Szukam gry jak Versus the Witcher

[Bea]

Bardzo mi przypadła do gustu przeglądarkowa gra Versus the Witcher (teraz chyba nie da się w nią zagrać). Czy jest jakaś gra planszowa która bazuje na podobnym systemie walki?

[Leser]

Bardzo mi przypadła do gustu przeglądarkowa gra Versus the Witcher (teraz chyba nie da się w nią zagrać). Czy jest jakaś gra planszowa która bazuje na podobnym systemie walki?

Czyli, z grubsza papier, kamień, nożyce + umiejętności specjalne?

Odpowiedź brzmi:
Yomi =)

[Bea]

Bardzo mi przypadła do gustu przeglądarkowa gra Versus the Witcher (teraz chyba nie da się w nią zagrać). Czy jest jakaś gra planszowa która bazuje na podobnym systemie walki?

Czyli, z grubsza papier, kamień, nożyce + umiejętności specjalne?

Odpowiedź brzmi:
Yomi =)

Na to wygląda. Generalnie jest trzy rodzaje ataków: magiczny, siłowy i szybki. Takie same trzy rodzaje obrony. Każdy rodzaj ataku i obrony można upgradoować. Są trzy postacie, każda z nich ma te trzy rodzaje ataku i obrony nieco odmienne. Są jeszcze przedmioty specjalne.
Mechanika jest na pierwszy rzut oka prosta. Z góry ustala się sekwencję ataku np: szybki, siła, siła szybki, magia. A przeciwnik ustawia swoją sekwencję obrony. Potem sprawdza się czy obrona była trafna, jeśli tak, czy poziom (siła) ataku była wyższa czy niższa od siły obrony. Sumuje się obrażenia. Wygrana w walce pozwala dokupić postaci dodatkowy poziom któregoś ataku lub obrony, tak aby postać mogła ewoluować. To tak w skrócie.

[Leser]

Kiedyś też w to grałem i właśnie, o ile pamiętam, chodziło głównie o wyczucie intencji przeciwnika i "sprzedanie" mu najmocniejszych ataków.

W Yomi emocje wydaje mi się są bardzo podobne. Są trzy bazowe rodzaje akcji: atak, rzut, blok/unik. Każda z nich jest silniejsza od innej, np. blok powstrzymuje atak, za to rzut przełamuje blok. Podstawowa mechanika jest prosta jak konstrukcja cepa. Zagrywa się po jednej zakrytej karcie, odkrywa i sprawdza kto wygrał "starcie". Jeżeli "wszedł" nam atak lub rzut, możemy dogrywać kolejne ciosy (konstruujemy combo), podczas gdy udany blok pozwala na dobór kart (unik zaś na kontratak). Cały bajer i cała różnorodność polega na umiejętnościach specjalnych postaci. W podstawowej wersji gry jest ich 10 - każdą serio gra się inaczej.

Yomi naprawdę świetnie odwzorowuje komputerową bijatykę. Problem tej gry polega na tym, że forma jest tu baaaardzo rozbudowana (wręcz rozbuchana), a jednak najistotniejszym czynnikiem jest wciąż to proste domyślanie się co zagra przeciwnik ("czy on wie, że ja wiem, że on wie co ja zamierzam..."). Nie jest też tania. A teraz sprawdziłem, że obecnie nie ma jej na stanie żadnego ze sklepu, więc chyba ta cała moja pisanina na nic się zda

[surmik]

Mi też od razu przyszło do głowy Yomi. Odi ma na sprzedaż dwie talie.

[Bea]

Kiedyś też w to grałem i właśnie, o ile pamiętam, chodziło głównie o wyczucie intencji przeciwnika i "sprzedanie" mu najmocniejszych ataków.

A także o sprytne rozwijanie swojej postaci, w tym chyba tkwi połowa sukcesu

Problem tej gry polega na tym, że forma jest tu baaaardzo rozbudowana (wręcz rozbuchana)

Możesz rozwinąć?
Jeśli chodzi o dostępność gry, to zawsze można zapolować na jakąś używkę. Pytanie tylko czy warto? Podsumowując, czy gra jest fajna?

[Leser]

Problem tej gry polega na tym, że forma jest tu baaaardzo rozbudowana (wręcz rozbuchana)

Możesz rozwinąć?
Jeśli chodzi o dostępność gry, to zawsze można zapolować na jakąś używkę. Pytanie tylko czy warto? Podsumowując, czy gra jest fajna?

Nie wszystko pamiętam, bo swoje talie sprzedałem jakiś czas temu. Generalnie mamy różne postacie, każda ma różne współczynniki (różna liczba różnych akcji), przeróżne umiejętności specjalne. Dodatkowo karty mają oznaczenia jak w klasycznych taliach, co również ma znaczenie dla rozgrywki, współczynniki "szybkości" (odgrywają rolę, gdy dwóch graczy zagra kartę z taką samą akcją). Sporo jest tu detali, otoczki, elementów szczególnych dla danej postaci, bajerów podrasowujących klimat... to ma znaczenie, to robi wrażenie, ale nie zmienia faktu, że clue gry, to po prostu papier, kamień, nożyce.

Przez to pozbyłem się gry. Dziś uważam, że chyba przedwcześnie...