Wasze Top 10 gier

[MataDor]

Ale jakbyście mieli coś nowego, to polecam się uwadze.

Ze swojej strony polecam - Powrót króla. Bitwa o Afganistan 1839-42 - William Dalrymple. Świetnie się to czyta, jak powieść.

[PytonZCatanu]

To jeszcze mój TOP25 wszechczasów (z 1949 partii) pod względem liczby godzin nad planszą

[kastration]

No i mamy to. Historyczna aktualizacja, w której Zimna Wojna spada z 1. miejsca! Zmiany z uwzględnieniem najbardziej ciekawego roku w hobby (z małą aktualizacją na początku 2024 z uwzględnieniem wzrostu Star Wars oraz pojawienia się Pax Ren).

1. Clash of Cultures
2. Zimna Wojna
3. Star Wars. Rebelia
4. Cywilizacja: Poprzez Wieki
5. Uczta dla Odyna/Norwegians
6. 1960: The Making of the President
7. Kupcy i Korsarze
8. Pax Renaissance
9. Dominant Species
10. Ark Nova

Spoiler:

11. Sid Meier's Cywilizacja
12. Fortune and Glory. The Cliffhanger Game
13. Hannibal Barkas
14. Ora et Labora
15. Tiletum
16. Wyprawa Darwina
17. Great Western Trail
18. Podwodne Miasta
19. Dice Settlers
20. Brass. Birmingham
21. Pola Arle
22. Mage Knight
23. Le Havre
24. Wojna Narodów
25. Kawerna
26. Terraformacja Marsa. Gra Kościana
27. Hallertau
28. Orlean
29. Agricola
30. Roll for the Galaxy

[jacobPL]

12. Tiletum
14. Wyprawa Darwina
16. Great Western Trail
17. Podwodne Miasta
19. Brass. Birmingham

Zaciekawiło mnie taka kolejność. Z czego ona wynika? Co było dla Ciebie lepsze w danych tytułach? Czy są one na tyle różne, że warto je mieć w kolekcji? Czy dają Ci inną satysfakcję? Np. miło zaskoczyło mnie, że Tiletum jest u Ciebie najwyżej, a jest to raczej najprostsza gra z powyższych.
W mojej kolekcji PM (wersja full) oraz Birmingham są na ten moment czołowymi eurasami. Grywam też solo, dlatego doceniam te tryby (fanowskie lub ori). W tym momencie ogrywam Tiletum i Carnegie. W styczniu zagram po raz pierwszy w GWT 2ed podstawkę oraz Darwina.

[Gab]

U mnie rok 2023 mocno zweryfikował moją dotychczasową topkę. W tej chwili wygląda ona następująco:
1. Arcadia Quest
2. Martwa Zima
3. Battlestar Galactica
4. Chronicles of Drunagor
5. Marvel United
6. Everdell
7. Posiadłość Szaleństwa 2 ed
8. Chaos w Starym Świecie
9. Star Wars Rebelia
10. Zewnętrzne Rubieże

[Beerior]

Po konsultacji z PubMeepel wyszło tak:
1. Tyrants of the Underdark
2. Wielki Mur
3. Eclipse: Drugi świt galaktyki
4. Szarlatani z Pasikurowic
5. Ankh: Bogowie Egiptu
6. Distilled
7. Tekhenu: Obelisk of the Sun
8. Kanban EV
9. Clash of Cultures: Monumentalna Edycja
10. Alchemicy

Spoiler:

11. Załoga: W poszukiwaniu dziewiątej planety
12. Brass: Birmingham
13. Barrage
14. Turbo
15. Nemesis
16. Cthulhu: Death May Die
17. Pulsar 2849
18. Hansa Teutonica
19. On Mars
20. Legenda białego wilka

[Apos]

Styczeń to rok podsumowań, wrzucam więc TOP15 gier poznanych w 2023. Był to świetny rok dla planszomaniaków!

Wyróżnienia:
- Pax Renaissance 2nd Edition
- Brzdęk Legacy Acquisitions Incorporated
- Revive

15. Akropolis
14. Zamki Burgundii: Edycja Specjalna
13. Wyprawa Darwina + Ziemia Ognista
12. Vinhos: Deluxe Edition 2016
11. 18XX (1817, 1841, 1828)
10. Horseless Carriage
9. El Grande 2023
8. Jednym Słowem
7. Hegemony
6. MicroMacro: Crime City - Showdown
5. Race! Formula 90: 2nd Edtition
4. The Light in the Mist
3. Voidfall
2. John Company: Druga Edycja
1. Great Western Trail: Nowa Zelandia


Szczegółowo o tym dlaczego te gry znalazły się na liście opisałem tutaj

[dave8]

Spoiler:

1./2. Twilight Struggle / Cywilizacja Poprzez Wieki
3./4. Agricola / Zamki Burgundii
5. 7 Cudów Świata: Pojedynek
6. El Grande
7. Neuroshima Hex!
8. Puerto Rico
9. San Juan
10. Le Havre



U mnie sporo zmian:
#1: Through the Ages: A New Story of Civilization
#2: Vinhos Deluxe Edition
#3: Twilight Struggle
#4: Agricola (Revised Edition)
#5: The Castles of Burgundy
#6: The Gallerist
#7: Tzolk'in: The Mayan Calendar
#8: Le Havre
#9: Puerto Rico
#10: Concordia

I nowa topka (zagrałem już w sporo gier więc tym razem do 20):
1. Pax Renaissance 2ed
2. Vinhos
3. Through the Ages: A new story of Civilization
4. Clash of Cultures ME
5. Twilight Struggle
6. Brass Lancashire
7. Gaia Project
8. Tzolkin
9. Castles of Burgundy
10. Underwater Cities
...
11. Glass Road
12. Grand Austria Hotel
13. Agricola
14. Lorenzo il Magnifico
15. Keyflower
16. Puerto Rico
17. Caverna
18. Dominant Species
19. Spirit Island
20. Ark Nova

U mnie jest kilka nowości. 2 gry wdarły się do TOP10. Barrage jako nowość a Spirit Island po uwzględnieniu dodatków.

1. Pax Renaissance 2ed (0)
2. Through the Ages: A new story of Civilization (+1)
3. Vinhos (-1)
4. Clash of Cultures ME (0)
5. Gaia Project (+2)
6. Twilight Struggle (-1)
7. Brass Lancashire (-1)
8. Spirit Island (+11)
9. Barrage (new)
10. Tzolkin (-2)
...
11. Underwater Cities (-1)
12. Grand Austria Hotel (0)
13. Glass Road (-2)
14. Kanban EV (new)
15. Keyflower (0)
16. Ark Nova (+4)
17. Agricola (-4)
18. Lorenzo il Magnifico (-4)
19. Castles of Burgundy (-10)
20. Dominant Species (-2)

[kastration]

12. Tiletum
14. Wyprawa Darwina
16. Great Western Trail
17. Podwodne Miasta
19. Brass. Birmingham

Zaciekawiło mnie taka kolejność. Z czego ona wynika? Co było dla Ciebie lepsze w danych tytułach? Czy są one na tyle różne, że warto je mieć w kolekcji? Czy dają Ci inną satysfakcję? Np. miło zaskoczyło mnie, że Tiletum jest u Ciebie najwyżej, a jest to raczej najprostsza gra z powyższych.
W mojej kolekcji PM (wersja full) oraz Birmingham są na ten moment czołowymi eurasami. Grywam też solo, dlatego doceniam te tryby (fanowskie lub ori). W tym momencie ogrywam Tiletum i Carnegie. W styczniu zagram po raz pierwszy w GWT 2ed podstawkę oraz Darwina.

To raczej kosmetyczne różnica, zresztą rozciągnięcie samego rankingu do top 30/50 ma swoje ograniczenia, a jakoś listę trzeba ułożyć, by wyróżnić te gry między 11. a 30. miejscem.

