Ja na forum jestem od kwietnia 2020 roku dopiero, więc taki świeżaczek forumowy ze mnie
, a zawitałam tu do was po zakupie gry VAST The Crystal Caverns. Grupka, z którą grywam jest mało anglojęzyczna, więc zaczęłam szperać po necie, czy jest może spolszczenie tej gry i tak oto zawitałam na forum. W Vasta ostatecznie grywam z bratem i bratową, którzy akurat wolą grać po angielsku
, ale forum mnie wciągnęło jak widać, chociaż i tak mało się tu udzielam, bo jednak nie czuję się na tyle znawcą gier, żeby móc opisywać plusy i minusy mechanik w danych grach, czy polecać gry (choć w polecajkach początkowo trochę pisałam, ale potem wczytałam się głębiej w forum i nabrałam pokory
), więc rzadko bywa, że mam coś konkretnego do powiedzenia. Za to bardzo lubię wątek z grami miesiąca i tam zawsze chętnie się udzielam z moimi bardzo powierzchownymi przemyśleniami o giereczkach.
Co do stażu w świecie planszówek, to w domu mieliśmy gry takie jak podróba Monopoly (ale nie eurobiznes czy fortuna, tylko jakaś gierka gdzie stawiało się szyby naftowe, tytułu nie pamiętam), Zgadnij kto to?, Upiorne Zamczysko i brat miał jakąś gierkę wojenną z jednostkami na żetonach itp, no i oczywiście mieliśmy Magię i Miecz. Dodatkowo u dziadków zawsze grywałam z nimi w tysiąca. Ale tak naprawdę u mnie wszystko zaczęło się pewnego lata, chyba pomiędzy 3 i 4 klasą podstawówki, kiedy to na ośrodku wczasowym pewnego wieczora grupa dzieciaków w bardzo różnym wieku zasiadła na dywanie w holu budynku ze świetlicą i stołówką i jeden z chłopaków wyjął podręcznik do Warhammera RPG (chyba 2 edycja) i zapytał, czy może chcemy spróbować z nim zagrać, bo tu na wakacjach nie ma jego ekipy do grania. No i razem ze starszym ode mnie 4 lata bratem wsiąknęliśmy w temat. Brat kupił podręcznik i kilka przygód, zachęcił kumpli z klasy i też ich wciągnęło, no i byłam jeszcze ja - zwykle nazywana natrętną młodszą siostrą, co się wszędzie wpycha, ale nie tym razem, w Warhammerze byłam mile widzianym gościem zawsze
. Przez dobrych kilka lat zagrywaliśmy się w Warhammera, w liceum udało mi się też pograć trochę w D&D i potem jeszcze w Neuroshime, ale jednak Młotek do dzisiaj zajmuje specjalne miejsce w moim serduszku. Potem na studiach moja przyjaciółka poznała nowego chłopaka, któremu na urodziny kupiła Eufrat i Tygrys, no i od razu nas zgarnął do zagrania i się powoli zaczęło. Przyjaciółka potem zażyczyła sobie na urodziny Wysokie Napięcie i też graliśmy. Inny kumpel też skądś zainteresował się planszówkami i kupił Agricolę, potem też Eufrat i Tygrys, Caylusa i Terra Mysticę. No i na te gry spotykałam się już ze znajomymi w miarę regularnie, ale swoich planszówek nie miałam. Pierwszym moim zakupem był albo Sherlock Holmes Consulting Detective albo Munchkin Quest, już nie pamiętam. Potem długo nic nie kupowałam, tylko grałam w gry różnych znajomych, za to pokazałam nowoczesne planszówki bratu i on wszedł w MtG (czasem grałam z nim odrzuconymi kartami, których nie używał w swojej talii), ale też kupił K2 i Mr. Jacka. Ja zaczęłam chodzić regularnie na Festiwal Gramy w Gdańsku i aż moi rodzice się zainteresowali, co ja już "stara" baba widzę w planszówkach i tata raz wybrał się ze mną - od razu kupił Wsiąść do Pociągu i rok później pierwsze dodatki, które wydał Rebel dorzucając do angielskiego pudełka wydrukowane na czarno-biało spolszczenie instrukcji
. No i rodzinnie tłukliśmy to przy każdej okazji, jak cała rodzinka byłą wieczorem w domu. Po drodze kupiłam też kilka małych gierek, jak O mój zboże czy Mr. Jack Pocket, ale prawdziwą kolekcję zaczęłam mieć dopiero od 2019 roku. Wtedy w prezencie ślubnym dostaliśmy kilka planszówek, m.in. Robinsona Crusoe, a prawdziwy wysyp gier w kolekcji pojawił się w 2020 roku, jak zaczęła się pandemia. Zbiegło się to też z moją wyprowadzką z Gdańska i musiałam się skupić na jakimś hobby, które mogłam uprawiać w domu (a wcześniej to ja robiłam przeróżne rzeczy w Gdańsku, jak łyżwiarstwo figurowe, jazda na kubeczkach na rolkach, tańczenie Lindy Hopa i wiele innych rozrywek do których w małej mieścinie już nie miałam dostępu), no i zaczęło się zamawianie KS i innych wspieraczek i kupowanie różnych gierek do grania z mężem. No i teraz z nudów założyłam też kanał na YT
i tak się jakoś to hobby kręci u mnie
. Zobaczymy, jak długo wytrwam na forum i w hobby
.
Natomiast w przeciwieństwie do wielu ominął mnie okres gier licealno - studenckich. Dopiero później, ponieważ lubimy z żoną urozmaicać sobie czas, wpadłem na pomysł aby zobaczyć, czy są jakieś fajne planszówki. Zaczęliśmy od sklepu w Poznaniu, na zapleczu którego właśnie zaczynały się organizować pierwsze planszówkowe spotkania. A pierwszą zakupioną grą tam był ... Wiochmen rejser (shame, shame) Później nasza mała grupka sklepowych graczy bardzo się rozrosła, pączkowała, zmieniała miejsca - co było super, natomiast ubolewam, że Poznań generalnie poszedł też swoją internetową drogą, najpierw zakładając odrębną stronę internetową Gramajdy, a potem kolejne odrębne inicjatywy. Przez pewnie 10 lat nie byłem już na żadnym poznańskim klubowym spotkaniu, ale naszła mnie niedawno chęć przyjścia. Planuję pojawić się jako anonimowy dziaders, trochę potrolować grających, zobaczę co mi wcisną. Pewnie Splendor lub coś w tym stylu 
