To zależy jeszcze co nazywasz "brzydkim", ale nie zgodze się, że aż tak dużo. Jest dużo gier poprawnie wykonanych, ale bez "kunsztu". Ogólnie w mojej opinii brzydkie gry są te, gdzie design jest niespójny ze sobą. Np. Teraformacja Marsa, gdzie każda ilustracja jest z innej parafii, style ikon w innym klimacie, paleta kolorów całkowicie odjechana w kosmos i nic ze sobą nie gra.
Są takie gry np. jak Last Aurora, czy Scythe gdzie masz niesamowicie dobrej jakości Ilustracje na bardzo wysokim poziomie, mega spójne - ale cały UI/UX w około nich jest robiony przez amatora - totalnie nie przemyślany, niespójny, ogólnie "cheap" i to się wtedy ze sobą wykrzacza.
Są gry brzydkie z stylu, ale bardzo ze sobą spójne i konsekwentne np. Shackelton Base, Tekhenu, Arctic Scavengers, Niezbadana planeta więc w moim odczuciu grami może nie ładnymi, ale mogącymi się podobać.
Ogólnie niestety rynek gier planszowych ma dwie skrajności. Albo sa bardzo dobrymi grami i cierpi na tym cała otoczka wizualnej (zwykle gry retailowe), albo są grami z przeładowaniem tej otoczki wizualnej, przerostem formy nad treścią sprzedające się wygladem, a w środku suche wióro gameplayowe (większość gier z Kickstartera).
Trafić na grę która jest idealnie wyważona jest dosyć rzadko. Z gier jakie się przewinęły przez moje ręce/oczy i uważam za IDEALNE względem cena vs jakosć vs gameplay to: Brass Birmingham/Lancashire, Doniczki, Abyss, Root, Radlands, Na Skrzydłach, Kelp, Zdobywcy Kosmosu, Iwarii Deluxe i pewnie by się jakieś jeszcze znalazły.
Jest też segment gier, mega dobrze wykonanych, spójnych, konsekwtenych - ale cena jest z kosmosu, np. nie wszystkie, ale większość gier Lacerdy, Galactic Cruise, Voidfall itp - czyli jednym słowem, jak będzie Ian O'Toole to na 100% będzie to overproduced
Nieświadomy Umysł też się do tego zalicza, wprawdzie cena jest w porządku, ale już wykonanie wg mnie jest przerostem formy nad treścią.Albo mój ulobiony segment: zajebista okładka, a gra wewnątrz WTF i gra zupełnie z innej parafii: Nucleum, On Mars, Demeter no i o wilku mowa: Na dnie Morza/Finspan
I to jest kluczowe zdanie - do kogo gra jest skierowana. Wydaje mi się i próbujac to uzasadnić dlaczego kolejne gry z serii "Span" zostały tak zdowngradowane to dlatego, że gra osiągneła bardzo duży sukces i trafiła głównie w segment osób casualowych, rodziców z dziećmi, a Ci jakby nie patrząc mają ogrom innych wydatków. Kkupowanie gier za 200-300 zł trochę im to utrudnia i też nie zwracają uwagi na takie detale jak UI. Więc aby nie podnosić kosztów produkcji - zdecydowali się na obniżenie, dlatego Wyrmspan i Finspan jest bezapelecyjnie słabszej jakości, ale są też tańsze niż Wingspan. Tylko dla mnie to również w ogóle nie uzasadnia sytuacji, ponieważ można zrobić po taniości, ale przemyślany interface. Chodź UI/UX to dalej nie jest jakoś bardzo rozwinięty w tej branży, szczególnie gier euro.
1. Spójność 
. Tzn. wszystkie argumenty ciekawe, ale tak z mojego punktu widzenia, to wygląda tak, że Sheade napisał, że gra wizualnie jest niespójna, bo kroje pisma są różne (zgadzam się, nie można mieszać zbyt wielu krojów, powinno się używać jak najmniej, a dane różnice opisów odróżniać używając podgubienia/podkreślenia/kursywy w obrębie tych krojów, a nie dodawać nowe, co podkreślił Sheade), czy symbole są różne graficznie kolorystycznie. Rozumiem, co Irka ma na myśli argumentując, że wydawca słuchał graczy, aby dane symbole i teksty wprowadzić i też się zgadzam, ale... moim zdaniem można było to zrobić spójnej graficznie - być może nie tak jak zaproponował Sheade, bo domyślam się, że na szybko zrobił projekt po prostu czytelny, no ale nie przetestowany pod kątem UX, ale wciąż wydawca mógł te wszystkie swoje ikony mieć tam gdzie ma, ale zaprojektować je tak, żeby nie odstawały w grubości i kolorze obwódki np. Więc jak dla mnie dyskusja ciekawa i obie strony mają rację 
