samotność i planszowki:) czyli w co gracie w pojedynkę?

[buhaj]

Bardzo dobre pytanie. Podłączam się. Ja bardzo lubię gry solo, fajnie się można "wczuć" - w grupie tak nie da rady.

[ma_rio]

A w czym Omaha Beach jest lepsze od zwykłego D-day Dice?

Porównywanie tych gier chyba nie ma sensu. Tylko temat podobny.

Ok, nie wiem dlaczego, ale myślałem, że to gry z jednej, d-day dice'owej rodziny

Owszem można tak powiedzieć, ale o ile "omaha" to prawdziwa gra wojenna bazująca na prawdziwej mapie, prawdziwych jednostkach itd... "ddd" można by spokojnie zamienić na inwazję ślimaków na ogródek kapusty i wiele by nie straciła, a może i by zyskała, bo łatwiej by mi było grać z dzieckiem Oczywiście nie znaczy to, że DDD jest złą grą. Ja ją bardzo lubię i na prawdę sporo w nią grałem i jeszcze pogram.

[anettaja]

Witajcie nie chciałam zakładać nowego wątku wiec odświeżam stary. Ogólnie lubię proste rodzinne gry bez większej negatywnej interakcji. Nie stresujące tytuły. Trudno w takim klimacie znaleźć porządne gry solo jesli ktoś nie przepada za grami wojennymi czy cięższymi strategicznymi.
Z gier jednoosobowych posiadam.
Triominos
Trio
Sabotażysta pojedynek
Ograły mi się totalnie i są to za proste tytuły.

Z fajniejszych mogę wymienić nowe nabytki:
Zamki szalonego króla Ludwika
Dziedzictwo testament Diuka
Pandemia

Z nich wszystkich najbardziej podoba mi się Pandemia(gram dwoma pionkami na zmianę) gra sama narzuca zasady, czuć w tym klimat przygody.
Czy znacie inne lżejsze tytuły , niekoniecznie musi być na pudełku gra od 1-.. os.
Mogą być gry z których fanowskie zasady tworzą rozgrywkę jednoosobową (ps. horror w arham mnie nie zachwycił) Pandemic czas cthulu już tak- jest świetna. Tylko mając zwykła Pandemię nie chce powielać mechaniki gry wolę coś nowego w kolekcji. Talisman, czy runebound 2 edycja też odpada. coś średnio ciężkiego bez gier wojennych, le klimat fantasy czy detektywistyczny to jak najbardziej, bajkowy również. Więc generalnie prawie wszystko.
Mysłałam o robinsonie i magi i myszy - ale czekam na okazję do próbnej rozgrywki.

[Retro]

Pandemic Cthulhu mimo wszystko warto, Pandemic Lekarstwo, Warhammer Quest, Znak starszych bogów, zakazana wyspa

[Bludgeon]

W talisman od czasu do czasu. Ostatnio w star trek ascendancy żeby się zasad nauczyć.

[detrytusek]

Tesla & Edison z dodatkiem powering up. Przede wszystkim gra ma inteligentnie rozpisane ruchy botów. Wysokie napięcie też niby coś takiego ma ale tam ten robot licytuje jak rypnięty rzecz, których nie potrzebuje. Tu nie ma takich sytuacji. Wygrać jest ciężko nawet z łatwiejszą wersją bota. Można grając samemu symulować rozgrywkę nawet do 6 graczy i jest to spokojnie do ogarnięcia.

[kastration]

W talisman od czasu do czasu. Ostatnio w star trek ascendancy żeby się zasad nauczyć.

Talisman: Magia i Miecz w wersji solo i rywalizacyjnej na dwie postacie czy jakiej? Ciężko mi to sobie wyobrazić solo, ale może o jakimś patencie nie wiem?

Polecam solo grę Fortune and Glory. Wyborna zabawa. Co prawda jeszcze lepsza z kimś zagrać, ale solo można też świetnie pograć.

[Pan_K]

Z lekkich solo najbardziej polecam Deep Space D6. Przyjemna turlanka, choć po jakimś czasie musi się ograć, nie ma siły. Z nieco cięższych ostatnio zagrywam się Troyes, choć faktycznie trochę losowość doskwiera. Ale łatwo nie jest. Podoba mi się też Terrafomacja Marsa - na pewno warto. Z superciężkich można próbować coś z serii COIN od GMT, choć to chyba podpada w jakimś stopniu pod kategorię "wojenne". Kiedyś chciałbym dorwać A Distant Plain lub Liberty or Death. Natomiast niedługo zamierzam obadać Comancheria (to już nie COIN, choć również od GMT). Tyle, że tematem jest powstanie imperium Komanczów. Trochę podobnie jest z Labiryntem: Wojną z Terroyzmem.
Jeśli chodzi o fanowskie wersje solo: zagrywałem się kiedyś AquaSphere (Badaczami Głębin). Teraz testuję Wyrocznię Delficką (aż dziw bierze, jak bardzo różna to waga rozgrywki, choć od tego samego autora) i nawet mi się podoba, ale jestem na początku testów, więc nie jest to miarodajna opinia. Bardzo lubię wariant solo w The Gallerist i mogę z czystym sumieniem polecić.
Natomiast Robinson to jakość sama w sobie. Bardzo polecam, bo choć ograł mi się już, to jednak mam za sobą dobrze ponad 100 partii - w większości solo.

[Bludgeon]

W talisman od czasu do czasu. Ostatnio w star trek ascendancy żeby się zasad nauczyć.

Talisman: Magia i Miecz w wersji solo i rywalizacyjnej na dwie postacie czy jakiej?

Tak, albo z alternatywnym zakończeniem gdzie wszyscy gracze współpracują.

[Wincenty Jan]

Z racji tego, że w moje tytuły raczej cieżko mi gdziekolwiek zagrać zakupiłem Pola Arle i 51 Stan MS aby móc grać solo. Pola Arle zachwyciły mnie trybem solo jak i samą grą. Jaką grę Uwego jeszcze możecie polecić do trybu solo? Albo inaczej, która z gier Rosenberga ma najlepszy tryb solo według Was? Osobiście czekam z niecierpilowością na Ucztę dla Odyna ale to jeszcze troche czasu upłynie zanim pojawi się w Polsce.

[akahoshi]

Le Havre.
Najlepiej z tym wariantem: http://www.gry-planszowe.pl/forum/viewt ... 19&t=47815

[Zwieżak]

Z racji tego, że w moje tytuły raczej cieżko mi gdziekolwiek zagrać zakupiłem Pola Arle i 51 Stan MS aby móc grać solo. Pola Arle zachwyciły mnie trybem solo jak i samą grą. Jaką grę Uwego jeszcze możecie polecić do trybu solo? Albo inaczej, która z gier Rosenberga ma najlepszy tryb solo według Was? Osobiście czekam z niecierpilowością na Ucztę dla Odyna ale to jeszcze troche czasu upłynie zanim pojawi się w Polsce.

Nie wiem, czy najlepszy, bo nie grałem we wszystkie (np Le Havre), ale moją ulubioną grą solo jest Loyang

[malekith_86]

dla mnie najbardziej satysfakcjonującym trybem solo w kategorii optymalizacyjnego euro jest Kawerna
wynika to przede wszystkim z faktu, że w wariancie solo Kawerny nie ma ani krzty losowości, nowe lokacje są na sztywno, usprawnienia w formie kafelków zawsze są takie same i zawsze są wszystkie dostępne
wszystko rozbija się tylko i wyłącznie o optymalizację ruchów

[detrytusek]

dla mnie najbardziej satysfakcjonującym trybem solo w kategorii optymalizacyjnego euro jest Kawerna
wynika to przede wszystkim z faktu, że w wariancie solo Kawerny nie ma ani krzty losowości, nowe lokacje są na sztywno, usprawnienia w formie kafelków zawsze są takie same i zawsze są wszystkie dostępne
wszystko rozbija się tylko i wyłącznie o optymalizację ruchów

No tak ale ile razy można rozgrywać identyczny układ? Jedynym wyzwaniem jest "pobij swój własny rekord". Brakuje poważnego przeciwnika.

[Lothrain]

Wypróbowuję po kolei systemy automy z BGG. Na pierwszy ogień poszło Takenoko. Tryb solo jest naprawdę ciężki - już na poziomie normalnym jest kłopot wygrać z wirtualnym przeciwnikiem, na wyższych nie udało mi się wygrać. Tryb solo jest niestety mocno losowy, bo automa dociąga już zrealizowane karty w ciemno i czasem choćby się człowiek dwoił i troił, to nie da rady. Zagrać zagrałem, ale wracać raczej nie będę. Teraz Marco Polo.

[detrytusek]

Wypróbowuję po kolei systemy automy z BGG. Na pierwszy ogień poszło Takenoko. Tryb solo jest naprawdę ciężki - już na poziomie normalnym jest kłopot wygrać z wirtualnym przeciwnikiem, na wyższych nie udało mi się wygrać. Tryb solo jest niestety mocno losowy, bo automa dociąga już zrealizowane karty w ciemno i czasem choćby się człowiek dwoił i troił, to nie da rady. Zagrać zagrałem, ale wracać raczej nie będę. Teraz Marco Polo.

Niestety wszystkie tryby solo działają albo na zasadzie - pobij swój rekord albo są koszmarnie losowe. Dlatego takim dla mnie odkryciem była Tesla. 0 losowości.

[siekan]

A ja poruszę pytanie odnośnie Horroru w Arkham LCG solo. Bardzo przyjemnie grało się we Władcę, samo budowanie talii niezwykle bawiło Jak waszym zdaniem wypada Horror? Temat dla mnie jeszcze fajniejszy.

[Ash]

A ja poruszę pytanie odnośnie Horroru w Arkham LCG solo. Bardzo przyjemnie grało się we Władcę, samo budowanie talii niezwykle bawiło Jak waszym zdaniem wypada Horror? Temat dla mnie jeszcze fajniejszy.

Wypada jeszcze lepiej, ma świetną, elastyczną mechanikę, aspekt przestrzenny (poruszanie się między lokacjami) i jest mocniejszy fabularnie.

