Phantom Leader USN 1962 Cuban Crisis
: 09 maja 2014, 16:56
Carrier Division Six, USS Independence, 27 października 1962. Długa misja.
Zdjęcia lotnicze wykonane tydzień temu nad Kubą wskazują obecność rakiet średniego zasięgu. Sytuacja jest napięta, ponieważ radzieccy doradcy kończą przygotowywać pociski i w każdej chwili mogą one osiągnąć zdolność bojową zagrażając bezpieczeństwu USA. Zgodnie z decyzją prezydenta od kilku dni uczestniczymy w morskiej blokadzie uniemożliwiając dostawy sprzętu dla Kuby drogą wodną oraz lotniczą i stanowiąc wsparcie dla okrętów Drugiej Floty jeśli sytuacja miałaby się pogorszyć. W skład mojej eskadry wchodzi pięć A-4 Skyhawk, dwa A-3 Skywarrior, jeden E-2 Hawkeye i cztery nowe F-4 Phantom II.
A-4 Skyhawk:
Stargazer – newbie
Midas – green
Preacher – average
Shadow – average
Back Fire – average
A-3 Skywarrior:
Ghost – green
Seaweed – average
E-2 Hawkeye:
Guardian – average
F-4 Phantom II:
Buick – skilled
Duke – veteran
Whiplash – veteran
Barbarian – veteran
Ilość punktów SO wynosi 74 (17 za kampanię + 9 za każdy A-4 i A-3 – 6 za E-2) wobec czego zdecydowałem się na promocję 3 pilotów (Buick, Whiplash oraz Duke). Zostało mi tylko 20 punktów, ale wysoka wartość Phantomów może pozwolić mi na osiągnięcie sukcesu.
Misja 1, 28 października 1962.
Wszystkie jednostki zostały postawione w stan gotowości po zestrzeleniu wczoraj U2 nad Kubą. Akcja ratunkowa przeprowadzona ze wsparciem lotniczym z USS Enterprise nie przyniosła efektów. Wobec tego dowództwo zdecydowało się na przeprowadzenie ataku odwetowego – cztery samoloty z mojej eskadry mają wykonać nalot na centrum dowodzenia na południe od Hawany. Cel znajduje się w pierwszej strefie, więc piloci mogą załadować więcej amunicji, niestety jest silnie broniony. Od północy dwa stanowiska rakiet SA-2 (w tym jedno znajdujące się na wzgórzu, może razić cały obszar, drugie – u stóp wzgórza skierowane na północ). Od strony zachodniej odsłonięte stanowisko SA-2 (może razić cały obszar) oraz działo przeciwlotnicze S-60 skierowana na zachód (na szczęście może razić cele tylko na niskim pułapie). Od południa również ustawiono stanowisko S-60 na wzgórzu – będzie trudno podejść do celu na niskim pułapie. Od wschodu piechota i cięzki karabin. Sam cel broniony jest przaz działo przeciwlotnicze ZU-23. Spodziewana jest aktywność lotnictwa.
Zdecydowałem się na wysłanie czterech Phantomów – po pierwsze mają dużą ładowność, po drugie doskonale radzą sobie z celami naziemnymi oraz z wrogim lotnictwem. Każdy z samolotów otrzymał po dwa Sparrowy oraz po dwie 1000 funtowe bomby Mk. 83. Dodatkowo w misji weźmie udział Guardian zapewniając wsparcie elektroniczne.
Przed odlotem otrzymałem dwa telefony. Jeden z administracji prezydenta, drugi ze sztabu gen. LeMaya. Doradca Kennedy'ego Kenneth O'Donnel dał mi do zrozumienia, że moje decyzje będą miały ogromną wagę nie tylko dla Ameryki, ale dla całego świata - eskalacja konfliktu może doprowadzić do wybuchu wojny z użyciem broni nuklearnej. Generał LeMay z kolei sugerował użycie wszelkich możliwych sił i środków w celu eliminacji zagrożenia. Zrozumiałem, że tylko rozważne działanie będące kompromisem pomiędzy oczekiwaniami politycznymi, a zmasowanym atakiem może przynieść wymierne korzyści w postaci osiągnięcia satysfakcjonujących wyników. Na przyszłość będę musiał ostrożnie wybierać swoje cele.