Tiletum to hit ubiegłego roku, więc niejako z automatu lideruje peletonowi goniącemu top 10. Może i jest najprostsze, ale za to również najbardziej dynamiczne i w godzinę można na dużej intensywności porywalizować, a dodatkowo z każdym rokiem zdaję sobie sprawę, że mechanika wykorzystująca tak kości to jedna z moich ulubionych.

Darwin też efekt nowości, jeśli jest lepszy niż GWT czy PM, to zapewne są to ułamki procenta. Po prostu w tym roku był to jeden z hitów i może wjechał nieco efekt odświeżenia.

Brass najniżej, bo po prostu lepiej bawię się przy wyżej wymienionych i w losowy dzień mając wybór między tymi grami, tak bym je właśnie ułożył. Przy czym zobaczymy, czy pozycja Tiletum i Darwina utrzyma się w kolejnych latach. GWT i PM zajmują wysokie miejsca niezależnie od lat.

Czy warto mieć w kolekcji to ... nie wiem, bo są różne podejścia graczy do "kolejnego euro w nieskończonej kolekcji". Powodzenia z GWT i Darwinem, daj znać, czy oczekiwania się sprawdziły.

[Darkstorm]

Czas na noworoczne podsumowanie zmian w topce:

1. Wojna o pierścień (2 ed) - Nie miałem tu wątpliwości. Awans z 5 miejsca. Żadna inna gra nie powoduje u mnie takich emocji i żadnej gry później tak długo nie wspominam.

2. MageKnight - Bez zmian

3. Terraformacja Marsa - Bez zmian. To moja druga gra planszowa jaką sobie kupiłem gdy zaczynałem wchodzić w hobby i w dalszym ciągu ten pasjans jest tak samo przyjemny i jakoś się nie chce znudzić.

4. Star Trek Ascendancy - Mocno się wahałem ale spadek z 1. Troszkę było mniej grane ale pozostaje bardzo blisko miejsc 2 i 3.

5. Ark Nova - Nowość na liście. Nie spodziewałem się, że tak mi podejdzie.

6. GWT Nowa Zelandia - Kolejna nowość. Moja pierwsza styczność z tą serią i niezwykle udana.

7. Zerywia - Spadek z 6

8. Clash of Cultures - Spadek z 4. Niestety rzadko grane.

9. Zombicide (BP+GH) - Spadek z 5 miejsca. Aczkolwiek przewiduję, że w przyszłym roku może wylecieć z topki na rzecz Massive Darkness 2, które niedawno odkryłem.

10. Wiedźmin Stary Świat - Nowość na liście. Bardzo przyjemnie mi się w to grało w tym roku. Lubię takie szwendanie się po planszy. A że jeszcze synowi się spodobało to się integrujemy razem

[miker]

Obecne Top 10 gier, według PM to:

1 Ark Nova
2 Wyprawa Darwina
3 Star Wars: Imperium Atakuje
4 Brass: Birmingham
5 Zamki Burgundii: BIG BOX
6 Great Western Trail: Drugie wydanie
7 Wsiąść do Pociągu Legacy: Legendy Zachodu
8 Tyrants of the Underdark: Edycja Polska
9 Viticulture Essential Edition
10 Niezbadana Planeta

Spoiler:

11 Turbo
12 Diuna: Imperium
13 Nemesis
14 Bór
15 Barrage
16 Tiletum
17 Wyprawa do El Dorado
18 Brzdęk! W! Kosmosie!: Raban w próżni
19 Zaginiona wyspa Arnak
20 Colt Express

[Kondzio167]

Może nie Topka globalna ale moje Topkowe podsumowanie roku 2023:

https://boardgamegeek.com/geeklist/3300 ... games-2023

Mam nadzieje, że bardzo nie naginam tematu
Na dole w komentarzu pełna lista 47 gier w które miałem okazje zagrać

[Mendaks]

Ja zapraszam was na top 10 gier moich oraz sprzedawców ze sklepu gryplanszowe24

https://youtu.be/36EICP0-hzA

[kamilstany]

1. Minecraft
2. Pax Pamir
3. Clash of Cultures ME
4. Millenium blades
5. Ark Nova
6. Mage Knight
7. Minecraft Dungeons
8. Welcome to the moon
9. Titanfall 2
10. Assassin's Creed Odyssey

wydaje mi się czy tutaj wymieszane są tytuły planszowe i komputerowe? ;D

[Gizmoo]

Wieki nie aktualizowałem swojej topki. Nawet nie pamiętam kiedy ostatnio sporządziłem swoją listę, ale zakładam, że od ostatniego zestawienia upłynął przynajmniej rok. Dużo się zmieniło w moim podejściu do planszówek. Bardzo dużo. Odszedłem od wszelkiego rodzaju pasjansów i teraz gram w nie sporadycznie. Za to wsiąknąłem w gry z interakcją. I to taką, która generuje sporo emocji i dyskusji nad stołem. Area control stało się moim ulubionym gatunkiem i w zasadzie niemal cała topka jest wypełniona przedstawicielami tego rodzaju zabawy.

Tym razem postanowiłem się jednak ograniczyć w zestawieniu, bo uznałem, że robienie top 50, jak zrobiłem to ostatnim razem, to strata czasu. I tak miałbym kłopot z uszeregowaniem gier powyżej dwudziestego miejsca, bo im dalej w las, tym pojawiają się większe wątpliwości „co jest lepsze od czego”. Zresztą czasem jest i tak, że do danej gry z odległego miejsca wracam i nagle coś „zaklika” i tytuł mocno awansuje w moim prywatnym rankingu. Nie lubię ostatnio narzędzia PubMeeple, bo z finalnymi wynikami często mocno się nie zgadzam, więc sporządziłem top 20 samodzielnie. I wydaje mi się, że dość dokładnie oddaje moje aktualne preferencje.

Z tego miejsca mały disclaimer – pominąłem w zestawieniu gry, które mnie ostatnio zachwyciły, ale których nie ograłem jeszcze wystarczająco dobrze. Nie wiem więc, czy to miłość, czy tylko chwilowe zauroczenie. Taką pozycją jest choćby Studium w Szmaragdzie SE, czy PAX Pamir SE, ale mając raptem trzy rozgrywki na koncie i nie mogąc znaleźć stałej ekipy i w jeden i drugi tytuł, ciężko jest mi umieścić je w tym w zestawieniu.


1. MEZO (z dodatkami) – Gra, którą kocham najbardziej pod słońcem! Dla mnie to absolutna dycha. Jest tutaj wszystko, co kocham w planszówkach. Multum interakcji, mega dużo ciekawych decyzji i sporo gry nad stołem. Ale i tak wynik nie zależy tu od dyplomacji, a od umiejętnego przewidywania zagrań oponentów, oraz podejmowania trafnych decyzji. Mamy tu piękną asymetrię, która powoduje, że każdy z graczy musi dostosowywać swoją strategię pod konkretnego boga. Są piękne przetasowania sytuacji. Jest mnóstwo kombinowania i na szczeblu strategicznym i na szczeblu taktycznym. Fantastycznie to wszystko działa, ale żeby czerpać z rozgrywki przyjemność, to niestety trzeba w grę wniknąć. Tutaj znajomość bogów jest kluczowa, żeby nie tylko wiedzieć jak danym bogiem grać, ale przede wszystkim – czego się spodziewać po drugiej stronie stołu. Grałem w każdym składzie osobowym i w każdym bawiłem się świetnie, ale gra na czterech graczy zdecydowanie sprawia mi najwięcej frajdy. Dla mnie najlepsza planszówka pod słońcem i gdybym musiał wybrać tylko jedną grę, którą mógłbym grać do końca świata, to byłoby to Mezo z dodatkami.

2. GUGONG + PANJUN – Najlepszy euro-suchar jaki wymyślono. Pełno tu interakcji i ciekawych decyzji. Fantastycznie wykombinowano to mechanicznie. Niby zbiór minigierek, ale tak ściśle ze sobą powiązanych, że tworzą wspólnie „zbiór naczyń połączonych”. Kocham Gugonga, nie tylko dlatego, że jest jedną z niewielu gier, która wykręca zwoje na drugą stronę, ale też dlatego, że non stop zaskakuje i non stop trzeba „aktualizować” w głowie swój plan na grę. Doskonała zabawa, a w wersji deluxe – jedna z najlepiej wydanych gier pod słońcem! Polecam dołożyć dla odświeżenia dodatki, bo fajnie odświeżają grę.

