GRY-PLANSZOWE.pl

Czesc

Szukam jakiejś przygodowki fantasy do gry z żona (fajnie jak by byla z opcja gry solo, ale nie jest to warunek konieczny). Potrzebuje czegos nie za długiego, max czas gry razem z rozstawieniem, gra i sprzatnieciem ok 2 godziny - czas od polozenia dziecka do sennosci :/

Mialem Mage Knighta, ale nawet nie probowalem wciagnac zony - za dluga juz przy grze solo (rozgrywke musialem dzielic na dwa wieczory), co dopiero we dwojke. Stopien skomplikowania tez by ja nie zachecil.

Narazie mysle o Talismanie. Prosta, nie za dluga na dwoch i nie gralem w nia mlodosci, wiec bedzie efekt swierzosci. Wiem ze jej wada jest duza losowosc. Teraz z zona grywamy w dealna dla nas Agricole. Nie za dluga i podoba nam sie to ze wszystko zalezy od naszych decyzji. Troche obawiam sie czy spodoba nam sie losowy Talisman.

Zona nie jest jakims zapalonym graczem planszowek, nie naklonie jej do gry w cos bardzo zlozonego. Macie jakies pomysly?

Talizman ma tę wadę, że nie trwa krócej niż Mage Knight (czyli mniej niż 2 godziny).
Poza tym, nie mam doświadczenia w grach tego typu poza wspomnianymi Mage Knightem, Talizmanem i Rycerzami Pustkowi (Ci ostatni to też nie jest krótka gra, a rozkładanie może być uciążliwe).

Sam ostatnio zerkam okiem na Eldritch Horror lub kościaną, bardziej prostą, krótszą wersję: Znak Starszych Bogów. Może to jest trop?

Władca Pierścieni LCG jest bardzo dobry (także kooperacja, tak jak dwa powyższe typy). Mi sama podstawka wystarczyła na około 40 gier solo - nie miałem współgracza, a Tolkien to nie moje tematy, więc poszła dalej w świat.

Claustrophobia się nieźle wpisuje w opis;). Talizman moim zdaniem za długi. Z prostych gier jest też wiedźmin czy wiedźmy ze świata dysku, jako proste przygodowki. Ale zadna nie ma wersji solo.

W zasadzie na myśl narzuca się nowość na rynku czyli Runebound 3-cia Edycja. Jeżeli chodzi o czas grania, jak się grę ogarnie to w dwie godziny można ją skończyć. Na początku na pewno trzeba poświęcić 3 godziny żeby się przyzwyczaić to tego co gdzie jest i jak to w ogóle działa.
Nie jest przesadnie skomplikowana.
Grywalna solo bez konieczności wprowadzania dodatkowych wariantów (pomimo, iż jest opisana jako gra 2-4 graczy).
Ładnie wydana. Plansza, karty, żetony figurki, wszystko przyciąga oko.

Druga bardzo szybka i bardzo losowa gra to Dungeonquest Smocze Lochy. Partię się rozgrywa do godziny pod warunkiem, że postacie wcześniej nie zginą. Losowość, powodująca szybką i niespodziewaną śmierć bohaterów jest najbardziej krytykowanym elementem tej gry. Ja traktuję to jako czarny humor.

Warhammer Quest Gra Karciana (wydawca Galakta). Przygodowa karcianka, bez planszy. Gracze nie mają swojej "ręki" kart, więc nie trzeba budować decków ani zarządzać dociąganymi kartami. Scenariusze da się rozegrać do dwóch godzin, a niektóre nawet szybciej.

Talizmana miałem w latach 90. Na tamte czasy była to rewelacja. Teraz mógłbym raz zagrać gdyby ktoś miał nową edycję ale sam tego tytułu nie kupię. Zbyt prosty jak na dzisiejsze czasy aczkolwiek element przygodowy ma dobrze rozbudowany.

Jeżeli gracie w Agricole to warto też zobaczyć Robinson Crusoe. Przygodówka kooperacyjna euro. Wadą będzie czas gry ale to raczej zależy od scenariusza i ogrania graczy.

Slyszalem ze Claustrophobia jest slabo zbalansowana. Kierujacy demonami ma przewaga. Prawda to? Czy rozgrywke trzeba prowadzic na podlodze? Niestey nie mam na niej za duzo miejsca.

Grac bedziemy sporadycznie, wiec pewnie nie przyzwyczaimy sie tak do Runebound zeby miescic sie w 2 godzinach. Samo rozstawienie gry pewnie troche trwa. Zreszta czytalem ze tez jest bardzo losowa.

Czytalem recenzje Eldritch Horror, w ktorej napisano ze rozstawienie trwa nawet 1 godzine.

Jezeli chodzi o Robinson Cruzoe to wolalbym cos z fantasy.

