czy są tu osoby, które calkowicie wycofały się z hobby?

[PytonZCatanu]

Ps



I jak zawsze wszystkim dedykuję zabawnie prawdziwy filmik

[BOLLO]

Przyznam, że nie rozumiem wątku powracającego jak bumerang, czyli (słowami Bollo) "odcięcie się od YouTube, forum, recenzentów".

Hobby oznacza że interesuje się tematem ogólnie, np. historia, nowinkami, znanymi postaciami itp. To normalne chyba.

Sęk w tym że widać niektórzy (ja po części też) w dużej mierze zajmują się właśnie tą "otoczką" a nie sednem czyli graniem. A to powoduje czasem jedynie FOMO i wypalenie.

Nie znam kogoś, kto interesuje się piłką nożną i mówi "teraz skupię się na graniu, na pewno nie obejrzę EURO i nie chce widzieć gdzie gra Lewandowski!"

A ja znam takich co BARDZO interesują się piłką nożna, mają przeogromną wiedzę i wielkie piwne brzuchy bo w nią nie grają. I tak też można ale jednak to chyba nie o to chodzi prawda?

Jak że wszystkim - ważne aby tematu nie przegrzać! Jednak zainteresowanie się z ciekawości co tam w nowej grze Felda do tego nie prowadzi, a bardziej przymus posiadania i chęć zagrania we wszystko.

Tak ale obserwując aktualny rynek nawet jedynie Polski widzę że nie wystarczy pobieżne zainteresowanie się. Nakłady kończą się już w przedsprzedaży a mając poczucie że coś mnie noże ominąć wcale w tym nie pomaga.

Zapewne to też wina samego nastawienia i to przede wszystkim trzeba byłoby uleczyć.

[ShapooBah]

Ja już dawno odpuściłem gry planszowe, ostatnie zakupy wymuszone raczej chęcią dopaminy i próbą wejścia jeszcze raz w planszówki zaowocowały tym, że mam 3 rozfoliowane pudełka gier nie wyjętych z wyprasek.

Nie ma czasu, nie ma innych graczy, a jak się napatoczą to ostatecznie gramy w coś innego (albo nie gramy wcale, po prostu dyskutując) całą sytuację ratują jeszcze RPGi które (choć już tylko w formie online) pojawiają się raz w miesiącu.

Życie :d

[samuraj1369]

Nie znam kogoś, kto interesuje się piłką nożną i mówi "teraz skupię się na graniu, na pewno nie obejrzę EURO i nie chce widzieć gdzie gra Lewandowski!"

No to ja np. gram od 3 lat w siatkę, a totalnie nie interesuję się zawodnikami czy drużynami, jedynie znam parę nazwisk i to tyle

[K@mil]

A ja znam takich co BARDZO interesują się piłką nożna, mają przeogromną wiedzę i wielkie piwne brzuchy bo w nią nie grają. I tak też można ale jednak to chyba nie o to chodzi prawda?

Gra planszowa to trochę co innego niż połka nożna, albo inna dziedzina sportowa
Znasz kogoś, kto kolekcjonuje piłki nożne? Nawet jeśli jest taki Freak, to raczej nie ma ich zbyt wielu.

[xtomashx]

Ja przez ostatnie dwa lata miałem spory rozbrat z grami. Problemy zdrowotne oraz problemy z salą do grania odrzuciły mnie od tego hobby. Teraz jednak wracam i mam nadzieję, że będzie tylko lepiej.

[BOLLO]

A ja znam takich co BARDZO interesują się piłką nożna, mają przeogromną wiedzę i wielkie piwne brzuchy bo w nią nie grają. I tak też można ale jednak to chyba nie o to chodzi prawda?

Gra planszowa to trochę co innego niż połka nożna, albo inna dziedzina sportowa
Znasz kogoś, kto kolekcjonuje piłki nożne? Nawet jeśli jest taki Freak, to raczej nie ma ich zbyt wielu.

Znam wielu ludzi którzy interesują się dziwnymi rzeczami....ale co to ma do dyskusji? Chodzi o to że w hobby można mieć :
-Wiedzę na dany temat
-Można to realnie "uprawiać"
-Mieć wiedzę + realnie to "uprawiać"
-itd.....