3. ZAMKI SZALONEGO KRÓLA LUDWIKA – Jeszcze nie tak dawno numer 1 na mojej liście. Dziś już nieco dalej w zestawieniu, ale nadal jest to dla mnie wybitna zabawa. Klasyk, którego po prostu nie wypada nie znać. Jedyna wada – doświadczony gracz wciągnie świeżaków nosem. Clue tej rozgrywki do poprawna wycena kafelków komnat. Jak ktoś tego nie ogarnia, nie obserwuje stołu u innych graczy i nie jest „fiutkiem”, który wycenia drogo kafelki pożądane przez innych graczy - to będzie się przy „Zamkach” bardzo źle bawił. Dla mnie to najlepsza gra kafelkowa, jaka została wymyślona.

4. CITY OF IRON SE – Jedno z najlepszych interaktywnych euro pod słońcem. Miks wielu mechanik, ale pierwsze skrzypce grają tu karty. Jest to najbardziej oryginalny deck building wszech czasów, bowiem nie tylko budujemy sobie sprawnie działającą pulę dostępnych akcji, ale jeszcze stajemy przed agonalnymi wręcz decyzjami, co zagrać i w jakiej kolejności. Bowiem nie ma tu klasycznego „discardu”, po prostu po wyczerpaniu talii, odwracamy discard na drugą stronę. A więc kartę, którą zagraliśmy jako pierwszą w bieżącej rundzie, w kolejnej dobierzemy jako ostatnią. Dostarcza to wręcz agonalnych decyzji. Ale poza deckbuildingiem mamy tu jeszcze area control na kołach produkcji, set collection, a także walkę na noże o kontrolowanie konkretnych obszarów. Mózg przy tej grze się gotuje! Najlepsza gra Laukata i prawdziwe dzieło sztuki. Pewnie COF byłoby jeszcze wyżej, ale niestety rzadko udaje mi się je wrzucić na stół, bo partyjka do najkrótszych nie należy, a i zasad do przypomnienia jest sporo.

5. LEGENDS OF VOID – Gra, która z miejsca stała się jedną z moich ulubionych. Rozwinęła pomysły i mechaniki z Terraformacji Marsa, ale zamiast klimatów kosmicznych mamy tu wspaniały świat fantasy, z oryginalnym lore. Też jest to miks wielu mechanik, wielu pomysłów, a gra jest z zasadzie olbrzymią piaskownicą. W przeciwieństwie jednak do TM, jest tu dużo więcej interakcji, z dużo bardziej emocjonującym wyścigiem o wszystko. Jedyny mankament to czas rozgrywki, ale gra nie dłuży się dla mnie ani przez chwilę. Tu cały czas jest co robić i jest nad czym pomyśleć. Jest duża szansa, że gra awansuje w moim rankingu jeszcze wyżej, bo z każdą kolejną partią doceniam ją coraz bardziej. Absolutna perełka!

6. TERRAFORMACJA MARSA – Klasyk, o którym napisano już wszystko. Sam się zastanawiam, czy gra na mojej liście powinna być tak wysoko, ale jednocześnie jest to JEDYNA gra w mojej kolekcji, którą gdy ktoś zaproponuje – zagram ZAWSZE bez chwili zawahania. Niestety lubię grać w Terkę agresywnie, „rushując” trigger końca gry i ścigając się o tytuły i nagrody, a takiej zabawy nie lubią moi rodzice, którzy po każdej partii narzekają „ile to oni jeszcze chcieli zrobić, a ja im na to nie pozwoliłem”.

7. D.E.I. DIVIDE ET IMPERA – Mega wspaniały area control, bo jest w nim wszystko to, co lubię. Karty napędzające rozgrywkę, budowa puli akcji, multum interakcji, fajny wyścig o cele i dodatkowo klimat postapo, który po prostu uwielbiam. Gra ma też rewelacyjny system punktowania, bo w przeciwieństwie do standardowych area control, gdzie punktujemy za większościówkę na obszarach – tutaj nie jest ważne jak skończymy rundę, a ważne jest czy udało nam się wykonać „misje”. Im szybciej je zrealizujemy, tym więcej dostaniemy punktów. Czacha momentami bardzo paruje, na planszy są silne przetasowania i niejednokrotnie trzeba modyfikować swoje plany. Chce mieć do tej gry wszystko! Byłaby jeszcze wyżej, ale niestety – za rzadko ostatnio w nią gram. Odkąd poszła do malowania, to nie udało się zebrać ekipy.

8. CLOCKWORK WARS – Kolejne area control. 4X a w zasadzie 3X, bo pozbawione jedynie elementu eksploracji. Najbardziej oryginalna mechanicznie gra, w której... Zapisujemy rozkazy na kartce papieru, planując niejako w ciemno. Musimy zatem totalnie antycypować ruchy jednostek przeciwników i planować ruchy z rozwagą. Walka jest czysto deterministyczna, co uwielbiam. To w zasadzie gra wojenna, w której dzieje się bardzo dużo. Do tego absolutnie wspaniałe, steampunkowe uniwersum. Perła, która powinna być jeszcze wyżej, ale niestety również za rzadko trafia na stół.

9. TYTANI – Nigdy nie podejrzewałbym, że dzieło Łukasza W., będzie w mojej kolekcji, a na pewno nie podejrzewałbym, że będzie tak wysoko w rankingu. A już na pewno nie podejrzewałbym, że będę się doskonale bawił przy grze, w której walka rozstrzygana jest kostkami. A jednak. Tytani to rewelacyjna naparzanka na planszy! Pełna ciekawych decyzji, emocji i furą świetnych pomysłów mechanicznych. Wydestylowano ten tytuł tak pieczołowicie, że w zasadzie nie mam się do czego przyczepić. No może, na siłę, mam żal o zbyt małą asymetrię, ale jednocześnie wtedy... Trudniej by było o balans. Niemniej Tytani to doskonała zabawa i za każdym razem gram w nią z wielkim bananem na twarzy.

10. WILDLANDS – Martin Wallace stworzył najlepszy skirmish dla laików. Gra, która ma zasady proste, jak konstrukcja cepa, ale w której jest tyle niebanalnej zabawy, że można spokojnie obdarzyć nią kilka tytułów. To doskonały hand menegment, w zasadzie tak naprawdę karcianka, w której najważniejszym elementem jest wyczekiwanie na najlepszy moment do zagrania kart z ręki. Każda rozgrywka dostarcza masy śmiechu, chociaż jest tu multum negatywnej interakcji. Nie jest to gra dla ludków, którzy łatwo się obrażają.

Miejsca 11-20 w spoilerze:

Spoiler:

11. WENDAKE – Doskonały euras, który udaje grę "wojenną". Mamy tu miks rozmaitych pomysłów, ale całą zabawę napędza doskonały system wyboru akcji, w którym gramy ze sobą w „kółko i krzyżyk”. Nie da się tego opisać w kilku słowach, ale warto zobaczyć to na własne oczy. Mamy tu niebanalną walkę o kontrolę obszarów, a także bardzo ciekawy system punktacji, który wymusza na graczach reakcyjność. Nie da się tu iść „w jedynie słuszną strategię”, bo wybór jednej dziedziny to gotowy pomysł na przegraną. Danilo Sabia po tej grze ma u mnie ogromny kredyt zaufania jako twórca i na każdą grę jego autorstwa czekam z ekscytacją. Wendake postawiłbym wyżej, gdyby nie to, że moja grupa nie do końca za grą przepada. Jest to tak specyficzny produkt, że ciężko nim zadowolić miłośników innych gatunków. Dla wojenników będzie to za bardzo abstrakcyjne. Dla wielbicieli area control będzie to za bardzo „eurowate”, a dla graczy euro – będzie tu nie do strawienia dawka interakcji i robienia sobie nawzajem strasznego kuku. Dla mnie miód i kult absolutny. Nie wiem co musiałby się stać, żeby ta gra kiedykolwiek wypadła z mojej kolekcji. Powinna być wyżej niż np. taki Wildlands, ale w Wildlands zagram z niemal każdym, a Wendake jest dla garstki koneserów.

