ale w tym jednym przypadku akurat był wyczerpany). Ale teraz po Twoim poście zacząłem nabierać wątpliwości czy w takim razie dobrze grałem skoro Ty dopiero za 10 razem go przeszedłeś a mi tak łatwo poszło. Z drugiej strony nie trafiłem podczas gry na ten Pomiot Ungolianty, być może gdybym na niego trafił byłoby nieco trudniej. Grałem talią Ducha.

Albo miałeś wyjątkowe szczęście, albo faktycznie coś źle grałeś

Bohater z 2 obrony nie jest w stanie bez strat obronić choćby ataku Leśnego Pająka, który w pierwszym ataku ma 3.

w końcu to gra karciana - czasem talia ułoży się bardzo po Twojej myśli, czasem zniszczy Cię w 2 tury nie dając za bardzo szans. Na szczęście w tej grze taki skrajny scenariusz zdarza się to stosunkowo rzadko.

Zagraj kilka razy, to spotkasz różne rozkłady kart i założę się, że nie będzie tak różowo.

Albo zagraj w drugą przygodę:)

No ciekawe. Godpuppet dobrze pisze, choć faktycznie bohaterowie/sojusznicy obrywają często gęsto, bo za niskie wartości obrony mają żeby było inaczej.
@bart - jutro możemy osobiście przedyskutować temat a może nawet zagrać

Może też dlatego, że głównie obszary mi się losowały, a one są mało agresywne w stosunku do postaci Chętnie zagram jakby co w dwie osoby bo po zagraniu w to i w D-Day Dice stwierdzam, że chyba gry solo nie są dla mnie, a chciałbym dać jeszcze temu szansę w trybie kooperacyjnym

Przede wszystkim daj szansę innym scenariuszom (nr 1 to chyba jedyny z poziomem trudności=1).

w dwie osoby jest moim zdaniem lepiej grać, mi się zdecydowanie bardziej podobało

Ja gram tylko w 2 osoby i gra nabiera wówczas właściwego klimatu. Składa się talie tak, by się uzupełniały: ja idę do Wyprawy i leczę, drugi gracz broni i atakuje. Im więcej ma się dodatków, tym większa jest zabawa i możliwości

Ja po jednokrotnym przeczytaniu instrukcji nieco błędnie zinterpretowałem zasady. Skutek był taki że pierwszy scenariusz przeszedłem po jakichś 10 próbach i eksperymentowaniu z każdą z możliwych talii. Złe zinterpretowanie zasad polegało na tym iż atakując np. 2 postaciami jednego przeciwnika od ataku każdej odejmowałem wartość obrony przeciwnika. Czyli przykładowo atakując dwoma postaciami z wartościami ataku 2 i 3, przeciwnika który miał 2 obrony zadawałem łącznie 1 obrażenie. Po doczytaniu zasad poszło łatwiej

Czołem,

dzisia 2 podejścia solo do scenariusza Podróż w dół Anduiny i za drugim razem wygrana
Talia Przywództwa złożona na podstawce (x3).

Bardzo istotne jest jednak zbudowanie armii sprzymierzeńców. Fajny scenariusz, wymagający.
Grałem ten sam scenariusz dwa dni wcześniej w 3 graczy i za pierwszym razem ponieśliśmy sromotną porażkę, za drugim razem wygrana ale ledwo, ledwo. Nie wiem czy Podróż w dół Anduiny nie jest łatwiejsza dla jednego gracza z uwagi na ilość kart, które odkrywamy i umieszczamy w strefie przeciwności w kolejnych etapach ?



Zagram jeszcze 2 razy talią Przywództwa, później kolejnymi taliami złożonymi na podstawce (x3).