Weather Machine (Vital Lacerda)

[Fojtu]

Zagraliśmy wczoraj na żywo na gorąco.

Ogólnie większość wrażeń z pierwszej gry się utrzymała. Gra jest ciekawa, ale przeliczanie zasobów i robienie tych kombosów jest IMO niefajnie męczące, a jak się jeszcze siedzi do góry nogami to w ogóle ciężko się połapać. Przejrzystość planszy na żywo jest IMO średnia, grałem w WM ostatnio miesiąc temu i wszystko musiałem sobie przypominać od zera prawie.

Trochę więcej wczoraj pograły te tory u góry, ale wydaje mi się, że to w dużej mierze ze względu na to, że za wolno graliśmy. Z innych ciekawostek, to każdy gracz zapełnił cały jeden pion robotami i po prostu robiliśmy tam po 2 razy naprawianie pogody za 10-14 punktów. Trochę mam obawy czy nie będzie to stały trend w grze, ale za wcześnie, żeby ferować wyroki.

Przy okazji - zgodnie z przewidywaniami, metalowe koła są do kitu. Mamy ciemny różowy i jasny różowy oraz zielony wchodzący w niebieski i niebieski wchodzący w zielony, więc ja sobie nie wyobrażam tym grać. Dokładnie ta sama historia była w Red Rising,

[Atk]

Rozpakowałem na szybko grę....

Hahaha głupia sprawa, może to znacznik Nobla. Założyłem, że to 1 gracza, bo tak wygląda i się skojarzyło. Nie miałem czasu tego rozpakowywać bardziej, poza rzuceniem okiem.
Sry

[Stare Kości]

Zapraszamy do posłuchania naszych przemyśleń na temat gry w formie podcastu:

Dzień dobry!
Dziś rozmawiamy o grze, na którą bardzo czekaliśmy i wobec której mieliśmy sporo oczekiwań. W końcu chodzi o kolejną wielką grę euro autorstwa Vitala Lacerdy w oprawie graficznej Iana O'Toola, a jest to duet już niemal kultowy. Początkowy, surowy materiał trwał ponad 2 godziny, co tylko potwierdza, że sporo mieliśmy do powiedzenia.

013: Weather Machine - Czyli rozmawiamy o pogodzie i zdobywamy Nobla na Spotify

013: Weather Machine - Czyli rozmawiamy o pogodzie i zdobywamy Nobla na YouTube[/color]

[kamiya]

Spoiler:

Zapraszamy do posłuchania naszych przemyśleń na temat gry w formie podcastu:

Dzień dobry!
Dziś rozmawiamy o grze, na którą bardzo czekaliśmy i wobec której mieliśmy sporo oczekiwań. W końcu chodzi o kolejną wielką grę euro autorstwa Vitala Lacerdy w oprawie graficznej Iana O'Toola, a jest to duet już niemal kultowy. Początkowy, surowy materiał trwał ponad 2 godziny, co tylko potwierdza, że sporo mieliśmy do powiedzenia.

013: Weather Machine - Czyli rozmawiamy o pogodzie i zdobywamy Nobla na Spotify

013: Weather Machine - Czyli rozmawiamy o pogodzie i zdobywamy Nobla na YouTube

Spoiler:

Na to czekałem Czyli w drodze z pracy leci Wasz podcast.

[Kocia]

Trochę więcej wczoraj pograły te tory u góry, ale wydaje mi się, że to w dużej mierze ze względu na to, że za wolno graliśmy. Z innych ciekawostek, to każdy gracz zapełnił cały jeden pion robotami i po prostu robiliśmy tam po 2 razy naprawianie pogody za 10-14 punktów. Trochę mam obawy czy nie będzie to stały trend w grze, ale za wcześnie, żeby ferować wyroki.

Pamiętajcie tylko, że na danym kaflu pogody gracz może mieć tylko 1 znacznik przełomu. U nas na początku też tworzyliśmy takie kolumny, ale w późniejszych partiach zaczęliśmy bardziej się mieszać i "wtrącać". Może to też zależeć od liczby graczy.

