GRY-PLANSZOWE.pl

Czasami bardzo mocno lubię rozłożyć planszę, zamknąć się w pokoju i grać samemu. Można tak w Runebound, a w co jeszcze?

Race for the Galaxy z dodatkiem Gathering Storm

Podobny temat już był: http://www.gry-planszowe.pl/forum/viewt ... we#p113947

Mi osobiscie runebound sie nie podoba.Ot nie widze sensu ani zachęty do grania łażenia po tej planszy.W kilka osób uz nawet nei chciało mi sie próbować.

Czasami zagram w Hero:Immortal King ale to chyba nie do konca to.A kolejnych dodatków nie zamierzam kupować.

Cały czas poszukuje odpowiadającej mi gry solo.Teraz testuje Wow:A i moze będzie lepiej niz w runebored

Gdyby ktoś miał Field Commander: Rommel to z przyjemnością kupie.Zapowiada sie dobra gra solo

kiedyś próbowałem w dungeoneera, ale ciężko było jak diabli;P
ps.temat wątka dobry byłby jako całkiem oryginalny podryw

Agricola ma tryb na 1 gracza.

Czerwony Listopad (Red November) jest fajny na jedną osobę (prowadzisz kilka gnomów).

Race for the Galaxy z robotem (czyt. pierwszym rozszerzeniem)jest fajne (ciekawych odruchów się człowiek uczy

Z takich mniej mainstreamowych rzeczy to w Command&Colors: Ancients dobrze się da grać w pojedynkę (trzeba tylko odpowiednie modyfikacje znaleźć) i zrobiono bardzo sensowne zasady do grania samemu w Space Hulk.

Obecnie zastanawiam się czy nie kupić sobie Fields of Fire, które drogie są absurdalnie, ale mam słabość do skomplikowanych gier dla jednego gracza

A najbardziej w pojedynkę to chyba lubię Samotnika i Tangram

Granie solo pomija aspekt społeczny i rywalizacje(pomijając tę z samym sobą o jak najwiecej punktow, ale mnie jakoś takie pasjanse nigdy zbytnio nie ciekawiły)... dla mnie to jak (12+)masturbacja, niby też przyjemnie, ale nie to samo(/12+). Dla jednego gracza to tylko łamigłówki . Właśnie układam samolociki od Granny świetne są .

Blue pisze:Granie solo pomija aspekt społeczny i rywalizacje(pomijając tę z samym sobą o jak najwiecej punktow,

Chyba mało grałeś w prawdziwe gry dla jednej osoby, skoro wypisujesz takie rzeczy.

Jeszcze nikt nie wymienił Pandemica (bardzo lubię czasem siąść przy nim solo). Z bardziej skomplikowanych rzeczy dobrze sprawdza się też Arkham Horror i Magic Realm.

Ja również zwróciłem uwagę na Fields of Fire, ale cena, jak na grę stricte solo ostudziła mój zapał (przynajmniej póki co;))

podobno bardzo fajna jest też taka mała tania gra o gaszeniu pożaru w lesie. zwała się Feurio! czy coś takiego;)

Przypomniały mi się jeszcze dwie darmowe gry, łatwe do samodzielnego wykonania. Obie są bardzo dobre.

Jednoosobowy Pocket Civ wymaga tylko talii specjalnych kart, kartki, ołówka i gumki... i podobnie jak Czerwony Listopad nienawidzi tego, kto w nią gra
Wygranie jakiegokolwiek scenariusza w Pocket Civ jest wielkim i bardzo satysfakcjonującym osiągnięciem.

Jeszcze jedna rzecz, jak mi przyszła do głowy to 1 lub 2 osobowy Micropul, który jest bardzo ciekawą, łatwą do zrobienia samemu rzeczą i co najlepsze nawet polskie zasady można do niego znaleźć (co prawda zbyt dużo ich nie ma .

Micropul jest bardzo dobry na 2 osoby, ale wersja solitare... ehh trzeba naprawdę lubić tego typu rzeczy.

Andy pisze:

Blue pisze:Granie solo pomija aspekt społeczny i rywalizacje(pomijając tę z samym sobą o jak najwiecej punktow,

Chyba mało grałeś w prawdziwe gry dla jednej osoby, skoro wypisujesz takie rzeczy.

