Mam póki co 6 rozgrywek na koncie i jeszcze mi się nie udało zagrać partii poniżej 2h, może nie licząc jednej solo, która zajęła z 80 minut. Na 3-4 osoby gra się u nas strasznie ciągnie, do tego długo się rozkręca, podobny problem zresztą co w Terraformacji, więc zastanawiam się czy nie przydałoby się tu jakieś Preludium
Po rozkręceniu (zwykle z 3-5 zwierzaków na osobę plus paru sponsorów) dopiero zaczyna się prawdziwy wyścig i wtedy gra robi się ciekawa.
Osobiście nie zgadzam się z powszechną opinią, że jest to kompletny pasjans, mimo że gram zawsze bez żółtych żetonów (naczytałem się wcześniej jakie to są słabe i stwierdziłem, że wolę szybciej zagrać, niż czytać jeszcze parę paragrafów zasad ich działania
) - interakcja istnieje, ale jest dosyć subtelna. Ten, kto nie odrzucił bliźniemu 4 kart z ręki wymierzając odpowiednio kawusię, ten nie terraformował zoo jeszcze na poważnie
Kolejny, większy aspekt to karty programów ochrony przyrody (czy jak to się nazywało, te zielone w każdym razie). To, że mamy tu element wyścigu jest oczywiste, choć teoretycznie losowość może czasem nie pozwolić wszystkim nawet wziąć udziału. Startowe cele widać od razu, daje nam to jakieś pole do estymacji w co można celować po dobraniu startowej ręki, ale ciekawsze są te zagrywane przez graczy, bo tu już trzeba zwracać uwagę na innych i wybrać odpowiedni moment, żeby komuś za bardzo nie pomóc - to, że ktoś może się tam dostawić to wiadomo, ale we wcześniejszej fazie gry może nam jeszcze zwinąć ciekawsze nagrody za 5/8 punktów, a w późniejszej skończyć nagle grę. Poza tym, mamy jeszcze podbieranie kart z wystawki - nie jest to może super odczuwalne, bo mam wrażenie, że karty częściej się tu zagrywa dla symboli, niż dla efektu (o ile nie jest to jakieś duże zwierzę dające dużo punktów, ale do tego trzeba mieć warunki finansowe i na planszetce) i nie zawsze się zdarza, że w ogóle więcej niż 2 osoby będą nawet chciały tą samą kartę.
Są jeszcze 2 czynniki w tej grze oddziałujące też na siebie wzajemnie, które mogą wpływać na odbiór interakcji przez graczy - nie przywiązywanie się do kart i mnogość kart w talii. To, że nie możemy się przywiązywać do kart jest głównie podyktowane małym rozmiarem ręki, trzeba się pogodzić że nawet jak coś fajnego nam się trafi, to nie zdążymy tego zagrać albo nas nie będzie stać przez jeszcze 2 przerwy. Dlatego rozumiem, że można uznać, że wywołanie przez innego gracza przerwy to nie żadna interakcja, bo nigdy się nic ważnego nie odrzuciło z ręki. W talii jest tyle tego, że nie wszystko wyjdzie w czasie gry i może się zdarzyć, że ktoś akurat trafi na "sam syf" i nie będzie mu szkoda się go pozbyć. Może też być, że ktoś akurat zagrywa karty "na czas" (świadomie lub nie) i go to nie zaboli. Różni się to jednak od odczuć gry w taką Terraformację, gdzie siedzimy przez pół gry z 10+ kartami na ręku "bo czekam na odpowiedni moment żeby to zagrać w odpowiedniej kolejności" (z całym szacunkiem dla tej gry, lubię je obie). Są też jednak rozgrywki, gdzie nie pojawiają się prawie żadne zielone karty dla graczy (albo nikomu nie pasują) i wtedy rzeczywiście gra traci na interakcji i zresztą nie tylko. Taki już jednak urok niewykorzystywania pełnej talii w czasie gry, pamiętam swoją pierwszą rozgrywkę w Pax Pamir, gdzie nie przetasowaliśmy dokładnie talii i w czasie gry wyszło dokładnie 0 fioletowych kart - kto grał, ten wie jaki to ma wpływ na rozgrywkę, ale w skrócie to całkiem duży kawał mechaniki został wycięty z gry. Zdarza się, teoretycznie można to poprawić bardziej upierdliwym setupem z dokładaniem określonej liczby kart danego typu, ale jak dla mnie wystarczyłaby notka w instrukcji: "przed pierwszą grą potasuj talię DOKŁADNIE"
Przyznam, że oczy zaczęły mi się otwierać na tego typu interakcję w grach po lekturze postów zdaje się Niewodnika w temacie o Terraformacji, gdzie wspominał on o turniejowych/wysokopoziomowych grach w TM. Sam wcześniej uznawałem tą grę za kompletnego pasjansa i patrzyłem na nią trochę inaczej, ale rzeczywiście, kiedy waży się każdy ruch gracza to wszystkie subtelności zyskują na znaczeniu. W zwykłej partii w niedzielne popołudnie można na takie rzeczy nie zwracać specjalnej uwagi, ale to nie znaczy, że tej interakcji tam nie ma
Wrażenia z gry mocno inne niż przy grze 2 osobowej. Cztery "gęby do wykarmienia" na planszy stowarzyszenia zamiast dwóch duuuużo zmienia 