Masz tak wiele czynności które mogą wpływać na Twoje hobby że nie sposób określić co jest czym. Np moje inne hobby to interesowanie się minerałami. Możesz chodzić po hałdach i lasach w celu poszukiwania ich, możesz czytać książki, możesz oglądać filmy tematyczne, brać udział w prelekcjach i chodzić na spotkania z profesorami geologii, zwiedzać muzea, jeździć na giełdy minerałów....i wiele wiele więcej. A możesz jedynie chodzić na spacery i patrzeć pod nogi.

Widzisz w każdym hobby chodzi również o intensywność bycia w nim. Jeden kupi 2 gry na rok a inny 100, jeden zagra 2 gry w miesiącu a inny się pochwali ponad setką rozegranych potyczek...itd
Czasem prze bodźcowanie się i intensyfikacja może realnie doprowadzić do zniechęcenia. Tak miałem w przypadku Magic The Gathering. Ciekawa historia, warto posłuchać na moim kanale.

[Zaan84]

Tak miałem w przypadku Magic The Gathering. Ciekawa historia, warto posłuchać na moim kanale.

Wcale nie jest ciekawa, jest taka sama jak wszystkie inne. Koleś sie czymś interesuje i wydaje na to sporo kasy i czasu, a potem przestaje. Jedyne co wydawało sie interesujące okazało sie zmyślone.

[JollyRoger90]

Jedyne co wydawało sie interesujące okazało sie zmyślone.

A co to było? Nie mogę skojarzyć z nagrania.

[Zaan84]

Bollo opisuje swoja przygodę z mtg. I mowi o tym, że wziął udział w konkursie na wypracowanie o uzależnieniu. I tam pisze o tym jak mtg zniszczył jego relację z rodziną, jak jedyne o czym myśli to mtg. Spóźnia sie do pracy, krzyczy na żonę, zaniedbuje dzieci itp itd... ogólne tragedia ale daje rade, porzuca nałóg.
Bollo nawet wrzuca te wypracowanie gdzies tutaj w temacie... Ale tak naprawde to nieprawda. Bo to wymyślił. Ale wiesz... Wejdź na kanał, daj lajka, zostaw suba...

[BOLLO]

Bollo opisuje swoja przygodę z mtg. I mowi o tym, że wziął udział w konkursie na wypracowanie o uzależnieniu. I tam pisze o tym jak mtg zniszczył jego relację z rodziną, jak jedyne o czym myśli to mtg. Spóźnia sie do pracy, krzyczy na żonę, zaniedbuje dzieci itp itd... ogólne tragedia ale daje rade, porzuca nałóg.
Bollo nawet wrzuca te wypracowanie gdzies tutaj w temacie... Ale tak naprawde to nieprawda. Bo to wymyślił. Ale wiesz... Wejdź na kanał, daj lajka, zostaw suba...

Szkoda że mój wpis odebrałeś jako żebry o subskrybcje , które owszem są miłe ale nikogo do tego nie namawiam. Historia pomimo że zmyślona (zawiera jednak fakty) otwarła wielu osobom oczy i był to początek przemiany nie tylko ich ale i mój. Być może właśnie z podobnych przyczyn niektórzy rezygnują z planszówek?

[buhaj]

Zespół Skaldowie miał taki problem, że teksty im pisał Leszek Moczulski ale nie ten polityk. A fama poszła po Polsce, że ten polityk. Kurde przez kilka lat mieli odwoływane z tego powodu koncerty, wiele osób ich hejtowało (tego słowa jeszcze nie było w potocznym, polskim języku). Także Bollo uważaj....

[K@mil]

Widzisz w każdym hobby chodzi również o intensywność bycia w nim. Jeden kupi 2 gry na rok a inny 100, jeden zagra 2 gry w miesiącu a inny się pochwali ponad setką rozegranych potyczek...itd
Czasem prze bodźcowanie się i intensyfikacja może realnie doprowadzić do zniechęcenia. Tak miałem w przypadku Magic The Gathering. Ciekawa historia, warto posłuchać na moim kanale.

