How To Board Games - recenzje, poradniki, przemyślenia - Lincoln

[Deathhammer]

https://howtoboardgames.blogspot.com/

Zapraszam na nowo powstałego bloga o grach planszowych, w którym będę publikował wszelkiej maści recenzje, poradniki, opinie czy luźne przemyślenia co do różnych tytułów, a i czasem zdarzy się skrobnąć coś na inny temat. Strona dopiero raczkuje(zarówno pod względem wizualnym, jak i ilości wpisów), liczę na opinie i konstruktywną krytykę, porady od bardziej doświadczonych użytkowników - dajcie znać, co sądzicie

Spis dotychczasowych postów:

INIS - recenzja
INIS - porady ogólne
TROYES - recenzja
LORENZO IL MAGNIFICO - recenzja
PAN LODOWEGO OGRODU - recenzja
KEYFLOWER - recenzja
SZTUKA WOJNY - recenzja
NIEZŁE ZIÓŁKA - recenzja
GANGES - recenzja
AEON'S END - recenzja
RISING SUN - recenzja
AURA - pierwsze wrażenia
SZARLATANI Z PASIKUROWIC - recenzja
ZAMKI BURGUNDII - recenzja
MONOLITH ARENA - recenzja
A FEW ACRES OF SNOW - recenzja
SLAY THE SPIRE - recenzja
Wziąłem gryza... #1. Gizmos, Hadara, Dice City, Sagrada
Wziąłem gryza... #2. The Godfather: Imperium Corleone, Keyforge
LINCOLN - recenzja

[Deathhammer]

Zapraszam na drugi wpis związany z Inis. Tym razem skupiłem się na przekazaniu porad, sztuczek i opisałem występujące w grze strategie. Materiał kieruję do tych, którzy mają za sobą już kilka gier, ale chcieliby poznać ją bardziej. Zachęcam do komentowania.

https://howtoboardgames.blogspot.com/20 ... golne.html

[Curiosity]

Masz zamiar na blogu pisać po angielsku?

[Deathhammer]

Nie. A tytuł jest niepoprawny gramatycznie, zdaję sobie sprawę, o ile o to chodzi

[Deathhammer]

Zapraszam na kolejną obszerną recenzję. Tym razem nieco starszy tytuł - na pierwszy rzut oka brzydki i suchy jak wiór. Ale jak powszechnie wiadomo, nie o to chodzi w grach euro. Czy mechanika Troyes nadal broni się w 2018 roku?

https://howtoboardgames.blogspot.com/20 ... enzja.html

[Deathhammer]

https://howtoboardgames.blogspot.com/20 ... enzja.html

Po nieco dłuższej przerwie zapraszam na kolejną recenzję. Kontynuuję ścieżkę rozpoczętą przez Troyes i opisuję kolejnego eurosuchara, który być może nie wyznacza nowych standardów, ale bardzo zgrabnie łączy znane już mechanizmy. Lorenzo il Magnifico, czyli renesansowy worker placement.

[Deathhammer]

Kolejna sierpniowa recenzja(czyt. ściana tekstu, podziwiam osoby które dotrwają do końca!), tym razem polski tytuł, który zdaje się być dość znany i lubiany jeśli chodzi naszą społeczność graczy. Powszechnie uważany za jedną z najcięższych, ale i najbardziej satysfakcjonujących gier typu "dudes on a map" na rynku. Słyszałem też określenie "polski Chaos w Starym Świecie". A co ja sądzę o grze opartej na powieści J. Grzędowicza? Zapraszam - let's find out.

https://howtoboardgames.blogspot.com/20 ... enzja.html

[Deathhammer]

Od eurosucharów miałem raczej stronić w swoich recenzjach - jak na razie niezbyt mi to wychodzi - jednak Keyflower jest na tyle unikalną grą, że postanowiłem poświęcić mu chwilę czasu. Co moim zdaniem sprawia, że tytuł ten jest tak miodny, a jednocześnie potrafi odrzucić niektórych graczy? Zapraszam - tradycyjnie - na ścianę tekstu.

KEYFLOWER - recenzja

[Deathhammer]

Lubicie gry area control, ale nie macie zbyt wielu okazji do spotkania się w większym gronie? A do tego fascynują was tzw. "mind games"? To Sztuka Wojny jest idealnym tytułem, do tego w niesamowicie przystępnej cenie. Z tej okazji zapraszam na recenzję.

SZTUKA WOJNY - recenzja

[Deathhammer]

Jestem raczej zwolennikiem gier dłuższych i o większej kategorii wagowej, w której można wykazać się zmysłem strategicznym. Co sprawiło, że pewien filler, tytuł mogący być rozegrany w 10-15 minut tak bardzo przypadł mi do gustu? Zapraszam na recenzję Niezłych Ziółek, czyli przepięknej gry o byciu ogrodnikiem.

NIEZŁE ZIÓŁKA - recenzja

[Deathhammer]

Listopad, szaro i ponuro za oknem, ale przynajmniej można pograć w barwny Ganges. Zapraszam na recenzję tego - mam wrażenie, że całkiem popularnego - tytułu wykorzystującego przede wszystkim mechaniki worker placement i zarządzania kośćmi.