[Fojtu]

Trochę więcej wczoraj pograły te tory u góry, ale wydaje mi się, że to w dużej mierze ze względu na to, że za wolno graliśmy. Z innych ciekawostek, to każdy gracz zapełnił cały jeden pion robotami i po prostu robiliśmy tam po 2 razy naprawianie pogody za 10-14 punktów. Trochę mam obawy czy nie będzie to stały trend w grze, ale za wcześnie, żeby ferować wyroki.

Pamiętajcie tylko, że na danym kaflu pogody gracz może mieć tylko 1 znacznik przełomu. U nas na początku też tworzyliśmy takie kolumny, ale w późniejszych partiach zaczęliśmy bardziej się mieszać i "wtrącać". Może to też zależeć od liczby graczy.

Jasne, i tak graliśmy. Ale realistycznie dość często się zdarza, że wrzucasz się na płytkę poziomu 2 a potem dopychasz drugi marker rządem. Nie mówiąc o tym, że nawet możesz wbić na poziom 2 a potem wchodzi poziom 3 z kolejnego eksperymentu. Nie bardzo widzę jak można komuś realistycznie zablokować te opcje w teorii. Jeżeli idę po wiatr i ktoś mi zacznie budować boty na wiatr - super, może wezmę zniżkę koła, ale nie muszę. Jak ktoś zacznie wrzucać się na płytkę z wiatrem, to tym łatwiej mi będzie zresetować poziom 2 -> poziom 1, żebym mógł wrzucić drugi znacznik przełomu. Na razie graliśmy 2 razy i to takie wstępne wnioski, ale coś mi w teorii to przeszkadzanie się nie bardzo spina.

[Kocia]

Zgadzam się, obecność innych graczy nie wyklucza przeprowadzenia przełomu, jednak odbiera możliwość zdobycia części punktów i utrudnia zdobywanie ksiąg.

[MichalCh132]

Zgadzam się, obecność innych graczy nie wyklucza przeprowadzenia przełomu, jednak odbiera możliwość zdobycia części punktów i utrudnia zdobywanie ksiąg.

W jaki sposób utrudnia zdobywanie ksiąg?

Powiedziałbym że jest wręcz odwrotnie, księgę jest jeszcze łatwiej zdobyć, bo nie musisz mieć bota/koła do wykonania akcji przełomu. Jedyne co się zmienia, to to, że odbiera się w ten sposób możliwość podwójnego zapunktowania (boty + koła jednocześnie).

[Kocia]

Zgadzam się, obecność innych graczy nie wyklucza przeprowadzenia przełomu, jednak odbiera możliwość zdobycia części punktów i utrudnia zdobywanie ksiąg.

W jaki sposób utrudnia zdobywanie ksiąg?

Jeżeli ktoś przeprowadzi badania, wstawia robota w kolumnie danej pogody i jeżeli jest dostępna, zabiera księgę (znacznik badań). W lokacji 4 są tylko po dwie księgi dla każdego typu pogody. Dlatego jeżeli nastawimy się na 1 typ pogody i ktoś w tej samej kolumnie dołoży robota, może zabrać ostatnią księgę. My wtedy możemy mieć tylko 1. Do tego odnosi się mój komentarz powyżej. Oczywiście, dostawienie 3. robota w kolumnie umożliwia nam cytowanie dla danego typu pogody i może ostatecznie ułatwić szybszą publikację za mniej punktów (co znowu pociąga za sobą całą lawinę innych zależności i bonusów...) Dyskutujemy o sytuacji, gdy chcemy przeprowadzić przełom 2 razy w tej samej kolumnie mając w niej 3 roboty jako o preferowanym rozwiązaniu - w moim odczuciu nie zawsze tak będzie.

