GRY-PLANSZOWE.pl

Cześć. Przemierzam się do zakupu jakiejś nowej planszówy w budżecie nieprzekraczającym 150 zł (ach te studia :\ ) . Nie mam wielkiego doświadczenia w tym temacie ale zależy mi na grze która z jednej strony pozwala pogłówkować, jednocześnie nie przytłaczając ogromem zasad. Dotychczas miałem do czynienia z tytułami takimi jak 7 Cudów Pojedynek, Podróżnicy z Catan, Brzdęk! i Kolejka. Jako że lubię interakcję między graczami (zarówno negatywną jak i pozytywną), oraz chociaż znikomy klimat w oko wpadły mi Pandemie Czas Cthulhu i Upadek Rzymu. O obu tytułach naczytałem się wiele dobrego ale chciałbym wiedzieć który uważacie za bardziej skomplikowany, ciekawszy, bardziej regrywalny. Dodam że tematycznie pasują mi oba klimaty. W oko także wpadł mi Eldritch Horror (z tego co widzę na BGG to już jest nieco cięższy tytuł) oraz coś z zupełnie innej kategorii czyli Osadnicy NI, oraz Aeon's End. Fajnie jak ktoś wypowiedziałby się na temat ich "przyswajalności" i regrywalności, ewentualnie czekam na propozycję innych gier (jestem także otwarty na inne gatunki). Planuję grać w gronie 2-3 osób.
Pozdrawiam


EDIT: Wpadł mi w oko jeszcze jeden tytuł " Znak Starszych Bogów".

Polecam zwykły Pandemic - puszczam sobie dźwięki ala laboratorium i klimacik jest

Ja od siebie polecę pięć klanów, myślę że spełni większość oczekiwań. Znajdziesz w niej fajną dawkę kombinowania, lekką negatywną interakcję, ale nie taką którą popsuje wszystkim dzień. Zasady są bardzo proste przy czym jest w tym masa regrywalności. No i działa super na 2, 3 jak i 4 osoby, oczywiście wydłuży się tylko czas rozgrywki bo gra jest nieco podatna na osoby z "paraliżem decyzyjnym", ale nic nie traci na jakości i frajdy z grania. Jeden z niewielu tytułów ,w których odpala mi się syndrom kolejnej partii.
Na empiku obecnie za fajną cenę 122zł.

Co do podanych gier mogę się odnieść do Osadników i aeons end. Osobiście zamiast osadników skłaniał bym się bardziej w stronę 51 stanu. Gra o tej samej mechanice ale wg mnie bardziej 'mięsista' i wyraźna. Zasady są proste, po jednej rozgrywce każdy już wie co ma robić i fajnie to hula. Na regrywalność też bym nie narzekał choć w pewnym momencie mimo sporej ilości kart zacznie się dostrzegać co fajnie działa w jakiej frakcji (szczególnie na początku) i może trochę w końcu się znudzić.
Aeons end natomiast chwilkę zajmuje, żeby dobrze poznać grę i instrukcję. Szczególnie poznanie kart i mechanizm ich układania, bo jak zapewne już wiesz talii się nie tasuje i trzeba już trochę pogłówkowac ,żeby wypadało co się chce i nie zapchać sobie ręki. Jak już to się ogarnie to gra oddaje wszystko z nawiązką, ale... w naszym przypadku do pierwszego pokonania nemesis. Banany od ucha do ucha, ale gdzieś wtedy urok prysł...

Nie mniej jednak polecam bardzo obie gry ,bo frajdę dają ogromną za relatywnie nie duże pieniądze.

A ja przeszedłem ze zwykłego pandemica na czas cthulhu, jest po pierwsze bardzo ładny, a do drugie można przegrać na więcej sposobów. Nie ma aż tyle łażenia. Przy czym gram z homerulem, na poziomie easy, ale można jeździć autobusem tylko z przystanku do przystanku. Będę jeszcze testował wariant z pustą ścianką na kości, jak wyjdzie to gracz traci resztę akcji.

kilpopx pisze: ↑07 lip 2019, 01:46 Cześć. Przemierzam się do zakupu jakiejś nowej planszówy w budżecie nieprzekraczającym 150 zł (ach te studia :\ ) . Nie mam wielkiego doświadczenia w tym temacie ale zależy mi na grze która z jednej strony pozwala pogłówkować, jednocześnie nie przytłaczając ogromem zasad. Dotychczas miałem do czynienia z tytułami takimi jak 7 Cudów Pojedynek, Podróżnicy z Catan, Brzdęk! i Kolejka. Jako że lubię interakcję między graczami (zarówno negatywną jak i pozytywną), oraz chociaż znikomy klimat w oko wpadły mi Pandemie Czas Cthulhu i Upadek Rzymu. O obu tytułach naczytałem się wiele dobrego ale chciałbym wiedzieć który uważacie za bardziej skomplikowany, ciekawszy, bardziej regrywalny. Dodam że tematycznie pasują mi oba klimaty. W oko także wpadł mi Eldritch Horror (z tego co widzę na BGG to już jest nieco cięższy tytuł) oraz coś z zupełnie innej kategorii czyli Osadnicy NI, oraz Aeon's End. Fajnie jak ktoś wypowiedziałby się na temat ich "przyswajalności" i regrywalności, ewentualnie czekam na propozycję innych gier (jestem także otwarty na inne gatunki). Planuję grać w gronie 2-3 osób.
Pozdrawiam


EDIT: Wpadł mi w oko jeszcze jeden tytuł " Znak Starszych Bogów".

