Uzależnienie...

[kwiatosz]

Z cyklu "dobre rady zawsze w cenie" - zanim się weźmiesz za malowanie figurek do gier kup ze 2 figurki bitewniakowe i je pomaluj. Moja żona miała spore chęci na malowanie, ale po 1,5 figurki jej się znudziło - i teraz bym miał Descenta z 1,5 pomalowaną figurką, a to gorzej niż wszystkie niepomalowane

[espresso]

Ja też niedawno zauważyłam, że zaczynam mieć problem, ale jeszcze się nie zdecydowałam: za dużo gier czy za mały regał?

A poważnie, to od kilku miesięcy staram się ograniczać zakupy nowych tytułów (szczególnie ograniczyłam pre-ordery). Jak pojawia się jakaś promocja, to zwykle wrzucam grę do przechowalni/na wishlistę i.... czekam na kolejną promocję. Okazuje się, że 80% tytułów znika z wishlisty zanim znowu pojawia się okazja zakupu. Z drugiej strony uzupełniłam dodatki do kilku gier, które bardzo lubię, ale jakoś wcześniej zawsze były pilniejsze wydatki. BTW dodatki kupuję do mniej więcej 2/3 swoich gier, ale jak już kupuję, to zwykle wszystko jak leci (ewentualnie pomijam te małe dodatki, jak poplecznicy w Descencie albo rzeczy typu 5 bonusowych kart). Co śmieszne, mam trzy podstawki LCG, a dokupiłam do nich tylko 2 dodatki w sumie.

Przymierzałam się do sprzedaży kilku pudełek, nawet już miałam wytypowane tytuły, ale postanowiłam jeszcze ostatni raz w nie zagrać. Partie były tak udane, że szybko porzuciłam pomysł.

[Padre]

Dobry trik przy podobnych uzależnieniach: nie nagradzać i nie pocieszać się zakupami. Podwójnie zgubne

[romeck]

Dobry trik przy podobnych uzależnieniach: nie nagradzać i nie pocieszać się zakupami. Podwójnie zgubne

Wydaje się typowo kobiece, ale...

W każdym razie celna uwaga.

[Hiu]

Dobry trik przy podobnych uzależnieniach: nie nagradzać i nie pocieszać się zakupami. Podwójnie zgubne

Wydaje się typowo kobiece, ale...

Mam wrazenie, ze kazdy zakup cieszy. Jest to zawsze swojego rodzaju nagroda - ukoronowanie procesu (czytales, poszukiwales, znalazles, zamowiles, masz pudlo w domu). Zdecydowanie jest to nagradzanie - w koncu mowimy tu o hobby. Chyba nikt nie kupuje planszowek - bo musi
Jezeli jest to kobiece - w takim razie jest we mnie cos z kobiety

[Ayaram]

Mam wrazenie, ze kazdy zakup cieszy. Jest to zawsze swojego rodzaju nagroda - ukoronowanie procesu (czytales, poszukiwales, znalazles, zamowiles, masz pudlo w domu). Zdecydowanie jest to nagradzanie - w koncu mowimy tu o hobby. Chyba nikt nie kupuje planszowek - bo musi

Koledze raczej chodziło o podejście "jak zdam egzamin to w nagrodę kupuje sobie planszówkę"

Próbowałem czegoś podobnego i to w ogóle nie zdało egzaminu. A to dlatego, że granie, to nie zmuszanie. A tu się trzeba zmuszać. Zmuszać, by zagrać jeszcze raz w coś, co nam nie leży (podpunkt 2). Po co?

Jeśli w takim przypadku ją sprzedajesz (w końcu to męczarnia) to ok, spoko

[romeck]

Dobry trik przy podobnych uzależnieniach: nie nagradzać i nie pocieszać się zakupami. Podwójnie zgubne

Wydaje się typowo kobiece, ale...

Mam wrazenie, ze kazdy zakup cieszy. Jest to zawsze swojego rodzaju nagroda - ukoronowanie procesu (czytales, poszukiwales, znalazles, zamowiles, masz pudlo w domu). Zdecydowanie jest to nagradzanie - w koncu mowimy tu o hobby. Chyba nikt nie kupuje planszowek - bo musi
Jezeli jest to kobiece - w takim razie jest we mnie cos z kobiety

Nie, nie, to troszkę co innego.

Rozważ coś takiego:

Od dawna mam na oku grę, ale trochę już nakupowałem ostatnio, poza tym jest dość droga, więc się waham.
1. Dostałem złą ocenę i jest mi przykro. A niech chociaż na pocieszenie kupię tę grę. Przynajmniej humor mi się poprawi. Świat będzie trochę przyjemniejszy.
2. Dostałem dobrą ocenę i jest mi fajnie. To dobry dzień! Należy mi się coś za mój wysiłek. Tak, kupię tę grę, zasłużyłem na to. Taki dobry dzień trzeba wykorzystać.

