Hegemony (V. Bagiartakis, V. Timotheou)

[orzeh]

Świetne porównanie, brakowało mi tego, JC + Root
dzięki!

[Hardkor]

Zagraliśmy pierwszą partię. 4 osoby, bez tłumaczenia zasad (każdy obejrzał film na YT + ja czytałem też instrukcje). Zagranie 4 rund zajęło nam 4h wraz z rozpakowaniem gry, rozlozeniem i zlozeniem. W tym dałbym jakies 20/30 min czasu na łazienki/papieroski. Co ważne pewnie większość czasu zajeła pierwsza runda (bo ostatnia jesli dobrze pamietam zajela nam 30 min).

Gra jest wyborna! Naprawdę jestem nią oczarowany i dawno nie miałem takiego "zagrałbym jeszcze raz sprawdzić inna taktykę/ co by było jakbym zagrał inaczej". Oczywiście po drodze była masa błędów i pytań, ale jakoś szło (błędy były raczej na zasadzie, że zrobiłem akcje X, która mi nic nie dała realnie, bo zapomniałem, że Y da mi to samo taniej/lepiej). Wszyscy zadowoleni i absolutnie nie powiem, że państwo jest nudne. Moim zdaniem to najtrudniejsza frakcja, ale może dlatego, że sam nią grałem

Ta gra to jest root w formie cięższego euro (albo nawet po prostu ciężkiego). Wszystko się ze sobą super zazębia, widać, że przy grze pracowali profesjonaliści (odwzorowanie w realnym życiu) oraz również nie trafiliśmy na żadne problemy developmenu. Wszystko po prostu grało i jedynce co może nie grać to balans, ale do tego trzeba czasu. U nas wyniki po 4 rundach były takie: 75 (kapitalisci), 65 (working class), 64 (state) i 50 (klasa średnia). Niestety jako państwo straciłem masę punktów i zwycięstwo 1 głupim ruchem.

Dla mnie póki co zaskoczenie roku i takie 9/10. A no i wykonanie TOP. Naprawdę jestem bardzo zaskoczony jak dobrze wykonano tę grę patrząc po ostatnich KS'ach gdzie ciągle coś jest gorsze niż zakładałem.

[Pynio]

No i gra gitara

Mega się cieszę, że dane mi było poznać ten tytuł przez KS i finalnie wylądował u mnie na półce. Ja jeszcze przed rozgrywką...

[Hardkor]

Ja się cieszę, że kompletnym fartem dorwałem ostanią kopie w 3T. Jeszcze widzę planszomania dodała grę, ale już w gorszej cenie. Jedyne co mi szkoda, to, że nie brałem metalowych monet :/

[Pynio]

O kurczaki... były? Nie kojarzę...

[kaszkiet]

W ramach cyklu Okładki Tygodnia na Planszowych Sucharach wrzucam w poniedizałki podsumowania o wszystkim co grałem w ubiegłych siedmiu dniach.
Wklejam fragment o Hegemony, bo to gra, o której warto pisać:

- 𝗛𝗲𝗴𝗲𝗺𝗼𝗻𝘆: 𝗟𝗲𝗮𝗱 𝗬𝗼𝘂𝗿 𝗖𝗹𝗮𝘀𝘀 𝘁𝗼 𝗩𝗶𝗰𝘁𝗼𝗿𝘆 - co za gra! Niezwykła! Wciągająca jak nie wiem co i wyzwalająca mnóstwo emocji!
Trudno ją wytłumaczyć, bo wszystko zależy od wszystkiego, ale po dwóch rundach jej przebieg nabiera tempa.
Jakoś tak jest, że dobrze zaadaptowana polityka, która na codzień jest raczej odstręczająca, na planszy sprawdza się fenomenalnie.
Gracze przyjmują role grup społecznych - klasy robotniczej, klasy średniej i kapitalistów - a także samego państwa. Każdy ma inne cele i każdy w inny sposób musi je osiągnąć.

Kapitaliści chcą pieniędzy, robotnicy i klasa średnia ogólnego zadowolenia z życia. A państwo musi mierzyć się z pojawiającymi się wydarzeniami, oraz w miarę równomiernie zadowalać poszczególne grupy.
Wszyscy oprócz klasy robotniczej mogą zapewnić miejsca pracy, z których korzysta właśnie klasa robotnicza, ale i średnia. Kapitaliści mają duże możliwości handlu na rynkach zagranicznych. Klasa średnia pracuje głównie sama na siebie, więc nie musi sobie wypłacać pensji. Robotnicy dostają pieniądze, które muszą później wydać. Oczywiście jest im ciągle mało, więc mogą strajkować i demonstrować. Państwo próbuje pchać w stronę konkretnych politycznych agend, na które wszyscy mają wpływ, bo takie rzeczy ustalamy w głosowaniach.