O pozostalych Waszych propozycjach jeszcze poczytam.

gooliver pisze:Czytalem recenzje Eldritch Horror, w ktorej napisano ze rozstawienie trwa nawet 1 godzine.

Kompletna bzdura (chyba, że to pierwsza gra i nie jesteś zaznajomiony z elementami). Jedyne co jest upierdliwe, to tworzenie talii mitów, bo dla każdego przedwiecznego wygląda ona trochę inaczej, ale jak masz porządek w pudełku, to rozłożenie gry powinno zająć ok. 10 minut.

Gra przygodowa dla mnie powinna byc losowa, idac na przygode nie wiesz co Cie czeka. W talismanie jest sporo decyzji do podjecia. 2h dla dwoch graczy spokojnie wystarczy.
Gra nie jest nowoczesna to fakt, ale nadal jest warta zakupu.

Olgierdd pisze:

gooliver pisze:Czytalem recenzje Eldritch Horror, w ktorej napisano ze rozstawienie trwa nawet 1 godzine.

Kompletna bzdura (chyba, że to pierwsza gra i nie jesteś zaznajomiony z elementami). Jedyne co jest upierdliwe, to tworzenie talii mitów, bo dla każdego przedwiecznego wygląda ona trochę inaczej, ale jak masz porządek w pudełku, to rozłożenie gry powinno zająć ok. 10 minut.

+1 Bzdura z tą godziną na rozstawianie, ale... Sama gra trwa nawet kilka godzin (zwłaszcza na 5+ badaczy). Choć czasami i 20min (jak pogłoska powie nam game over).
Eldritch to solidna gra, łądnei wydana. Do tego jak ktoś czuje klimat przedwiecznych to będzie zadowolony. Jak ktoś w ogóle klimatu Lovecrafta nie czuje to może się nudzić i będzie to po prostu festiwal rzutów kostkami. I tyle.
Mi się znacznie bardzij od Eldritcha podoba Albion's Legacy. Świat Króla Artura - chyba każdy zna Zróżnicowane scenariusze. Eksploracja i budowanie modularnej planszy... Po prostu wg mnie jest więcej decyzji do podjęcia niż w Eldritchu, gdzie bardzo często wybór jest oczywisty, a o sukcesie decyduje rzut kostkami ;P

Jakie decyzje są w talizmanie? Iść w lewo czy w prawo... Nie mogę o 1? Muszę o tyle co kostka pokazała? Dlaczego?? Tu się chyba kończy znacząca decyzyjność talizmana wg mnie. Wybierasz lewo/prawo, idziesz i robisz co tam napisano turlając kostkami. Oczywiście są ludzie, którym to odpowiada. I bardzo dobrze - jest to nadal dobra gra na wprowadzenie w świat (archaicznych) planszówek. Choć ja preferuję na wejście K2 - świetnie pokazuje, że w grze wcale nie trzeba rzucać kostkami, zwłaszcza do poruszenia się na planszy

Strasznie uprosciles gre. Grales w to w ogole?
K2 nie jest w swiecie fantasy:)

krzyss pisze:Strasznie uprosciles gre. Grales w to w ogole?

Fakt! Bo między krainami możliwy jest jeszcze ruch do przodu/tyłu

W sumie dość proste są gry z serii D&D: Wrath of Ashardalon, Castle of Ravencloft oraz Legend of Drizzt
jest zasadniczo kilka głównych zasad a reszta to rzucanie kostką i czytanie opisów z kart oraz wykonywanie taktycznych instrukcji na nich zawartych.
problemem może być ewentualnie angielski bo czytanie tam to podstawa. Mamy kooperację i to pełną bo nawet punkty doświadczenia są do wspólnej puli wrzucane. Gra jest od 1 do 5 lub 6 osób, można te wszystkie części łączyć w mega kampanię a poszczególne scenariusze trwają tak z godzinę z hakiem (chyba że szybciej zginiecie ).
drugi problem to może cena bo zdaje się jakoś ok.250 zeta chodzą.

Gdyby nie kostki to kazdy by szedl tylko tam gdzie sa lepsze bonusy. Kostki reguluja to w sposob losowy i prosty ale wg mnie trafny i pasujacy do mechanizmu gry. Kulanie za ruch mnie nie denerwuje, natomaiast czasem frustruje kulanie za zadania jakie sie pojawiaja. Zle kulniecie moze nam sporo zepsuc. Ale to gra przygodowa a w takiej wszystko moze zdazyc.
Sa karty ktore umozliwiaja inny ruch niz taki ktory wskazuja kostki.

Nie mowie ze talisman jest idealny - nie jest. Jak juz zostalo wspomniane nie raz jak na dzisiejsze czasy jest juz troche archaiczny lecz nadal jest to dobra pozycja dla osob ktore chca zagrac w przygodowke a wczesniej nie mialy z takim typem gier nic wspolnego.