Miesiąc ma ok. 30 dni, jeśli ktoś rozegra 100 gier miesięcznie, to znaczy, że praktycznie na nic innego nie starcza mu czasu, co już zakrawa na obsesję, a nie hobby Chyba, że ten ktoś nie pracuje, nie ma rodziny, psa etc.
Ja gram zazwyczaj rodzinnie/ze znajomymi w piątki, soboty i niedzielę. W pozostałe dni tygodnia sporadycznie i krócej. Na granie w planszówki ma też wpływ pogoda, bo jeśli jest ładnie, to wolimy spędzać czas bardziej aktywnie na kajakach, rowerach, spacerach po lesie itd.
Z punktu widzenia hobby lepiej jest, jeśli 50 ludzi kupi po dwie gry i będą w nie rzeczywiście grali (i zapraszali do gry znajomych, którzy potem grę kupią i zaproszą go gry swoich znajomych itd), niż jeśli jedna osoba kupi 100 gier i co najwyżej rozegra jedną partię w samotności.

[Ardel12]

Miesiąc ma ok. 30 dni, jeśli ktoś rozegra 100 gier miesięcznie, to znaczy, że praktycznie na nic innego nie starcza mu czasu, co już zakrawa na obsesję, a nie hobby Chyba, że ten ktoś nie pracuje, nie ma rodziny, psa etc.

Zależy w co się gra. Jak grywasz często i gęsto w filerki na parę minut, to dojechanie do 100 wyczynem nie jest. Liczyć trzeba czas spędzony, to wtedy można postawić odpowiednią tezę W MTG partie potrafią trwać kilka minut. Jak się ogrywa swoją talię pod turniej to nabija się bardzo dużo partii. Jak swego czasu w liceum grałem online, to spokojnie dziennie grałem 5 partyjek wieczorkiem, do tego w przerwach w szkole młóciliśmy z ziomkami. 100 partii w miesiącu...pff na spokojnie.

Oczywiście jest gdzieś ten poziom przegięcia, że zaczniemy zaniedbywać obowiązki, bo zeżre nam ten czas nasze hobby.

Z punktu widzenia hobby lepiej jest, jeśli 50 ludzi kupi po dwie gry i będą w nie rzeczywiście grali (i zapraszali do gry znajomych, którzy potem grę kupią i zaproszą go gry swoich znajomych itd), niż jeśli jedna osoba kupi 100 gier i co najwyżej rozegra jedną partię w samotności.

Popieram. Niby start u wydawcy ten sam(100 pudełek się rozeszło), ale dane tytuły szybciej się rozpropagują i zwiększą szansę na dalsze zakupy.

[garg]

Miesiąc ma ok. 30 dni, jeśli ktoś rozegra 100 gier miesięcznie, to znaczy, że praktycznie na nic innego nie starcza mu czasu, co już zakrawa na obsesję, a nie hobby Chyba, że ten ktoś nie pracuje, nie ma rodziny, psa etc.

Zależy w co się gra. Jak grywasz często i gęsto w filerki na parę minut, to dojechanie do 100 wyczynem nie jest. Liczyć trzeba czas spędzony, to wtedy można postawić odpowiednią tezę W MTG partie potrafią trwać kilka minut. Jak się ogrywa swoją talię pod turniej to nabija się bardzo dużo partii. Jak swego czasu w liceum grałem online, to spokojnie dziennie grałem 5 partyjek wieczorkiem, do tego w przerwach w szkole młóciliśmy z ziomkami. 100 partii w miesiącu...pff na spokojnie.

Oczywiście jest gdzieś ten poziom przegięcia, że zaczniemy zaniedbywać obowiązki, bo zeżre nam ten czas nasze hobby.

No i trzeba pamiętać o tym, że niektórzy z nas grają razem z rodziną, Więc da się pogodzić dużo grania z posiadaniem rodziny

[Coen]

Widzisz w każdym hobby chodzi również o intensywność bycia w nim. Jeden kupi 2 gry na rok a inny 100, jeden zagra 2 gry w miesiącu a inny się pochwali ponad setką rozegranych potyczek...itd
Czasem prze bodźcowanie się i intensyfikacja może realnie doprowadzić do zniechęcenia. Tak miałem w przypadku Magic The Gathering. Ciekawa historia, warto posłuchać na moim kanale.

