GRY-PLANSZOWE.pl

Nowy Wspaniały Świat, czyli It's a Wonderful World od Fox Games.



Sprytne budowanie mikrosilniczka surowców kosteczkowych.

Link BGG
Pierwsze opinie PL
Recka Dice Tower
Randałn od Rahdo
Tutorial i plejsru

Sklepy mają to cudo już w ofercie (~120 zł) z planowaną premierą na połowę kwietnia (wcześniej informacje wisiały o premierze pyrkonowej). Wstępne zapowiedzi sugerowały wydanie razem z dodatkiem (dodatkami?):
Dodatek 1: It's a Wonderful World: Guerre ou Paix
Dodatek 2:
It's a Wonderful World: Ascension

Czy z osób, które ogrywają tego kickstartera są chętne podzielić się wrażeniami? Czy całość nie jest za prosta? Jak z interakcją?

120zł no to spoko cena, na KS właśnie to ona mnie odstraszyła

Brzmi sucho, ale jeszcze za samo nawiązanie do Huxleya mam ochotę kupić.

Chętnie samo pudełko bym kupił, bo ta kobyła z KSa jest strasznie nieporęczna. A gra całkiem niezła, polecam.

Na ile wiernie został oddany klimat z książki?

Yyyy... myślę, że w każdym pudełku jest podsłuch.

Podpytałem FG mejlowo i: premiera przewidziana jest na 8.05 – od razu razem z dodatkiem Wojna i pokój.

Kin@a pisze: ↑08 kwie 2020, 14:36 Na ile wiernie został oddany klimat z książki?

To nawiązanie do książki jest nieco luźne i jest to raczej wynik polskiego tłumaczenia. Tytuł oryginału książki to "Brave New World".

Pytam tu, bo FoxGames nie założyli wątku wydawniczego na bieżący rok:

1. Czy polskie zasady podstawki i dodatku są/będą gdzieś wrzucone?
2. Co zawiera dodatek i jak wpływa na rozgrywkę?

Do znających grę - jaki ciężar prezentuje ta gra względem karcianek RaceftG, Londyn, O:NI, czy Na Skrzydłach?

tomb pisze: ↑14 kwie 2020, 20:50 2. Co zawiera dodatek i jak wpływa na rozgrywkę?

Do znających grę - jaki ciężar prezentuje ta gra względem karcianek RaceftG, Londyn, O:NI, czy Na Skrzydłach?

Dodatek pewnie będzie zawierał kampanię plus dodatkowe karty (warto) i mechanikę produkcji generałów/finansistów/czerwonych kryształków. To specjalnie rozgrywki nie zmienia, ale ją dość urozmaica.

Zmienia natomiast nieco rozgrywkę mechanizm kultury, który wprowadza trzeci typ "postaci" oraz dodatkowy tor progresji, idący nieco w poprzek tego, co się dzieje normalnie z produkcją. To zmienia grę w nieznaczny i dość interesujący sposób, ale czy na lepsze, to już trzeba zadecydować na własną rękę. Ja czasami wolę grać bez, a czasami podoba mi się wersja bardziej złożona.

Jest jeszcze druga kampania i mechanizm z robotnikami, ale szczerze mówiąc nie wiem, czy będzie częścią jakiegoś dodatku. Tutaj to już w ogóle osobna mechanika zaczyna się tworzyć i nieco zamydla świetny i łatwy do wytłumaczenia pomysł na podstawkę. Chyba po rozegraniu kampanii nie wróciłem do niego w ogóle, ale może jeszcze z raz albo dwa powinienem z nim zagrać, żeby się wypowiedzieć.

Dołączam do pytania do znających grę co do odniesienia Nowego Wspaniałego Świata do innych karcianek, a w szczególności do Race for the Galaxy. Czy osoba, która gra regularnie w RFTG będzie w stanie czerpać z NWŚ przyjemność? Są opinie, że jeśli grywa się w RFTG, to NWŚ może być za mało satysfakcjonująca.
Z zagranicznych recenzji wynika, że NWŚ to raczej waga lekka. Recenzenci przeważnie odnoszą się do 7 Cudów Świata (przez draft), są też tacy odnoszący się do Century: Korzenny Szlak (silnik z kart, kosteczki surowców, niski próg wejścia) czy Terraformacji Marsa (NWŚ jako budowa silnika na zasadzie TM w wersji light). Czy ktoś może podzielić się wrażeniami jak to wygląda?

