Ardeny 1944 (Michał Rakowski)

[Leviathan]

"Ardeny 1944" zostały wydane na początku lat dziewięćdziesiątych przez legendarne wydawnictwo Dragon. Wielu obecnych wojenników właśnie od tego tytułu zaczynało swoją przygodę z planszowymi grami wojennymi.

Sam tytuł jest przeznaczony dla dwóch graczy (choć można grać także w więcej osób, przydzielając poszczególnym graczom konkretne odcinki frontu), z których jeden poprowadzi zachodnich aliantów (Amerykanie, Brytyjczycy), zaś drugi Niemców. Zadaniem tych ostatnich będzie przełamanie alianckiej linii obrony oraz pognanie swoimi zagonami pancernymi w kierunku Mozy. Jeżeli uda mu się przekroczyć rzekę i utrzymać tam do końca któregoś z etapów, to zwycięża grę. W przypadku nie osiągnięcia tego celu rozgrywka zostaje rozstrzygnięta po zakończeniu 16 etapu, poprzez porównanie zdobytych punktów zwycięstwa.



Linki:
Gra na BGG
Wojennik TV # 638: Rozgrywka - Ardeny 1944, cz. 1 (PL)

[Bruno]

"Ardeny 1944" zostały wydane na początku lat dziewięćdziesiątych przez legendarne wydawnictwo Dragon. Wielu obecnych wojenników właśnie od tego tytułu zaczynało swoją przygodę z planszowymi grami wojennymi.

Wehikuł czasu!! Dzięki! Nie jestem dziś co prawda 'wojennikiem', ale pamiętam, jak "Ardeny" przykrywały na długie dni główny stół w mieszkaniu, a biedny ojciec był przeze mnie zmuszany, by wykonać choć kilka ruchów Amerykanami, żebym nie musiał rozgrywać całej partii sam na dwie ręce (o kolegach mogłem zapomnieć - nikt z mojej podstawówki nie był wtedy na etapie czytania taaakich instrukcji )
Z samego sentymentu obejrzę ten film

[Leviathan]

"Ardeny 1944" zostały wydane na początku lat dziewięćdziesiątych przez legendarne wydawnictwo Dragon. Wielu obecnych wojenników właśnie od tego tytułu zaczynało swoją przygodę z planszowymi grami wojennymi.

Wehikuł czasu!! Dzięki! Nie jestem dziś co prawda 'wojennikiem', ale pamiętam, jak "Ardeny" przykrywały na długie dni główny stół w mieszkaniu, a biedny ojciec był przeze mnie zmuszany, by wykonać choć kilka ruchów Amerykanami, żebym nie musiał rozgrywać całej partii sam na dwie ręce (o kolegach mogłem zapomnieć - nikt z mojej podstawówki nie był wtedy na etapie czytania taaakich instrukcji )
Z samego sentymentu obejrzę ten film

Od wydania tej gry minęło niemal 30 lat, więc to faktycznie prawdziwa podróż do przeszłości

[Cyel]

Mi zapadła w pamięć jedna partia zakończona tym, że po paru godzinach ustawiania i przesuwania żetonów koledze przykleiło się do planszy położone na niej przedramię a potem je podniósł.

[Bruno]

Mi zapadła w pamięć jedna partia zakończona tym, że po paru godzinach ustawiania i przesuwania żetonów koledze przykleiło się do planszy położone na niej przedramię a potem je podniósł.

Szczęściarz, miałeś kolegę do takich rozrywek!

Spoiler:

"Gazeta, marzyliśmy, żeby mieć gazetę"

[Leviathan]

Mi zapadła w pamięć jedna partia zakończona tym, że po paru godzinach ustawiania i przesuwania żetonów koledze przykleiło się do planszy położone na niej przedramię a potem je podniósł.

Bywało i tak. Pamiętam podobną sytuację, gdy ścieląc łóżko, zwiałem z mapy połowę żetonów do Bzury 1939. Byłem na siebie wściekły.

Dzisiaj jest wygodniej bo prościej robić "save'y", strzelając foto z komórki. W razie potrzeby można potem odtworzyć jako tako sytuację na planszy. W latach 90' nie było to aż tak oczywiste

[psia.kostka]

Ardeny to byl Gloomhaven pokolenia lat 80tych
A Kreta to "maly Gloomhaven" szkoleniowy O Grunwaldzie juz pisalem swego czasu.

Spoiler:

[Muleq]

Mi zapadła w pamięć jedna partia zakończona tym, że po paru godzinach ustawiania i przesuwania żetonów koledze przykleiło się do planszy położone na niej przedramię a potem je podniósł.

