GRY-PLANSZOWE.pl

Pełna wersja tłmaczenia ze wszystkimi zmianami tu: https://boardgamegeek.com/article/19472064#19472064

Cześć,

właśnie przełożyłem na własny użytek (zatem bez ambicji literackich) wariant solo do Badaczy Głębin (na podstawie wersji z BGG):
https://boardgamegeek.com/thread/1335558/solo-variant
Sęk w tym, że nie mam polskiego wydania gry i nie dysponuję polską nomenklaturą. Czy ktoś mógłby rzucić okiem i dokonać korekty polskich odpowiedników. Starałem się moje decyzje translatorskie brać w nawiasy kwadratowe (ale bodaj nie jest to do końca konsekwentne). Wszelkie uwagi do samego tłumaczenia również mile widziane.

Tłumaczenie jest OK. Dobra robota. Jutro wypróbuję ten wariant. Dzięki za tłumaczenie.

Moduł kontroli = pole kontroli wg polskiej instrukcji

W dalszym ciągu podtrzymuję prośbę o porównanie terminologii mojego przekładu z polską wersją instrukcji. Chyba że kwestia moduł kontroli -> pole kontroli wyczerpuje temat

Tymczasem dwa słowa o samym wariancie solo po kilku partiach:

Zasadniczo wariant działa. W tym sensie, że mechanika tury wirtualnego gracza jest tak skonstruowana, by w możliwie dużym stopniu naśladować gracza rzeczywistego. Choć lepiej byłoby chyba stwierdzić, że skonstruowana jest według zasady: jeśli zdarza się, że Nadrobot nie może wykonać akcji w swojej sekcji, to szuka przede wszystkim możliwości wykonania jej w sekcji gracza rzeczywistego. W efekcie otrzymujemy mechanikę utrudniania gry graczowi. Nadrobot symuluje zatem gracza, ale gracza specyficznego: takiego, który nastawiony jest raczej na negatywną interakcję (u Felda - sic! ).

Otóż wydaje się, że to dobrze, efekt jest bowiem taki, że kto gra sam, nie ma zbyt łatwego zadania.

Mimo to po jakimś czasie zaczyna rzucać się w oczy pewna okoliczność: Nadrobot nie zbiera znaczników czasu i nie może ich wykorzystać do dodatkowej akcji programowania raz na rundę. To, w połączeniu z faktem, że z natury rzeczy nie buduje kombosów akcji za pomocą kart (choć zdarza mu się wykorzystać akcję zaprogramowania robota za pomocą robota, czyli akcję jokera), sprawia, że z reguły na koniec rundy pasuje jako pierwszy. Zwykle zatem w moich rozgrywkach, poza losowym początkiem, w którym zdarzało się mi zaczynać rundę, zwykle to on zaczynał wszystkie kolejne rundy pasując jako pierwszy, podczas gdy ja wykonywałem jeszcze minimum jedną akcję - zwykle jednak dwie lub trzy dodatkowe.

Czyli trudność rozgrywki generowana przez wirtualnego gracza jest jednak nieco ograniczona.

Mimo wszystko ogólnie wariant oceniam dobrze. Z mojego punktu widzenia zaletą jest możliwość poćwiczenia planowania akcji na spokojnie. Przyjemność ta gra daje mi od kiedy ją mam bardzo dużą i wariant solo niczego w tym zakresie nie zmienia. Co więcej, moje utyskiwania na ograniczoną trudność same mają swoje granice: Nadrobot potrafił dość mocno napsuć mi krwi podbierając niekiedy kluczowe karty, kryształy lub kafle laboratorium, czy nawet czyszcząc sekcję z ośmiornic, co pozbawiało mnie punktów lub możliwości wykonania akcji.

No i wreszcie: punkty. W zasadzie wariant solo jest pobijaniem własnych rekordów. W tym zakresie udaje mi się jak do tej pory oscylować w granicach 89-90 punktów. Szczerze mówiąc nie pamiętam jakie osiągałem wyniki w grze dwuosobowej (w więcej osób na razie nie miałem okazji pograć), ale i tak mam wrażenie, że nie jest to wynik oszałamiający...

A jednak: gra wciąż mi się nie nudzi i wieczorna porcja podwodnego eurosuchara zawsze jest w stanie mnie skusić.

UWAGA: zmiana w sposobie wykonania akcji Rozbudowy Laboratorium przez Nadrobota.

Ponadto trwają prace nad dodaniem Nadrobotowi opcji dodatkowej akcji programowania raz na rundę (odpowiednik programowania za trzy Znaczniki Czasu).

Tu:
https://boardgamegeek.com/article/19472064#19472064
znajduje się polski przekład wariantu solo.