Gry najczęściej są na 2 osoby, lub wieloosobowe na 3-5, z tym ze w 90% przypadków wielosobowych jest recenzowane: "na 3 osoby da sie grać, ale pełnie możliwości pokazuje dopiero przy 4-5 graczach". Dlatego moim zdaniem 3 osoby to uklad dla ktorego najtrudniej wybrac dobry tytul.
Cyklady rzeczywiscie z uwagi na licytacje to gra zdecydowanie lepsza na uklad 4-5 osob, wiec jesli mialaby to byc gra glownie na 3 osoby to nie polecam.
Gry ktore moim zdaniem dobrze sprawdzają sie na 3os. w ramach które nakreśliłeś to:
1. Small World (ok.120-150 min / gre)
Klimatyczna, z negatywna interakcja, dość proste zasady "podstawowe", ale kazda z 14 ras ma dodatkowe umiejętności i tu robi sie bardziej zawile, ale mozna spokojnie uczyc sie ich po kawalku (na start losujecie tylko kilka z nich), fajne jest to że grając piszecie jakby historie swiata gdzie kolejne rasy budują potęgę a później ich czas powoli przemija i ustępują pod naporem nowych. Pytanie czy odpowiada Wam klimat elfów, orków, troli itp... chociaz z drugiej strony ja nie bylem jakims fanem takich klimatów a tą gre polubiłem.
2. Osadnicy z Catan (120-240 min / gre, zaleznie jak ostro negocjujecie)
Bardzo popularna, chyba jedyna gra jaką znam ktora jest na 3-4 osoby a wolę rozgrywkę 3-osobową, ma dość rodzinny charakter, zaludniacie wyspę Catan, budując wioski, miasta i drogi, ważną role odgrywa handel wymienny z innymi graczami, więc niektórzy mają skłonność zeby sie obrazac ze to nie z nimi chcemy handlowac (podobnie jak to bywa w eurobiznesie). Drugie zachowanie ludzkie ktore moze popsuc gre to faworyzowanie jednego z wspolgraczy (np. bo jest synem, żoną itp.) i zbyt latwe godzenie sie na jego propozycje handlowe. Jesli gracze potrafią uniknąć tych dwóch zagrożeń, to mimo swojej dosc istotnej losowosci (rzuty kostką) gra daje naprawde duzo frajdy i nielzy wachlarz mozliwosci strategicznych.
3. K2 (ok. 90 min / gre)
Lżejsza gra, gdzie probujecie dostac sie na szczyt i z niego zejsc, jednoczesnie musicie uważać aby nie przemęczyć na śmierć waszych wspinaczy. Istotną role ma tez zmieniająca się pogoda. Nieco lzejsza niz poprzednie gry ktore opisywalem, ale wciaz daje szanse pokombinowac. Nie ma tak bezposredniej rywalizacji, bardziej wyscig niz walka.
4. Pandemia (ok 60 min / gre)
To typowa kooperacja. Razem ratujecie swiat przed zarazą 4 śmiertelnych wirusów. Zauwazylem ze zwykle kobiety lubią tą gre bardziej niz mezczyzni. Daje pole do popisu zdolnosciom analitycznym, a losowane przed kazda grą rozstawienie początkowe zapewnia za kazdym razem nieco inne wyzwanie, no ale nie jest to gra strategiczna. Jak dla mnie nie jest to gra w ktora chciałbym grać wciaz wiecej i wiecej, ale raz na jakis czas chetnie zagram. Najwazniejsze zeby w grze kazdy mogl ruszac sie za siebie, i zeby pozwalac innym popelniac bledy, bo jak jedna osoba chce przejąć cale planowanie i sugerowac kazdy ruch innym graczom to przestaje byc zabawą dla wszystkich a zamienia sie w rozgrywke solo.
5. Splendor (ok. 45 min / gre)
Wadą może być brak planszy (gramy kartami) i brak wyraznej fabuły - po prostu zbieramy zetony (klejnoty) i kupujemy za nie karty (kopalnie i warsztaty ktore produkują więcej klejnotów). Jednak mechanika jest majstersztykiem, w tej grze przy prostych zasadach do wytlumaczenia w doslownie 4 minuty kryje sie duża głębia strategiczna. Poza tym gra kolorów i obrazki na kartach są bardzo ładne, a żetony w stylu pokerowym są ciężkie i sprawia pewną frajde obracanie nimi, a fakt ze obracamy diamentami, szmaragdami itp. tez swoje dodaje. Łatwo wprowadzic nowych graczy, jednoczesnie potrafi wciągnąć.
6. Jakiś ekonomiczny tytul gdzie zbieramy punkty zwyciestwa (np. Linie Lotnicze Europa, Carcassone, Tikal)
Sympatyczne, ładne wizualnie tytuły rodzinne które dobrze sprawują się na 3 osoby. We wszystkich trzech z jednej strony wspolpracujemy w rozwijaniu świata gry (lini lotniczych, zamkow lub odkrywamy zaginiony świat majów), z drugiej strony kazdy probuje ugrac na tym dla siebie jak najwiecej punktów. Nie są trywialne, ale tez dosc latwe do przyswojenia. Wadą moze byc dosc ograniczona negatywna interakcja, choc wciąż istnieje. Wszystkie trzy dość proste do nauczenia sie zasad, chociaż Carcassone chyba najłatwiejsze.
Trochę sie rozpisalem, ale mam nadzieje ze to pomoze w wyborze
