GRY-PLANSZOWE.pl

Gra bardzo fajna, ale sama podstawka to moim zdaniem za mało, ja preferuję agresywne rozgrywki, gramy ze znajomymi ze smokiem i księżniczką i już robi się ciekawie. Na pewno gra dostarcza dużo radości, a na tyle dużo zależy od szczęścia, że nowy gracz może nie mieć problemu z wygraną ze starym wyjadaczem. Jest to i zaleta i wada, bo nie można sobie zaplanować raczej dobrej strategii, jeśli ktoś lubi samemu osiągać swoje cele. Tutaj bardzo wiele zależy od przypadku. Ale to też zaleta, bo jeśli gracie rodzinnie, to i nieco starsze dzieci sobie szybko poradzą z mechaniką (z nami gra czasami 7-latek), a i będą miały szanse na wygraną bez dawania im "fory".

malecziki pisze:Warto ją kupić?

Tak.

Zdecydowanie warto kupić. Idealna gra dla początkujących, cena też bardzo atrakcyjna.

Co do losowości, to da się ja całkiem sensownie opanować poprzez rozsądne układanie kafelków na planszy (szczególnie grając na 2 os.).

Rewelacyjna dla kogoś kto zaczyna przygodę z planszówkami i nie tylko.
Banalnie prosta i dynamiczna. Rozgrywka w 3 osoby trwa około 30 minut.
My z reguły graliśmy w 2 dorosłe osoby a czasem 2 dorosłe + dziecko 7 lat.
Dzieciak w tym wieku bez żadnego problemu ogarnia tą grę. Tłumaczenie zasad trwa 3 minuty.

Po 40 rozegranych partiach trochę nam się już znudziła, ale co jakiś czas po nią sięgamy.
Z pewnością warto ją mieć.

Moim zdanie ta gra idealnie potrafi zniechęcić do grania w planszówki, nudne dokładnie kafli, więc ja nie polecam.

istnieje też wersja na Androida,także jeśli nie masz możliwości zagrania przed zakupem,to może to być jakaś forma przetestowania;)

kislawa pisze:Moim zdanie ta gra idealnie potrafi zniechęcić do grania w planszówki, nudne dokładnie kafli, więc ja nie polecam.

No cóż... Ora et Labora to "nudne zbieranie dóbr i budowanie", "Robinson" to "nudne przeżywanie" i tak dalej...
Fakt, gra nie ma jakiejś bardzo wyszukanej mechaniki, ale jest świetnym początkiem i świetną imprezówką. Zanim wytłumaczy się dwóm nowym osobom na przykład Orę, to stół "Carcassonne" będzie już po dwóch partiach, gdzie obie osoby mają równe szanse. A przy stole z Ora et Labora nadal "właściciel" będzie wygrywał, bo reszta nie zna zależności między budynkami itp.

Stąd ja jestem jak najbardziej na "tak" dla Carcassonne. Tylko nie przesadzaj z zakupem dodatków - wystarczy 3-4, później już zaczyna być zbyt zakręcona gra moim zdaniem.

Kompletny Carcassonne to podstawka oraz dodatki Karczmy i Katedry oraz Kupcy i Budowniczowie. Wtedy ilość zasad, dodatkowych kafli jest rozsądna, a gra tylko na tym zyskuje niczego jednocześnie nie tracąc.
Nie zgodzę się natomiast z tym że początkujący gracz ma duże szanse na pokonanie rutyniarza. W tej grze znajomość kafli jest kluczowa. Dodatkowo, wiedza na temat dostępnych jeszcze kafli w grze jest podstawą wielu zagrań. Gracz może mieć szczęście i zamknąć kilka pomniejszych miast, ale jak nie ma doświadczenia to prawie na pewno przegra rywalizację o farmy. Rozegrałem setki gier 1v1 online i często trafiałem na tych samych rywali. Znacznie wyżej notowani gracze, wygrywali ze mną około 80% gier. Gdzie jest zatem ta legendarna losowość? Gdyby grą rządził głównie los, to stosunek wygranych i przegranych partii byłby zbliżony do remisu. Szczęście tutaj sprzyja lepszym oraz graczom na zbliżonym poziomie zaawansowania.

Ja również polecam.
Sam od tego zaczynałem i nie żałuje.
Teraz już rzadko gram w Carcassonne, ale dzięki niej wkręciłem się w planszówki.