Jakie rzeczy? Wysokość podatków, płacę minimalną, poziom dotacji edukacji i służby zdrowia przez państwo, a także cła, czy swobody handlu międzynarodowego. Kasa się kręci, ale wcale nie tak trudno zbankrutować. Także kierując państwem. Przychodzi wtedy KNF, forsuje swoje rozwiązania i jedziemy dalej, choć niekoniecznie w tym kierunku, co dotychczas.

Trudno w krótkiej notce opowiedzieć coś o mechanice. Ale jest ona tu tylko środkiem do zarządzania żywym organizmem, gdzie każda, nawet drobna decyzja ma wpływ na jego całość.
Nie mogę się doczekać kolejnej rozgrywki!

[karmazynowy]

Będzie pl wersja, coś wiadomo? Na BGG widać, że gra wychodzi w wielu językach.

[Hardkor]

Będzie pl wersja, coś wiadomo? Na BGG widać, że gra wychodzi w wielu językach.

Z tego co wiem cisza kompletna.

[mat_eyo]

Jedyne co mi szkoda, to, że nie brałem metalowych monet :/

Ja bardzo się cieszę, że finalnie ich nie wziąłem. Cała gra (z dodatkiem Historical Events i wszystkimi stretch goalami), zakoszulkowana w rebele premium i z grubymi przekładkami do karty z bgg, mieści się idealnie w pudełku. Metalowe monety by już nie weszły, nawet gdyby wyciągnąć na stałe te kartonowe. Poza tym Iron Clays są i tak lepsze niż dowolne metalowe monety

Jeśli chodzi o samą grę, to za mną pierwsza rozgrywka dwuosobowa. Robotnicy vs. Kapitaliści. Bez żadnych udziwnień, choć kusiło wrzucić prostą automę klasy średniej. Ostatecznie cieszę, się, że tego nie zrobiliśmy - rundy 3-5 szły nam bardzo sprawnie, ale druga i szczególnie pierwsza były ślamazarne nawet bez dorzucania obsługi bota. Punktowo osiągnęliśmy remis (po 72 punkty), ale moi kapitaliści wygrali na politycznym tiebreakerze - 3 z 5 zagadnień było zbieżnych z moimi interesami.

Jeśli chodzi o samą rozgrywkę, to bawiłem się wyśmienicie. Jeszcze nie wiem, czy to jest bardzo dobra gra, na pewno jest intrygująca, nietypowa i daje masę frajdy z tego, co się w niej robi. Asymetria frakcji to jedno, ale dla mnie grę robią tu talie graczy. Bez akcji z kart, z samymi podstawowymi, gra byłaby dużo gorsza. Kombinowanie jak zdobyć punkty daje satysfakcję, kombinowanie jak przy okazji nie dać zyskać przeciwnikowi, daje jej jeszcze więcej.

Jeśli chodzi o zasady, to są mocno demonizowane. Jest ich trochę, ale sporo rzeczy działa w kilku frakcjach analogicznie, znakomita większość zasad jest też klimatyczna, więc łatwo zapada w pamięć. Niezłe są też karty pomocy, samo wejście w grę nie jest więc specjalnie trudne.

Ogólnie pierwsze wrażenie bardzo na plus, następnym razem na pewno będę chciał zagrać ze wszystkimi trzema klasami, nawet jeśli będę musiał uruchomić automę. Kusi też zagranie solo. Bardzo mnie cieszy, że gra daje tyle frajdy, bo po samej lekturze instrukcji i pierwszych opiniach na forum, byłem nastawiony raczej negatywnie.

[Probe9]

Będzie pl wersja, coś wiadomo? Na BGG widać, że gra wychodzi w wielu językach.

Z tego co wiem cisza kompletna.

Patrząc na to co ostatnio się dzieje na rodzimym rynku wydawniczym, szczególnie na to jakie tytuły doczekają się polskiego wydania to przypuszczam, że w 2024 zobaczymy polską wersję. O ile gra dalej będzie zbierała tak pozytywne recenzje oczywiście.

[Shodan]

CMON chyba zostało dystrybutorem, więc może Portal się zainteresuje.

