Mnie się udało zagrać dwa razy. Za pierwszym razem było to takie trochę "meh" i sądziłem, że gra jest losowa, ale jednak zagrałem ją bardzo nieoptymalnie (przykładowo: późno zauważyłem początkowe miejsce na postawienie domku - zwróciłem na nie uwagę dopiero po odsłonięciu pierwszej karty kanału).
Fotki z końcówki pierwszej gry (karty po lewej, leżące na instrukcji to karty wsunięte pod planszę, nie wiedziałem jak inaczej to zrobić w TTSie):
Przedostatnia tura:
Ostatnia tura:
Nie za bardzo miałem moc, by stawić czoła barbarzyńcom i przegrałem z powodu najazdu.
W drugiej grze wiedziałem, że muszę mocno postawić na silnik generujący workerów - i tutaj moje początkowe obawy o płytkość gry, bo pierwsza akcja w każdej grze jest prawie że oczywista, chyba, że pechowo zabraknie surowca wśród dostępnych kart - w trakcie gry odblokowują się kolejne akcje, które są "no-brainerami", ale to wcale nie jest problem, bo nadal gra oferuje sporo wyborów
Zauważyłem też, że to jak sobie poradzisz w danej grze mocno determinuje pierwsza karta jaką wsuniesz pod planszę. W pierwszej grze była to glina i praktycznie wybudowałem wszystkie chatki, a w drugiej było to drewno i miałem go pod dostatkiem (nawet raz nie miałem już jak dobrać, a nie było jak go spalić) - dzięki czemu miałem pobudowanych pełno posterunków.
Poniżej kilka fotek:
Mniej więcej w połowie gry:
Przy końcówce:
Ostatnia tura, po zagraniu (zniszczeniu) kart:
Po wykonaniu akcji/handlu/walk:
Końcówka, gdzie jeszcze pozostało mi pełno drewna, przy pomocy którego mogłem spokojnie kolejnego barbarzyńcę natłuc:
W tym momencie w mojej talii zostały 2 karty (discard + ready) - wszystko starałem się wymaksować.
Podoba mi się presja czasu w tej grze i to, że niejako zyskujesz na czasie pozyskując więcej kart do swojej talii. Tak jak podejrzewałem, bardzo podoba mi się decyzja czy dodać kartę do talii, czy usunąć za natychmiastową korzyść. Podobnie z kartami na ręce: odrzucić dla jednego podstawowego efektu, czy zniszczyć dla mocniejszego efektu.
Fajnie w tej grze czuć postęp: im lepiej rozwiniętą masz wioskę, tym więcej możesz robić, ale też tym więcej przyciągasz najeźdźców.
Fajne są pola handlu, chociaż dla mnie są maksymalnie abstrakcyjne i nic nie znaczą tematycznie (a pod koniec gry bardzo ułatwiają grę). Podobnie posterunki - w pewnym momencie nie ma znaczenia kolor pionów i po prostu liczysz ilu ich potrzebujesz na pokonanie X barbarzyńców. Przekupowanie barbarzyńców i walka z nimi nie daje niestety satysfakcji, a jedynie czujesz, że to po prostu jeden z obowiązkowych kroków w twojej turze (coś jak faza utrzymania czy jakieś wykarmianie robotników itp.). Pod koniec gry musisz po prostu podliczyć czy barbarzyńców na koniec tury było mniej niż 3 (bo inaczej przegrasz na koniec tury przez przepełnienie) - jeśli tak, to kończysz grę, a jeśli nie to czekasz na następną turę.
Kolory pionów też nie grają roli, są tylko jakąś dziwną abstrakcją - nie ma znaczenia czy to wojownik, czy łucznik, czy po prostu robotnik - nie mają oni jakichś szczególnych zastosowań (być może ich liczbowa reprezentacja na kartach barbarzyńców jest inna, no ale nie da się zaplanować tego jakie karty przyjdą...). Ciekawe czy kampania odblokuje jakieś dodatkowe aspekty tych kategorii. Mocno bym się zdziwił gdyby tak nie było.
Bądź co bądź, grało mi się bardzo przyjemnie i takie łamigłówki są spoko - można sobie wszystko policzyć, zdecydować kiedy jesteś gotowy do ataku, albo przeczekać sytuację. Podobnie jak w Spirit Island, pierwsza tura (albo dwie) jest najważniejsza i ona determinuje czy pójdzie Ci łatwo, czy będziesz miał problemy w dalszej części rozgrywki.
Obie rozgrywki zajęły mi po ok. 2,5h, co jest sporym zasobem, ale tak jak mówię: granie sprawiało mi przyjemność.
Sam nie porównałbym tego do Pod Wrogim Niebem. Pod względem kompaktowości i budowania silniczka pewnie tak, ale tamtą grę odebrałem zupełnie inaczej i strasznie mnie wynudziła. W inne gry Garphill Games nie grałem, więc też nie mam porównania.
Ja bym prędzej porównał do
Adamastora (gra prostsza, ale o podobnej ciężkości decyzji). Też jakieś podobieństwa mi się nasuwają do
Zaginionej Ekspedycji (presja czasu, zarządzanie zasobami, wyścig), gdzie życie twoich podróżników to tylko kolejny zasób, który z chęcią przehandlujesz, by osiągnąć cel gry.
Fajnie, że mówicie o polskiej wersji. Chyba w takim razie wstrzymam się ze wsparciem, bo te koszty wysyłki są jednak spore.
A jakie macie doświadczenia z innymi przekładami ich gier robionymi przez Portal? Były błędy w tłumaczeniu?
Tutaj mamy kampanię, więc jeden błąd na wczesnym etapie może zadziałać lawinowo (niepotrzebnie utrudnić lub ułatwić grę).
