Oryginalne gry pod względem mechaniki i tematyki

[vnzk]

Dorzucę jeszcze dwa tytuły:

Ginkgopolis - miks znanych składników (wykładanie kafelków, przewaga w obszarach, draft, budowanie silniczka) ale podany w sposób, jakiego nie widziałem w żadnej innej grze. Blasku dodaje jej również fakt, że chodzi świetnie na dwóch graczy i ma bardzo dobry wariant solo z wirtualnym przeciwnikiem (a to gra z 2012 roku, kiedy ta opcja nie była oczywistością). Kiedy słyszę tytuł tej gry, pierwsze słowo, które przychodzi mi na myśl to 'elegancja'. Długo wahałem się nad jej zakupem i cieszę się, że znalazła się w mojej kolekcji (była najlepszą grą, którą poznałem w 2023 roku). Wielka szkoda, że nigdy nie została wydana w Polsce.

Spektrum - bardzo specyficzna gra imprezowa, której najciekawszym elementem są dyskusje, które wywołuje w trakcie. Drugim z kolei jest tabliczka z zasłonką i wskazówką, która na pierwszy rzut oka może wydawać się wymuszonym gadżetem, ale jest bardzo istotną częścią rozgrywki. Grałem wielokrotnie na 4 graczy (kooperacyjnie) jak i na 6-10 (dwie rywalizujące drużyny) i za każdym razem bawiliśmy się świetnie. Nie wiem, czy Rebel zdecyduje się na dodruk (swego czasu grę można było dostać za 60 zł), ale jeśli gdzieś traficie w znośnej cenie - polecam.

[BOLLO]

Serio Biały Zamek to taka niespotykana oryginalność?

Dla mnie tak, bo jako euro gracz który mieli sporo tych tytułów widzę coś innego lub precyzyjniej pisząc "wydestylowanego" względem innych pozycji. Ale tak jak pisałem wcześniej to tylko moje odczucia bo mam świadomość że jeszcze wielu rzeczy nie widziałem.

[Yooreck]

Jeżeli chodzi o konkretne, "odizolowane" mechanikli, to chyba "koła zasobów" w Szklanym Szlaku są najbardziej unikalne. W sumie dziwię się, że nikt tego nie próbował "pociągnąć".

Uwe w końcu nie wytrzymał i pociągnął to sam w Black Forest

[pabula]

Jeżeli chodzi o konkretne, "odizolowane" mechanikli, to chyba "koła zasobów" w Szklanym Szlaku są najbardziej unikalne. W sumie dziwię się, że nikt tego nie próbował "pociągnąć".

Uwe w końcu nie wytrzymał i pociągnął to sam w Black Forest

Przecież Uwe to już wymyślił w Ora et Labora. (2011)

[Yooreck]

Jeżeli chodzi o konkretne, "odizolowane" mechanikli, to chyba "koła zasobów" w Szklanym Szlaku są najbardziej unikalne. W sumie dziwię się, że nikt tego nie próbował "pociągnąć".

Uwe w końcu nie wytrzymał i pociągnął to sam w Black Forest

Przecież Uwe to już wymyślił w Ora et Labora. (2011)

To może być już kwestia dyskusyjna, ale wg mnie to jednak jest znacząco inne: w Ora et Labora ma to funkcję akumulacji zasobów - wszystkie są po jednej stronie wskaźnika. Ciekawe, ale moim zdaniem nic specjalnego.

W Glass Road i później Black Forest to już ma funkcję produkcji zasobów - masz odpowiednie, to produkujesz szkło i jest to osiągnięte przez dwie strony tego samego wskaźnika. Brzmi jak niewielka zmiana, ale w trakcie gry czuć elegancję tego rozwiązania.

[jacobPL]

Uwe w końcu nie wytrzymał i pociągnął to sam w Black Forest

Widziałem tylko gameplaye, ale wg mnie Szklany Szlak nadal górą. I popieram, warto go wymienić jako unikatowa mechanika.

[detrytusek]

Serio Biały Zamek to taka niespotykana oryginalność?

Ani Biały, ani Res, ani Sagrada, ani podziemia, ani Robinson, ani Nemesis. Nie ma tam nic mechaniczne unikalnego co by nie było kopią innej gry.
Wątek ewoluował w wielu przypadkach jak w każdej polecajce czyli piszę co lubię, a jak to nie pasuje do wymagań to tym gorzej dla wymagań.