[MichalCh132]

Jeżeli ktoś przeprowadzi badania, wstawia robota w kolumnie danej pogody i jeżeli jest dostępna, zabiera księgę (znacznik badań). W lokacji 4 są tylko po dwie księgi dla każdego typu pogody. Dlatego jeżeli nastawimy się na 1 typ pogody i ktoś w tej samej kolumnie dołoży robota, może zabrać ostatnią księgę. My wtedy możemy mieć tylko 1. Do tego odnosi się mój komentarz powyżej. Oczywiście, dostawienie 3. robota w kolumnie umożliwia nam cytowanie dla danego typu pogody i może ostatecznie ułatwić szybszą publikację za mniej punktów (co znowu pociąga za sobą całą lawinę innych zależności i bonusów...) Dyskutujemy o sytuacji, gdy chcemy przeprowadzić przełom 2 razy w tej samej kolumnie mając w niej 3 roboty jako o preferowanym rozwiązaniu - w moim odczuciu nie zawsze tak będzie.

Do tego żeby odpalić daną pogodę 2x potrzebujesz tak naprawdę tylko 3 książek:

1.Musisz wstawić 2 roboty na daną kolumnę w budowie prototypu, 3 robot może być innego gracza i nawet może odebrać Ci drugą książkę.
2.Teraz potrzebujesz niebieskiej/zielonej książki to już które łatwiej zebrać w danym momencie. Trzeci robot odblokował możliwość cytowania więc już w tym momencie możesz zrobić wydanie 2 książkami i cytatem.
3. Następnie robisz przełom, dostajesz złotą księgę i możesz użyć cytatu + złotej księgi + trzeciej książki danego typu żeby znowu zrobić przełom tego samego typu pogody.
4. Jeżeli udalo Ci się w jakiś sposób zgarnąc 4 księgi danego typu, co jest oczywiście trudniejsze ale nie niemożliwe, kręcisz to samo trzeci raz, zgarniasz nobla i miliony punktów za potrójny przełom i potrójne wydanie pracy
Wbrew pozorom nie jest to wcale trudne do wykonania, jeżeli inni gracze nie robią wszystkiego, żeby zabrać Ci możliwość zgarnięcia 3 ksiąg danego typu. Jeżeli przeciwnicy są mniej uważni i uda nam się zgarnąć 4 książki jednego typu
i kręcić to samo w koło to już mamy całkowity pogrom, bo w ciągu 6 tur od momentu odpalenia tego combo kończymy grę i zdobywamy nobla.

Oczywiście są to tylko moje odczucia po zaledwie dwóch grach, możliwe, że wcale nie jest to dobre zagranie i są inne które sprawdzą się równie dobrze. Nawet mam nadzieję że się mylę i gra nie sprowadzi się w pewnym momencie do tego, kto pierwszy uzupełni dany typ pogody swoimi botami i zgarnie nobla za kręcenie tego samego, byłoby bardzo szkoda. Na pewno jest to temat do testów w następnych rozgrywkach

[crazygandalf]

Wczoraj wjechał do nas na kanał gameplay dwuosobowy z gry wraz z tłumaczeniem zasad i naszą opinią. Zapraszamy do oglądania. Może ktoś się zdecyduje na zaopatrzenie się w ten tytuł. Bądź wręcz przeciwnie.
Weather Machine

[Kocia]

Jeżeli ktoś przeprowadzi badania, wstawia robota w kolumnie danej pogody i jeżeli jest dostępna, zabiera księgę (znacznik badań). W lokacji 4 są tylko po dwie księgi dla każdego typu pogody. Dlatego jeżeli nastawimy się na 1 typ pogody i ktoś w tej samej kolumnie dołoży robota, może zabrać ostatnią księgę. My wtedy możemy mieć tylko 1. Do tego odnosi się mój komentarz powyżej. Oczywiście, dostawienie 3. robota w kolumnie umożliwia nam cytowanie dla danego typu pogody i może ostatecznie ułatwić szybszą publikację za mniej punktów (co znowu pociąga za sobą całą lawinę innych zależności i bonusów...) Dyskutujemy o sytuacji, gdy chcemy przeprowadzić przełom 2 razy w tej samej kolumnie mając w niej 3 roboty jako o preferowanym rozwiązaniu - w moim odczuciu nie zawsze tak będzie.