[piwko]

Będzie pl wersja, coś wiadomo? Na BGG widać, że gra wychodzi w wielu językach.

Poniższy post co nieco jakby sugerował:

To raczej delikatnie doradzałbym poczekać, bo są niezerowe szanse, że niepotrzebnie się narobisz...

[Propi]

Tak, będzie polska wersja. Nie wiem czyja, ale partner już jest podpisany.

[Shodan]

Tak, będzie polska wersja. Nie wiem czyja, ale partner już jest podpisany.

Jeśli to prawda, to jest to lepszy news niż Trickerion od Portalu.

[Hardkor]

Ja to widzę lubię od pewnego czasu kupować angielskie wersje gier, by zaraz się dowiedzieć, że będzie PL xD

[karmazynowy]

Ja to widzę lubię od pewnego czasu kupować angielskie wersje gier, by zaraz się dowiedzieć, że będzie PL xD

Ja też właśnie dlatego wolę zapytać, poczekać.
Po takim Crescent Moon, Obsession, Trickerionie, Beyond the Sun, wysypie Paxów czy John Companyów to mnie nic nie zdziwi po polsku już. Chyba nasz rodzimy rynek w końcu się zrównał ze światowym.

[Pynio]

Ja już wolę po Angielsku. Tytuły pokroju Tainted Grail czy Gloomhaven po naszemu, bo nie znam angielskiego w takim stopniu, by radzić sobie super z treścią. Wszystko inne w Ang, bo znając naszych wydawców będą babole albo trzeba będzie sięgać do instrukcji w tym języku. Instrukcja i karty nie są skomplikowane, więc ta wersja zostaje

[copychef]

Ja już wolę po Angielsku. Tytuły pokroju Tainted Grail czy Gloomhaven po naszemu, bo nie znam angielskiego w takim stopniu, by radzić sobie super z treścią. Wszystko inne w Ang, bo znając naszych wydawców będą babole albo trzeba będzie sięgać do instrukcji w tym języku. Instrukcja i karty nie są skomplikowane, więc ta wersja zostaje

Z drugiej strony, nasi wydawcy potrafią zaskoczyć i poprawić w polskiej wersji niedociągnięcia obecne w druku zagranicznym.

[kaszkiet]

Tak, będzie polska wersja. Nie wiem czyja, ale partner już jest podpisany.

Jeśli to prawda, to jest to lepszy news niż Trickerion od Portalu.

Który był zapowiadany, że ktoś kiedyś gdzieś po polsku go wyda, co najmniej od pięciu lat.
Zobaczymy jak wyjdzie z Hegemony.

[Hardkor]

Ja to widzę lubię od pewnego czasu kupować angielskie wersje gier, by zaraz się dowiedzieć, że będzie PL xD

Ja też właśnie dlatego wolę zapytać, poczekać.
Po takim Crescent Moon, Obsession, Trickerionie, Beyond the Sun, wysypie Paxów czy John Companyów to mnie nic nie zdziwi po polsku już. Chyba nasz rodzimy rynek w końcu się zrównał ze światowym.

Ta tylko wszystkie te tytuły chyba wyszły już dawno temu po angielsku, wiec kto chcial to sie juz nagral i tak

[Propi]

Który był zapowiadany, że ktoś kiedyś gdzieś po polsku go wyda, co najmniej od pięciu lat.
Zobaczymy jak wyjdzie z Hegemony.

Moja informacja jest o tyle świeża i raczej potwierdzona, że byłem na etapie dogadywania egz. recenzenckiego po angielsku, ale temat został przekazany do polskiego wydawcy i mam rzekomo dostać polski

[st4n71]

a myślisz, że dodatki też wyjdą?

[Ardel12]

Zagrałem wczoraj klasą średnią w 4 graczy. 2 nowych(w tym ja) 2 po paru kilku partiach. W sumie po partii to cisną mi się słowa: "To Wam się podoba?" "To jest ta świetna gra?". No ale po kolei, więc zaczniemy od minusów xD

