GRY-PLANSZOWE.pl

Cześć

Po kilku latach wracam do świata gier planszowych i od razu mam prośbę. Szukam gry dla moich 60-letnich rodziców. Jako, że potrafią się pokłócić podczas gry w Ticket to Ride, szukam czegoś bez negatywnej interakcji; najlepiej dla dwóch osób. Czegoś co się nie znudzi po kilku grach. Jak na razie grali w Pandemię, Osadników z Catanu, Ticket to Ride, Tzolkin, Puerto Rico i Zamki Burgundii (te trzy ostatnie gry za trudne dla nich, albo oni za leniwi, żeby przeczytać instrukcję). Myślałem o jakiejś grze kooperatywnej. Może Robinson Cruzoe - ale to raczej trudna gra? Fajnie jakby to była gra o budowaniu czegoś. Pomożecie?

Robinson odpada, ciężkość instrukcji porównywalna z tymi trzema co wymieniłeś.
Polecam terraformację Marsa - budowa projektów z kart, satysfakcja ze wspólnego zasiedlania planety, łatwe zasady, negatywna interakcja jest ograniczona tylko do kilku kart, których i tak nie trzeba zagrywać (no chyba że ześlesz tą asteroidę i zniszczysz jeden budynek - więcej śmiechu niż straty).
Dorzucę jeszcze jako własny przyklad: Pory roku - proste, szybkie, przyjemne.
Obie to karcianki. Możesz im kupić Command And Colors - niech się naparzają dla przełamania negatywnej interakcji.

To 60-latkowie. Nie kupowałbym ani Terraformacji, ani Pór Roku, ani tym bardziej C&C. Starsze osoby nie przepadają za dużą ilością tekstu na kartach, wolą raczej ikonografię, albo wręcz gry abstrakcyjne. Terraformacja jest daleko zbyt złożona.
Moim zdaniem sprawdziłby się bardziej nowy Azul: Stained Glass of Sintra lub Sagrada, czy Geniusz lub Rummikub. W tę stronę bym zmierzał.

Może PatchWork? Gra prosta, szybka i przyjemna. Z negatywną interakcją bywa różnie - można komuś podbierać klocuszki albo nie... zależy od Ciebie.

Golfang pisze: ↑01 lis 2018, 09:28 Może PatchWork? Gra prosta, szybka i przyjemna. Z negatywną interakcją bywa różnie - można komuś podbierać klocuszki albo nie... zależy od Ciebie.

Ja również polecam Patchworka. Warto również zwrócić uwagę na Splendor - proste, regrywalne i przyjemne. Jeśli rodzice lubią klimat PRL sprawdź też Pan tu nie stał!

Jeśli Zamki Burgundii były zbyt trudne, to Terraformacja, a tym bardziej Robinson również będą nie do przetrawienia. Tak jak powyżej polecam Splendor, Azul lub Sagrade (wychodzi na dniach). Świetnie mógłby też spisać się Zamek Smoków.

Jeszcze do głowy przyszło mi Qwirkle.

Niedługo wyjdzie Sagrada.

Moja mama lubi Niezłe Zióła i kościany Istanbul

Century: Korzenny Szlak lub wersja Golem. Santorini. Zamki szalonego króla Ludwika. Tajniacy duet. Zakazana wyspa.

Moim zdaniem Zamki szalonego króla Ludwika mogą też być zbyt skomplikowane a do tego trudno dostępne. Swój głos oddaje na Azul, Patchwork, Tajniacy duet, Dominion, Pięć Klanów i Wiertła, skały, minerały.

Wydaje mi się, że Azul byłby fajną opcją

Kisun pisze: ↑01 lis 2018, 18:15 Century: Korzenny Szlak lub wersja Golem. Santorini. Zamki szalonego króla Ludwika. Tajniacy duet. Zakazana wyspa.

+1

Do tego Patchwork albo Carcassonne

Mojej mamie najbardziej podchodzi: kakao, NMBR9, splendor, festiwal lampionów, kingdomino, wiertła skały..., przepowiednia, park niedźwiedzi, nowy jork (ten z taksówkami i ten z drapaczami), rummikub

Na Robinsona nawet zerknąć nie chce. Zamki burgundii zagra, bo zasady przyswajalne, ale trochę męczy szukanie, planowanie łańcuszka: jak zrobię to, to to, a tamto da mi to i będę mogła coś tam.

W skrócie przyswajalne zasady i niedłużąca się rozgrywka rozgrywka

Dzięki za podpowiedzi. Wygląda na to, że zdecyduję się na jedną z trzech: Azul, Sagrada lub Zamek Smoków

Zazdroszczę rodziców, którzy kłócą się przy TtR, moi nawet do tego nie usiądą...

Jeśli grają sami - pomyśl o Patchwork. Jakaś interakcja występuje, ale to jednak planowanie swojego "poletka" w oparciu o to, co jest aktualnie w naszym zasięgu. Może być fajnym wprowadzeniem do bardziej zaawansowanych gier, bowiem trzeba nie tylko zbierać kolejne elementy układanki, ale też musi być nas na nie stać. Pojawia się więc malusieńki czynnik ekonomiczny, bardzo sprytnie zresztą wpleciony w grę.

Jeśli z kolei zdarza Ci się grać z nimi - kup koniecznie Hanabi. Kooperacja pełną gębą, nie występuje też sytuacja, w której jedna osoba gra za wszystkich a cała reszta się nudzi. Uwaga! Na dwie osoby gra się dość specyficznie, więc nawet jeśli tytuł się Wam spodoba, to i tak trzeba wziąć na to poprawkę.

Gry wielopokoleniowe w ilościach niemalże hurtowych sygnuje swoim nazwiskiem stary, poczciwy Reiner Knizia: Zaginione Miasta, Schotten-Totten czy Geniusz to wciąż całkiem niezłe pomysły na prezent dla naszych rodziców, zwłaszcza tych, którym gry planszowe nie są obce. Minus? Totalnie abstrakcyjna zabawa liczbami i/lub kolorami. Dwie pierwsze mają też jakieś tam niby tło fabularne, ale można je spokojnie pominąć, bo ono i tak nie ma najmniejszego znaczenia.