Miesiąc ma ok. 30 dni, jeśli ktoś rozegra 100 gier miesięcznie, to znaczy, że praktycznie na nic innego nie starcza mu czasu, co już zakrawa na obsesję, a nie hobby Chyba, że ten ktoś nie pracuje, nie ma rodziny, psa etc.

Pracuję, mam dużą rodzinę, psa i kota, a w tegoroczny styczeń wyglądał tak

Spoiler:

95% rozgrywek to granie z moimi dziećmi.
Ale zazwyczaj ilość rozgrywek w miesiącu plasuje się w okolicach 60.

[K@mil]

Ale zazwyczaj ilość rozgrywek w miesiącu plasuje się w okolicach 60.

Sam przyznajesz, że to raczej wyjątek, niż reguła.
Styczeń akurat miał sporo wolnego, a od 15 stycznia do 28 stycznia były ferie zimowe, więc jak ktoś sobie to dobrze poukładał z urlopami, to mógł sobie zorganizować wolne od soboty 23 grudnia do niedzieli 28 stycznia

[PytonZCatanu]

W moich statystykach wychodzi mi 20-50 rozgrywek na miesiąc. Czasowo w przedziale od 15h do 40h. Więcej nie wycisnę (tzn są pojedyncze miesiące gdzie miałem 50h+, ale to kilka na przestrzeni 8 lat).

[walkingdead]

U mnie statystyki miesięczne to około 35-50 rozgrywek (głownie solo, poniewaz partner woli grać w PC i PS5). Natomiast, nie mam fillerków, gier casualowych czy rodzinnych. Dochodzi do tego więc aspekt związany z set-upem. Obecnie jeszcze przez jakiś czas muszę każdorazowo grę składać i rozkładać. Gdy to się wkrótce zmieni to wierzę, że będę bardziej "efektywna" w rozgrywkach, bo pozostawię sobie grę na stole jakiś czas i dzięki temu nie będę musiała tracić tyle czasu na każdorazowy set-up.

Jestem bardzo zadowolona z liczby rozgrywek, biorąc pod uwagę ile mam aktualnie obowiązków, innych hobby czy sportów. W tygodniu czasem siadam do gry koło 23, czasem uda się nieco wcześniej.
Rownież w weekendy czas znajduję dopiero wieczorami i gram raczej do rozsądnej godziny, bo w niedzielę zwykle jest sporo planów i trzeba być w miarę przytomną.

Zauważyłam również, że gdy udaje się spotkać w weekendy na granie z innymi to często również gramy mniej niż kiedyś. Ale jest trochę gadania, czasem grill i spacer

Natomiast, podchodzę do gier bardzo na luzie. Nie mam potrzeby śrubowania wyników, nie mam potrzeby rywalizowania. Gry mają dla mnie aspekt relaksacyjny, więc staram sie codziennie zagrać chocby w jakieś LCG. W życiu jestem bardzo konfrontacyjna i z dużą potrzebą bycia najlepszą (praca, sport , gry na PS5 - jestem zwykle nakręcona na zwycięstwo i wyniki), ale w grach lubię sobie po prostu GRAĆ. Ot tak

[K@mil]

No i trzeba pamiętać o tym, że niektórzy z nas grają razem z rodziną, Więc da się pogodzić dużo grania z posiadaniem rodziny

A co wg Ciebie oznacza "dużo grania"? Bo to nie jest precyzyjne pojęcie i dla każdego oznacza coś innego.
"Dużo" to ile konkretnie godzin dziennie/tygodniowo?

[garg]

No i trzeba pamiętać o tym, że niektórzy z nas grają razem z rodziną, Więc da się pogodzić dużo grania z posiadaniem rodziny

A co wg Ciebie oznacza "dużo grania"? Bo to nie jest precyzyjne pojęcie i dla każdego oznacza coś innego.
"Dużo" to ile konkretnie godzin dziennie/tygodniowo?

Dla mnie dużo grania oznacza, że ktoś gra więcej niż 30 partii w miesiącu. Oczywiście można wziąć poprawkę na ciężar gier, ale jeśli ktoś grywa średnio przynajmniej jedną partię dziennie, to jest to dla mnie sporo.

[K@mil]

Oczywiście można wziąć poprawkę na ciężar gier, ale jeśli ktoś grywa średnio przynajmniej jedną partię dziennie, to jest to dla mnie sporo.