Mało wynika z faktu, że mi nie siadają, bo pare razy próbowałem. To chyba z resztą oczywiście, jeżeli mi coś się nie podoba to poświęcam temu mało swojego czasu, jeżeli się podoba to stosunkowo dużo(o ile moge)... w każdej dziedzinie życia tak jest.

Ja nieraz mam ochotę zagrać samemu w Neuroshimę Hex. Problem polega na tym, że w tą akurat grę nie da się zagrać samemu No chyba żeby grać przeciwko sobie, ale to żadna frajda. No chyba że rozwiązywanie hexogłówek wziąść za formę gry

Blue pisze:

Andy pisze:

Blue pisze:Granie solo pomija aspekt społeczny i rywalizacje(pomijając tę z samym sobą o jak najwiecej punktow,

Chyba mało grałeś w prawdziwe gry dla jednej osoby, skoro wypisujesz takie rzeczy.

Mało wynika z faktu, że mi nie siadają, bo pare razy próbowałem. To chyba z resztą oczywiście, jeżeli mi coś się nie podoba to poświęcam temu mało swojego czasu, jeżeli się podoba to stosunkowo dużo(o ile moge)... w każdej dziedzinie życia tak jest.

To prawda. Zatem szkoda, że wypowiadasz się tak autorytatywnie, jakbyś dobrze znał ten rodzaj gier. W rezultacie palnąłeś dwa głupstwa:
1. Że w grach solo rywalizuje się z samym sobą (a rywalizuje się z mechanizmem gry, często bardzo rozbudowanym - np. Silent War, B-29 Superfortress, RAF)
2. Że w grach solo walczy się o jak największą liczbę punktów (np. w grze z robotem w RftG nie musisz zobywać "jak najwięcej punktów" - wystarczy, że zdobędziesz o jeden więcej niż robot).

Palnąłem tak, bo zazwyczaj tak jest(było w moim przypadku), z "wirtualnym przeciwnikiem" też mi się zdarzyło grać[z tym wymyslonym przez fanów do podstawki RftG] to zupełnie nie to za co lubie gry planszowe. Z grą też[Arkham Horror]. To ZDECYDOWANIE nie to samo co grać z kimś... z braku laku wolałbym odpalić coś na nintendo DS[jeżeli mowa o przenośności], swoją droga genialna konsolka, perełek i inteligentnych tytułów naprawdę sporo, a sama konsolka tania / komórce[to w ostateczności, nie lubie na komorce grac.. jedynie w co tam gram to sudoku] / na lapku[też od jakiegoś czasu za komputerówkami nie przepadam, ale np. na BSW grywam] / konsoli / komputerze.

Blue pisze:To ZDECYDOWANIE nie to samo co grać z kimś

Zgodzę się, że DLA CIEBIE to zdecydowanie nie to samo. Ponieważ planszówkami dla samotnika trochę się interesuję, mogę Cię zapewnić, że DLA MNIE znacznie cenniejsze jest zagranie w dobrą grę solo niż w kiepską wieloosobówkę, byle tylko zagrać "z kimś".

ale musisz Andy przyznać, że jesteś wyjątkiem. gry planszowe to z założenia gry towarzyskie i 99% graczy znacznie lepiej bawi się grając z innymi w (może nie złą, ale...) średnią grę niż samemu w dobrą. i myślę, że (tutaj już 100%) gry są tworzone z myślą o conajmniej dwóch graczach.

Może dlatego że ja nie gram dla samego grania . Dla mnie po prostu kontakt z innym człowiekiem czy rywalizacja z kimś żywym to zupełnie inna zabawa. Dlatego miałem manie gier multiplayerowych na komputerze swego czasu. I to nie MMORPG, które mówią więcej o tym ile czasu na granie poświęcasz, ale raczej RTSów(SC)/FPP(Vq3/q3+cpma), gdzie bardziej liczą się umiejętności[fakt faktem i tak się on wyrabia w czasie ]. Zresztą zawyt MMORPG też miałem, dobra ale koniec tego OT bo mnie tu zaraz zbanują .

Ta rywalizacja z innymi graczami dodaje smaczku. Fakt, że często jak nie mam szans to zakładam sobie mniejsze cele[np. zebrać 20 pkt... cel w pierwszej rozgrywce w PR z samymi doświadczonymi], a jak inni nie mają szans to czerpie przyjemność z patrzenia na ich zachowania, przewidywania ruchów, rozmów przy grze, patrzenia na emocje jakie są przy rozgrywce itp. .Granie na necie(BSW) to już dla mnie nie to samo co z kimś przy stole(mimo że dużo wygodniejsze zazwyczaj), a co dopiero samemu siedzieć przy planszy.

