Od ostatniego posta sporo było grane. Luty to zdecydowanie jeden z najlepszych miesiąców pod względem liczby jak i jakości partii.
Orlean jednak wylatuje z kolekcji. Liczba budynków przytłacza nowych graczy, a wariant z tylko 5 dostępnymi na raz nie jest satysfakcjonujący. Gra jest jak wykastrowana.
Twilight imperium znowu rewelacyjny, ale mam kilka nowych pomysłów na poprawę homerules.
Bardzo się cieszę, że Barrage wrócił i dwie osoby zadeklarowały, że chętnie będą grać częściej.
El Dorado dołącza do rotacji na stałe i zbiera rewelacyjny feedback. Jest to genialna gra w swojej kategorii.
Bardzo też cieszy, że coraz więcej graczy udaje się wkręcić w paxa. Fakt, że go mocno lobbuje, ale nadal cieszy się gęba jak po 60min ostrego szachowania i przepychanek znajomi wstając od stołu pytają kiedy rewanż i kiedy gramy w paxren.
. Niestety pod koniec gra kompletnie upadła pod swoim ciężarem. Kingsmaking, uciekający lider i zerowa decyzyjność. Wylatuje.
i to była pierwsza partia, w której mi poszło całkiem nieźle. Oczywiście nie obyło się bez głupich ruchów na starcie, ale finalnie wyszedłem na swoje. Na pewno bardzo mocne połączenie Francji z Simone miało w tym swój udział.
Jestem po kilkunastu partiach, w przeróżnych ekipach i szczególnie końcówki gry potrafią zaskoczyć, przeważnie wyniki są bardzo wyrównane. Jestem też ciekawy co rozumiesz pod stwierdzeniem "zerowa decyzyjność"? Priorytetyzacja wyborów odpowiednich akcji w tej grze to jest dla mnie olbrzymia doza decyzyjności. 