GANGES - recenzja

[Deathhammer]

Aeon's End to jedna z szumniejszych gier w portfolio Portal Games, jeśli chodzi o ten rok. Czy ten dość innowacyjny deckbuilder, w którym gracze współpracują, aby pokonać wielkiego Nemesis, faktycznie sprawia frajdę? Odpowiedź znajdziecie w recenzji. Zachęcam do lektury

AEON'S END - recenzja

[Deathhammer]

Premiera dodatków zbliża się wielkimi krokami, więc to chyba dobry moment na przypomnienie sobie o dużej grze area control w klimacie feudalnej Japonii. Rising Sun - duchowy następca Blood Rage - czy rzeczywiście? Czy za obłędnym wykonaniem idzie satysfakcjonująca rozgrywka? Zachęcam do przeczytania recenzji

RISING SUN - recenzja

[Deathhammer]

2019 wita nas mroźną aurą za oknem. Ja natomiast chciałbym przedstawić Wam moje pierwsze wrażenia związane z Aurą, ale planszową. Tematyka pogodowa, więc pasuje. Tym razem format naturalnie nieco krótszy - zapraszam do lektury

AURA - pierwsze wrażenia

[Deathhammer]

Szarlatani z Pasikurowic, czyli gra, którą kupiłem... ze względu na jej tytuł. Poważnie. Pozycja ta otrzymała nagrodę zaawansowanej gry roku 2018. Bynajmniej nie jest to w moim mniemaniu pozycja złożona, a pewne jej cechy w życiu nie wskazałyby mi, że to dobra rzecz. A jednak gra przyjęła się u mnie świetnie. Dlaczego? Zapraszam na recenzję

SZARLATANI Z PASIKUROWIC - recenzja

[Deathhammer]

ZAMKI BURGUNDII - recenzja

Z okazji zapowiedzenia odświeżonej edycji zapraszam na najnowszą recenzję. Pewnie nie powiedziałem nic nowego, ale są jeszcze osoby które jeszcze w to nie grały(w tym do niedawna ja), a naprawdę warto.

Zachęcam też do polubienia nowo powstałego fanpage'a: HOW TO BOARD GAMES BLOG, w którym będę publikował wszystkie materiały związane z How to Board Games

[Deathhammer]

Neuroshima Hex - kto nie słyszał tej nazwy? Gra będąca niekwestionowanym klasykiem, wśród pewnego grona urosła nawet do rangi kultu. Po ponad 10 latach otrzymujemy nowy tytuł oparty na znanej mechanice - jest to Monolith Arena, oparta na motywach fantasy zamiast post-apo. Czy kupno drugi raz "tej samej gry" ma sens? A może będzie to świetny wstęp dla tych, którzy z Neuroshimą nie mieli wcześniej do czynienia? Zapraszam do lektury recenzji, w której postaram się odpowiedzieć na te pytania

MONOLITH ARENA - recenzja

[Deathhammer]

Znudzeni klasycznym deckbuildingiem? A co, jakby tak dodać planszę, możliwość nieustannego reagowania na poczynania przeciwnika, walkę o kluczowe lokacje na mapie i umieścić grę w klimacie wojen brytyjsko-francuskich w Ameryce Płn. - i ten klimat faktycznie czuć? Wyjdzie A Few Acres of Snow - gra trochę niedopracowana, ale która dla lubiących wielopoziomowe strategie i tak będzie świetna. Niestety nakład już dawno się zakończył i trzeba polować na używki, ale jeśli macie okazję to polecam!

Szczegóły w recenzji

A FEW ACRES OF SNOW - recenzja

[Deathhammer]

SLAY THE SPIRE - recenzja

Dzisiaj recenzja, ale nie gry planszowej, tylko kapitalnej karcianki dostępnej na Steamie. I tak jak już dawno oddałem się grom bez prądu, tak tutaj robię wyjątek, bo to niesamowita pozycja. Uzależnia i zakrzywia czasoprzestrzeń. Na zmianę wnerwia i wprowadza w zachwyt. Oto Slay the Spire, czyli najlepsze połączenie roguelike'a i deckbuildera na świecie(a jak nie, to życie jest piękne 　). Zapraszam do lektury 　

[Deathhammer]

Wiecie, nie trzeba zjeść całej kanapki z szynką, żeby wiedzieć, jak mniej więcej smakuje kanapka z szynką. Wystarczy ugryźć. Może nie rozłożę jej na czynniki pierwsze, nie napiszę rozbudowanej analizy smaku kanapki z szynką, ale będę mógł do czegoś porównać, np. do kanapki z serem. I to samo robię dzisiaj z kilkoma grami: w żadnym wypadku nie jestem w ich kwestii ekspertem, nie "rozwiązałem" ich ani nie znalazłem strategii wygrywającej. To raczej pierwsze wrażenia i moment olśnienia: "aha, z tym to się je!". Zapraszam do lektury nowej serii "Wziąłem gryza...", w której zbiorczo będę prezentował opinie nt. gier, w które niedawno zagrałem. Dziś na celownik biorę Gizmos, Hadarę, Dice City i Sagradę. Kto przetrwa, a kto zginie w odmętach zapomnienia?

Wziąłem gryza... #1

[Deathhammer]

Idę za ciosem. Drugi post z serii Wziąłem gryza..., czyli pierwsze wrażenia na gorąco. Na dziś dwa tytuły - The Godfather: Imperium Corleone, czyli świetne połączenie area control i worker placementu, oraz Keyforge - sprytna, lecz zarazem przystępna karcianka autorstwa legendarnego Richarda Garfielda, z paroma innowacyjnymi rozwiązaniami. Obie na plus! Szersze przemyślenia w linku poniżej, zapraszam

Wziąłem gryza... #2

[Deathhammer]

Po pierwsze: przepraszam za tak długi okres ciszy :<

Wakacje się zaczęły, więc będzie grane i będzie pisane. Powrót How to Board Games rozpoczynamy od Lincolna, czyli gry wojennej o lekkich regułach i niskim progu wejścia, ale dużej głębi decyzyjnej. No soczyste mięsko po prostu

A Wy po której stronie staniecie - Unia czy Konfederacja? Zapraszam do lektury

LINCOLN - recenzja