GRY-PLANSZOWE.pl

Zazwyczaj podczas dyskusji o grach oceniamy daną pozycję jako całość. Podoba mi się gra X. Gra Y jest mało interakcyjna. Gra Z jest nudna jak noworoczne przemówienie prezydenta. Ludzie mieli rację, gra H jest wyśmienita! (nie wiem dlaczego "H"...).
Jeśli już oceniamy składowe to: oprawę graficzną, interakcję, wykonanie.

Tymczasem są elementy mechaniki czy pojedyncza zasada, które mogą być wyjątkowe lub wręcz genialne.

Moje trzy typy-zachwyty na chwilę obecną są następujące:
- mechanizm związany z pozwoleniami na budowę w Elasundzie (bomba!)
- zarządzanie indywidualną planszą w Cubie (rewelacja!)
- zasada zawężania kręgu podejrzanych w Mr Jacku poprzez operowanie latarniami (medal za reguł gry!)

Przy okazji chciałam spytać, czy są gry z podobnymi do wymienionych elementami?

Ten kto wymyślił worker placement powinien dostać pokojowa nagrodę nobla

True, true
Mi się podoba proste, acz skuteczne zakazanie mieszania kart na ręce w bohnanzie. Genialnie prosty mechanizm, na którym cała gra się opiera. To takie pierwsze co mi przyszło do głowy.
Na pewno też wybieranie akcji w Rise of Empires oraz w Ad Astrze (inne niż w RoE) daje duże pole do popisu.
No i zaczerpnięte z puerto rico karty akcji w Race for the Galaxy z bonusami dla wybierającego.

Dla mnie mechanizmy rozprzestrzeniania się chorób w Pandemicu. Na prawdę wydają się realistyczne.

Dla mnie błyskotliwe są:
- Cyloni w BSG - szerokie możliwości knucia, przede wszystkim łatwość wywołania paranoi
- możliwości kart Przymierza i Saurona w 'Konfrontacji' - nieskomplikowane, ale niesłychanie różnorodne zarazem, dające wielkie pole do popisu dla wielopoziomowego myślenia typu 'ja wiem-że on we-że ja wiem-że on wie'
- żetony rozkazów w AGoT - idealnie pasują do fabuły, kapitalne blefy
- 'Master Spy' w Cold War: CIA vs KGB - przegrywając wygrywa, więc jak grać, starając się przegrać, żeby nie było widać, że nie chcemy wygrać

Bardzo przyjemne:
- przekupywanie nosiwody w Santiago
- ukryty Dracula w 'Fury of...'
- przekazywanie sobie kolejno kart w Land Unter
- wyznaczanie kolejności poszczególnych graczy przez liderów hanfdlu, rozwoju i wojny w Mare Nostrum

Zapomniałem o najważniejszym: bank zasobów i korupcja w Through the Ages! Ogólnie cała gra łączy w sobie mnóstwo świetnych mechanizmów co w rezultacie daje grę niemal idealną.

Pewnie też warto wspomnieć o budowaniu talii w dominionie, sojuszach w Struggle of Empires a nawet o kościach czarów w zlocie czarownic.

Wieża bitewna w Shogunie (ew Wallenstain'ie, bo chyba tam była pierwsza)
Bardzo miły jest też mechanizm ruchu w Snow Tails i Robo Rally

Losowanie przeciwnika w Cosmic Encounter - ileż to ułatwia, jakże pięknie pozwala zwalić winę na ślepy los
Mall of Horror - koniec gry w momencie gdy zostanie tylko określona ilość postaci - no rewelacja, żadne tam liczenie etapów, ma być zjedzona określona liczba postaci i od razu jest to wskazane co najmniej mocarnie - zawsze mnie to zachwycało, takie proste, a tak dużo mówi o tej grze

Mi się bardzo spodobał system głosowania na ustawy parlamentu w Cubie, gdzie każdy gracz wyciąga ku środkowi dłoń z pieniedzmi i na 3-4 pokazuje jakie tam łapówki przygotował i zawsze je traci.. Całkiem realistycznie to działa;)

Przepiękna listwa rynku surowców w Wysokim Napięciu.

Pandemic i jego rozprzestrzenianie się chorób.