12. CRY HAVOC + AFTERMATH – Spadło u mnie mocno w rankingu, bo kiedyś to był ścisły top. A spadło z prostego powodu. Cry Havoc wymaga stałej, ogranej grupki graczy. To nie jest zabawa, w którą da się wejść z marszu. Jeden niedoświadczony gracz przy stole, potrafi wypaczyć całą rozgrywkę. Zabawa była mocno asymetryczna, zanim to było modne. I chociaż mniej tej asymetrii niż w takim Roocie, bo tutaj każdy gra w tą samą grę, to bez zrozumienia tej asymetrii nie da się grać skutecznie. Niemniej – grałbym częściej, bo to wybitna planszówka. Aha – gra bez dodatku nie jest tak dobra. Uwierzcie mi, ale Aftermath zmienia wszystko!

13. THE GODFATHER: IMPERIUM CORLEONE – Już klasyczne połączenie area control i worker placementu. Kiedyś ścisły top, obecnie gram tak rzadko, że aż wstyd. No cóż... Ongiś grałem w to CUDO z moimi najlepszymi przyjaciółmi nałogowo, ale ostatnimi czasy, gdy uda nam się wreszcie spotkać przy planszy, to oni w 9 przypadkach na 10, wybiorą Wildlands.

14. MERLIN (+dodatki!) – Najlepsza gra Rienecka, która jest jednocześnie najlepszą grą Felda. To jeden wielki rondel zarządzany kostkami. Doskonałe i oryginalne pomysły mechaniczne! Niby mamy tu miks „Chińczyka” ze zwykłym rondlem akcji, ale tutaj tych akcji jest cała masa. Dzieje się tu tyle, że od opcji potrafi rozboleć głowa. Prawdziwy sandbox, w którym możemy punktować na kilka sposobów. Uwielbiam tą grę, bo jest to najlepsza gra z sałatką punktową jaka kiedykolwiek powstała. A fakt, że udało się tu jeszcze upchnąć area control jest wręcz niesamowity! Uwaga – bez dodatku Queenie 1 ta gra „kuleje”. Jedna, duża porcja gry, zwyczajnie nie jest atrakcyjna. Widać ewidentnie, że wycięto z podstawki cały jeden element rozgrywki, jednocześnie mocno ją psując. To jeden z nielicznych przypadków, w których dodatek jest NIEZBĘDNY. A po dołożeniu jeszcze dobra z dużego dodatku Arthur – gra zamienia się w super ciężkiego potwora!

15. ENDEAVOR: WIEK ŻAGLI – O tej grze napisano już wszystko. Więc tutaj w telegraficznym skrócie. Super eleganckie euro, z kapitalnie działającym wyścigiem i doskonale zaprojektowaną interakcją. Nie jest to zabawa dla dobrych misiów i jak ktoś nie przepada za odbieraniem komuś kontroli i nie lubi innym psuć punktacji, to nie ma czego w Endeavorze szukać. Dla mnie to jedna z najlepiej zaprojektowanych gier wszech czasów.

16. DAIMYO: REBIRTH OF THE EMPIRE – Kompletnie nie rozumiem dlaczego ta gra jest tak mało popularna. Mamy tu świetnie działający miks mechanik, super ciekawe decyzje i mega fajną przepychankę na torach. Nie jest to klasyczne area control, bardziej to zabawa w „przesuwanie suwaczków na torach”, ale mi ta gra sprawia od groma satysfakcji, bo każda decyzja ma tutaj znaczenie. Mój jedyny zarzut to fatalna mapa, która jest kompletnie nieczytelna. Chciałbym kiedyś zrobić do tej gry swoją wersję planszy...

17. TORTUGA 2199 – Połączenie dwóch moich ukochanych gatunków czyli area control i deckbuildingu? Do tego super klimat sci-fi dalekiego kosmosu? I jeszcze do tego kapitalny wygląd!? Tak, zdecydowanie ta gra powinna być wyżej w moim rankingu, ale muszę przyznać, że dla odmiany... Tutaj, przy bardzo ogranych (i zdeterminowanych) graczach, gra zamienia się w totalne przeciąganie liny. Wolę pograć w Tortugę na mniejszej spinie, bo inaczej gra się ciągnie, a dodatkowo łatwo tu o kingmaking.

18. GODSPEED – Kolejne mechaniczne dziwadło, które uwielbiam. Najbardziej oryginalny worker placment, bo dodatkowo... Licytujemy się tutaj pracownikami! Multum świetnych pomysłów, ciekawy wyścig, ale suma sumarum, to jest to kolejna „większościówka na suwaczkach”. Jak ktoś nie lubi przeciągania liny na torach i licytacji, to może się bardzo źle bawić. A, że gra nie jest krótka, to nie jest to rozrywka dla wszystkich. Dla mnie to rewelacyjna zabawa i chciałbym grać częściej.

19. RAJAS OF THE GANGES – Najlepsze połączenie dice placementu i gry kafelkowej. Uwielbiam w to grać i nigdy nie odmówię partyjki. Nie ograłem jeszcze wszystkich dodatków, ale na razie powiem, że niemal każdy dodatkowy moduł, dokłada do i tak świetnej gry, wiadro świeżości. Nie gram tak często jakbym chciał, stąd i spadek na liście.

20. TAWANTINSUYU – Absolutna nowość i jest szansa, że kiedyś powędruje do Top 10. Na razie mam tylko trzy partie na koncie, więc trafiła tu trochę rzutem na taśmę. Ale w przeciwieństwie do takiego PAX Pamira – nie wymaga stałej ekipy, ani doskonałej znajomości gry. Już po tych trzech partiach widzę, że jest to doskonały mózgożer. Euras, który daje olbrzymie pole do eksploracji. Multum świetnych decyzji, które rozrywają serce i palą zwoje. Szkoda, że to tylko jest tak bardzo abstrakcyjne. Ale skoro tak doskonale działa, to nie będę się krzywił. Świetny, ciężki sucharek! Nie mogę się doczekać partii z modułami z dodatku!

[kamilstany]

Spoiler:

Wieki nie aktualizowałem swojej topki. Nawet nie pamiętam kiedy ostatnio sporządziłem swoją listę, ale zakładam, że od ostatniego zestawienia upłynął przynajmniej rok. Dużo się zmieniło w moim podejściu do planszówek. Bardzo dużo. Odszedłem od wszelkiego rodzaju pasjansów i teraz gram w nie sporadycznie. Za to wsiąknąłem w gry z interakcją. I to taką, która generuje sporo emocji i dyskusji nad stołem. Area control stało się moim ulubionym gatunkiem i w zasadzie niemal cała topka jest wypełniona przedstawicielami tego rodzaju zabawy.

Tym razem postanowiłem się jednak ograniczyć w zestawieniu, bo uznałem, że robienie top 50, jak zrobiłem to ostatnim razem, to strata czasu. I tak miałbym kłopot z uszeregowaniem gier powyżej dwudziestego miejsca, bo im dalej w las, tym pojawiają się większe wątpliwości „co jest lepsze od czego”. Zresztą czasem jest i tak, że do danej gry z odległego miejsca wracam i nagle coś „zaklika” i tytuł mocno awansuje w moim prywatnym rankingu. Nie lubię ostatnio narzędzia PubMeeple, bo z finalnymi wynikami często mocno się nie zgadzam, więc sporządziłem top 20 samodzielnie. I wydaje mi się, że dość dokładnie oddaje moje aktualne preferencje.

Z tego miejsca mały disclaimer – pominąłem w zestawieniu gry, które mnie ostatnio zachwyciły, ale których nie ograłem jeszcze wystarczająco dobrze. Nie wiem więc, czy to miłość, czy tylko chwilowe zauroczenie. Taką pozycją jest choćby Studium w Szmaragdzie SE, czy PAX Pamir SE, ale mając raptem trzy rozgrywki na koncie i nie mogąc znaleźć stałej ekipy i w jeden i drugi tytuł, ciężko jest mi umieścić je w tym w zestawieniu.