Do tego żeby odpalić daną pogodę 2x potrzebujesz tak naprawdę tylko 3 książek:

1.Musisz wstawić 2 roboty na daną kolumnę w budowie prototypu, 3 robot może być innego gracza i nawet może odebrać Ci drugą książkę.
2.Teraz potrzebujesz niebieskiej/zielonej książki to już które łatwiej zebrać w danym momencie. Trzeci robot odblokował możliwość cytowania więc już w tym momencie możesz zrobić wydanie 2 książkami i cytatem.
3. Następnie robisz przełom, dostajesz złotą księgę i możesz użyć cytatu + złotej księgi + trzeciej książki danego typu żeby znowu zrobić przełom tego samego typu pogody.
4. Jeżeli udalo Ci się w jakiś sposób zgarnąc 4 księgi danego typu, co jest oczywiście trudniejsze ale nie niemożliwe, kręcisz to samo trzeci raz, zgarniasz nobla i miliony punktów za potrójny przełom i potrójne wydanie pracy
Wbrew pozorom nie jest to wcale trudne do wykonania, jeżeli inni gracze nie robią wszystkiego, żeby zabrać Ci możliwość zgarnięcia 3 ksiąg danego typu. Jeżeli przeciwnicy są mniej uważni i uda nam się zgarnąć 4 książki jednego typu
i kręcić to samo w koło to już mamy całkowity pogrom, bo w ciągu 6 tur od momentu odpalenia tego combo kończymy grę i zdobywamy nobla.

Oczywiście są to tylko moje odczucia po zaledwie dwóch grach, możliwe, że wcale nie jest to dobre zagranie i są inne które sprawdzą się równie dobrze. Nawet mam nadzieję że się mylę i gra nie sprowadzi się w pewnym momencie do tego, kto pierwszy uzupełni dany typ pogody swoimi botami i zgarnie nobla za kręcenie tego samego, byłoby bardzo szkoda. Na pewno jest to temat do testów w następnych rozgrywkach

Nie wiem, czy się rozumiemy. W żadnym wypadku nie twierdzę, że nie da się tego zrobić, bo sama to robiłam. Tak samo jak spełniłam w jednej grze 6 celów końcowych, zdobyłam Nobla itd... Po prostu odniosłam się do tego, że gra nie ma jednej strategii wygrywającej i zapełnianie całej kolumny botami przez jedną osobę nie zawsze będzie preferowane/możliwe. Jest to gra z interakcją między graczami i różnymi ścieżkami zwycięstwa.

[MichalCh132]

Nie wiem, czy się rozumiemy. W żadnym wypadku nie twierdzę, że nie da się tego zrobić, bo sama to robiłam.

Odnosiłem się tylko do tego, że możliwości blokowania, gdy ktoś faktycznie bedzie chciał realizować taką strategię, są dosyć niewielkie. Tym niemniej jest jeszcze dla mnie duuuuzo za wcześnie żeby wyrokować nad tak rozbudowaną i nieoczywistą grą jaką jest Weather Machine .

Czekam z niecierpliwością na następne partie i jak gra ewoluuje w kolejnych rozgrywkach. Bardzo przyjemnie zaskoczył mnie Gallerist z gier Lacerdy. Na początku wydawało się że jedyną słuszną droga jest zbieranie różowych ludzików i wykręcanie jak największych ilości wpływu, a potem co grę nowe sposoby na wygraną okazywały się wcale nie być gorsze . Mam nadzieję że tutaj czeka mnie podobne zaskoczenie

[MataDor]

Zagrałem wczoraj po raz pierwszy 2 razy w 2 osoby. Gra sprawiła nam obu ogromną satysfakcję. Zakup okazał się na szczęście wyśmienity, jestem bardzo zadowolony Gra się dość szybko. Niby pierwsza gra aż 2.5h, ale drugą zrobiliśmy już w 1h50min. W kolejnych czas pewnie jeszcze bardziej się skróci.