Ekstra sprawa to też łączenie ras ze zdolnościami w Small World.. Jak dla mnie najciekawszy feature gry..

Przebłyski geniuszu widzę w takich oto mechanikach:

Tygrys i Eufrat: konflikty zewnętrzne i wewnętrzne, rozpady i łączenie się królestw, wymuszony równomierny rozwój całego królestwa
Puerto Rico: wybór ról, mechanizm ładowania statków, targu i kolonistów i sposób w jaki te mechaniki ze sobą współgrają
Schotten Totten: prostota i oczywistość zastosowanej mechaniki dedukcji przy zwykłej talii kart i zasadach pokera
Gra o Tron: chyba jedyna gra która zbliża się do stwierdzenia, że jedyną zasadą jest brak zasad. Wolność wyboru i napięcie w tej grze poraża
LoTR: Konfrontacja: żadna chyba gra nie jest w stanie wygenerować tak wielu zapętlonych zapytań What-If w tak krótkim czasie rozgrywki

To tak na szybko...

Ruch rzeki w Niagarze.

Wstrzeliwanie sie katapult w Strongholdzie
Wydawanie i realizacja rozkazow z blefem w Orzel i Gwiazda

Tyle elementów które podobają się tu, zachwycają tam; dorzucę tylko jeden:
- kupowanie flagi (i korzystanie z dodatkowej akcji) w Goa, i ogólnie cały mechanizm handlowania wybranymi kafelkami

Roszada w szachach

go - za całokształt, parę zasad na krzyż a konsekwencje ogromne
zertz - kulki nalezą do obu graczy na raz, powoduje zadziwiające wrażenie łamigłówki logicznej i atmsfery strachu - ta gra nie wybacza błędów bardzo dosłownie, każda pułapka zastawiona na przeciwnika może obrócić się przeciwko graczowi, każdą niewykorzystaną lukę może wykorzystać przeciwnik
blefuj - przegrywa jeden gracz, gra się szybciej kończy, nie ma player elimination, nawet przy kiepskiej sytuacji jest szansa wygrać
imperial - jesteś inwestorem a nie państwem

Fajny jest mechanizm dzielenia kart w San Marco

Stawanie się coraz silniejszym i rozkręcanie się poprzez zagrywanie nowych lądów i innych manodajnych kart w Magic the Gathering, co powoduje, że gra z tury na turę jest coraz bardziej złożona. To genialnie zaprojektowany aspekt surowców (technicznie to surowce).

Co co TtA, to nie wiadomo czy chwalić TtA, czy Cywilizację.

Karty w Race for the Galaxy jako karty-surowce-środek płatniczy.
Zarządzanie ręką w Hive - do końca gry nie musisz nawet wykładać wszystkich owadów i możesz je wprowadzać według własnego uznania (poza królową).

Magic:
- idea wciąż zmieniającej się gry, gdzie żadna (no, prawie) rozgrywka nie jest taka sama (i sama idea karcianki kolekcjonerskiej);
- mana + colour wheel (skrajnie różne filozofie kolorów + uniemożliwienie grania wszystkimi najlepszymi kartami w jednej talii, a przynajmniej nie bez poświęceń);

La Citta:
- przepływ ludzi pomiędzy miastami;

Dungeon Lords:
- wybór akcji;

Możliwość ruchu pionka w lewą bądź prawą stronę w Magii i Mieczu.

Lucf pisze:Możliwość ruchu pionka w lewą bądź prawą stronę w Magii i Mieczu.

zdecydowanie. i to, że jak już się zbyt nudzi na niższym poziomie to może zrezygnować z gry. byli w tym pierwsi!!

Niezła jest też możliwość ruchu pionka w jedną stronę w Monopoly.

Andy pisze:Niezła jest też możliwość ruchu pionka w jedną stronę w Monopoly.

I dwie kostki zamiast jednej z bonusem za wyrzucenie dwóch szóstek. Taka prosta zasada, a trzeba było geniusza, żeby na to wpaść. Po części dzięki temu ta gra jest tak genialna

Tworzenie deka z dostępnych kart w Dominion.
Branie surowców w Osadnikach z Catanu

Suwak umiejętności w Arkham Horror.