Pierwszy startuje Guardian, następnie wszystkie cztery Phantomy. Piloci po raz pierwszy spotkają się z wrogiem, po drugie mają świadomość znaczenia misji wobec czego są poddenerwowani (karta Important Target – 1 punkt stresu). Do celu podchodzą od północnego zachodu na wysokim pułapie, na szczęście w powietrzu znajdują się tylko dwa MIGi 21 – jeden w centrum, drugi na wschodzie. Wobec tego dwa Phantomy decydują się na zaatakowanie MIGów, dwa pozostałe muszą zejść na niski pułap i spróbować zniszczyć dwa odsłonięte SAMy. Jednak w trakcie misji okazuje się, że po pierwsze cel jest dodatkowo broniony przez S-60, po drugie SA-2 na wschodzie została przeniesiona, jej miejsce zajęło S-60 (karta Political Limitations). Kiedy zagrożenie od ostrzału rakietowego od strony zachodniej zmniejszyło się wszystkie maszyny decydują się podejść od północy. Barbarian schodzi na niski pułap, Mk. 83 trafia w cel. Whiplash i Duke odpalają po dwa Sparrowy – MIGi zostają zniszczone. Niestety druga wyrzutnia (ta znajdująca się u stóp wzgórza) odpala pocisk – tylko dzięki unikowi Barbarianowi udaje się uniknąć trafienia (2 punkty stresu). Wszystkie Phantomy jeden po drugim schodzą na niski pułap i zrzucają bomby w cel – 7 punktów. Teraz muszą tylko wejść na wysoki pułap, aby uciec od ostrzału – trzy S-60 (jeden od zachodu, jeden od południa, jeden w celu) i jeden ZU-23. Duke i Buick wykonują manewr i uciekają spod ostrzału, niestety Barbarian wpada w ogień krzyżowy i zostaje trafiony. Czterem maszynom udaje się powrócić na pokład bez problemu. Barbarianowi udało się katapultować nad morzem i tylko błyskawiczna akcja ratunkowa pozwoliła na jego uratowanie (5 punktów stresu). Dodatkowo otrzymaliśmy wsparcie Pentagonu – możemy przesunąć wskaźnik misji o jedno pole w lewo (karta Show of Force).
Generalnie poszło średnio – piloci otrzymali dużo punktów stresu (szczególnie Barbarian – 9), cel nie został zniszczony – udało się go tylko uszkodzić. Jednak 2 punkty zwycięstwa, jeden punkt Intel oraz wskaźnik Polityki na poziomie 0 rekompensują poniesione koszty.
Misja 2, 29 października 1962.
Druga misja powinna okazać się łatwiejsza. Celem ma być transport sprzętu i ludzi zmierzający w kierunku bazy w Guantanamo. Ze zdjęć zrobionych wczoraj wynika, że droga, którą ma się przemieszczać konwój otoczona jest wzgórzami ze wszystkich stron, co może powodować problemy ze względu na stanowiska ogniowe. Jednakże wzgórza od północy i południa, a także sam cel chronione są przez rakiety SA-2 (wysoki pułap, zasięg 2), wzgórze od zachodu przez ZU-23 (niski pułap, to samo pole), od wschodu przez S-60 (niski pułap, zasięg 1). Dodatkowo w centrum znajduje się działko M1939 (wysoki i niski pułap). Samoloty powinny podejść do celu od północnego lub południowego wschodu na niskim pułapie eliminując S-60 oraz M1939, zbombardować cel i na niskim pułapie odlecieć. Spodziewany jest tylko jeden wrogi samolot.
W tej misji biorą udział tylko dwa samoloty. Ze względu, na to że cel znajduje się w strefie trzeciej zdecydowałem się na tankowanie w powietrzu, żeby zaoszczędzić miejsce na uzbrojenie. Poleci Duke i Whiplash, jeden został uzbrojony w dwa Sparrowy oraz dwie bomby Mk. 83, drugi - trzy bomby Mk.83.
Wszystko idzie zgodnie z planem, nad morzem Phantomy zatankował KC-97 (-2 punkty SO), następnie przeleciały nad wybrzeżem kierując się na wschód, zawróciły, obniżyły pułap i podeszły do celu od północnego wschodu. Dla wroga musiało być to zaskoczeniem, ponieważ żaden samolot nie znajdował się w powietrzu. Whiplash zrzucił pierwszą bombę – S-60 został trafiony. Nad celem Whiplash zrzucił dwie pozostałe bomby – 5 punktów, Duke dwie kolejne w kierunku M1939 – również trafił. Omijając wzgórze zachodnie na niskim pułapie obydwa samoloty powróciły na pokład.
W międzyczasie dowiedzieliśmy się, że mamy wsparcie powietrzne w wypadku misji ratunkowych (karta A-1 Skyraiders) oraz możemy zmniejszyć poziom stresu u wszystkich pilotów w eskadrze (karta Down Time).