Ja zaczynałem przygodę z nowoczesnymi planszówkami od Arkham Horror, Cywilizacji SM oraz Agricoli.
W zeszłym tygodniu pierwszy raz zagrałem w Carcassonne. I uważam, że jest ekstra. A grałem tylko w podstawkę.
Szybko, lekko i przyjemnie. I najważniejsze - podoba się żonie!

Ja w zeszłym tygodniu grałem pierwszy raz w Carcassonne (akurat w mistrzostwach ) - warto pamiętać, że nie mnoży się liczby chłopków na łące przez liczbę zamkniętych miast... Gra jak najbardziej dobra - i dla początkujących, bo można na luzie pogromadzić punkty, jak i dla bardziej zaawansowanych, bo pamiętanie jakie kafle są i poszły potrafii zrobić z tego wcale nie taką lekką grę

kwiatosz pisze:Ja w zeszłym tygodniu grałem pierwszy raz w Carcassonne (akurat w mistrzostwach ) - warto pamiętać, że nie mnoży się liczby chłopków na łące przez liczbę zamkniętych miast...

Utkwiło Ci to w pamięci, widzę .
Jeśli o zareklamowanie Carcassone chodzi, to powiem tak... Kupiłem mojej chrześnicy, będącej w wieku wczesnoszkolnym. Reszta rodziny się przyłączyła i gra z zapałem, a dodatkowo niektórzy spróbowali już Agricoli, Kolejki, Roju, Ewolucji... Naprawdę uważam, że C jest czymś bardzo fajnym na początek. Jak przedmówca powiedział, może być lekko, rodzinnie i przyjemnie, może być krew, pot i łzy (no, może przesadzam, ale tylko trochę).

Jak dla mnie całkiem w porządku gra dla rodziny. Starszemu gronu, które chce trochę pomyśleć żeby dojść do zwycięstwa nie przypadnie do gustu właśnie przez losowość. Jest to także fajny przerywnik pomiędzy cięższymi tytułami. Reasumując, warto ją mieć na półce, ze względu na proste zasady i dynamiczną rozgrywkę. Lecz na pewno nie jest to gra której można się poświęcić.

Mam w swojej kolekcji ponad 250 tytułów a do Carcassonne nadal chętnie wracamy. To oczywiście leciutka gra, ale można z niej wycisnąć nie tak mało. A z kilkoma dodatkami czy zasadami można ją sobie ładnie profilować (mniej lub bardziej interakcyjna, dłuższa lub krótsza, bardziej lub mniej losowa itd).

Namawiałem wiele osób będących zupełnymi "planszoignorantami" do gry w Carcassonne. Jak dotąd, nikt kto się dał skusić, nie powiedział, że mu się nie podobała. Nie podchodzić może ta gra tylko tym, którzy sa już planszówkowymi wyjadaczami (tylko czy istnieją planszomaniacy, którzy nie spotkali się z Carcassonne?). Do zakupu jak najbardziej namawiam. Nie dość, że to prosta gra, to pozwala zarówno stworzenie atmosfery wspólpracy (idealna rodzinnie), jak i ostrej rywalizacji. Samą podstawkę uważam za suchą. Jak ktoś już wspomniał, polecam od razu z dodatkami Karczmy i Katedry oraz Kupcy i Budowniczowie. Warte uwagi są także mniejsze dodatki takie jak Świta (chyba tak po polsku nazwali the Phantom) oraz Promy. Wśród pozostałych dodatów tylko kilka zasługuje na uwagę. Reszta to trochę wyciąganie kasy (przy okazji, Carcassonne to projekt świetny marketingowo).

Witam. Jestem tu nowy, więc wypada się przywitać

Stawiam pierwsze kroki w planszówkach, kilka posiadam, jednak jest to bardzo uboga kolekcja. Dużo tu czytałem o wielu grach, a ostatnio o Carcassonne właśnie i dziś postanowiłem ją kupić, m. in. dlatego że dużo osób poleca ją początkującym graczom oraz że "jest to jedna z najlepszych gier na świecie" (cytat z wielu stron z grami i z tego forum). Pod koniec tygodnia powinna do mnie dotrzeć. Czy się zawiodę? Mam nadzieję, że nie. Postaram się wciągnąć w to rodzinkę. Kupiłem tylko wersję podstawową, a gdy ta się przyjmie, pomyślę nad dodatkami. Po pierwszych partiach napiszę tu ponownie, czy warto ją kupić

Kupiłem swego czasu podstawkę Carcassone siostrze, która ma niewielkie doświadczenie z grami (7 cudów, Cytadela, Świat bez Końca, El Grande, Catany) i niezbyt podeszła jej gra w 2 osoby, łatwiej mi jest ją namówić na grę w w/w tytuły. Przeszkadzała jej losowość i moje "manewry" z łąkami. Także ciężko wyczuć czy gra komuś się spodoba czy nie, polecałbym pograć online przed zakupem, żeby sprawdzić czy podpasuje klimat i mechanika

Mi za pierwszym razem gra nie podeszła zupełnie. Wydawała mi się infantylna i losowa, ale gdy pograłem online, dopiero załapałem bakcyla. I kupiłem wersję planszową z dodatkami.

