Irytuje mnie takie spłycanie.
Każda grę można opisać jako sekwencję: wykonaj akcje, przesuń znacznik tury i to razy 20. Potem policz punkty. Koniec.
Film? Patrz na i odbieraj obrazy. I tak 90 minut. Potem wyłącz tv. Koniec.
Książka? Przeczytaj stronę, przewróc stronę i to razy 300... na koniec usmiechnij się do zakończenia. Koniec, odhaczone...
Jeśli ktoś pomija czytanie Eldritcha, to nie zrozumiał idei przeżywania opowieści. Podobnie jak ci, co to czytają tylko streszczenia/zakończenia książek/filmów.
Od zawsze uważałem że wartością są godziny drogi poświęcone na drogę na szczyt, a nie sekunda związana z jego zdobyciem...
A w temacie?
Mage knight - obietnica wciągającej przygody przeżywanej przy pomocy zaawansowanej, ciekawej mechaniki. W zamian dostaje się dość przyjemną, choć bardzo suchą i zbyt długą (jak na to co oferuje) łamigłówkę. Nie mój kawałek ciasta.
pozdr,
farm
to genialny tytuł z nieoczywistą interakcją. Zamiast przepychać się na planszy przewiduje akcje przeciwników obserwując ich zasoby, kasę, kafle do odkrycia, produkty do sprzedania a nawet kolory posiadanych kości. Świetna i głęboka interakcja i jednocześnie emocjonujący wyścig kto szybciej uzyska zwycięstwo często korzystając z zupełnie innej drogi a kombinacje technologii i tym samym rozwój silnika potrafi dać ogromną satysfakcję. Dziękuję, że zapytałeś 
Gdzie jest inkwizytor 
. Przestarzała mechanika nam nie przeszkadza. Bardzo lubimy się szwendać po krainach i eksplorować a gra jest wyścigiem, kto pierwszy się odpowiednio doładuje żeby spróbować się prześlizgnąć przez Krainę Wewnętrzną do Korony Władzy. To prawda, że gra potrafi się ciągnąć ale ja akurat sobie ją tak zoptymalizowałem, że ze wszystkich dodatków wybrałem najciekawsze karty przygód i rozszerzenia omijając jakieś nudne czy niepotrzebnie wydłużające grę i idzie bardzo sprawnie, ostatnio zakończyliśmy po 2 godzinach (3 osoby).
.