I tutaj napiszę dużymi literami ten posta bazuje na MOICH tylko i wyłącznie odczuciach . Nie miałem na myśli wypowiadać się tak autorytatywnie jak to wyszło.

Happosai pisze:i myślę, że (tutaj już 100%) gry są tworzone z myślą o conajmniej dwóch graczach.

Oj chyba nie do końca...

no dobra... tu też 99%;P

Bardzo dobry tryb solo ma "Duel in the dark".Zdecydowanie lepsze jest rozegranie pojedynku z żywym przeciwnikiem,ale w trybie solo gra też jest niezła.

Jest tu ciekawa lista na BGG: Non-solitaire games that have solo rules in BGG
Na tą chwilę 80 sztuk.

Ja dzisiaj pękłem i kupiłem Fields of Fire, bo jak klient kupił i przy mnie otworzył to myślałem że padnę (mimo, że niby widziałem wszystko na BGG). Ja nie potrafię nie kupić tak pięknej gry (w sensie absolutnie cudownych żetonów i kart) w której jeszcze odpada dylemat "z kim ja w to zagram" :) no i klimat, tematyka, realizm... nie mówię, że polecam, bo jeszcze nie grałem ;) chciałem po prostu pochwalić się nabyciem swojej pierwszej gry dla jednego gracza i akurat wątek mi się napatoczył :P

Kupiłem też matę do cięcia i nożyk, bo te 880 (osiemset osiemdziesiąt, nie nacisnęło mi się dwa razy) żetonów budzi respekt. A kto mówi, że cena jest absurdalna - cóż, co zrobić. GMT się ceni to raz; dwa, że jakby wydali oddzielnie Normandię, oddzielnie Koreę i oddzielnie Wietnam po 150 zł każda to wszyscy by piali jaka to świetna cena a tu dostajesz te trzy kampanie w jednym; trzy że to najładniejsza gra wojenna jaką widziałem. Conflict of Heroes ma porządniejsze, grubsze żetony ale grafiki w FoF są takie że klękajcie narody.

Uff, chyba piszę to wszystko trochę dlatego, żeby usprawiedliwić wydanie góry pieniędzy na pasjansa w którego nie zagrałem przed kupnem (no bo jak ;D).

Andy pisze:

Blue pisze:To ZDECYDOWANIE nie to samo co grać z kimś

Zgodzę się, że DLA CIEBIE to zdecydowanie nie to samo. Ponieważ planszówkami dla samotnika trochę się interesuję, mogę Cię zapewnić, że DLA MNIE znacznie cenniejsze jest zagranie w dobrą grę solo niż w kiepską wieloosobówkę, byle tylko zagrać "z kimś".

A żeś chłopie odkrył Amerykę. Je też wolę grać w dobre gry niż kiepskie.

Wracając do tematu Ja uwielbiam grać solo, choć nieporównywalnie bardziej w towarzystwie.
Gdy mam zasiąść samotnie do gry, najchętniej sięgam po Agricolę lub Ghost Stories i zawsze świetnie się wtedy bawię. Obecnie wyczekuję paczuszki z RftG - Gathering Storm i śmiem twierdzić, że zapewne również w RftG będę często grywał samotnie.
Polecam również wszelkiego rodzaju łamigłówki. Rozwiązanie co niektórych z nich potrafi sprawić więcej satysfakcji niż wygrana w niejedną grę.

Przyznam, że czasem lubię sobie zagrać w nowo zakupione gry sam przeciwko sobie (np. w celu lepszego poznania zasad) . Miałem tak nawet z NH i kojarzyło mi się to ze znanym filmikiem wytwórni Pixar (link poniżej)
http://pl.youtube.com/watch?v=1WfdYemrz_E

waffel pisze:Ja dzisiaj pękłem i kupiłem Fields of Fire

Dobry wybor. Gra ma klimat. Slychac swist kul i klekotanie MG-42. Do tego bardzo fabularna rozgrywka. A kiedy juz bedziesz mial jakies pytania do gry i problemy z zasadami, to pytaj.

PS. Gra jest ladnie wydana, choc nie przebije na pewno takiego cuda graficznego jak The Devil's Cauldron.

Żeby ukrócić offtop (bo FoF chyba mógłby mieć swój wątek): dzięki za propozycję :)