1. MEZO (z dodatkami) – Gra, którą kocham najbardziej pod słońcem! Dla mnie to absolutna dycha. Jest tutaj wszystko, co kocham w planszówkach. Multum interakcji, mega dużo ciekawych decyzji i sporo gry nad stołem. Ale i tak wynik nie zależy tu od dyplomacji, a od umiejętnego przewidywania zagrań oponentów, oraz podejmowania trafnych decyzji. Mamy tu piękną asymetrię, która powoduje, że każdy z graczy musi dostosowywać swoją strategię pod konkretnego boga. Są piękne przetasowania sytuacji. Jest mnóstwo kombinowania i na szczeblu strategicznym i na szczeblu taktycznym. Fantastycznie to wszystko działa, ale żeby czerpać z rozgrywki przyjemność, to niestety trzeba w grę wniknąć. Tutaj znajomość bogów jest kluczowa, żeby nie tylko wiedzieć jak danym bogiem grać, ale przede wszystkim – czego się spodziewać po drugiej stronie stołu. Grałem w każdym składzie osobowym i w każdym bawiłem się świetnie, ale gra na czterech graczy zdecydowanie sprawia mi najwięcej frajdy. Dla mnie najlepsza planszówka pod słońcem i gdybym musiał wybrać tylko jedną grę, którą mógłbym grać do końca świata, to byłoby to Mezo z dodatkami.

2. GUGONG + PANJUN – Najlepszy euro-suchar jaki wymyślono. Pełno tu interakcji i ciekawych decyzji. Fantastycznie wykombinowano to mechanicznie. Niby zbiór minigierek, ale tak ściśle ze sobą powiązanych, że tworzą wspólnie „zbiór naczyń połączonych”. Kocham Gugonga, nie tylko dlatego, że jest jedną z niewielu gier, która wykręca zwoje na drugą stronę, ale też dlatego, że non stop zaskakuje i non stop trzeba „aktualizować” w głowie swój plan na grę. Doskonała zabawa, a w wersji deluxe – jedna z najlepiej wydanych gier pod słońcem! Polecam dołożyć dla odświeżenia dodatki, bo fajnie odświeżają grę.

3. ZAMKI SZALONEGO KRÓLA LUDWIKA – Jeszcze nie tak dawno numer 1 na mojej liście. Dziś już nieco dalej w zestawieniu, ale nadal jest to dla mnie wybitna zabawa. Klasyk, którego po prostu nie wypada nie znać. Jedyna wada – doświadczony gracz wciągnie świeżaków nosem. Clue tej rozgrywki do poprawna wycena kafelków komnat. Jak ktoś tego nie ogarnia, nie obserwuje stołu u innych graczy i nie jest „fiutkiem”, który wycenia drogo kafelki pożądane przez innych graczy - to będzie się przy „Zamkach” bardzo źle bawił. Dla mnie to najlepsza gra kafelkowa, jaka została wymyślona.

4. CITY OF IRON SE – Jedno z najlepszych interaktywnych euro pod słońcem. Miks wielu mechanik, ale pierwsze skrzypce grają tu karty. Jest to najbardziej oryginalny deck building wszech czasów, bowiem nie tylko budujemy sobie sprawnie działającą pulę dostępnych akcji, ale jeszcze stajemy przed agonalnymi wręcz decyzjami, co zagrać i w jakiej kolejności. Bowiem nie ma tu klasycznego „discardu”, po prostu po wyczerpaniu talii, odwracamy discard na drugą stronę. A więc kartę, którą zagraliśmy jako pierwszą w bieżącej rundzie, w kolejnej dobierzemy jako ostatnią. Dostarcza to wręcz agonalnych decyzji. Ale poza deckbuildingiem mamy tu jeszcze area control na kołach produkcji, set collection, a także walkę na noże o kontrolowanie konkretnych obszarów. Mózg przy tej grze się gotuje! Najlepsza gra Laukata i prawdziwe dzieło sztuki. Pewnie COF byłoby jeszcze wyżej, ale niestety rzadko udaje mi się je wrzucić na stół, bo partyjka do najkrótszych nie należy, a i zasad do przypomnienia jest sporo.

5. LEGENDS OF VOID – Gra, która z miejsca stała się jedną z moich ulubionych. Rozwinęła pomysły i mechaniki z Terraformacji Marsa, ale zamiast klimatów kosmicznych mamy tu wspaniały świat fantasy, z oryginalnym lore. Też jest to miks wielu mechanik, wielu pomysłów, a gra jest z zasadzie olbrzymią piaskownicą. W przeciwieństwie jednak do TM, jest tu dużo więcej interakcji, z dużo bardziej emocjonującym wyścigiem o wszystko. Jedyny mankament to czas rozgrywki, ale gra nie dłuży się dla mnie ani przez chwilę. Tu cały czas jest co robić i jest nad czym pomyśleć. Jest duża szansa, że gra awansuje w moim rankingu jeszcze wyżej, bo z każdą kolejną partią doceniam ją coraz bardziej. Absolutna perełka!

6. TERRAFORMACJA MARSA – Klasyk, o którym napisano już wszystko. Sam się zastanawiam, czy gra na mojej liście powinna być tak wysoko, ale jednocześnie jest to JEDYNA gra w mojej kolekcji, którą gdy ktoś zaproponuje – zagram ZAWSZE bez chwili zawahania. Niestety lubię grać w Terkę agresywnie, „rushując” trigger końca gry i ścigając się o tytuły i nagrody, a takiej zabawy nie lubią moi rodzice, którzy po każdej partii narzekają „ile to oni jeszcze chcieli zrobić, a ja im na to nie pozwoliłem”.

7. D.E.I. DIVIDE ET IMPERA – Mega wspaniały area control, bo jest w nim wszystko to, co lubię. Karty napędzające rozgrywkę, budowa puli akcji, multum interakcji, fajny wyścig o cele i dodatkowo klimat postapo, który po prostu uwielbiam. Gra ma też rewelacyjny system punktowania, bo w przeciwieństwie do standardowych area control, gdzie punktujemy za większościówkę na obszarach – tutaj nie jest ważne jak skończymy rundę, a ważne jest czy udało nam się wykonać „misje”. Im szybciej je zrealizujemy, tym więcej dostaniemy punktów. Czacha momentami bardzo paruje, na planszy są silne przetasowania i niejednokrotnie trzeba modyfikować swoje plany. Chce mieć do tej gry wszystko! Byłaby jeszcze wyżej, ale niestety – za rzadko ostatnio w nią gram. Odkąd poszła do malowania, to nie udało się zebrać ekipy.

8. CLOCKWORK WARS – Kolejne area control. 4X a w zasadzie 3X, bo pozbawione jedynie elementu eksploracji. Najbardziej oryginalna mechanicznie gra, w której... Zapisujemy rozkazy na kartce papieru, planując niejako w ciemno. Musimy zatem totalnie antycypować ruchy jednostek przeciwników i planować ruchy z rozwagą. Walka jest czysto deterministyczna, co uwielbiam. To w zasadzie gra wojenna, w której dzieje się bardzo dużo. Do tego absolutnie wspaniałe, steampunkowe uniwersum. Perła, która powinna być jeszcze wyżej, ale niestety również za rzadko trafia na stół.

9. TYTANI – Nigdy nie podejrzewałbym, że dzieło Łukasza W., będzie w mojej kolekcji, a na pewno nie podejrzewałbym, że będzie tak wysoko w rankingu. A już na pewno nie podejrzewałbym, że będę się doskonale bawił przy grze, w której walka rozstrzygana jest kostkami. A jednak. Tytani to rewelacyjna naparzanka na planszy! Pełna ciekawych decyzji, emocji i furą świetnych pomysłów mechanicznych. Wydestylowano ten tytuł tak pieczołowicie, że w zasadzie nie mam się do czego przyczepić. No może, na siłę, mam żal o zbyt małą asymetrię, ale jednocześnie wtedy... Trudniej by było o balans. Niemniej Tytani to doskonała zabawa i za każdym razem gram w nią z wielkim bananem na twarzy.