[Ardel12]

Ja z kolei jedna partia 4os wczoraj, ale skończona w sumie dziś w nocy Gra moim zdaniem wpasowuje się w poziom skomplikowania, który był wcześniej postowany i dałbym go poniżej Lisboa i On Mars. Wyżej od Gallerista, CO2 i Vinhosa. Co do Kanbana to bym dał zbliżone okolice. Grę ogarnąłem z video instrukcji i w sumie była ona wystarczająca by rozegrać partię, ale jednak trochę rzeczy łatwo można zapomnieć(na szczęście dwóch kolegów już grało i nadzorowało mnie w pierwszych rundach).

Po partii nie rozumiem skąd pojawiają się głosy by gra była nader skomplikowana czy miała krótką kołderkę. Dla mnie całość kręci się wokół 3 głównych akcji, które jeśli mielimy i otrzymujemy bonusy to 4 akcja(od kupowania) staje się prawie zbędna(nie licząc początku, to poszedłem na nią aż raz). Zapewne pomaga ku temu bonus i produkcja z Lativa, który w rozgrywce w 4os potrafi w 1 rundzie zrobić kółko(choć im dalej tym wolniej, bo mniej osób chodzi na akcję kupowania).

Akcje są banalne. Tu daję chemikalia, tam kółka, wszędzie boty. Reszta to benefity. Problem to powiązać akcje między sobą przy pierwszej partii i jak efektywnie po nich skakać, jednak już w trakcie partii jasno widziałem co i do czego służy i leciałem z planem. Duży plus dla gry za momenty, w których przeciwnik niby już nam zablokował nasz wymyślony ruch, a gra oferuje jakieś na to obejście. Dlatego też nie czułem krótkiej kołderki, gdyż po rozpędzeniu się mamy sporo dodatkowych opcji, ale tylko jeśli o nie odpowiednio wcześniej zadbaliśmy(dodatkowe akcje z żetonów). Co ciekawe też nie zauważyłem, by błąd na początku potężnie nas miał spowolnić jak to bywa w Vinhos czy Gallerist.

Gra mimo mocnej pstrokacizny na planszy jest czytelna. Akcje są świetnie objaśnione i jak załapiemy ikonografię to gra zaczyna płynąć bez zadawania pytań. Niestety im dalej w grze tym tury się wydłużają. Gracze potrafili przymulić i rozkminiać a to jaki bonus odpalić na początku tury, co wziąć, a może tory odpalić, a pójść tutaj i zblokować gracza X, a to na które pole w danej akcji, a potem...Swoje to trwa i raczej się to nie usprawni, gdyż nawet mając plan na turę, to samo poprzestawianie wszystkiego zabiera czas.

Gra mi się bardzo spodobała i na pewno z chęcią do niej jeszcze usiądę by rozegrać partię świadomie od początku do końca. Jedna mnie tylko rzecz martwi. Jak w innych grach Lacerdy zawsze czułem, że jeszcze jest co odkrywać, tak tutaj nie spodziewam się zobaczyć wiele więcej. Wydaje mi się, że użyliśmy każdej dostępnej akcji jak i połączeń, więc na kolejne partie pozostanie wyciskanie z mechaniki ile tylko punktów się da. Dodatkowo czy pójdę w technologię od wiatru, słońca czy innej pogody nie ma żadne znaczenie. Nie wiążą się z tym żadne bonusowe akcje dostępne dla mistrzów danej pogody. Temat tutaj jednak dla mnie nie istnieje i jest najbardziej abstrakcyjny z jego gier. Równie dobrze mógłbym robić jedzenie i masterować gotowanie bigosu.

FInalnie daję 8/10, gdyż grało się bardzo przyjemnie i z chęcią usiądę ponownie.