Nawet trzeba wziąć poprawkę na rodzaj gier, bo inaczej jest jeśli ktoś "pyka" w coś 20 minutowego, a inaczej jeśli gra w coś godzinę i więcej.
W pierwszym przypadku zajmuje mu to ok 10 godzin miesięcznie, a w drugim ok 30 godzin.

[Faello]

Ja mimo, że jestem kolekcjonerem, planuję w kolekcji na długie lata pozostawić tylko jedną grę (Arkham Horror 2ED z wszystkimi peryferiami) do której mam duży sentyment - reszta jest dla mnie w tym czy w innym momencie do sprzedania (chociaż może jeszcze nie teraz). Jako +30 latek mam za mało czasu na regularne granie i znajomi w podobnym wieku mają tak samo - średnio ostatnio wychodziło jedno spotkanie na 3 miesiące i to jest już naprawdę dużo - jest to zbyt mało bym traktował to hobby tak poważnie jak kiedyś i już od dawna ogólnie raczej większą przyjemność sprawia mi kolekcjonowanie niż granie - jest to również prawdopodobnie ostatni etap przed zejściem z kolekcji do poziomu 3-4 tytułów i zmiany hobby na coś innego bo...zwyczajnie szkoda na to reszty życia

To co zauważam to to, że ostatnio szukam średniej ciężkości gier amerykanskich - ma wyglądać ładnie, mam się nie uczyć za dużo zasad - zwyczajnie w pracy czytam często całe dnie i nie chce mi się już przechodzić przez kilogramy makulatury pt. wyjątek od wyjątku do ruchu plastykową figurką. Stąd moje zainteresowanie grami z czasów kiedy w grze chodziło przede wszystkim o fun, a nie o poziom komplikacji.

Oczywiście kiedy byłem studentem miałem inne podejście - mogłem sobie olać wykład, odpalić z kumplem Hannibal: Rome vs Carthage i przy czymś mocniejszym tłuc pod rząd 8 - 10 godzin. Kiedyś na studiach cały dzień grałem z innymi studentami u kumpla w Twilight Imperium.

Teraz musiałbym po takie wrażenia znaleźć kogoś z forum Strategie, dogadać się z żoną, wziąć wolne z robo i ustawiać pod to pół miesiąca. I nie mam z tym problemu. Jest to tylko hobby, które nie ma większego znaczenia tak na dobrą sprawę.

[rav126]

Jest to tylko hobby, które nie ma większego znaczenia tak na dobrą sprawę.

W sumie tak możesz podejść do większości hobby. Ale wtedy po co hobby? Jak dla mnie każde hobby może mieć duże znaczenie. Hobby pozwala oderwać się od szarej rzeczywostości dnia codziennego, przeznaczany na nie czas, to zwykle czas "dla siebie", nie dla partnera/partnerki, dzieci, domu, pracy itd, a to na pewno wpływa na zdrowie psychiczne. Ludzie często tego nie doceniają - gonią za pieniędzmi, poświęcają wszystko byle tylko dogodzić rodzinie, a samego siebie zostawiają gdzieś na końcu. Nieważne czy to aktwność fizyczna, gra na instrumencie, malowanie czy właśnie planszówki - tylko pozornie mogą nie mieć znaczenia, a faktycznie dawać więcej niż ktoś sobie z tego zdaje sprawę.
Ale oczywiście dopóki nie przegniemy w drugą stronę...

[Faello]

W sumie tak możesz podejść do większości hobby. Ale wtedy po co hobby?

Każdy ma jakieś zainteresowania dopasowane do swoich potrzeb, które się zmieniają. Nie kwestionuję tego co napisałeś bo odnosisz to do swoich potrzeb, których nie znam - po prostu z biegiem czasu widzę, że w moim wypadku ranga tego zainteresowania spadła i teraz czas i środki jakie na nie poświęcałem chcę poświęcić na rzeczy dla mnie ważniejsze (chociażby inne zainteresowania). W tym wypadku mam podobnie jak nieco wcześniej z grami komputerowymi - po prostu nie są mi już potrzebne do szczęścia i bardziej do szczęścia potrzebuję czegoś innego - chociażby wyjazdu w góry.