Miałem Czas Cthulhu, obecnie posiadam Upadek Rzymu. Ten pierwszy jest prostszy mechanicznie ale ma ładniejsze wykonanie - wybierz ten który tematycznie jest Ci bliższy.

Eldritch Horror to taka bardziej przygodowa wersja Pandemica - jest to gra nastawiona na dodatki, to dobry wybór o ile chcesz rozszerzać kolekcję. Sporo ludzi twierdzi, że sama podstawka bez pierwszego dodatku Zaginiona Wiedza jest tytułem niepełnym. Znak Starszych Bogów to prosta turlanka, nie każdemu przypadnie do gustu zbyt duży udział losu, podstawka również prosi się o kilka dodatków. Osadnicy NI to tytuł z dość niewielką interakcją.

Wydaje mi się, że dobrym pomysłem zamiast powyższych gier jest Aeon's End - jednak nie skończy się na zakupie samej podstawki, po pewnym czasie będziesz chciał rozszerzyć możliwości o dodatki

Proponuję zamiast Pandemic'a wziąć Ghost Stories (znacznie ciekawsza kooperacja, poza tym gra bardzo ładnie wydana). Ewentualnie zastanów się nad Flamme Rouge (Wielka Pętla) - trochę sobie przeszkadzacie, trochę pomagacie w trakcie wyścigu, ale i tak każdy z osobna chce pierwszy dojechać na metę (jak do tego dołożycie turniej wieloetapowy z dedykowaną aplikacją, to już jest jazda na całego).

Najprawdopodobniej teraz kupię 51 Stan Ms, mam nadzieję że się nie zawiodę. Za kilka miesięcy pewnie do kolekcji dołączy Aeons End.Poczytałem trochę i do pandemica jednak zniechęca mnie syndrom gracza alfa.

kilpopx pisze: ↑16 lip 2019, 16:00 Poczytałem trochę i do pandemica jednak zniechęca mnie syndrom gracza alfa.

Tak, to częsty zarzut wobec większości gier kooperacyjnych. Jeśli jednak chciałbyś zagrać w grę tego typu, to polecam Spirit Island (tutaj nie będzie tego problemu).

Czołem!

Również kiedyś miałem dylemat i zastanawiałem się nad grą Pandemic. Z tych wszystkich dostępnych pozycji byłem o krok od zakupu Czasu Cthulhu. Ostatecznie zrezygnowałem. Nie miałem przekonania co do poziomu trudności, słyszałem głosy, że jest dość banalna. W każdym razie wypadła z listy kandydatów. Jeśli chodzi o zwykłego Pandemica, to wydaje się być lepszą rozgrywką na więcej aniżeli na dwie osoby.

Jest bardzo dużo gier, które podejdą. Ja sam ich nie posiadam i nie posiądę wszystkich.

1) Spirit Island nie mieści się w budżecie 150 zł, a nawet 200 zł.

2) Osadnicy: NI świetnie chodzą na dwie osoby, ale czy na trzy...? Nie wiem, bo nie grałem, ale patrząc na mechanizm rozgrywki itd., to nie wyobrażam sobie rozgrywki na więcej niż 2 graczy za jakoś specjalnie emocjonującą. Negatywna interakcja występuję, ale tylko w wariancie z plądrowaniem i polega w zasadzie na usuwaniu budynków przeciwnika, średnio raz na rundę, a jest ich pięć. Przy większej ilości graczy ciężko będzie nadążyć za tym, kto i co buduje. Raczej nie mamy nad tym kontroli, ponieważ skupiamy się na własnej talii. W zasadzie gra polega na układaniu kart, zaś sama rozgrywka jest prosta. Z czasem trzeba się liczyć, że może przestać emocjonować, a przynajmniej tak było w moim przypadku. Wciąż robimy to samo, bez niespodzianek, więc zacząłem zastanawiać się nad jej sprzedażą.

3) Posiadam Brzdęk!, Pojedynek i Kolejkę. Przy pierwszej z nich jeszcze nie przysiadłem do swojej startowej partii. Pojedynek jest rewelacyjny, najwięcej partii mam właśnie w tę grę, ale z racji krótkiej rozgrywki. Kolejkę otwieram tylko w gronie rodzinnym.