10. WILDLANDS – Martin Wallace stworzył najlepszy skirmish dla laików. Gra, która ma zasady proste, jak konstrukcja cepa, ale w której jest tyle niebanalnej zabawy, że można spokojnie obdarzyć nią kilka tytułów. To doskonały hand menegment, w zasadzie tak naprawdę karcianka, w której najważniejszym elementem jest wyczekiwanie na najlepszy moment do zagrania kart z ręki. Każda rozgrywka dostarcza masy śmiechu, chociaż jest tu multum negatywnej interakcji. Nie jest to gra dla ludków, którzy łatwo się obrażają.

Miejsca 11-20 w spoilerze:

Spoiler:

11. WENDAKE – Doskonały euras, który udaje grę "wojenną". Mamy tu miks rozmaitych pomysłów, ale całą zabawę napędza doskonały system wyboru akcji, w którym gramy ze sobą w „kółko i krzyżyk”. Nie da się tego opisać w kilku słowach, ale warto zobaczyć to na własne oczy. Mamy tu niebanalną walkę o kontrolę obszarów, a także bardzo ciekawy system punktacji, który wymusza na graczach reakcyjność. Nie da się tu iść „w jedynie słuszną strategię”, bo wybór jednej dziedziny to gotowy pomysł na przegraną. Danilo Sabia po tej grze ma u mnie ogromny kredyt zaufania jako twórca i na każdą grę jego autorstwa czekam z ekscytacją. Wendake postawiłbym wyżej, gdyby nie to, że moja grupa nie do końca za grą przepada. Jest to tak specyficzny produkt, że ciężko nim zadowolić miłośników innych gatunków. Dla wojenników będzie to za bardzo abstrakcyjne. Dla wielbicieli area control będzie to za bardzo „eurowate”, a dla graczy euro – będzie tu nie do strawienia dawka interakcji i robienia sobie nawzajem strasznego kuku. Dla mnie miód i kult absolutny. Nie wiem co musiałby się stać, żeby ta gra kiedykolwiek wypadła z mojej kolekcji. Powinna być wyżej niż np. taki Wildlands, ale w Wildlands zagram z niemal każdym, a Wendake jest dla garstki koneserów.

12. CRY HAVOC + AFTERMATH – Spadło u mnie mocno w rankingu, bo kiedyś to był ścisły top. A spadło z prostego powodu. Cry Havoc wymaga stałej, ogranej grupki graczy. To nie jest zabawa, w którą da się wejść z marszu. Jeden niedoświadczony gracz przy stole, potrafi wypaczyć całą rozgrywkę. Zabawa była mocno asymetryczna, zanim to było modne. I chociaż mniej tej asymetrii niż w takim Roocie, bo tutaj każdy gra w tą samą grę, to bez zrozumienia tej asymetrii nie da się grać skutecznie. Niemniej – grałbym częściej, bo to wybitna planszówka. Aha – gra bez dodatku nie jest tak dobra. Uwierzcie mi, ale Aftermath zmienia wszystko!

13. THE GODFATHER: IMPERIUM CORLEONE – Już klasyczne połączenie area control i worker placementu. Kiedyś ścisły top, obecnie gram tak rzadko, że aż wstyd. No cóż... Ongiś grałem w to CUDO z moimi najlepszymi przyjaciółmi nałogowo, ale ostatnimi czasy, gdy uda nam się wreszcie spotkać przy planszy, to oni w 9 przypadkach na 10, wybiorą Wildlands.

14. MERLIN (+dodatki!) – Najlepsza gra Rienecka, która jest jednocześnie najlepszą grą Felda. To jeden wielki rondel zarządzany kostkami. Doskonałe i oryginalne pomysły mechaniczne! Niby mamy tu miks „Chińczyka” ze zwykłym rondlem akcji, ale tutaj tych akcji jest cała masa. Dzieje się tu tyle, że od opcji potrafi rozboleć głowa. Prawdziwy sandbox, w którym możemy punktować na kilka sposobów. Uwielbiam tą grę, bo jest to najlepsza gra z sałatką punktową jaka kiedykolwiek powstała. A fakt, że udało się tu jeszcze upchnąć area control jest wręcz niesamowity! Uwaga – bez dodatku Queenie 1 ta gra „kuleje”. Jedna, duża porcja gry, zwyczajnie nie jest atrakcyjna. Widać ewidentnie, że wycięto z podstawki cały jeden element rozgrywki, jednocześnie mocno ją psując. To jeden z nielicznych przypadków, w których dodatek jest NIEZBĘDNY. A po dołożeniu jeszcze dobra z dużego dodatku Arthur – gra zamienia się w super ciężkiego potwora!

15. ENDEAVOR: WIEK ŻAGLI – O tej grze napisano już wszystko. Więc tutaj w telegraficznym skrócie. Super eleganckie euro, z kapitalnie działającym wyścigiem i doskonale zaprojektowaną interakcją. Nie jest to zabawa dla dobrych misiów i jak ktoś nie przepada za odbieraniem komuś kontroli i nie lubi innym psuć punktacji, to nie ma czego w Endeavorze szukać. Dla mnie to jedna z najlepiej zaprojektowanych gier wszech czasów.

16. DAIMYO: REBIRTH OF THE EMPIRE – Kompletnie nie rozumiem dlaczego ta gra jest tak mało popularna. Mamy tu świetnie działający miks mechanik, super ciekawe decyzje i mega fajną przepychankę na torach. Nie jest to klasyczne area control, bardziej to zabawa w „przesuwanie suwaczków na torach”, ale mi ta gra sprawia od groma sytuacji, bo każda decyzja ma tutaj znaczenie. Mój jedyny zarzut to fatalna mapa, która jest kompletnie nieczytelna. Chciałbym kiedyś zrobić do tej gry swoją wersję planszy...

17. TORTUGA 2199 – Połączenie dwóch moich ukochanych gatunków czyli area control i deckbuildingu? Do tego super klimat sci-fi dalekiego kosmosu? I jeszcze do tego kapitalny wygląd!? Tak, zdecydowanie ta gra powinna być wyżej w moim rankingu, ale muszę przyznać, że dla odmiany... Tutaj, przy bardzo ogranych (i zdeterminowanych) graczach, gra zamienia się w totalne przeciąganie liny. Wolę pograć w Tortugę na mniejszej spinie, bo inaczej gra się ciągnie, a dodatkowo łatwo tu o kingmaking.

18. GODSPEED – Kolejne mechaniczne dziwadło, które uwielbiam. Najbardziej oryginalny worker placment, bo dodatkowo... Licytujemy się tutaj pracownikami! Multum świetnych pomysłów, ciekawy wyścig, ale suma sumarum, to jest to kolejna „większościówka na suwaczkach”. Jak ktoś nie lubi przeciągania liny na torach i licytacji, to może się bardzo źle bawić. A, że gra nie jest krótka, to nie jest to rozrywka dla wszystkich. Dla mnie to rewelacyjna zabawa i chciałbym grać częściej.

19. RAJAS OF THE GANGES – Najlepsze połączenie dice placementu i gry kafelkowej. Uwielbiam w to grać i nigdy nie odmówię partyjki. Nie ograłem jeszcze wszystkich dodatków, ale na razie powiem, że niemal każdy dodatkowy moduł, dokłada do i tak świetnej gry, wiadro świeżości. Nie gram tak często jakbym chciał, stąd i spadek na liście.

20. TAWANTINSUYU – Absolutna nowość i jest szansa, że kiedyś powędruje do Top 10. Na razie mam tylko trzy partie na koncie, więc trafiła tu trochę rzutem na taśmę. Ale w przeciwieństwie do takiego PAX Pamira – nie wymaga stałej ekipy, ani doskonałej znajomości gry. Już po tych trzech partiach widzę, że jest to doskonały mózgożer. Euras, który daje olbrzymie pole do eksploracji. Multum świetnych decyzji, które rozrywają serce i palą zwoje. Szkoda, że to tylko jest tak bardzo abstrakcyjne. Ale skoro tak doskonale działa, to nie będę się krzywił. Świetny, ciężki sucharek! Nie mogę się doczekać partii z modułami z dodatku!