NWŚ przypomina 7 Wonders ze względu na draft, ale ponieważ nie ma w nim epok i ze względu na podzieloną na etapy produkcję jest od 7W ciekawszy i daje więcej interesujących wyborów. Powiedziałbym, że jest raczej średniej ciężkości grą, stanowczo oczko wyżej od 7W.

TM... ja za TM nie przepadam, ale jeśli kogoś bawi w tej grze właśnie budowanie silniczka, to NWŚ daje to nawet z nawiązką. Owszem, nie ma mapy, interakcja między graczami jest znacznie mniejsza, gra się określoną liczbę tur, a nie do osiągnięcia jakiegoś celu. Ciężar jest właśnie na kombinowaniu, jak optymalnie zbudować, w jakiej kolejności i wykorzystać swoje karty. Jeśli ktoś lubi planszę i tę namiastkę area control w TM, to tego w NWŚ nie znajdzie. Czy jest to wersja "light" TM? Nie, raczej "samo mięso", okrojone z niepotrzebnego tłuszczu

RftG to z kolei zupełnie inna gra i szczerze mówiąc ciężko je ze sobą porównać. RftG jest bardziej złożona ze względu na mechanizm wyboru akcji i podczepiania się pod akcje przeciwników. Hate draft w NWŚ jest raczej rzadki, bo każdy stara się przede wszystkim zoptymalizować własną machinę, a zabieranie kart jest nie aż tak opłacalne - z nielicznymi wyjątkami. Czy grający w RftG będzie się dobrze bawił z NWŚ? Ciężko powiedzieć.

W Korzenny Szlak, Londyn, O:Ni i Wingspan nie grałem, więc nie mam porównania.

Jaki jest rozmiar kart?
Czy ta gra to Splendor na sterydach? Sporo kiedyś grałem w Splendor ale potem był już nudny i schematyczny, jeśli NWŚ daje coś więcej byłym za
No i czy ten dodatek to jest must have?

Dr. Nikczemniuk pisze: ↑18 kwie 2020, 12:10 Jaki jest rozmiar kart?
Czy ta gra to Splendor na sterydach? Sporo kiedyś grałem w Splendor ale potem był już nudny i schematyczny, jeśli NWŚ daje coś więcej byłym za
No i czy ten dodatek to jest must have?

Karty 65x100.

Ta gra to 7 Cudów na sterydach.

Dodatek jest nice to have, ale nie jest must have.

To jest przedziwna gra. Ładnie zilustrowana, ale niezwykle mechaniczna. Po kilku minutach nie widzi się ani nazw, ani obrazków, a tylko manipuluje kolorowymi kosteczkami. Decyzyjność jest skromniutka, jesteśmy skazani na łaskę i niełaskę draftu. Wygrywa ten, kto ma farcik. Zagrałem w to kilka razy pod rząd i już wiem, że nie mam ochoty na więcej. Ale za 7W też nie przepadam (choć uwielbiam Duel!).

A mimo to sama rozgrywka jest dość przyjemna. Zbieranie, dopasowywanie, układanie, liczenie „czy starczy”. To się może podobać.

Mam bardzo silne skojarzenie z casusem Terraformacji Marsa. Jak Rebel to zapowiadał, jak zagrałem, to pomyślałem sobie, Matko Bosko, pies z kulawą nogą nie będzie chciał w to grać. Czas pokazał jak srogo się omyliłem co do gustu popularnego. Tutaj może być też coś takiego, szczególnie, że cena bardzo dobra (w stosunku do oryginału).

Jak już wspomniano, skojarzenia z tym ... no ... jak, mu, tam... Huxtablem, są zupełnie w płot. Oryginalny tytuł go nie zawiera, tłumacz sobie po prostu (fajnie) zaszalał.

RtfG jest o niebo lepszą i bardziej wymagającą grą.

Przeczytałem instrukcję. Biere!
Ktoś jeszcze grał i podzieli się wrażeniami z gry?