Misja została zakończona sukcesem, dwie dodatkowe karty mogą w przyszłości uratować komuś życie.
Zdjęcia lotnicze wykonane tydzień temu nad Kubą wskazują obecność rakiet średniego zasięgu. Sytuacja jest napięta, ponieważ radzieccy doradcy kończą przygotowywać pociski i w każdej chwili mogą one osiągnąć zdolność bojową zagrażając bezpieczeństwu USA. Zgodnie z decyzją prezydenta od kilku dni uczestniczymy w morskiej blokadzie uniemożliwiając dostawy sprzętu dla Kuby drogą wodną oraz lotniczą i stanowiąc wsparcie dla okrętów Drugiej Floty jeśli sytuacja miałaby się pogorszyć. W skład mojej eskadry wchodzi pięć A-4 Skyhawk, dwa A-3 Skywarrior, jeden E-2 Hawkeye i cztery nowe F-4 Phantom II.
A-4 Skyhawk:
Stargazer – newbie
Midas – green
Preacher – average
Shadow – average
Back Fire – average
A-3 Skywarrior:
Ghost – green
Seaweed – average
E-2 Hawkeye:
Guardian – average
F-4 Phantom II:
Buick – skilled
Duke – veteran
Whiplash – veteran
Barbarian – veteran
Ilość punktów SO wynosi 74 (17 za kampanię + 9 za każdy A-4 i A-3 – 6 za E-2) wobec czego zdecydowałem się na promocję 3 pilotów (Buick, Whiplash oraz Duke). Zostało mi tylko 20 punktów, ale wysoka wartość Phantomów może pozwolić mi na osiągnięcie sukcesu.
Misja 1, 28 października 1962.
Wszystkie jednostki zostały postawione w stan gotowości po zestrzeleniu wczoraj U2 nad Kubą. Akcja ratunkowa przeprowadzona ze wsparciem lotniczym z USS Enterprise nie przyniosła efektów. Wobec tego dowództwo zdecydowało się na przeprowadzenie ataku odwetowego – cztery samoloty z mojej eskadry mają wykonać nalot na centrum dowodzenia na południe od Hawany. Cel znajduje się w pierwszej strefie, więc piloci mogą załadować więcej amunicji, niestety jest silnie broniony. Od północy dwa stanowiska rakiet SA-2 (w tym jedno znajdujące się na wzgórzu, może razić cały obszar, drugie – u stóp wzgórza skierowane na północ). Od strony zachodniej odsłonięte stanowisko SA-2 (może razić cały obszar) oraz działo przeciwlotnicze S-60 skierowana na zachód (na szczęście może razić cele tylko na niskim pułapie). Od południa również ustawiono stanowisko S-60 na wzgórzu – będzie trudno podejść do celu na niskim pułapie. Od wschodu piechota i cięzki karabin. Sam cel broniony jest przaz działo przeciwlotnicze ZU-23. Spodziewana jest aktywność lotnictwa.
Zdecydowałem się na wysłanie czterech Phantomów – po pierwsze mają dużą ładowność, po drugie doskonale radzą sobie z celami naziemnymi oraz z wrogim lotnictwem. Każdy z samolotów otrzymał po dwa Sparrowy oraz po dwie 1000 funtowe bomby Mk. 83. Dodatkowo w misji weźmie udział Guardian zapewniając wsparcie elektroniczne.
Przed odlotem otrzymałem dwa telefony. Jeden z administracji prezydenta, drugi ze sztabu gen. LeMaya. Doradca Kennedy'ego Kenneth O'Donnel dał mi do zrozumienia, że moje decyzje będą miały ogromną wagę nie tylko dla Ameryki, ale dla całego świata - eskalacja konfliktu może doprowadzić do wybuchu wojny z użyciem broni nuklearnej. Generał LeMay z kolei sugerował użycie wszelkich możliwych sił i środków w celu eliminacji zagrożenia. Zrozumiałem, że tylko rozważne działanie będące kompromisem pomiędzy oczekiwaniami politycznymi, a zmasowanym atakiem może przynieść wymierne korzyści w postaci osiągnięcia satysfakcjonujących wyników. Na przyszłość będę musiał ostrożnie wybierać swoje cele.