Uwielbiam jak ktoś poza wypisaniem tytułów w formie listy napisze cokolwiek o jakimś tytule

dzieki za Twoją Topke

[Sirius_Black]

Lorenzo z (o ile dobrze pamiętam) top3 poleciało aż poza 20stkę?

[konradstpn]

Noi gdzie jest Cuba ???

[Gizmoo]

Lorenzo z (o ile dobrze pamiętam) top3 poleciało aż poza 20stkę?

Od ostatniej mojej listy wiele się zmieniło i wiele gier wyleciało z topki. Przede wszystkim zmienił mi się nieco gust. Lorenzo nadal bardzo lubię, ale zwyczajnie nie mogę już na nie patrzeć. Mam w kolekcji tyle pięknych gier, że rozkładanie na stole tego maszkarona, od którego bolą oczy, jest dla mnie smutne.

Ostatnio zacząłem wyprzedawać gry, które spaprał Klemens Franz i to, że Lorenzo nie wylądowało jeszcze w wątku sprzedażowym, pokazuje jak dobrą jest grą. Choć wielokrotnie odczuwałem pokusę, by się jego pozbyć.

Gdyby powstało Lorenzo Deluxe, z ilustracjami np. Duitreit'a, to byłbym pierwszym, który wsparłby taki projekt. Amun-Re 20th Anniversary Edition wgniotło mnie w fotel. Skoro dwudziestolatka może tak dobrze wyglądać, to niedwudziestolatka też mogłaby bardziej o siebie zadbać.

Noi gdzie jest Cuba ???

W top 30. Nadal uwielbiam, ale ostatnio ta gra wydaje mi się bardzo lekka. Zabawne, ale im więcej gram w bardziej złożone gry, tym to, co kiedyś wydawało mi się skomplikowane, to teraz wydaje się rodzinną popierdółką. Jak sobie porównam wagę takiego Tawantinsuyu i Cuby, to są to gry na zupełnie innym poziomie zaangażowania szarych komórek.

[Bart Henry]

Coroczna aktualizacja także u mnie. Znowu wykorzystałem do tego aplikację GeekGroup, która jest wręcz idealna do topek. I znowu top 32, to już chyba będzie tradycja. No i przede wszystkim okrągła liczba.

Edycja 2024
Dla apkosceptyków lista (nieco uboższa w informacje) także w spoilerze:

Spoiler:

1. Super Fantasy Brawl
2. Tzolk'in: The Mayan Calendar
3. Concordia
4. Chinatown
5. Pętla
6. Zaginiona wyspa Arnak
7. Wiedźmia Skała
8. Kaskadia
9. Project L
10. Turbo
11. Klany Kaledonii
12. Merv: The Heart of the Silk Road
13. Park Niedźwiedzi
14. Wyprawa do El Dorado
15. Wilki
16. 7 Cudów Świata: Pojedynek
17. Stockpile
18. Paladyni Zachodniego Królestwa
19. Suburbia
20. Alchemicy
21. Decrypto
22. Załoga: Wyprawa w głębiny
23. Hansa Teutonica
24. Ganges
25. Poszukiwanie Planety X
26. Adrenalina
27. Mind MGMT: The Psychic Espionage Game
28. Jekyll i Hyde
29. Podwodne Miasta
30. Botanik
31. Century: Cuda Wschodu
32. Great Western Trail

Wypadły:

• Wielka Pętla
• Ostatni Bastion
• Imhotep
• Barrage
• Brass: Birmingham
• Bolidy

Edycja 2023 (a tutaj poprzedni post)
(można też przeklikiwać się pomiędzy edycjami na górze strony, ale już na wersji 2024 będzie widać ile miejsc dana pozycja ma na +/- względem poprzedniego rankingu)

Rok temu opisywałem na GeekGroup wszystkie gry, w tym roku opisałem tylko nowe. Ograłem około 70 gier w 2023, ale sporo z nich było nowych. Nie ma więc dużych zmian w topce w postaci awansów i spadków gier, które już tam były, a zmiany wynikają raczej z wejścia na listę nowych pozycji. Do top 32 wleciało za to 6 nowych gier, z czego dwie wpadły od razu do top 10. Siłą rzeczy jakieś tytuły musiały ustąpić tym nowym.

Gry, które opuściły topkę:

• Ostatni Bastion - co-opy nieco u nas jednak straciły na wartości, tylko Pętla się trzyma mocno,
• Wielka Pętla - ale nie ta Pętla, bo tę wypchnęło Turbo,
• Imhotep - dawno niegrane i ochota na ściągniecie z półki nie jest duża,
• Barrage - sprzedane jakiś czas temu, ale to jest gra z serii "chętnie zagram u kogoś",
• Brass: Birmingham - bardzo możliwe, że jeżeli wróci na stół, to wróci też z przytupem do topki,
• Bolidy - lubię okazjonalnie zagrać, plasowałbym ją gdzieś tuż poza tymi 32 grami.

[mordajeza]

Aktualizacja po roku.

1. Scythe (+2)
Powrót Króla Doskonale wyważone proporcje między ekonomią, area control, nutką przygody/losowości (karty spotkań) i taką negatywną interakcją, którą lubię. A to wszystko przy dynamicznej rozgrywce, świetnej oprawie graficznej i wykonaniu oraz zasadach, które są logiczne i dobrze zazębiają się z tematem.

2. The Godfather: Imperium Corleone (+2)
Pnie się w górę rok po roku. Świetne połączenie różnych mechanik, częste zwroty akcji, dużo gry nad stołem, proste zasady, fajny klimat. Jak gramy z ludźmi, którzy czują frajdę z negatywnej interakcji, to gra ociera się o ideał. Największa wada: nie radzę grać z żoną No i wbrew obiegowej opinii wg mnie raczej słabo chodzi na dwie osoby (mechanicznie jest okej, ale traci się całe mięsko w postaci gry nad stołem).

3. Wojna o Pierścień: Gra Karciana (nowość)
Szturmem zawojowała mój stół w 2023 r. Niesamowite, ile gęstej gry i klimatu może zmieścić się na kilkudziesięciu kartach. Jeżeli spotykamy się w czwórkę - pozycja obowiązkowa.

4. Władca Pierścieni LCG (+1)
Wciąż najlepsza gra solo. Ogrywam właśnie sagę - świetny klimat dla fana Tolkiena, zwłaszcza jak w tle leci soundtrack z filmów

5. Monolith Arena/Neuroshima Hex (+1)
Wciąż moja ulubiona szybka gra dwuosobowa, bijącą rekordy w liczbie rozegranych partii. Wielki plus za błyskawiczny setup.

6. Viticulture EE (nowość)
Awans z drugiej dziesiątki. Moje ulubione czyste euro. Zarówno sama podstawka, jak i z Toskanią. Płynna rozgrywka, błyskawiczny setup, piękne wykonanie, sporo kombinowania - miodzio.

7. 51. Stan MS (-5)
Pierwszy raz od siedmiu (!) lat spada poniżej top4, ale wciąż utrzymuje się w top10, a to już o czymś świadczy. Ta gra jest po prostu genialna - mechanika dopracowana do granic możliwości (co nie dziwi po tylu próbach ), świetny klimat, piękne grafiki...

8. Inis (-7)
Spory spadek, bo ma jednak jedną wadę - przez warunek końca gry potrafi się czasami przeciągać. Ale wciąż uwielbiam za to, jak gęsta potrafi być rozgrywka, która często mieści się w godzinie-półtorej. A także za ciężką wagę decyzji przy tak prostych zasad, niewielką w sumie losowość (ale z nutką niepewności w postaci kart Eposu) oraz piękne grafiki.