[michcic]

Z racji tego, że w moje tytuły raczej cieżko mi gdziekolwiek zagrać zakupiłem Pola Arle i 51 Stan MS aby móc grać solo. Pola Arle zachwyciły mnie trybem solo jak i samą grą. Jaką grę Uwego jeszcze możecie polecić do trybu solo? Albo inaczej, która z gier Rosenberga ma najlepszy tryb solo według Was? Osobiście czekam z niecierpilowością na Ucztę dla Odyna ale to jeszcze troche czasu upłynie zanim pojawi się w Polsce.

Grałem solo w trzy gry Rosenberga. Najbardziej spodobała mi się Agricola, gdzie rozgrywka nie kończy się po jednej partii, ale jeśli zdobędziesz wymaganą liczbę punktów możesz kontynuować grę zachowując niektóre karty usprawnień na kolejne partie. Liczba wymaganych do zdobycia punktów rośnie z każdą partią, dlatego trzeba uważnie dobierać karty, tak by stworzyć jak najbardziej wydajny silniczek.

Drugą grą jest Szklany Szlak. Tutaj właściwie jest to zupełnie inna rozgrywka niż w wariancie wieloosobowym. Podoba mi się, że w każdej kolejnej turze nie możesz skorzystać z kart pomocników zagranych już w poprzedniej rundzie, przez co czasami możliwości są dość ograniczone i trzeba pokombinować. Jest trochę losowości, ale w tym właśnie cały urok, żeby na wypadek pecha mieć przygotowany plan B.

Grałem też w Le Havre w wariant opisany w instrukcji, ale ten mnie nie zachwycił. Zasady nie zmieniają się w stosunku do standardowej rozgrywki z innymi graczami.

Z innych gier próbowałem wspomniany przez Ciebie 51. Stan, ale trochę irytował mnie upierdliwym sprawdzaniem skuteczności ataku gracza wirtualnego. Wydaje mi się, że zdecydowanie lepiej rozwiązane jest to w Osadnikach: Narodziny Imperium - mam nadzieję przekonać się o tym wkrótce. Na sprawdzenie solo czeka też Lewis & Clark, genialna gierka, w którą jednak nie mam z kim grać, więc pogram chociaż sam.

[Ascalogan]

A ja poruszę pytanie odnośnie Horroru w Arkham LCG solo. Bardzo przyjemnie grało się we Władcę, samo budowanie talii niezwykle bawiło Jak waszym zdaniem wypada Horror? Temat dla mnie jeszcze fajniejszy.

Wypada jeszcze lepiej, ma świetną, elastyczną mechanikę, aspekt przestrzenny (poruszanie się między lokacjami) i jest mocniejszy fabularnie.

Tyle tylko, że budowanie talii (póki co) nie bardzo bawi

[siekan]

A lepiej solo sprawdzi się Horror w Arkham czy Horror LCG? Czekam na dodruk Eldritch i chciałbym jakoś miło spędzić ten czas oczekiwania

[Maxxx76]

LCG, zdecydowanie

[Sekator]

Nie wiem czy ktos to juz proponowal, ale jak chcecie euro do gry solo, to orleans z dodatkiem. Daje 2 solowe scenariusze + dodatkowo jeden kooperacyjny, ktory mozna grac samemu.

[pkajak]

Zapraszam na najnowszy odcinek audycji Gra Warta Świeczki poświęcony grze Silent Victory.

Spoiler:

Silent Victory to jednoosobowa gra wojenna, opowiadająca o działaniach amerykańskich łodzi podwodnych na Pacyfiku w latach 1941-1945. W grze obejmujemy dowództwo nad jednym z okrętów US Navy, starając się tropić i zatapiać japońskie jednostki transportowe i wojskowe. Gra prezentuje temat w bardzo symulacyjnym ujęciu, bogatym w szczegóły historyczne, przez co doskonale oddaje realia podwodnej wojny na Oceanie Spokojnym. Mechanika Silent Victory oparta jest na rzutach kośćmi i wdrażaniu efektów z odpowiednich tabel na podstawie uzyskanych wyników. Jako dowódca łodzi podwodnej będziemy musieli podejmować trudne decyzje i niejednokrotnie wiele ryzykować, starając się zatopić jak najwięcej jednostek wroga. Naszymi głównymi celami będą jednostki cywilne, wykorzystywane w do logistycznego wspierania japońskiej armii, jednak w czasie patroli będziemy mieli szanse, aby natknąć się również na słynne okręty wojenne, takie jak na przykład pancernik Yamato. Ataki torpedowe, zarządzanie ograniczonymi zasobami uzbrojenia, wymykanie się japońskim okrętom eskortującym i wykonywanie misji specjalnych. To wszystko i wiele innych ciekawych aspektów znajdziecie w grze Silent Victory.

[kinioo]

U nie (nas) ostatnio Robinson.

Po paru rozgrywkach we dwojke, zauwazylem, ze zonce srednio podchodzi (szczerze myslalem, ze podpasuje bardzo), tak wiec beded pomykal solo chyba...

K.