[Barbarzyńca]

Ja bym powiedział, że Aura jest dosyć oryginalna, same dziwne rzeczy tam są.

[Palmer]

Ponzi scheme - budujemy piramidę finansową, biorąc kredyty żeby być w stanie przetrwać chociaż jeszcze jedną rundę. Rozgrywka to coś czego nie doświadczyłem w żadnej innej grze, gra zjawisko. Mignęła mi w sklepach nowa edycja, więc jakby ktoś się chciał zainteresować to jest to najlepszy moment.

[Grzdyll]

Ciężko wybrać konkretną mechanikę, która jest całkiem unikalna. (...) Z drugiej strony dla mnie, po zagraniu w ok. 200 gier, w prawie każdej byłbym w stanie znaleźć coś unikalnego, a przynajmniej takiego co dla mnie daną grę wyróżnia.

Może jestem zdziadziałym malkontentem, ale mam wrażenie, że starsze gry miały więcej unikalnych mechanik (...) z mojej perspektywy Puerto Rico, Fasolki, czy nawet Wsiąść do Pociągu są wciąż "jedynymi w swoim rodzaju".

Wątek ewoluował w wielu przypadkach jak w każdej polecajce czyli piszę co lubię, a jak to nie pasuje do wymagań to tym gorzej dla wymagań.

Ha, chyba znów wyjdę na "pana marudę, niszczyciela dobrej zabawy, uśmiechów dzieci" ale nie sposób nie zauważyć, że to kolejny z wielu wątków na forum, w którym mimo dobrych początkowych intencji wszystko się rozmywa i sprowadza do tego co zwykle - że zaczynają się pojawiać opisy gier z coraz większego spektrum, a wraz z nimi dość bezcelowe polemiki z tym, jak kto rozumie temat wątku, co w nim się mieści a co nie. A dzieje się tak (i żeby było wesoło będzie działo zawsze), tym bardziej, im bardziej temat wątku dotyczy czegoś subiektywnego. Oczywiście czymś takim jest "dobroć" jakiejkolwiek gry sama w sobie, ale też i jej "oryginalność". Trudno przecież odbierać komukolwiek prawa postrzegania tych rzeczy po swojemu, niestety przy okazji wątek całkiem naturalnie zaczyna się coraz bardziej rozmywać i tracić sens...

Żeby jednak choć trochę odpowiedzieć w temacie to dla mnie jest on mocno związany z własnymi odczuciami i pewnymi "kamieniami milowymi" w drodze planszówkowej każdego z nas - sporo osób opisywało je w założonym kiedyś dedykowanym wątku.

[detrytusek]

Ze swojej strony polecę Splottery. To są wciąż gry unikalne w swojej oryginalności i nie utraciły jej mimo, że od ich wydania powstał pipsztylion innych gier.

[nahar]

Pierwsza edycja Pax Pamir oraz John Company.
Tzolkin na swoje czasy tez z kołami byl pionierski.

[tomb]

Poprawcie mnie jeśli się mylę, bo nigdy w to nie grałem, ale Hanabi chyba tu pasuje - karty trzyma się odwrócone do pozostałych graczy i tylko ich właściciel nie wie, co ma w ręce.

[BOLLO]

Serio Biały Zamek to taka niespotykana oryginalność?

Ani Biały, ani Res, ani Sagrada, ani podziemia, ani Robinson, ani Nemesis. Nie ma tam nic mechaniczne unikalnego co by nie było kopią innej gry.
Wątek ewoluował w wielu przypadkach jak w każdej polecajce czyli piszę co lubię, a jak to nie pasuje do wymagań to tym gorzej dla wymagań.

Twoje spostrzeżenie jest tak samo subiektywne jak i moje. Dla mnie to unikalność bo WCZEŚNIEJ w nic podobnego nie grałem. Ale chętnie posłucham gdzie owe mechaniki szmerów czy feeling występował we wczesniejszych tytułach.

[vnzk]

Autor tematu chciał poszerzyć horyzonty o gry, w których można znaleźć coś ciekawego i unikalnego. Może po prostu wymieniajmy/opisujmy te gry i pogódźmy się z tym, że co trzecia z nich naszym zdaniem będzie miała niewystarczającą dawkę oryginalności? Nawet wtedy pośród pozostałych możemy odkryć coś zupełnie dla nas świeżego.

[detrytusek]

Serio Biały Zamek to taka niespotykana oryginalność?

