GRY-PLANSZOWE.pl

Cześć, tym razem szukam jakiejś gry do pogrania z rodzicami, a może konkretniej z jedną osobą (czyli szukam gry na docelowo 2 do 3 osób). Ogólnie rodzice nie są są za grami planszowymi, to musi być coś prostego i niezbyt złożonego. Jedyne w co grają od chyba jakichś 10 lat to gra karciana remik (na 2 talie). Raz pokazałem mamie grę, chociaż zapierała się rękami i nogami, a teraz sama mi mówi, żebyśmy zagrali. I gra o której mówię to Jaipur. Nie powiem, mam tę grę od niecałego roku i ogromnie mi się podoba, niby prosta szybka, ale na prawdę jest mnóstwo opcji kombinowania (z resztą co ja Wam będę o tym mówił, jak każdy z Was doskonale tę grę zna ). Więc jeżeli jest jakaś gra, która jest podobna do Jaipura (złożonością, ale i ciekawością) to byłoby fajnie. Ogólnie mam grę podobnych gabarytów: Schotten Totten, ale szczerze mówiąc zagrałem w to może z 2 razy i jakoś mi nie podeszła. Z takich logicznych to jeszcze pod rodziców mam rój, ale też nie za bardzo mam ochotę w to grać. Ogólnie moja kolekcja składa się z kilku bardziej złożonych tytułów, np. mój ostatni zakup Tzolki'n, Pięć Klanów, Wyspa Skye. Mam jeszcze kilka gierek, ale to wszystko jest jak na rodziców zbyt złożone. Chciałbym wytłumaczyć mamie 7 cudów świata pojedynek, ale to też będzie za dużo zasad (a szkoda, bo to jest najlepsza 2 osobowa gra w jaką było mi dane zagrać). Jak coś to mam Dixita, ale gra zaczyna się dopiero od 4 osób. Ogólnie raczej szukam gry karcianej, ale mogą być żetony itd. (tak jak w Jaipurze). Czasami wpadnę i jest okazja w coś pograć, to dobrze by było pokazać rodzicom coś bardziej złożonego od remika. Brat ostatnio kupił patchwork, więc przy najbliższej okazji i tę gierkę pokażę, bo myślę, że może dać radę. Czekam na jakieś propozycje (oczywiście żeby grać to i mi gra musi się podobać ). I jak coś to mam Red 7 i też nie za bardzo podeszło ze złożonością, z resztą w to to ja już mam ze 100 partii i trochę mi się odechciało. Chodzi o to, żeby gra była prosta w zasadach, ale miała trochę opcji kombinowania. Dzięki

Kolejka - typowo dla rodziców klimatem
Ogródek - Patchwork do 4 osób w skrócie, świetne, mojej mamie się podoba
Sagrada/Azul/Reef - wiadomo

Przede wszystkim sprawdź eksperymentalnie czy czasem nie masz błędnej opinii o tym jak złożoną grę są w stanie ogarnąć Twoi rodzice - może to wymagać dłuższego niż zwykle tłumaczenia, ale może się okazać że ogarniają całkiem nieźle i Cie po czasie ogrywają. Tak było w moim przypadku.

W kolejności wdrażaliśmy ich w: Carcassonne, Kolejka (ach ich młodość) Azul, Ticket to Ride Europa, Wyspa Sky teraz zamierzamy się na Agricole. Wszystkie to była na początku ciężka przeprawa, ale koniec końców rodzice są zadowoleni że mogą potrenować szare komórki.

Myślę że Splendor będzie bardzo dobrą opcją, są żetony i trochę kombinowania idealna gra na niezobowiązujące rozgrywki a do tego mniej skomplikowana niż 7cś pojedynek.

Kolejka.
Czasy PRL, więc bardzo się rodzicom podoba. Jest trochę śmiechu przy stole i przede wszystkim czuć klimat. Polecam też dodatek Ogonek. Zawsze jakieś urozmaicenie i uproszczenie, bowiem gra szybciej dobiegnie końca.

Azul/zamek smoków/ sagrade
Carcassone z dodatkiem lub kingdomino
Majestat, ogródek, rummikub

Reglamentacja - mała jak Jaipur, prosta, totalnie niedoceniania.

Jeśli mama lubi się pośmiać na filmach Barei, to będzie jak znalazł.

Ja ze swoimi rodzicami gram w Ingenious Black, mega proste zasady a jest trochę kombinowania i daje dużo frajdy. Gra ta chyba nawet jest polecana przez Mensę. Poza tym poleciłbym Azula tego pierwszego, bo najprostsze zasady. Kolejna propozycja to Zamek Smoków, o tyle fajny tytuł że można grać według zasad podstawowych, a jak się spodoba to dołożyć karty duchów i smoków dzięki czemu gra wymaga więcej kombinowania. Na pewno jeśli ktoś lubił komputerowego mhjonga to będzie to dodatkowa zaleta przy tym tytule.

Gdy moja mama, zupełnie nieogarnięta planszowo, wpadła do nas w grudniowe święta, z 5 lat temu, to wyłożyłem Paczłorka. Spodobał się, 70-letniej teściowej także, więc polecam. Chyba w tym samym czasie poszła pożyczona Kolejka - też nie było dla niej za trudne, jakościowo średni tytuł, ale nieogarnięty nie będzie narzekał, bo nie wie, że są lepsze, a jako zabijacz nudy wszystko się nada, byle ogarniała zasady (no wiadomo, komuna - jej klimat był).

Natomiast, ze trzy lata temu wyłożyłem Orlean - myślałem, że wyda się za trudne (choć wiedziałem, że nie jest) i odrzuci mamę przy tłumaczeniu zasad, ale o dziwo, jakoś poszło, zagraliśmy (aż) dwa razy, dzień po dniu, i powiedziała na koniec, że fajna gra (tym większy powód do mojego zadowolenia, że nie zraziły ją obie porażki). Z kolei, idei Dixita i Sabotażysty nie ogarnęła - drugiego podejścia nie było, nie starczyło cierpliwości. Więc różnie to bywa... Od tamtego czasu pojawiło się trochę Azulów, itp., więc masz co wypróbowywać.

Do takiej sytuacji Welcome to... - prosta w zasadach wykreślanka, która jednak potrafi zmusić do myślenia i kombinowania. Tytuł sprawdził się póki co w każdej sytuacji - geeki, znajomi z pracy, dzieciaki, rodzina - wszystkim podeszła.

Ja ze swoimi rodzicami grałem w Pędzące Żółwie i tak im się spodobało, że sobie zostawili i grali sami ze sobą po moim wyjedzie. Moi rodzice polecają. Grałem też że swoimi kolegami-hardkorami, z którymi gram w cięższe tytuły i też się nieźle przy tym bawili jako przerywnik. Gra jest szybka, ma trochę blefu i jest ubaw, a zasady są proste.