[idha]

Hmm... Tak sobie czytam ten temat i czytam i zastanawiam się, czy rzeczywiście część osób deklarujących planszówkowe uzależnienie jest rzeczywiście uzależniona. A skąd ta refleksja? Cóż, moja kolekcja liczy ponad 200 gier, w część nigdy nie zagrałam (początkowo zazwyczaj dlatego, bo zamiast nowego zakupu na stole lądował nowy zakup znajomych / fundacyjny, obecnie po prostu brak czasu), a ochota na kupowanie nowych tytułów po prostu mi przeszła. Ot tak. Kiedyś polowałam na okazje, przeglądałam sklepy internetowe, a teraz? Zero zainteresowania zakupowymi łowami. Koniec. Po prostu się "nagrałam" Oczywiście, jeśli wyjdzie jakaś gra, która przyciągnie moją uwagę, to pewnie wcześniej czy później znajdzie się w mojej kolekcji, ale będzie to raczej później niż wcześniej no i przy sprzyjających okolicznościach finansowych. Więc może zamiast demonizować posiadanie większej liczby gier i fakt niegrania w część tytułów, należałoby zacząć grać, grać i grać... Niekoniecznie w te nieograne tytuły. A problem sam przejdzie

[Hiu]

Rozważ coś takiego:

Od dawna mam na oku grę, ale trochę już nakupowałem ostatnio, poza tym jest dość droga, więc się waham.
1. Dostałem złą ocenę i jest mi przykro. A niech chociaż na pocieszenie kupię tę grę. Przynajmniej humor mi się poprawi. Świat będzie trochę przyjemniejszy.
2. Dostałem dobrą ocenę i jest mi fajnie. To dobry dzień! Należy mi się coś za mój wysiłek. Tak, kupię tę grę, zasłużyłem na to. Taki dobry dzień trzeba wykorzystać.

Troche abstrakcyjny przyklad - ale chyba rozumiem, do czego zmierzasz.
Pijesz gdy sie cieszysz, pijesz gdy jestes smutny ... Podobnie jest z planszowkami i ich zakupami. Mysle, ze dokladnie tak jest.

[romeck]

Troche abstrakcyjny przyklad - ale chyba rozumiem, do czego zmierzasz..

No właśnie dlatego, że nie jesteś kobietą, to wydaje Ci się abstrakcyjny.
Chyba, że chodzi Ci o przykład, że to szkoła i oceny?

Pijesz gdy sie cieszysz, pijesz gdy jestes smutny ... Podobnie jest z planszowkami i ich zakupami. Mysle, ze dokladnie tak jest.

No właśnie.
Często szuka się powodu dla usprawiedliwienia potrzeby.

[Maxxx76]

Z tym uzależnieniem to żartowałem Każde hobby sprawia, że się o nim myśli, robi różne rzeczy w ramach tego hobby, które dla innych wydają się dziwne:-)
Gorzej gdy przeradza się w obsesję

[Hiu]

Gorzej gdy przeradza się w obsesję

Wtedy mowi sie, ze jestes geekiem bo juz nikt nic nie rozumie - dlaczego to robisz - ty powoli tez nie

[Maxxx76]

Przepraszam, czy ktoś może usunąć mnie z tego forum, zablokować dostęp do stron z grami planszowymi, wyprać mózg z planszowych zakupów?
A jeśli jest to niemożliwe, to czy ktoś może mi zaoferować szóstkę w totka???:-)

[kwiatosz]

Proszę 6
Skreślić musisz sam niestety.

[Bea]

Hmm... Tak sobie czytam ten temat i czytam i zastanawiam się, czy rzeczywiście część osób deklarujących planszówkowe uzależnienie jest rzeczywiście uzależniona. A skąd ta refleksja? Cóż, moja kolekcja liczy ponad 200 gier, w część nigdy nie zagrałam (początkowo zazwyczaj dlatego, bo zamiast nowego zakupu na stole lądował nowy zakup znajomych / fundacyjny, obecnie po prostu brak czasu), a ochota na kupowanie nowych tytułów po prostu mi przeszła. Ot tak. Kiedyś polowałam na okazje, przeglądałam sklepy internetowe, a teraz? Zero zainteresowania zakupowymi łowami. Koniec. Po prostu się "nagrałam" Oczywiście, jeśli wyjdzie jakaś gra, która przyciągnie moją uwagę, to pewnie wcześniej czy później znajdzie się w mojej kolekcji, ale będzie to raczej później niż wcześniej no i przy sprzyjających okolicznościach finansowych. Więc może zamiast demonizować posiadanie większej liczby gier i fakt niegrania w część tytułów, należałoby zacząć grać, grać i grać... Niekoniecznie w te nieograne tytuły. A problem sam przejdzie