Gdyby nie kostki to kazdy by szedl tylko tam gdzie sa lepsze bonusy. Kostki reguluja to w sposob losowy i prosty ale wg mnie trafny i pasujacy do mechanizmu gry. Kulanie za ruch mnie nie denerwuje, natomaiast czasem frustruje kulanie za zadania jakie sie pojawiaja. Zle kulniecie moze nam sporo zepsuc. Ale to gra przygodowa a w takiej wszystko moze sie zdazyc.
Sa karty ktore umozliwiaja inny ruch niz taki ktory wskazuja kostki.

Nie mowie ze talisman jest idealny - nie jest. Jak juz zostalo wspomniane nie raz jak na dzisiejsze czasy jest juz troche archaiczny lecz nadal jest to dobra pozycja dla osob ktore chca zagrac w przygodowke a wczesniej nie mialy z takim typem gier nic wspolnego.

Dzięki za porady. Chyba zdecyduję się na Claustrophobię.

Bierz Runebound 3 edycję

Budowanie planszy może w różne strony prowadzić;). Na podłodze teoretycznie jest łatwiej, ale zawsze można plansze delikatnie przesuwać.
Co do zbalansowania, mroku mają więcej figurek a jak to mówią w kupie siła. Chociaż i na Cyryla są Metody;).

Ja stawiam na Runebounda 3 ed. (lub jeśli wolicie 2 ed to mam do sprzedania tanio z dodatkiem - priv).

Setup krótki bo max 10 minut. Zasady banalne, za pierwszym razem w 15-20 min do wytłumaczenia. Na dwie osoby margatha pokonacie w niecałe 2 h.
Gra przygodowa, różne drogi do zwycięstwa, możliwość fajnego i zróżnicowanego rozwoju postaci.

D&D Board Game, ToEE albo LoD.
Względnie tanie, mnóstwo plastiku, dobre wydanie, szybka rozgrywka, niski poziom wejścia.

Możesz spróbować Mistfall - oprócz dosyć słabego polskiego wydania, to sama gra planszowa jest bardzo dobra.

Wontzki pisze:sama gra planszowa jest bardzo dobra.

Raczej karciana ...

Runebound 3 mnie bardzo zaskoczył, jest świetny, dopiero co zacząłem w niego grać, ale ciężko się oderwać, na prawdę polecam, nie razi losowością, trochę jej jest, ale żeby była przygoda musi być coś nieznanego. System walki prosty jest i daje wrażenie że masz na niego wpływ.

Ja gram głównie z mężem i na dwie osoby u nas najbardziej grywalną gierką jest Ghost Stories, którego partyjkę można spokojnie zamknąć w godzinę. Gra kooperacyjna. Można też grać samemu, ale ja nie lubię, więc trudno mi powiedzieć coś w tym temacie.
Drugi tytuł to karcianka Netrunner. Rozgrywka też w granicach godziny, a to jest akurat dla nas priorytetem W związku z tym Runebond z całą pewnością nie jest dla nas.

shaigan pisze:Runebound 3 mnie bardzo zaskoczył, jest świetny, dopiero co zacząłem w niego grać, ale ciężko się oderwać, na prawdę polecam, nie razi losowością, trochę jej jest, ale żeby była przygoda musi być coś nieznanego. System walki prosty jest i daje wrażenie że masz na niego wpływ.

Czesc
Mam pyt w sprawie runebound. Czy w solo grze trudno jest pokonac bosa?

Wysłane z mojego GT-S6310 przy użyciu Tapatalka

Jak dla mnie Runebound ma dwie fundamentalne wady, które skreślają go jako grę wartą dłuższej uwagi.

Pierwszy mankament to okropna losowość. Rozumiem, że cecha ta jest w pewnym sensie reprezentatywna dla gatunku gra przygodowa - wczuwając się w klimat można wytłumaczyć nieudany (lub udany) rzut wieloma czynnikami. Poza tym losowość wywołuje przyjemny dreszczyk emocji dodający, do pewnego stopnia, klimatu. Moim zdaniem jest jej tutaj za dużo. Nie jest ona sympatyczna, raczej drażniąca.

Druga skaza, aż dziw, że nikt o tym jeszcze nie wspomniał to praktycznie zerowa interakcja. Każdy sobie rzepkę skrobie, ruchy przeciwnika nie za bardzo mają wpływ na naszą taktykę, nie ma się uczucia zagrożenia ze strony innych graczy. Przy grze w czterech łatwo o niechcianą drzemkę przy akompaniamencie turlanych kostek. Jednym słowem nuda.

W 3 edycji nie słychać turlania kostek
Ale to prawda, interakcja jest niewielka