Ani Biały, ani Res, ani Sagrada, ani podziemia, ani Robinson, ani Nemesis. Nie ma tam nic mechaniczne unikalnego co by nie było kopią innej gry.
Wątek ewoluował w wielu przypadkach jak w każdej polecajce czyli piszę co lubię, a jak to nie pasuje do wymagań to tym gorzej dla wymagań.

Twoje spostrzeżenie jest tak samo subiektywne jak i moje. Dla mnie to unikalność bo WCZEŚNIEJ w nic podobnego nie grałem. Ale chętnie posłucham gdzie owe mechaniki szmerów czy feeling występował we wczesniejszych tytułach.

Spostrzeżenia są subiektywne ale do pewnego stopnia. Każdy kto siedzi na poważnie w grach i poznał ich pipsztylion umie wychwycić pewną wtórność. Mechanika szmerów...heh...nie sądzisz, że to tak mała pierdoła, że żal się nad nią pochylać? W ten sposób to sobie możemy rozdrobnić wszystko i stwierdzić, że tapowanie karty o 35 stopni jest unikalne bo do tej pory tapowałem o 45.
Autorowi wątku nie o to chodziło.
Feelingu nie komentuje ale sobie parskłem przyznaję.

[gram_niebieskim]

kojarzy mi się Magic Maze - Weź i czmychaj - gra kooperacyjna w której sterujemy postaciami ale każdy z graczy odpowiada za wybraną pule ruchów (prawo, lewo, aktywuj itd.). W ciszy.

Później powstało więcej gier "w ciszy" jednak ta wydawała mi się najpierwsza. To moja subiektywna opinia więc czekam na odstrzał

[detrytusek]

To nie chodzi o najpierwsze gry. Jak ktoś grał w X deckbuilderów to polecanie mu dominiona mija się z celem nawet jeśli go nie zna, a to dlatego, że może i prekursor ale został rozwinięty przez ogromną ilość innych gier. Dla mnie oryginalne rozwiązania to takie, które wciąż takie są, a nie tylko były w momencie powstania.

[cactusse]

Fake Artist Goes to New York - Bo przekaz informacji jest bardzo odmienny od innych gier ala Kalambury, gdzie właśnie nie chcemy ujawnić detali pozwalających na wydedukowanie hasła, a równocześnie jest to jedny sposób, by wskazać innym swoją tożsamość i pomóc w wytropieniu fałszerza.

Innowacje - Bo mechanika łamie dużo konwencji standardowego Tableu Buildera a równocześnie w unikalny i fascynujący sposób oddaje ducha nieubłaganego postępu. Kolejne dogmaty dominują świat i eliminują inne koncepty, ale również wymuszają ich szerzenie i współdzieleni pomysłu. Ery przemykają coraz szybciej, im bliżej współczesności tym częściej rewolucja pogania rewolucję, a najlepszą odpowiedzią na czyjąś przewagę jest pchanie się do przodu bez patrzenia w przeszłość.

Letters from Whitechapel - Bo to nie tylko dedukcja ala Scotland Yard, ale również gra na spotrzegawczość. Projekt planszy jest niesamowity, ukrywając w dzielnicy przejścia, zakręty i zakamarki, przez co solidną częścią zabawy jest rozszyfrowanie topologii i "wypatrzenie" sobie sprytnych kroków, które pozwolą mordercy zostawić śledczych daleko w tyle.

Capitan Sonar - Bo częścią mechaniki jest dosłownie podsłuchiwanie przeciwników i dedukowanie ich pozycji na podstawie przechwyconych informacji.

Igloo Pop - Bo do szacowania ryzyka używa się porównania wagi lub dzwięku jaki wydają igloo przy potrząsaniu.

Iluzja - Bo mechanika opiera się na naszej percepcji przestrzennej w dwóch wymiarach

Szalona Misja - Bo mechanika odwołuje się do naszej zdolności konwersji w locie z jedno planu do drugiego

Tragedy Looper - Bo zgadujemy warunki wystąpienia pewnych wydarzeń na podstawie kolejnych eksperymentów, równocześnie zmagając się z osobą, która te warunki próbuje nam zamaskować.

Tokio Express - Bo mechanika tworzy sztuczny szum, mający utrudnić odkodowanie przekazywanych informacji.

Tobago - Bo to wyścig do niedokreślonych punktów, do których możemy albo dojechać, albo przybliżyć je do nas kolejnymi warunkami ograniczającymi ich potencjalne położenie.

Zapraszamy do Podziemi - Bo to unikalny push-your-luck, gdzie przy akopaniamencie teatralnych gestów staramy się uwalić innych i wpuścić ich w bambuko, równocześnie zostawiając sobie minimalny cień szansy na przeżycie jeżeli to nam przypadnie obowiązek przeczołgania się przez podziemia.

[PytonZCatanu]

Jak to często bywa, oprócz przykładów można w takim temacie zastanowić się "nad stołem" nad samą definicją oryginalności.

Grałem w dużo gier i jak tłumacze coś nowego (samemu sobie, albo innym) to łatwo mi znaleźć jakieś analogie z innymi grami. Pomaga to w przyswojeniu nowych zasad. I właśnie gry, w których nie mogę zrobić prostej analogi, a przez to gry które trudno się tłumaczy, to właśnie dla mnie gry orginalne.

Taka Ark Nova to kwintesencja gry nieoryginalnej - niemal każdy element tej gry to jest wariacja czegoś bardzo znanego. Dlatego też grę,.mimo że jest skomplikowana, bardzo łatwo wytłumaczyć gamerom z doświadczeniem. (Taki disclamer: bardzo lubię Ark Nova mimo że nie jest orginalna ).

Przywołane przeze mnie wcześniej gry - Kosmiczne Spotkania i John Company - tłumaczy się źle. Niekoniecznie dlatego, że są trudne, ale właśnie dlatego że dopiero po pierwszej partii tworzą się jakieś skojarzenia, przed pierwszą partią trudno je do czegoś porównać.

W pewnym sensie bardzo oryginalne są Paxy. Oczywiście w pewnym, tzn. jeśli nigdy nie grałeś w żadnego Paxa, to pierwszy Pax będzie bardzo oryginalny. Potem okazuje się jednak, że kolejne nie są aż tak trudne bo cała rodzina Paxów ma wspólne mianowniki.

Splottery też idą na pewno własną ścieżka i tutaj nawet między poszczególnymi Splotterami ciężko znaleźć analogię.

Autorem gier który robi bardzo oryginalne projekty jest Wolfgang Warsh. Bardzo często sięga w swoich grach po nieoczywiste i ryzykowne pomysły, które nie zawsze się sprawdzają, ale na pewno są oryginalne i są zabawą samą w sobie przynajmniej jak się gra pierwszy raz.

[fenrir86]

Ja dodam:

Hegemony, każdy z 4 graczy gra w inną grę, jednak każda decyzja wpływa na wszystkich graczy. Pod względem przełożenia realnego ekonomicznego świata i zmagań poszczególnych klas gra jest genialna i nie widziałem czegoś podobnego w innej grze.

[Niewodnik]

Pięknie napisane! Teraz wiem skąd moja niechęć do dziwnych tytułów. Po prostu uczy mi się ich gorzej, ze względu na nieprzerobione przeze mnie mechaniki.

[Ulvlar]

Powiedziałbym, że Keyflower i mechanika pracowników, gdzie mogą być zasobem, siłą do licytacji, albo klasycznie wykorzystani do uruchamiania akcji + cała interakcja między graczami i korzystanie z ich wiosek.

[Niewodnik]

Swoją drogą Ostatnia Wola miała jeszcze jedną dosyć rzadko spotykaną mechanikę, gdzie licytując się na torze kolejności wybieraliśmy ile ruchów będziemy mieli w drugiej fazie rundy. Może akurat mnie takie gry ominęły, ale nie kojarzę żebym grał w tytuł, który samą licytacją wprowadzał asymetrię w liczbie akcji (bo już liczba dobranych surowców, albo bonusów jest choćby w Viticulture).

[rzaboid]

Ani Biały, ani Res, ani Sagrada, ani podziemia, ani Robinson, ani Nemesis. Nie ma tam nic mechaniczne unikalnego co by nie było kopią innej gry.

rzucisz konkretnymi nazwami gier-poprzedników ? mi na myśl przychodzą:
Biały Zamek to Troyes
Res - Magic the Gathering
Sagrada - Zamki Burgundii
Robinson - każdy Worker Placment
Nemesis - Tezeusz Mroczna Orbita
jeśli masz lepsze propozycje to podrzuć proszę, będzie fajny przyczynek do dyskusji, bo ne tę chwilę jest nieco mało konkretnie. Osobiście uważam i Robinsona i Nemesis, za oryginalne gry, będące kamieniami milowymi w swoich kategoriach. Ale może mam braki w wiedzy