Ad blocker detected: Our website is made possible by displaying online advertisements to our visitors. Please consider supporting us by disabling your ad blocker on our website.
Tutaj można dyskutować o konkretnych grach planszowych i karcianych. Każda gra ma swój jeden wątek. W szczególnych przypadkach może być seria gier. NIE NALEŻY TUTAJ PYTAĆ O ZASADY, MALOWANIE, ROBIENIE INSERTÓW ORAZ KOSZULKI! OD TEGO SĄ INNE PODFORA
Scarface 1920 blends worker placement with deck-building mechanics in a game where you will have to recruit new associates, break new deals, fill the streets of Chicago with your thugs, enhance your headquarters —and do some dirty jobs along the way.
Every gang has a distinct set of abilities embodied in their boss, and in every game you will be able to choose a different path to victory. However, in this turf war you will have to confront other rival gangs that share an identical goal: growing their criminal empire. But they are not the only challenge you will face —Eliot Ness and his Feds are out to get you too!
Gra wygląda bardzo ciekawie, ale mechanicznie bardzo przypomina Godfathera, który jest świetną grą. Więc pozostaje pytanie, czy warto mieć taką drugą grę?
Aras pisze: ↑08 maja 2023, 13:15
Gra wygląda bardzo ciekawie, ale mechanicznie bardzo przypomina Godfathera, który jest świetną grą. Więc pozostaje pytanie, czy warto mieć taką drugą grę?
I to w tym samym klimacie, a znowu na KS mamy cyberpunka, który niby też jest takim Ojcem Chrzestnym 2.0
Posiadam najwyższy (3%) rabat w aleplanszowki - jeśli chce skorzystać to daj znać. Jestem prawie ciągle przy komputerze (praca zdalna), więc szybko odpiszę :)
Byłem bardzo napalony na ten tytuł, ale wspomniana losowość tutaj jednak mi doskwiera - zwłaszcza biorąc po uwagę, iż (bądź co bądź) jest to gra strategiczna, a sama rozgrywka trochę zajmuje.
Posiadam w kolekcji parę tytułów, gdzie losowość odgrywa sporą rolę (na przykład "Nemesis" czy "Zombicide") ale w nich albo mechanizmy są na dobrą sprawę zbudowane wokół tej losowości, albo można jej wpływ w jakimś stopniu zbalansować. Obawiam się, że w tym przypadku może ona w zbyt negatywny sposób wpłynąć na moją przyjemność z grania.
Hardkor pisze: ↑08 maja 2023, 13:21
I to w tym samym klimacie, a znowu na KS mamy cyberpunka, który niby też jest takim Ojcem Chrzestnym 2.0
On jest Godfatherem 2.0 tylko dlatego, że ludzie tak stwierdzili na podstawie pierwszych obrazków. Bo wiesz, jak jest mapa miasta i postacie z różnymi podstawkami to przecież może być tylko Godfather, nic innego A mechanicznie Cyberpunk jest daleko do Godfathera.
A gierka dziś do mnie przyjechała, wygląda super, pudło jest wielkie. Mam nadzieję, że uda się przetestować.
Zagralismy raz i wszystkim sie podobalo, ale gralismy we 3 i trwalo mega dlugo bo duzo rzeczy musielismy doczytywac i nikt nie wiedzial co ma robic. Natomiast zgoda ze jesli kazdy sobie gra w swojego pasjansa to lepiej grac w cos innego, tutaj im wiecej interakcji tym ciekawiej
Ogladam playthrough DT i im zajelo ok 2h wiec jak zejdziemy do tego czasu to zajebiscie.
Nasza grupa na razie rozegrała 5 partii (jedna na trzech, reszta na czterech graczy). Nie będę wypowiadał się za innych, napisze o moich odczuciach.
Mnie się gra podoba. Wszyscy robimy mniej więcej to samo, ale na inne sposoby, co jest dość ciekawe. To poczucie wzmacnia mocna asymetria szefów gangów. Spora losowość w samych wydarzeniach, kartach RAID, wspólnikach czy zadaniach niespecjalnie jakoś mi doskwierała. Fakt, potrafi naprawdę zajść za skórę, bo ma się wrażenie, że sama gra daje po twarzy mocniej, niż inni gracze.
Co do interakcji. Osobiście byłem graczem, któremu najczęściej usuwano znacznik kontroli z dzielnicy. Nie było gry, w której mi nie wysadzono składu, albo usuwano budynek na różne inne sposoby. To dość bolesna kontra, ale często jest to jedyny skuteczny sposób, żeby kogoś wytrącić z rozpędu. Bo jak się gracze nie pilnują i pozwolą sobie na granie tylko na własnym podwórku, to wtedy traci się sporo, a zazwyczaj jeden lub dwóch graczy potrafi wtedy odjechać z punktami. Mnie się nasuwa trochę takie porównanie do Chaosu w Starym Świecie, ale głównie pod względem oglądania się na siebie i kontrowania innych. Bo jak komuś się pobłaża i pozwala na zbyt wiele, to potrafi mocno odpłynąć, a później już naprawdę ciężko go dogonić. W tej grze zwyczajnie trzeba wbijać szpile, a przy okazji po cichu realizować swoje plany. W sumie tak jak w gangsterskim półświatku. Jak komuś z konkurencji idzie za dobrze, to staramy się mu "pomóc", a samemu z kolei się nie wychylać za bardzo.
Gra jest osobliwa, niby długa, ale wydaje się, że za krótka, bo gdy się kończy człowiek ma w głowie jeszcze jakiś plan, tu karty do zagrania, tam na planszy jeszcze jakieś beczki do sprzedaży... Jeszcze nie mieliśmy gry, która nie skończyłaby się właśnie takim poczuciem braku jednej karty wydarzeń.
W moim odczuciu dobra gra. Nad wszystkim nie zapanujesz, jak to w życiu. Ale dzięki temu trzeba być mocno elastycznym i robić zwody, gdy sytuacja się zmienia. Jednym jest łatwiej niż drugim, przynajmniej takie mam odczucie, bo frakcje są mocno zróżnicowane i akcje grają z tym, co akurat jest na planszy. A wiadomo, jednemu w danej chwili będzie układ sprzyjał bardziej, niż innym. Zaś za pół godziny sytuacja się odwróci. Ot, życie.
Nie wiem, kiedy jeszcze zagramy, ale chętnie usiądę.
Grover pisze: ↑29 maja 2023, 18:25
To jak ktoś szuka swojej kopii, to widzę, że od 21 czerwca będzie można wesprzeć dodatek na GF plus wyhaczyć swój egzemplarz.
Druga i trzecia gra juz bardziej swiadomie w sensowniejszej ilosci czasu.
W jednej z gier kolega gral Wilkami i zaczal agresywnie i ja stracilem swoja dzielnice chyba w pierwszej turze, kolega chwile pozniej. Mimo to udało się odbić od dna i agresorowi nie udało się wygrać gry.
Ale dobrze wiedzieć że utrata dzielnicy w pierwszej turza nie oznacza końca gry.
Graliśmy wszystkie gry we 3 i raczej nie będzie próbować we 4. Troche dziwne że nie ma mapy w wersji na 3 os i dwóch graczy jest obok siebie ale jak na razie nie jest to problemem.
Polecam wszystkim wielbicielom deckbuilderów i nie bojącym sie interakcji
Działanie na 3 jest nawet plusem bo Dune to gra na 4os i większosc takich gier potrzebuje 4ego gracza zeby zachowac balans na stole.
A mechanicznie Cyberpunk jest daleko do Godfathera.
?