RunMan pisze:Kupiłem swego czasu podstawkę Carcassone siostrze, która ma niewielkie doświadczenie z grami (7 cudów, Cytadela, Świat bez Końca, El Grande, Catany) i niezbyt podeszła jej gra w 2 osoby

Bo rzeczywiście na dwie osoby może być "agresywnie". Na cztery jest znacznie bardziej rodzinna rozgrywka, w parach natomiast podkręcamy rywalizację (na więcej osób też można, ale jednak zwykle jest spokojniej).

Scott pisze:Po pierwszych partiach napiszę tu ponownie, czy warto ją kupić

No więc piszę, co prawda po jednej partii, ale zawsze zacząłem od dwukrotnego przeczytania instrukcji, tak by podczas gry nie zaglądać z każdą pierdółką do niej, łatwiej też tłumaczyło mi się siostrze o co chodzi (w mniej niż 5 minut). Gra chwyciła od razu, mnie się spodobała bardzo, siostrze nieco mniej, ale to późna pora była, bo spać jej się chciało. Rano zamierzamy zagrać drugi raz, tym razem z naszą rodzicielką Jak na debiut gry wypadła bardzo dobrze

Losowość zmniejsza się im więcej kafli jest na gracza. Przyzwoita liczba to ok 30-40 kafli na gracza. Czyli w podstawkę gramy wyłącznie w 2 osoby. Katedry obowiązkowe, Kupcy wg mnie nie. Ja zamiast kupców mam kilka mini dodatków (Rzeka 1 i 2, Król i Skaut i coś tam jeszcze), które razem dają więcej kafli niż Kupcy.
W sumie mam ok 120 kafli co pozwala w miarę ok grać w 4 osoby. Być może kiedyś dokupię Kupców.

Nie jestem natomiast zwolennikiem Big Boxów. Zbyt wiele dodatków zabija tą grę. Moja Siostra ma BB i nigdy nie graliśmy we wszystkie dodatki na raz.

A jak grasz w 2 osoby na 120 kafli to CC jest mózgożernym potworem z masą negatywnej interakcji.

ale big boxa nie trzeba od razu całego mieszać, też można dozować i kombinować

Reid666 pisze:Zdecydowanie warto kupić. Idealna gra dla początkujących, cena też bardzo atrakcyjna.

Co do losowości, to da się ja całkiem sensownie opanować poprzez rozsądne układanie kafelków na planszy (szczególnie grając na 2 os.).

Proponuję od razu wariant mistrzowski. Kafelki dobieramy losowo albo z trzech odkrytych.

Żeby ograniczyć losowość, wprowadziliśmy zasadę, że na ręce zawsze ma się 2 kafle zamiast jednego.
Dzięki temu nie czeka się na konkretnego kafla, a jednego można zawsze trzymać na później, co samo w sobie jest elementem strategicznym. Moim zdaniem dobre urozmaicenie dla narzekających na losowość.

Carcassonne było też jedną z pierwszych gier w jakie grałem i podpisuję się pod twierdzeniem, że to dobra zachęta dla początkujących.

bukimi pisze:Żeby ograniczyć losowość, wprowadziliśmy zasadę, że na ręce zawsze ma się 2 kafle zamiast jednego.
Dzięki temu nie czeka się na konkretnego kafla, a jednego można zawsze trzymać na później, co samo w sobie jest elementem strategicznym. Moim zdaniem dobre urozmaicenie dla narzekających na losowość.

W innym miejscu już o tem pisałem. W naszym gronie dodatkowe kafle na ręce zwiększały downtime niemiłosiernie. Praktycznie w swoim ruchu widać układ planszy i dopasowanie oraz analiza jednego kafla jest zawsze szybsza.
Powrót do oryginalnych zasad z jednym kaflem przyspieszył grę i wrócił radość z grania.