9. Star Wars: Zewnętrzne Rubieże (powrót)
Świetna przygodówka. Lekka, ale z ciekawymi wyborami, które tworzą ciekawe historie. Jednak znacznie lepsza od Wiedźmina.

10. Star Wars: X-Wing (-1)
Zwroty akcji, emocje, świetne wykonanie, KLIMAT!

Wypadły z top10:

Spoiler:

Tyrants of the Underdark, Nieustraszeni: Normandia, Detektyw: Kryminalna Gra Planszowa / Wiedeński Łącznik.

Były tuż-tuż:

Spoiler:

Tyrants of the Underdark, Tajniacy, Wsiąść do Pociągu, Root, Blood Rage, Marvel Champions

[Poochacz]

Aktualizacja po roku.

Tytuły, które z topki wyleciały:

Everdell, Cthulhu: Death May Die, Stwory z obory, Horror w Arkham 3, Talisman


10. Turbo - nadal gra pierwszego wyboru jeśli chodzi o granie z niewprawionymi w planszówki. Proste zasady, możliwość gry do 6 graczy i świetny wariant solo a do tego masa autorskich torów do ściągnięcia z BGG.

9. Posiadłość Szaleństwa 2 ed. - w pierwszej topce kompletnie o niej zapomniałem z racji tego że dawno nie grałem a to jest bardzo dobra gra i chyba jedyna gra z apką w którą lubię zagrać. Wciągające historie i emocje do samego końca.

8. Viticulture - nienawidzę euro ale ta gra nadal na półce i nadal trzyma się w topce. Włoskie klimaty, ciasna kołderka i możliwość wygranej na wiele sposobów. Ale wyłącznie bez Toskanii która robi z prostej gry kombajn z taką ilością opcji że na 2 osoby robi się paraliż decyzyjny.

7. Clash of Cultures: Edycja Monumentalna - gra cywilizacyjna z opcją walki która nie przeszkadza mojej żonie Zasadniczo nie lubi walczyć ze mną na mapach ale tutaj mamy Barbarzyńców i Piratów zatem możemy się wyżywać na nich a nawzajem zwalczać się np. kulturowe.

6. Tainted Grail: Upadek Avalonu - to była dla mnie chyba taka gra wprowadzająca w świat gier "kolejnej generacji" - z narracją, wielką księgą wydarzeń. Ma swoje wady (grind który zwłaszcza w dodatkach niszczy, backtracking, nierówne walki) ale klimat miażdży. Chętnie przeczytałbym książkę w tym uniwersum.

5. Folklore: The Affliction - prawdziwe RPG na planszy. O takim Wiedźminie marzę. Wędrówki po krainie, niesamowite historie (nie zapomnę jak spotkałem na trakcie wampira a tuż po wejściu do miasta dostałem osinowy kołek - rychło w czas ). A że mam dodatki to do ogrania mam 3 kampanie i dodatkowe 2 fanowskie.

4. Kupcy i Korsarze - tyle gier ogłaszano killerami tej planszówki a ona bardzo dobrze się trzyma. Podróże, plotki zasłyszane w porcie, walki z piratami, handel a w tle soundtrack do Sid Meier's Pirates! Miodzio!

3. Gra o tron 2 ed. - spadła ze szczytu bo to gra wyłącznie na pełnozakresowy skład a z tym ciężko. Ale kiedy już się zbierze... no lepiej nie grać z kimś kto na poważnie podchodzi do rywalizacji bo tu "cza być twardym". Najlepsza gra "nad stołem".

2. Arkham Horror LCG - drugi raz ograłem wszystkie kampanie które trafiają w mój gust. Wymarzona gra do solo. Można nawet zabrać ze sobą określony plik kart, rozłożyć w 10 minut i jazda. Gra zawsze na styk, kombinowanie jak zmieścić się w czasie zanim talia aktów ruszy dalej, jakie combo zagrać żeby ubić największego niemilca, składanie talii. Warto przeżyć to doświadczenie.

1. Oathsworn: Into the Deepwood - gra wpadła na pełnej razem z drzwiami i futryną. Trochę się bałem że mnie przytłoczy, trochę że jak za tą kasę to rozczaruje ale w końcu kupiłem... Mam za sobą dopiero 5 rozdziałów ale coś takiego ostatnio czułem po Magii i Mieczu jak byłem gówniarzem. Nie mogę doczekać się kolejnej partii. Mam pół godziny? A może sobie pyknę story. Dzieciaki poszły spać? Wyciągam planszę i jedziemy z wrogimi pokrakami. Gra nie jest wcale skomplikowana ale trzeba kombinować i spokojnie można grać solo nawet 4 postaciami. Mega, mega, mega! To jest kierunek w którym chcę podążać.

[PytonZCatanu]

Postanowiłem się trochę pobawić i zrobiłem ranking gier, na które w sumie poświęciłem najwięcej uwagi „Najwięcej uwagi” oceniłem w sposób arbitralny, wymyślony przeze mnie poprzez przydzielenie punktów. Punkty zostały przyznane w ten sposób, że:
- dodałem wszystkie partie online
- dodałem wszystkie partie na żywo i pomnożyłem je x2 (partie na żywo są bardziej wartościowe w kontekście planowania strategii niż gry turowe)
- gry oceniłem w skali 1-3 pod względem „wagi”, tak aby oddać złożoność gry i wynik pomnożyłem przez ten wskaźnik.

Wszystkie gry serdecznie polecam!

1 Kolejowy Szlak 815
2 Rój 666
3 Projekt Gaja 660
4 Libertalia 490
5 7CP 480
6 Podwodne Miasta 459
7 Zamki Burgundii 414
8 Na sprzedaż 205
9 Zamek 194
10 Ark Nova 192

11 Wyprawa do Eldorado 152
12 Praga Caput Regni 138
13 Turbo 118
14 Catan 116
15 Tygrys i Eufrat 114
16 Memoir44 110
17 Imperial 2030 108
18 Beyond The Sun 108
19 Godfather 102
20 Terra Mistica 99


21 Kakao 96
22 FCM 87
23 Kosmiczne 84
24 Planeta X 84
25 Puerto Rico 78
26 Pax Pamir 66
27 Brzdęk w Kosmosie 60
28 Dominant Species 54
29 Luxor 48
30 Faraway 28


(jeśli uwzględnić szachy, wygrałyby z wynikiem 4298 pkt )

[Board Games Dev]

Według mojej rozpiski na bgg każda pozycja z niżej wymienionych ma u mnie 10/10. Starałem się je lekko ułożyć ale każda z nich jest świetna na swój własny unikalny sposób.


1. Twilight Imperium 4

2. Spirit Island

3. Cthulhu: Death May Die

4. Brzdęk: Katakumby
^ dodatek wesoła kampania wywraca tą grę do góry nogami, 2x więcej punktów spokojnie

5. Black Rose Wars: Odrodzenie
^ zaskakująco dobry tryb solo z awatarami

6. The Magnificent
^ niszowa gierka, jedna z najlepszych sałatek punktowych w jakie miałem okazje zagrać, oprawa graficzna ala Bioshock / art deco kozak

7. Brzdęk Legacy

8. Diuna: Imperium

9. Sen
^ najlepsza gra imprezowa, podbiła każde spotkanie ze znajomymi co nie specjalnie grają w planszówki

10. Kaskadia


Bonusowe 11 i 12 bo szkoda nie wspomnieć:

11. Everdell

12. 7 Cudów Świata: Pojedynek

[Morgon]

Moja topka na chwilę obecną:

1. Zakazane Gwiazdy
2. Wojna o Pierścień
3. Star Wars Rebelia
4. Frostpunk
5. Cywilizacja Poprzez Wieki
6. Chaos w Starym Świecie
7. Clash of Cultures
8. Hexplore it: Domain of Mirza Noctis
9. Sword & Sorcery
10. Nemesis

Spoiler:

11. Shogun
12. Blood Rage
13. Kemet
14. Eldritch Horror
15. Martwa Zima
16. Doom
17. Tainted Grail
18. Android Netrunner LCG
19. Warhammer Podbój LCG
20. Gra o Tron LCG