Pierwszy startuje Guardian, następnie wszystkie cztery Phantomy. Piloci po raz pierwszy spotkają się z wrogiem, po drugie mają świadomość znaczenia misji wobec czego są poddenerwowani (karta Important Target – 1 punkt stresu). Do celu podchodzą od północnego zachodu na wysokim pułapie, na szczęście w powietrzu znajdują się tylko dwa MIGi 21 – jeden w centrum, drugi na wschodzie. Wobec tego dwa Phantomy decydują się na zaatakowanie MIGów, dwa pozostałe muszą zejść na niski pułap i spróbować zniszczyć dwa odsłonięte SAMy. Jednak w trakcie misji okazuje się, że po pierwsze cel jest dodatkowo broniony przez S-60, po drugie SA-2 na wschodzie została przeniesiona, jej miejsce zajęło S-60 (karta Political Limitations). Kiedy zagrożenie od ostrzału rakietowego od strony zachodniej zmniejszyło się wszystkie maszyny decydują się podejść od północy. Barbarian schodzi na niski pułap, Mk. 83 trafia w cel. Whiplash i Duke odpalają po dwa Sparrowy – MIGi zostają zniszczone. Niestety druga wyrzutnia (ta znajdująca się u stóp wzgórza) odpala pocisk – tylko dzięki unikowi Barbarianowi udaje się uniknąć trafienia (2 punkty stresu). Wszystkie Phantomy jeden po drugim schodzą na niski pułap i zrzucają bomby w cel – 7 punktów. Teraz muszą tylko wejść na wysoki pułap, aby uciec od ostrzału – trzy S-60 (jeden od zachodu, jeden od południa, jeden w celu) i jeden ZU-23. Duke i Buick wykonują manewr i uciekają spod ostrzału, niestety Barbarian wpada w ogień krzyżowy i zostaje trafiony. Czterem maszynom udaje się powrócić na pokład bez problemu. Barbarianowi udało się katapultować nad morzem i tylko błyskawiczna akcja ratunkowa pozwoliła na jego uratowanie (5 punktów stresu). Dodatkowo otrzymaliśmy wsparcie Pentagonu – możemy przesunąć wskaźnik misji o jedno pole w lewo (karta Show of Force).
Generalnie poszło średnio – piloci otrzymali dużo punktów stresu (szczególnie Barbarian – 9), cel nie został zniszczony – udało się go tylko uszkodzić. Jednak 2 punkty zwycięstwa, jeden punkt Intel oraz wskaźnik Polityki na poziomie 0 rekompensują poniesione koszty.
Misja 2, 29 października 1962.
Druga misja powinna okazać się łatwiejsza. Celem ma być transport sprzętu i ludzi zmierzający w kierunku bazy w Guantanamo. Ze zdjęć zrobionych wczoraj wynika, że droga, którą ma się przemieszczać konwój otoczona jest wzgórzami ze wszystkich stron, co może powodować problemy ze względu na stanowiska ogniowe. Jednakże wzgórza od północy i południa, a także sam cel chronione są przez rakiety SA-2 (wysoki pułap, zasięg 2), wzgórze od zachodu przez ZU-23 (niski pułap, to samo pole), od wschodu przez S-60 (niski pułap, zasięg 1). Dodatkowo w centrum znajduje się działko M1939 (wysoki i niski pułap). Samoloty powinny podejść do celu od północnego lub południowego wschodu na niskim pułapie eliminując S-60 oraz M1939, zbombardować cel i na niskim pułapie odlecieć. Spodziewany jest tylko jeden wrogi samolot.
W tej misji biorą udział tylko dwa samoloty. Ze względu, na to że cel znajduje się w strefie trzeciej zdecydowałem się na tankowanie w powietrzu, żeby zaoszczędzić miejsce na uzbrojenie. Poleci Duke i Whiplash, jeden został uzbrojony w dwa Sparrowy oraz dwie bomby Mk. 83, drugi - trzy bomby Mk.83.
Wszystko idzie zgodnie z planem, nad morzem Phantomy zatankował KC-97 (-2 punkty SO), następnie przeleciały nad wybrzeżem kierując się na wschód, zawróciły, obniżyły pułap i podeszły do celu od północnego wschodu. Dla wroga musiało być to zaskoczeniem, ponieważ żaden samolot nie znajdował się w powietrzu. Whiplash zrzucił pierwszą bombę – S-60 został trafiony. Nad celem Whiplash zrzucił dwie pozostałe bomby – 5 punktów, Duke dwie kolejne w kierunku M1939 – również trafił. Omijając wzgórze zachodnie na niskim pułapie obydwa samoloty powróciły na pokład.
W międzyczasie dowiedzieliśmy się, że mamy wsparcie powietrzne w wypadku misji ratunkowych (karta A-1 Skyraiders) oraz możemy zmniejszyć poziom stresu u wszystkich pilotów w eskadrze (karta Down Time).
Misja została zakończona sukcesem, dwie dodatkowe karty mogą w przyszłości uratować komuś życie.