[Fojtu]

Po partii nie rozumiem skąd pojawiają się głosy by gra była nader skomplikowana czy miała krótką kołderkę. Dla mnie całość kręci się wokół 3 głównych akcji, które jeśli mielimy i otrzymujemy bonusy to 4 akcja(od kupowania) staje się prawie zbędna(nie licząc początku, to poszedłem na nią aż raz). Zapewne pomaga ku temu bonus i produkcja z Lativa, który w rozgrywce w 4os potrafi w 1 rundzie zrobić kółko(choć im dalej tym wolniej, bo mniej osób chodzi na akcję kupowania).

Głosy dotyczące skomplikowania są raczej mniej w kierunku tego, że gra jest trudna, a jak wiele pierdół trzeba ogarniać. Jak graliśmy drugi raz, to cały czas dalej ktoś się mylił, że zapomniał przesunąć się na torze, albo wziąć jakiegoś zasobu. Skomplikowaniem też jest ilość zasobów + jokerowanie, co daje liczenie "czy mnie stać na xyz"

A tak już zupełnie się czepiając uważam, że projekt graficzny z krokami, które trzeba wykonać jest bardzo słaby - wszystkie kroki powinny być w jednej linii a nie jakiś wężyk. Ogólnie porównując z innymi grami Lacrdy imo czytelność jest bardzo słaba, mogę wypisać milion rzeczy, których można się czepiać w UI:
1. Wspomniane instrukcje akcji powinny być w linii
2. Niepotrzebne koła na środkowej akcji
3. Dlaczego tory są tak daleko od akcji -> przez to łatwiej zapomnieć.
4. Ikony akcji podstawowych - dlaczego wszystkie mają ten sam symbol klucza - przez to żetony z akcjami są mniej czytelne
5. Pola na boty (tam gdzie się go kładzie) to raz koszt, raz benefit
6. Ogólnie mało intuicyjne zasoby i ich symbole - jedynie ten rządowy mi się dość konkretnie kojarzy, reszta kompletnie nie (kwestia oczywiście bardzo indywidualna).
7. Po co jest kafelek inwestycji na planszetce gracza przy publikacji - za każdym mnie to myli kiedy ten kafelek się bierze, bo dubluje się to z akcją.
8. Dlaczego tory kolejności i zmiany kolejności są kompletnie osobno?

Ja wiem, że dla większości osób jest to beznadziejne czepianie się. Ale dla mnie te wszystkie pierdoły sumują się na znacznie bardziej męczącą rozgrywkę. Nie mówiąc o tym, że jak siądę do gry po 2 latach niegrania to wszystkie te wady wyjdą jeszcze bardziej.

I żeby nie było - grałem na razie 2 razy i w miarę mi się podoba i pogram więcej. Ale w tak ciężkich grach, za taki hajs (na szczęście nie mój ) to oczekiwałbym po prostu, że UI będzie bardziej wspierał rozgrywkę zamiast wrzucać symbol zasobu gdzieś gdzie nie ma on znaczenia, żeby fajnie wyglądało

[612]

Głosy dotyczące skomplikowania są raczej mniej w kierunku tego, że gra jest trudna, a jak wiele pierdół trzeba ogarniać.

w ogóle nie brzmi jak gra lacerdy XD

[Fojtu]

Głosy dotyczące skomplikowania są raczej mniej w kierunku tego, że gra jest trudna, a jak wiele pierdół trzeba ogarniać.

w ogóle nie brzmi jak gra lacerdy XD

Nie wiem na ile to sarkazm a na ile nie, ale IMO inne gry Lacerdy poza On Mars są znacznie prostsze w obsłudze. W WM masz dosłownie 8 podstawowych zasobów którymi cały czas obracasz a 2 z nich mają 5 rodzajów. Trochę to IMO upierdliwe.

[bogas]

Gra moim zdaniem wpasowuje się w poziom skomplikowania, który był wcześniej postowany i dałbym go poniżej Lisboa i On Mars. Wyżej od Gallerista, CO2 i Vinhosa. Co do Kanbana to bym dał zbliżone okolice.