Minusy:
- rozłożenie - trwa oj trwa tu kosteczki, tam karteczki, każdy ma co innego, więc też nie da się tego zrównoleglić. Jak ekipa będzie znała swoje frakcje to czas będzie akceptowalny i raczej nie odstający od innych euro gier. IMHO zanim tam doczłapiemy to chwilę zajmie.
- tłumaczenie - jak w każdej asymetrycznej trwa i dziękowałem Feldowi, że 2 graczy było obeznanych a 3 obejrzał filmik i zasady można było ograniczyć do przypomnienia regułek i paru zależności(ja w sumie zlałem filmiki, czytanie zasad i tylko przeczytałem kartę pomocy(tą mniejszą), dowiedziałem się jak wygląda runda i podpytałem o taxy i tyle, sporo zostało do dowiedzenia się w trakcie partii, ale nie miałem problemu w trakcie partii)
- powtarzalność akcji - ostatnie 2 rundy u mnie wyglądały wręcz identycznie, maksowałem tor prosperity i maksowałem tor prosperity, kolega od kapitalistów też ziewał przez obrót w kółko gotówką i towarami
- długość partii - w sumie spędziłem nad planszą 5h, z czego pierwsza godzina to było rozkładanie i szczątkowe tłumaczenie zasad. Nie odczułem wielkiej zmuły poza pierwszą rundą, gdzie każdy macał się ze swoją frakcją. Ot gra trwa pod te 3.5-4h. Jakbyśmy więcej dyskutowali nad planszą to czas by się jeszcze wydłużał. Dla mnie co najmniej o godzinę za długa jak na to co gra oferuje. Plus 5 runda to już takie maksowanie czego nie lubię(brandzlowanie wyników).

Plusy:
- zależności z toru polityki między frakcjami - na pierwszy rzut nie są oczywiste, ale po pierwszej rundzie czuć co komu pomoże i jak ułatwienie gry jednej stronie utrudni je drugiej. Bardzo fajnie to działa. Stwierdzenie naczyń połączonych jak najbardziej ma tu sens.
- prostota akcji - czy to z kart, bazowych czy darmowych. Jasno opisane, krótkie i zwięzłe.
- zmienne sojusze - to mi się bardzo podobało, że nie opłaca się nikomu zjednać z jedną frakcją i drapać po pleckach tylko w zależności od tematu raz z jednymi raz z drugimi.
- głosowania - kontrolowanie stanu worka, czasem zagłosowanie przeciwko temu co by się chciało by komuś nie dać PZ albo nie poprawić innemu sytuacji, podkradanie fioletowych kostek

Grę kolega podsumował jako Zatokę Kupców dla zaawansowanych graczy xD Ja bym powidział, że mini gry każdej frakcji wypadają mniej zróżnicowanie i ciekawie, ale zyskaliśmy sporą interakcję, ale czy na pewno... Po pierwsze 3 frakcje stawiają budowle, zatrudniają pracowników(płacąc im kasę) i dostają wyprodukowane dobra. To jest połowa planszy i dla mnie różnice są bliskie zeru. Politykę traktuję jako wspólną, każdy ciągnie w swoją stronę, ale mechanicznie jest tak samo dla każdego. No to zostają planszetki graczy i tutaj w końcu jest asymetryczność, którą tak wielu podkreśla. Każdy punktuje inaczej, więc nie znając każdej frakcji ciężko czasem zapobiec komuś przed pozyskiwaniem, ale znowu czy aby na pewno? Jako klasa średnia czasem skupowałem usługi, by podbijać prosperity. Wybierałem czy kupię od państwa czy od kapitalisty na bazie cen, ale też sytuacji punktowej i jak komu idzie. Wolałem przepłacić u kapitalisty, który był z tyłu niż napędzać państwo.

Cała partia w sumie uśredniała wszystko wszędzie. W polityce podatki idą w górę albo wypłąty to drugie idą w dół by wyrównać koszta. Ruchy co rundę końćzyły się dla mnie minimalnymi różnicami i ja nie odczułem, że łoo teraz to zrobię super turę, bo coś tam albo ale mnie zgnoili(na dwie rundy obniżenie płacy minimalnej bolało jedynie). Jak chodzi z kolei o graczy, to widać było, że każdy czuje komu jak idzie i było staranie by boostować innego gracza niż leadera. Przez co długo biegliśmy obok siebie na torze punktacji z małymi odstępami. Wygląda dla mnie, że stworzyliśmy dzięki temu zbalansowane pańśtwo, gdzie każdy ugrywał swoje i przez to nikt nie dominował innych. Piękna synergia i jakże nudna xD Dla mnie wybory były oczywiste, komu dać, kogo wesprzeć w polityce itd. Nie czułem by gra klasą średnią oferowała ciekawe wybory. Z kolei podobało mi się dogadywanie nad planszę. Ej kapitalista dej taniej telefony to skupię od Ciebie 8 sztuk, ale zrób to teraz. Albo pójdę do twoich firm jak pensje podniesiesz.