4) Aeon’s End i Eldritch Horror są na mojej liście zakupów. W zasadzie to dwie ostatnie gry do zamknięcia kolekcji (ale ilu tak mówiło... ). Co do AE nie mam wątpliwości, a przy EH przeraża mnie czas rozgrywki, bo i tego czasu mi brakuje na granie w cokolwiek, a co dopiero liczyć 4 godziny...

5) Raczej nie mam w swojej kolekcji gier z prostymi zasadami do wytłumaczenia w kilka minut. Może Inis sie spodoba? Na trzy osoby, a i na dwoje się da grać.

jrz8888 pisze: ↑17 lip 2019, 12:59...4) Aeon’s End i Eldritch Horror są na mojej liście zakupów. W zasadzie to dwie ostatnie gry do zamknięcia kolekcji (ale ilu tak mówiło... ). Co do AE nie mam wątpliwości, a przy EH przeraża mnie czas rozgrywki, bo i tego czasu mi brakuje na granie w cokolwiek, a co dopiero liczyć 4 godziny...

W zeszły weekend rozgrywałem partyjkę 4 os., gdzie poza mną (<20 partii, podstawka i 8 dodatków), tylko jedna osoba kiedykolwiek miała z "Eldritchem" styczność (1 partia w podstawkę), a dwie były kompletnie zielone i zmłóciliśmy Azatotha że hej w <2,5h. Co więcej nigdy nie miałem partyjki dłuższej jak 3h, wliczając w to przerwy na telefon dzwoniący, dolanie whisky i takie tam. Więc z mojej perspektywy, nie sugeruj się tym czasem gry 4h, raczej przy ogarniętym setupie licz na 2/2,5h.

51 Stan już do mnie dotarł i nie mogę się już doczekać pierwszej rozgrywki z kumplami. Z Aeons End zrezygnowałem ponieważ mam już Brzdęk! i chciałem wypróbować coś z inną mechaniką. Odnośnie Eldritch i Arkham Horror, te gry robia na mnie ogromne wrażenie i wszystko w nich wydaje mi się doskonałe, począwszy od klimatu,kończąc na mechanice. Nie zdecydowałem się na te tytuły głównie dlatego iż bałem się że te gry przerosną mnie i osoby z którymi bym do nich zasiadał. Do tego typu gier powinno się chyba najlepiej zasiadać ze stałym składem który wszystko ogarnia .

kilpopx pisze: ↑17 lip 2019, 18:31...Odnośnie Eldritch i Arkham Horror, te gry robia na mnie ogromne wrażenie i wszystko w nich wydaje mi się doskonałe, począwszy od klimatu,kończąc na mechanice. Nie zdecydowałem się na te tytuły głównie dlatego iż bałem się że te gry przerosną mnie i osoby z którymi bym do nich zasiadał. Do tego typu gier powinno się chyba najlepiej zasiadać ze stałym składem który wszystko ogarnia

Też się pozwolę sobie nie zgodzić Jeżeli masz jedną, lub dwie ( to to już luksus planszówkowy )osoby ograne z tytułem to spokojnie możesz zasiadać do gry z 2-3 nowych graczy. Gwarantuje, że po dwóch-trzech rundach będą ogarniać zasady i podejmować świadome decyzje na pdst. tego czym dysponuje ich postać i jakie ma cechy. Osobiście z dziewczyną graliśmy pierwszy raz w "Eldritcha" od razu z wszystkimi 8 dodatkami i gra jest tak skonstruowana, że większych wpadek nie było, może jakieś drobne regułki nam umknęły, które w kolejnych partiach eliminowaliśmy.

Aeon’s End a Brzdęk! to dwie różne gry.
Jedyne co ich łączy, to fakt, że obie gry reprezentują „deck building”, a więc po prostu budowanie talii. Uważam, że nie ma co na to patrzeć.
Gry dosłownie oparte na tej samej mechanice, to np. Agricola, Kawerna i Pola Arle, ale nie AE i Brzdęk!.
Osadnicy oraz 51 Stan również są grami karcianymi, ale karty są zagrywane z ręki i przypominają układanie pasjansa.

Jestem po pierwszych dwóch grach w 51 Stan i jak na razie wrażenia jak najbardziej pozytywne. Jedyne czego mogę się przyczepić to mało "wyraźne" frakcje, ale samo budowanie silniczka produkującego punkty zwycięstwa jest bardziej satysfakcjonujące niż się spodziewałem. Yuri proszę przestań bo przez Ciebie zbankrutuje .

kilpopx pisze: ↑17 lip 2019, 22:37 ... Yuri proszę przestań bo przez Ciebie zbankrutuje .

Działaj, akurat zrobili wznowienie "Gór Szaleństwa", można po normalnej cenie skompletować