Nie wiem czy chodziło ci o skomplikowanie/upierdliwość obsługi gry, setupu itd. czy o trudność ogarnięcia mechanik, powiązań między nimi i ogólnie "naumienia się dobrze grać". Jeśli to pierwsze to zgoda, jeśli to drugie to zupełnie się nie zgadzam.
Zresztą sam to potwierdzasz dalej pisząc:

Po partii nie rozumiem skąd pojawiają się głosy by gra była nader skomplikowana czy miała krótką kołderkę. Dla mnie całość kręci się wokół 3 głównych akcji, które jeśli mielimy i otrzymujemy bonusy to 4 akcja(od kupowania) staje się prawie zbędna(nie licząc początku, to poszedłem na nią aż raz).

I dalej:

Akcje są banalne. Tu daję chemikalia, tam kółka, wszędzie boty. Reszta to benefity. Problem to powiązać akcje między sobą przy pierwszej partii i jak efektywnie po nich skakać, jednak już w trakcie partii jasno widziałem co i do czego służy i leciałem z planem.

No i jeszcze:

Co ciekawe też nie zauważyłem, by błąd na początku potężnie nas miał spowolnić jak to bywa w Vinhos czy Gallerist.

Ja będą na świeżo po przypomnieniu sobie Vinhosa jestem na 100% przekonany, że Weather Machine jest dużo prostsza i już w pierwszej partii nie ma żadnych kłopotów żeby ogarnąć co należy robić i jak. Czego nie można powiedzieć o wielu innych grach Lacerdy, w tym o Vinhos.

[Ardel12]

Nie wiem czy chodziło ci o skomplikowanie/upierdliwość obsługi gry, setupu itd. czy o trudność ogarnięcia mechanik, powiązań między nimi i ogólnie "naumienia się dobrze grać". Jeśli to pierwsze to zgoda, jeśli to drugie to zupełnie się nie zgadzam.

Bardziej odnosiłem się do tego jak łatwo jest zasiąść i zrozumieć co można zrobić i do czego mamy dążyć. Dla przykładu w Galleriście doskonale od początku widać nić powiązań i łatwo zrozumieć dlaczego dane akcje są i w jakiej kolejności powinniśmy je wykonać by uzyskać założony efekt. Otoczka dobrze współgra z mechanikami, a dodatków wokół bazy nie ma za wiele.

Z kolei taka Lisboa, to dla mnie pierwsza partia jak i po paruletniej przerwie kolejna, to był zwykły poligon doświadczalny. Gapiłem się w pomoc gracza i dalej nie potrafiłem pojać o co autorowi chodziło i co ja mam tak na prawdę zrobić. W On Mars było z tym lepiej, ale nie znacząco lepiej

Tutaj miałem podobne odczucia w stronę On Marsa/Kanbana. Akcje jasne, ale jak to przekuć w wygraną to już nie było oczywiste. Zgadzam się, że w WM jest pełno pierdoletów na około i też nie rozumiem potrzeby posiadania tak wielu różnych zasobów. Choć w On Mars też ich nie brakuje Co do "naumienia się dobrze grać" to nie mogę po 1 partii stwierdzić jak to wygląda z całą pewnością. Odczucia są takie, że zrozumienie gry po 1 partii jest wysokie i jak wspominałem wcześniej, nie widzę za bardzo miejsca w grze na kolejne zaskoczenia mnie, ale pogram więcej to wrócę z kolejnymi wrażeniami(może osiągnięte wyniki w przedziale 96-115 są żałosne i wyjadacze by mnie zjedli ) .

EDIT:

Ja będą na świeżo po przypomnieniu sobie Vinhosa jestem na 100% przekonany, że Weather Machine jest dużo prostsza i już w pierwszej partii nie ma żadnych kłopotów żeby ogarnąć co należy robić i jak. Czego nie można powiedzieć o wielu innych grach Lacerdy, w tym o Vinhos.