Finalnie po 5h stwierdzam, że gra jest za długo o ostatnią rundę. Klasa średnia to w kółko podbijanie prosperity, bo za nic innego konkretnych PZ nie dostaniemy. Akcja punktacji wymusza na nas budowę kolejnych firm, więc tutaj też decyzyjność żadna. Pensje utrzymywałem na średnim poziomie przez całą grę by proletariat był szczęśliwy i tyrał u mnie. Ułatwiała to wolna rozbudowa kapitalisty i prawie żadna państwa. Finalnie wygrałem z 106 PZ i prześcigając resztę o 16PZ+. Miałem zabudowane wszystkie pola, każdy budynek działał, z czego większosć miała robola. Tor prosperity wymaksowałem. Skończyłem z populacją na poziomie 8. Drugi raz nie chciałoby mi się grać tą frakcją. W kółko podbijanie toru. Kapitalista też mnie nie przekonał z równie podobną i nieciekawą pętlą. Najciekawiej wypadło dla mnie państwo ze swoimi celami i punktacją. Przynajmniej co turę ma coś nowego do rozwiązania.

Znam wiele lepszych euro/ekonomicznych, które zamkną się w krótszym czasie, ale czy to tak do końca euro? Może chodzi faktycznie o doświadczenie i zrozumienie jak to nasze klasy ścierają się w rzeczywistości i jak zmiany polityczne wpływają na innych? Pod tym względem jest to ciekawe doświadczenie i dla mnie wypada w tej kategorii bardzo dobrze. Zagrałbym jeszcze raz, ale tym razem państwem. Niestety jak po materiałach i opiniach byłem zajarany na ten tytuł, tak teraz spadło to do zera i na pewno nie zakupię wersji polskiej jeśli kiedyś wyjdzie. Idę do swej dziury ze splotterami, 18XX i paxami xD

[PytonZCatanu]

Są takie gry, które są trochę bardziej symulacjami niż "grami". Ja tak odbieram trochę Johna Company, Nemesis itp. Hegemony też ma taki posmak i dlatego na pewno nie będzie wszystkim pasował.

Natomiast te 5h to dużo trochę. Gra gra to na pewno poniżej 3h, natomiast tłumaczenie i wejście faktycznie jest trudne (asymetria, nietypowy temat itp.)

[Błysk]

Nie wiem co jest dziwnego w euro, że maksuje się punkty. 90% euro gier to maksowanie punktów xD ale ok.

Dla mnie wszystkie paxy są równo przecenione pod względem tego co oferują i tym jak się ludzie nimi zachwycali ( grałem w 3), co kto lubi. (A w 18xx nawet nie podejmuje się grać, bo nie cierpię licytacji, tematyki i tego jak te gry NIE wyglądają).

Setup trwa tyle co średnio innych dużych gier. Byłoby i wiele szybciej gdyby na planszach graczy było wypisane jak robić setup.

Wspomnienie o tym, że trzy frakcje budują firmy fakt, ale, państwo buduje je tylko w określonych okolicznościach i czasem nawet kiedy nie chce. Budynki klasy średniej i kapitalisty też się różnią modelem zatrudnienia. No generalnie asymetria jakby nie patrzeć jest tam spora. Inaczej też postępują frakcje z towarami przez siebie wyprodukowanymi. I to dotyczy asymetrii a wymieniłeś to w akapicie o interakcjach, o których nie napisałeś nic a jest jej sporo. Właściwie można komuś uniemożliwić grę praktycznie jeśli dwóch graczy będzie odpowiednio upartych.

Sednem gry są zależności i często interakcje, to jak dane działanie wpływa na innych. I mam wrażenie, że czasem lepiej zrobić akcję, którą można sobie nieco zaszkodzić, żeby innym zaszkodzić bardzo, ale po dwóch partiach ciężko stwierdzić. I całe piękno tego systemu polega właśnie na tym, że polityki wcale nie muszą iść do średniej, właściwie przy odpowiednim setupie akcji i z dozą szczęścia można nimi nieźle sterować (chociaż znowu nasza grupa raczej je olewała w pierwszej grze i w drugiej nieco bardziej się nimi bawiła).

Natomiast jako, że w mojej grupie też tylko ja jestem zachwycony to się już nie mędrkuje, ale te argumenty wydały mi się nietrafione.