W moim przypadku twoja rada nie zadziała, bo ja na przykład nie jestem uzależniona od kupowania gier, nie jest to priorytetem, zresztą mam ich tylko 50. Natomiast jestem uzależniona od samych gier. W każdej wolnej chwili mam ochotę tylko grać, grać i grać. Gorzej, przyłapałam się na tym, że już o niczym innym nie myślę, wszystko inne mnie nudzi, a dla relaksu, jak nie mogę grać to czytam instrukcje do gier, nawet książki już poszły w odstawkę. I co ja biedna mam zrobić?

[Don Simon]

Nic, samo przejdzie.
A jak sie dziecko pojawi to przejdzie w ekspresowym tempie .

[Bea]

Nic, samo przejdzie.
A jak sie dziecko pojawi to przejdzie w ekspresowym tempie .

Problem w tym, że ja już mam dwoje dzieci i na dodatek wcale nie chcą ze mną grać!
I dodam, że od 3 lat nie przechodzi.

[rastula]

już mam dwoje dzieci

no to musisz z tym żyć

[Maxxx76]

Nie chcą grać??? To już jest skandal

[kwiatosz]

Do czytania można wrócić tak: http://lubimyczytac.pl/ksiazka/28645/osadnicy-z-catanu Chociaż jak teraz spojrzałem to ma naprawdę dobre oceny.

[Maxxx76]

Zawsze można czytać Robinsona między partyjkami Robinsona

[SaszaPL]

Hmm... Tak sobie czytam ten temat i czytam i zastanawiam się, czy rzeczywiście część osób deklarujących planszówkowe uzależnienie jest rzeczywiście uzależniona. A skąd ta refleksja? Cóż, moja kolekcja liczy ponad 200 gier, w część nigdy nie zagrałam (początkowo zazwyczaj dlatego, bo zamiast nowego zakupu na stole lądował nowy zakup znajomych / fundacyjny, obecnie po prostu brak czasu), a ochota na kupowanie nowych tytułów po prostu mi przeszła. Ot tak. Kiedyś polowałam na okazje, przeglądałam sklepy internetowe, a teraz? Zero zainteresowania zakupowymi łowami. Koniec. Po prostu się "nagrałam" Oczywiście, jeśli wyjdzie jakaś gra, która przyciągnie moją uwagę, to pewnie wcześniej czy później znajdzie się w mojej kolekcji, ale będzie to raczej później niż wcześniej no i przy sprzyjających okolicznościach finansowych. Więc może zamiast demonizować posiadanie większej liczby gier i fakt niegrania w część tytułów, należałoby zacząć grać, grać i grać... Niekoniecznie w te nieograne tytuły. A problem sam przejdzie

W moim przypadku twoja rada nie zadziała, bo ja na przykład nie jestem uzależniona od kupowania gier, nie jest to priorytetem, zresztą mam ich tylko 50. Natomiast jestem uzależniona od samych gier. W każdej wolnej chwili mam ochotę tylko grać, grać i grać. Gorzej, przyłapałam się na tym, że już o niczym innym nie myślę, wszystko inne mnie nudzi, a dla relaksu, jak nie mogę grać to czytam instrukcje do gier, nawet książki już poszły w odstawkę. I co ja biedna mam zrobić?

Proponuję spróbować gier wydanych dla 1 osoby, np.: Darkest Night, Dawn of the Zeds, Space Hulk, Dungeon Roll, Onirim, Piętaszek (na tego dopiero poluję), etc.

Sprawdza się znakomicie.

Niedługo urodzi mi się 2 syn, a ja sobie nocami pocinam w gry planszowe, mając radość z turlania kostką, tasowania kart i ogólnie grania w planszówki

[Bea]

Od gier solo to ja jednak wolę grać online, choćby na Yucata czy boiteajeux. .

[jax]

Brawo Bea.

[Figas]

Masakra, czytam i nie wierze:-D ilu tu jest hardkorowych graczy. Ludzie czas na ogarnięcie się ja byłem bliski zwiększania kolekcji jednakże deficyt ludzi do grania skutecznie zlikwidował problem.
Ciekawe natomiast jest to, że Polska to jednak kraj ludzi zamożnych, no bo kto kupuje gry które maja nota bene służyć do grania aby je kolekcjonować. Wake up! Last orders please!