No ja akurat Vinhosa pojąłem w locie i dla mnie on jest znacząco jaśniejszy w odbiorze niż WM

[skiba]

Właśnie skończyliśmy grę na 3 graczy i eksperyment ze środkowej lokalizacji odpalił nam się dosłownie 2 razy. Dodam, że eksperymenty podczas gry (przed końcowym odpaleniem wszystkich możliwych eksperymentów z wystawki) nie odpalały się tylko dlatego, że w wystawce 3 dostępnych eksperymentów nigdy nie było pogody, na której aktualnie znajdował się Asystent Lativa.

Pechowe roztasowanie eksperymentów czy ogólnie tak jakoś to wychodzi?

EDIT: dobra, machnąłem się w zasadach

[PanFantomas]

.

[buhaj]

Pierwsze koty za płoty. Dwie początkowe rozgrywki. Jest sporo mini zasad do zapamiętania i sporo zależności, które ciężko początkowo połączyć w logiczna całość. jak już zaskoczy to same zasady nie są trudne a przyjemność z gry spora. Jedyny większy minus to bardzo nieintuicyjne grafiki na głównej planszy. Wręcz mogą mylić: raz narysowane zębatki są tylko ozdobą a raz kosztem, gdzie indziej znowu umieszczony symbol jest zyskiem, a w innym miejscu kosztem. Pomimo to jest ochota na kolejne rozgrywki.

[Coin22]

Miałem okazję zagrać w Lisboa, Gallerist, Kanban, Weather Machine i raz w On Mars (za mało by ocenić)

Po dwóch rozgrywkach w Weather Machine napiszę punktowo:

Plusy
- to jest klasyczny Lacerda, świetny, wszystko się ładnie zazębia, przejrzyste, 4 pola z akcjami, tory u góry, trochę zasobów do kontrolowania - móżdży się fajnie, jest świetna, polecam !

Minusy:
- Wg mnie najmniej klimatyczna z jego gier, zbieranie chemikaliów i zębatek mocno abstrakcyjne, akcje mają sens ale jednak są trochę abstrakcyjne co jak na Lacerdę jest dla mnie na minus
- Akcja supply i w ogóle zarządzanie zasobami jest chyba najbardziej upierdliwe spośród wyżej wymienionych innych jego gier, przez co zarządzanie zasobami jest odczuwalnie zauważalne na każdym kroku.
- Bonusy na koniec gry moim zdaniem za mało różnicują punktację


Oceniam zatem gry Lacerdy w takiej kolejności jak dla mnie - Gallerist > Lisboa > Kanban > Weather Machine
Nie jest to zła gra, lubię ją i chętnie zagram, ale uważam te pozostałe trzy za lepsze, bardziej klimatyczne, ciekawsze i mniej upierdliwe w zarządzaniu zasobami.

On Mars jeszcze muszę lepiej ograć bo po jednej rozgrywce się odbiłem niemiłosiernie dobre pare lat temu.

[Ardel12]

- Bonusy na koniec gry moim zdaniem za mało różnicują punktację

Tak, końcowe punktowanie nie namiesza. Punkty za tory, cele i nobla mogą dać ponad 50PZ, jak dobrze pamiętam, ale u mnie zwykle gdzieś tak 30-35 wypadało. Jak ktoś odskoczy to nie ma po co nawet liczyć, bo i tak wyniku to nie zmieni. Raczej wszyscy dostają zbliżoną liczbę PZ a różnice są niewielkie by nadrobić jak nie idzie się łeb w łeb. Dla mnie w sumie na plus, bo w trakcie partii widać lidera i wiadomo komu utrudniać jakkolwiek życie. A punktowanie końcowe to już tylko do podbijania wyników na BGG

Nie jest to zła gra, lubię ją i chętnie zagram, ale uważam te pozostałe trzy za lepsze, bardziej klimatyczne, ciekawsze i mniej upierdliwe w zarządzaniu zasobami.

Takie same wrażenia mam.