Grałeś? widziałeś? Wypowiedz się - każda opinia jest dla nas cenna! Projekt się ciągle rozwija!
Oczywiście wsparliśmy zaraz po projekt, tak i znajomi, którzy z nami grali Wassago pisze:Grałem i najbardziej w tej grze podobają mi się (a zwłaszcza mojej dziewczynie, która wywalczyła Kubek z Lamonapadem) Lamy Oczywiście wsparliśmy zaraz po projekt, tak i znajomi, którzy z nami grali
Ciągle to ćwiczymy, każdy z nas ma inny sposób. Dzięki za uwagi - wpłynie to też na kształt docelowej instrukcji!Wassago pisze:Co do uwag, to mam jedną dotyczącą tłumaczenia zasad gry - trwało to za długo. Dobrze byłoby wytłumaczyć ogólnie o co chodzi, a bardziej szczegółowo już w trakcie gry, będzie to łatwiej zapamiętać i zapał graczy nie opadnie. Kiedy się tłumaczy i mówi na raz o wszystkich zasadach, to gracze mogą przestać przyswajać informacje, a przynajmniej u mnie w grupie jest kilka takich osób.
Lamonapad jest trudny do przewidzenia, ale może być przydatny kiedy w poprzedniej kolejce nie mieliśmy Lamokrada a widzieliśmy jakie karty przechodziły między graczami. Co do stadka za 13 pkt, z naszego doświadczenia i ze statystyk wynika, że nie determinuje to wygranej w grze. Dwa stadka 3 poziomu to niwelują.Wassago pisze:Co do mechaniki, wydaje mi się (na podstawie jednej gry, więc mogę się mylić), że jak komuś siądzie układ za 13, to potem ciężko jest go dogonić. Może warto pomyśleć, o jakimś sposobie na zdobycie dodatkowych punktów? Coś jak dodatkowe punkty za zebranie np. wszystkich trzech rodzajów lamowatych, albo jakiś podgatunków w kolorach itd. Tak, żeby było jeszcze więcej opcji, ale nie wiem czy to nie będzie też zbyt przekombinowane.
Ciekawi mnie Lamonapad, jak bardzo bywa skuteczny w grach, bo to zdaje się być czystym zgadywaniem (wiemy ile jest jakich kart, co jest wyłożone, ale to dalej "strzelanie"), bo jeżeli ktoś przekazuje innemu graczowi karty i jest tam coś co nas interesuje (w sensie odkryta karta), to wtedy robimy po prostu Lamokradzież. Może pomogłoby w tym oraz dało lepszą możliwość planowania stada, gdyby stos kart odrzuconych był odkryty (rewersem do dołu), ale nie można go przeglądać. I ponownie nie wiem czy nie kombinuje za bardzo, w końcu to ma być w miarę proste i przyjemne
Pozdrawiam.kudlacz135 pisze:Również miałem okazję zagrać na pionku, gra jest całkiem przyjemna, dość bliska klasycznym kartom ale z cieszącą oko oprawą graficzną. Na samych kartach, w myśl popularnego i chyba słusznego trendu dotyczącego osób nierozróżniających kolory, proponowałbym dołożyć do kolorów (obecnie) w rombach, dołożyć jakieś inne rozróżnienie (np. zamiast rombu mogłyby być inne kształty, albo oznaczenia wewnątrz.
Gra ma też wersje dla dzieci i to ukłon w ich stronę. Uwagi o torze to liczenia punktów padały też na wielu spotkaniach. To też dodatkowa wartość do gry... usłyszeliśmy, że gry karciane są mało atrakcyjne dla kupujących i oczekują elementów dodatkowych.kudlacz135 pisze:Poza tym, jeśli tworzycie dość prostą karciankę, to nie jestem przekonany co do mat punktacji, żetonów czy znaczników. Ostatecznie może się to okazać zbyteczne, albo spowalniające rozgrywkę. Bardzo lubię kiedy gra jest dopieszczona, kiedy ma np. figurki zamiast gołych, drewnianych sześcianów, ale to musi mieć też uzasadnienie w praktyce, mechanice albo klimacie Pozdrawiam.