Wczoraj udało mi zagrać (rozgrywka dwuosobowa) i poczułem się jakbym wrócił do szkoły na lekcję matematyki. Ciągłe liczenie kosteczek, tak żeby zbudować budynek, który w momencie produkcji wyprodukuje kosteczki, które jeszcze w ten samej fazie produkcji pozwolą zbudować kolejny budynek. Wszystko jest bardzo na styk, więc ciągle trzeba liczyć te cholerne kosteczki, żeby wszystko się zgadzało. Interakcja między graczami? Praktycznie zerowa, bo sprowadza się do walki o żetony finansistów/generałów podczas produkcji oraz patrzenia, czego nie dać sąsiadowi. A klimat? Przy pierwszych turach draftu rzeczywiście ilustracje robią wrażenie. A potem to już tylko patrzy się na koszt karty wyrażony w kosteczkach. Aczkolwiek, mimo moich mieszanych uczuć podczas samej rozgrywki, w fazie liczenia punktów na koniec miałem ogromną satysfakcję z tego, co udało mi się zbudować oraz jak niektóre moje ruchy się zazębiały. Dlatego uważam, że głębi w tej grze jest całkiem sporo.
Także na razie szału u mnie nie ma (może trochę zbyt dużo oczekiwałem po recenzjach w Internecie oraz nominacjach BGG), ale dam tej grze jeszcze kilka szans (żałuję tylko, że obecnych czasach nie mogę jej przetestować na większą liczbę graczy). Na tę chwilę wolę wyjąć century/splendor/7 cudów

mikwit pisze: ↑26 kwie 2020, 09:21 Na tę chwilę wolę wyjąć century/splendor/7 cudów

No jeszcze 7 Cudów to bym zrozumiał, ale Century i Splendor?

Ktoś coś więcej opinii? Bo kolegi wyżej nie zachęca, a gra siedzi w koszyku wraz z Res Arcana i czeka na przycisk kup. Splendor się już znudził, a gra miała być 7 Wonders killer i na to liczyłem :p

Swoją drogą większość znanych mi eurasów polega na liczeniu, czy aby na pewno starczy mi jakiś zasobów na kupno innych zasobów/kart/wykonania akcji. Ten typ to często Excel

jakichś

Jest różnica pomiędzy budynkiem kosztującym 2 drewna i kamień, a kartami w Nowym Wspaniałym Świecie, które na lewym marginesie mają przykładowo 7 zielonych symboli. Albo 4 zielone i 2 żółte. Po prostu operują ciut większymi liczbami i mogą przekraczać (nie grałem) tę magiczną granicę, za którą czujesz, że kończy się zabawa, a zaczyna znój. Ostatnio miałem tak bodaj w Dilluvia Project, która miała wręcz osobną ściągę, ile których kostek dany budynek wymaga.

To popatrz na Splendor. Na karty z trzeciego rzędu, które wymagają np. 14 symboli

Żartuję oczywiście. Wiem o co chodzi z tym liczeniem i faktycznie w niektórych eurasach trzeba liczyć więcej, w innych mniej. Dla każdego ta granica przyjemność/praca leży gdzieś indziej

Mnie nawet gra zainteresowała i na pewno będę chciał zagrać. Z drugiej strony mam już i uwielbiam 7 cudów, 51MS i nie wiem czy nie wystarczy tego typu gier. Inaczej: czy w tej grze jest coś co mnie porwie w porównaniu z innymi i czy się szybko nie znudzi? Nie wiem ale spróbuję.
Widzę w instrukcji że jest nawet sensowny tryb solo.
BTW: w Empiku w pakiecie premium wyświetla mi się za niecałe 107 zł więc cena też atrakcyjna.

Wroobel pisze: ↑02 maja 2020, 09:05 Mnie nawet gra zainteresowała i na pewno będę chciał zagrać. Z drugiej strony mam już i uwielbiam 7 cudów, 51MS i nie wiem czy nie wystarczy tego typu gier. Inaczej: czy w tej grze jest coś co mnie porwie w porównaniu z innymi i czy się szybko nie znudzi? Nie wiem ale spróbuję.
Widzę w instrukcji że jest nawet sensowny tryb solo.
BTW: w Empiku w pakiecie premium wyświetla mi się za niecałe 107 zł więc cena też atrakcyjna.

Jeśli chodzi o 7CS to minusem tej gry jest przygotowanie kart zależne od ilości graczy, tasowanie itd. Tu na plus NWS.
No i w NWS nie tylko draftujemy karty tylko jeszcze jest cała zabawa z kosteczkami, co daje inne odczucia z gry.
Ale to tylko takie suche spostrzeżenia, wszystko wyjdzie w praniu.

Dzisiaj pograne. Taki pasjans, ale bawiłem się dobrze. Tylko te kostki po jednym graniu mają już poopcierane rogi syndrom Teraformacji Marsa.

A to te kostki są malowane, a nie odlewane z jednolitej kolorystycznie masy plastiku?