Czyżbyśmy mieli tego samego kolegę??

[RUNner]

Miałem wiele gier Dragona, ale Ardeny uważam za najlepszą z nich. Nie dość że bardzo fajne podłoże historyczne, to jeszcze mechanika będąca udanym kompromisem pomiędzy skomplikowaniem reguł, a odwzorowaniem pola bitwy. Owszem, dziś można na to patrzeć z przymróżeniem oka, ale dwóch maniaków na pewno się przy tej grze dobrze zabawi.
Grałem głównie solo, ale raz udało mi się przymusić kolegę z klasy. Zaczęliśmy w piątek po południu, a w sobotę kumpel po prostu się już nie pojawił

[psia.kostka]

raz udało mi się przymusić kolegę z klasy. Zaczęliśmy w piątek po południu, a w sobotę kumpel po prostu się już nie pojawił

I hear you...

Piątek:
All fun and games!

Spoiler:

Sobota:
Gry tzw "towarzyskie"?

Spoiler:

[Leviathan]

Zapraszam do obejrzenia drugiej części relacji z rozgrywki:

Wojennik TV # 642: Rozgrywka - Ardeny 1944, cz. 2 (PL)

[Leviathan]

Na kanale pojawiły się dwie kolejne części relacji z rozgrywki - trzecia oraz zamykająca całą serię czwarta. Zainteresowanych zapraszam do oglądania i do dyskusji.

Część 3:


Część 4:

[psia.kostka]

Dzieki za podlinkowanie i dzieki za kolejna porcje materialow. Nadrobie cz.3 i cz.4 ale:

Ja juz po cz. 2 bylem umeczony sztosami zetonow Wydawalo mi sie, ze przy oblezeniu robilbym karteczki ze zsumowana sila odzialow. Bo mimo iz uchodze za bardzo cierpliwego, to dodawanie tych wspolczynnikow co ture, przenoszenie peseta doprowadziloby mnie do szalu...

Czy nowoczesne gry zetonowe jakos obchodza ten problem? W porownaniu do Grunwaldu, Ardeny sa mega upierdliwe, mimo ze nie trzeba pilnowac zwrotu zetonow. Inny gatunek, gry bloczkowe, tez chyba sa bardziej przejrzyste (tutaj mocno spekuluje, bo tyle wiem, co widzialem na obrazkach). Czy stosy to jakas zapomniana galaz ewolucji? ;P A moze trzeba do tego dorosnac?

[feniks_ciapek]

Czy nowoczesne gry zetonowe jakos obchodza ten problem?

W Conflict of Heroes żetony są po prostu grubsze i znacznie łatwiejsze w obsłudze oraz trudniejsze do przypadkowego przesunięcia.

[RUNner]

Ardeny sa mega upierdliwe, mimo ze nie trzeba pilnowac zwrotu zetonow.

Ardeny upierdliwe? To musiałbyś wziąć na warsztat Bzurę 39, gdzie limitem stosu była sumaryczna siła oddziałów, a nie ich liczba. Tym samym na jednym polu mogło leżeć nawet kilkanaście żetonów. Masakra.

[nimsarn]

Ardeny sa mega upierdliwe, mimo ze nie trzeba pilnowac zwrotu zetonow.

Ardeny upierdliwe? To musiałbyś wziąć na warsztat Bzurę 39, gdzie limitem stosu była sumaryczna siła oddziałów, a nie ich liczba. Tym samym na jednym polu mogło leżeć nawet kilkanaście żetonów. Masakra.

Tym bardziej jeśli część posiadała wydzielone pododdziały w innym miejscu...

Ardeny 1944 są prawie idealne, ale tak na prawdę pograłbym jeszcze kiedyś w Tannenberg 1914 albo Wiedeń 1683, który nieodparcie kojaży mi się z rodzinnymi Świętami Bożego Narodzenia

[stary gracz]

Zawsze można zagrać w Kretę 1941 tam nie ma stosów.

[Leviathan]

Po relacji z rozgrywki przyszedł czas na recenzję. Zapraszam:

[Cyel]

Ciekaw jestem czy w którymś momencie w grach wojennych opracowano taką nowatorska technologię produkcji żetonów by faktycznie mieściły się na heksach

[karawanken]

Ciekaw jestem czy w którymś momencie w grach wojennych opracowano taką nowatorska technologię produkcji żetonów by faktycznie mieściły się na heksach

Jak najbardziej! Nazywa się to "zwiększenie rozmiaru hexu"

[Cyel]

No way!

Myślałem, że nigdy na to nie wpadną

[Leviathan]

Dorzucam jeszcze angielską wersję recenzji tego klasyka: