Oryginalne gry pod względem mechaniki i tematyki

[ave.crux]

Tematycznie:
Weather Machine - Budowanie maszyny pogodowej do naprawy pogody
Barrage - Okres po 1 wojnie światowej w równoległej rzeczywistości, w której to źródła energii nieodnawialnej się wyczerpały i musimy pozyskiwać ją za pomocą elektrowni wodnych u podnóża alp.
6: Siege The Board Game - Skirmish Antyterroryści na terrorystów, rozbrajanie bomb/uwalnianie zakładnika.
Dig Your Way Out - Więzienny klimat, w którym jako jeden z więźniów próbujemy wykopać tunel w swojej celi i uciec na wolność

Mechanicznie:
Barrage - Używanie swoich surowców (koparek i betoniarek) to nie wydawanie ich na stałe do banku i pozyskiwanie nowych. Każda koparka wraca do przedsiębiorstwa po zakończonej pracy, czyli przekręceniu koła budowy o 360 stopni.
Dominant Species - Obliczanie dominacji na danym kaflu terenu nie jest obliczane na podstawie ilości kosteczek danego gracza tylko pod względem przystosowania się do pożywienia na danym kaflu.

[Niewodnik]

Mechanicznie:
Barrage - Używanie swoich surowców (koparek i betoniarek) to nie wydawanie ich na stałe do banku i pozyskiwanie nowych. Każda koparka wraca do przedsiębiorstwa po zakończonej pracy, czyli przekręceniu koła budowy o 360 stopni.

Jakoś tego nie widzę. Jeśli zapomnimy na chwilę o nazywaniu betoniarek surowcami, a zaczniemy je nazywać meplami, to mechanika wysłania swojego workera na pole, na którym stoi X czasu, to mamy chociażby T'zolkina (szczególnie, że też się kręci)

Dominant Species - Obliczanie dominacji na danym kaflu terenu nie jest obliczane na podstawie ilości kosteczek danego gracza tylko pod względem przystosowania się do pożywienia na danym kaflu.

I tutaj znowu - mechanika sprawdzania czegoś nie z samego kafla, tylko z sąsiadujących elementów graczy, to po prostu Catan.

[ave.crux]

Jakoś tego nie widzę. Jeśli zapomnimy na chwilę o nazywaniu betoniarek surowcami, a zaczniemy je nazywać meplami, to mechanika wysłania swojego workera na pole, na którym stoi X czasu, to mamy chociażby T'zolkina (szczególnie, że też się kręci)

Ale to nie są nasze meple, które wykonują akcje. Akcje wykonujesz meplami do tego przeznaczonymi. Nie widzę powodu żeby naginać to do takiego stopnia żeby zasoby nazywać pracownikami, bo do wykonywania akcji ich nie używamy. Druga sprawa, że w dodatku są akcje gdzie tymi surowcami płacimy i tracimy je bezpowrotnie

[Niewodnik]

Sam piszesz, że w samej podstawce te "surowce" są niezbywalne i można je wykorzystać po tym jak do nas wrócą. Nie chcę bić piany, ale dla mnie te surowce brzmią jak workerzy To, że w grze masz jeszcze inny rodzaj workerów, którzy wracają pod koniec danej rundy absolutnie nie neguje tego co napisałem wcześniej Ot choćby wcześniej wspomniana przeze mnie Ostatnia Wola ma system różnych mepli, wykorzystywanych w odpowiednich fazach rundy.

A jeśli odrzucisz od siebie to całkowicie, to może inna wizualizacja będzie pomocna. Zamiast dostawać koparki do ręki (i wrzucaniu je na koło), zaznaczasz to na pasku "produkcji betonu", który możesz poświęcić na budowę jakiegoś projektu, po zagraniu którego obniżasz odpowiedni pasek produkcji o konkretną liczbę, a gdy tylko projekt zostanie wykonany, to ów pasek rośnie na powrót.

[ave.crux]

Same koparki i betoniarki nie pozwalają wykonać żadnej akcji, to nie są kolorowe meple pozwalające zagrać akcje lepiej/taniej jak robotnicy w świecie dinozaurów.

Sprytne z tym torem betonu, ale tu też są takie mechaniki które pozwalają na ściąganie maszyn z koła, budynki mają różne koszty produkcji i są możliwości uruchamiania budowy tego samego budynku akcja po akcji więc ciężko byłoby zrobić osobny tracking tych "mepli" na torach zasobów. Zwłaszcza, że czas powrotu maszyn do naszych zasobów nie jest jednostajny.

Ostatecznie można to sobie naginać jak się chce i sprowadzać rzeczy do operowania drewnem i kartonem. Dla mnie jest to mocno oryginalna mechanika, której próżno szukać wśród gier ekonomicznych. Wolę operować na faktach niż wyobrażeniach.

[Szary88]

Podpisuję się pod Splotterami.

A żeby nie było tak ogólnie to polecam ostatnio poznane The Great Zimbabwe.
Gra jest wyścigiem do 20+ punktów. Jej oryginalność polega na tym, że budując swój silnik zwiększamy ten cel proporcjonalnie do siły pozyskanych umiejętności. Np. pozyskujemy boga, która sprawia, że dostajemy co rundę 2 dodatkowe krowy (waluta w grze) i teraz już musimy zdobyć 25 pkt, żeby wygrać. A ktoś inny pozyskał boga, która nie daje mu żadnej umiejętności, ale obniżył cel do 18pkt. Kto pierwszy osiągnie swój ustalony cel - wygrywa.

[Niewodnik]

<notuje> muszę zagrać w The Great Zimbabwe

[detrytusek]

Bo to taki wyścig z ruchomą metą. I każdy ma swoją.

[Apos]

+1 do gier Splottera.

The Great Zimbabwe - zmienny próg wygranej w zależności od pozyskanych bogów oraz rzemieślników. Tworzy to również asymetryczną rozgrywkę.
Antiquity - mechanika zanieczyszczenia, głodu co czyni wrażenie walki o przetrwanie swojej wioski. Ciekawe warunki zwycięstwa.
Indonesia - rozwój technologiczny oraz mechanika łączenia firm graczy przez co sytuacja zmienia się jak w kalejdoskopie. Problemy logistyczne graczy oraz współpracowanie firm produkcyjnych z transportowymi.
Food Chain Magnate - mechanika podaży oraz popytu. Budowa swojej restauracji poprzez rekrutację oraz wysyłanie do pracy pracowników.
Horsless Carriage - "siatka" popytu klientów na różnego typu pojazdy i przedstawienie wymogów klientów pod względem atrybutów auta (np. bezpieczeństwo, prędkość etc). Rozwój technologiczny połączony z mechaniką budowania fabryki z różnymi liniami produkcyjnymi aut.

W każdej z w/w gier to gracze dyktują tempo rozgrywki. Nie ma narzuconej z góry liczby rund. Tematyka połączona z mechaniką przy zachowaniu prostych zasad.

Wszystkie COINy, które przedstawiają w ciekawy sposób wybrany konflikt historyczny. Motywują do sięgnięcia po książkę czy inne źródło i dokształcenia się o czym jest gra. Bardzo tematyczne gry.

John Company Druga Edycja, tutaj i tematyka oraz mechanika są bardzo oryginalne. Czuć klimat oraz przygodę.

Stationfall, najciekawsze połączenie gry ameri, Paxa i ukrytych tożsamości. Na pierwszy rzut oka zasady mogą być przytłaczające, ale na dobrą sprawę są one bardzo tematyczne, proste i logiczne. Przytłacza tak naprawdę liczba możliwości jakie ma gracz oraz wyzwanie kontrolowania chaosu współtworzonego przez pozostałych graczy. Zarazem Eklund nie korzysta tutaj z prostackiej losowości w trakcie gry jaka jest znana z gier ameri.

18XX i jak uczą, że początkowa spółka nie jest tą na całe życie. Te gry łamią schemat gier euro, gdzie robi się tylko we własnym ogródku. Tutaj spółki przechodzą z rąk do rąk, te upadają, dużo się dzieje. Gry też przedstawiają w bardzo przystępnej formie jak działa giełda.

Seria Unlock, szczególnie późniejsze części, jak wykorzystuje dobrodziejstwa smartphone'a oraz jak łączy się to z tematyką gry.

Kroniki Zbrodni, możliwość rozglądania się i badania miejsc zbrodni w smartphonowym "VR'ze"

[warlock]

Wspomnę dwie gry Chudyka:
Impulse - karty są planszą, ręką, kartami akcji, amunicją do sabotażu, siłą ataku, you name it . Genialna gra z jedną z najciekawszych mechanik wyboru akcji, z jakimi się spotkałem.
Innowacje - gra z mechanizmem "splay", gdzie jesteśmy w stanie rozsunąć karty w stosie i ujawnić ikony/zdolności (w dodatkach) przykryte nowszymi kartami

MarraCash - bardzo stara gra Stefana Dorry (fenomentalna!) w której wprowadzamy klientów do pasujących sklepów. Oryginalność tej mechaniki polega na tym, że wprowadzając klientów do sklepów rywali pobieramy prowizję od ich utargu, a tym samym pozbawiamy ich pełnego zarobku .

Spyrium - mega sprytny worker placement od twórcy Caylusa: gracze wystawiają workerów pomiędzy kartami w siatce 3x3 i mają dostęp do akcji z kart, pomiędzy którymi się wystawili. Twistów jest kilka:
1) nie ma limitu workerów na tych przestrzeniach
2) runda ma dwie fazy i każdy z graczy decyduje, w którym momencie chce przejść z fazy A do fazy B (bez możliwości powrotu): w swojej turze w fazie A wystawia workera, a w fazie B ściąga tego wystawionego, żeby odpalić nim akcje. I teraz ściągając workera można wybrać jedna z dwóch opcji: albo pobiera się tyle kasy, ile workerów wszystkich graczy stoi wokół karty, przy której się wystawiliśmy albo odpalamy akcję z karty (lub kupujemy ją, w zależności od tego gdzie staliśmy), ale koszt karty rośnie o tyle $, ilu workerów wszystkich graczy tam stoi. To jest naprawdę arcyciekawa mechanika, trzeba się bardzo nagłowić, KIEDY "zmienić biegi" .

[Legun]

Tobago - Bo to wyścig do niedokreślonych punktów, do których możemy albo dojechać, albo przybliżyć je do nas kolejnymi warunkami ograniczającymi ich potencjalne położenie.

W Tobago niezwykle dużo uroku ma jeszcze dwuczęściowy mechanizm, którego nie spotkałem dotąd w żadnej innej grze - chodzi o sposób nagradzania za kolejne przybliżenia do skarbu i później cudowną mini-grę przy podziale łupów. Gramy w to regularnie od 15 lat i ciągle jest z tym wiele zabawy - są tacy, po których od razu widać, że widzieli coś cennego (lub wręcz przeciwnie) i tacy, którzy zachowują idealną "poker face". Lecz do tego dochodzi jeszcze wnioskowanie z czasu reakcji na kolejne odkrywane karty skarbu. Cudowne połączenie abstrakcyjnego, strategicznego planowania z psychologicznymi podchodami.