PRZYKŁADOWA ROZGRYWKA
Każdy z graczy otrzymuje po pięć kart na swoją rękę. Oczywiście przeciwnicy nie wiedzą jakimi kartami dysponujesz.
Rozpoczyna JON umieszczając „chłopca z psią twarzą” w swoim przedstawieniu i jako zalążek występu kładzie u BENA „króla dziwolągów”. Wartość czerwona jest na tej karcie większa od zielonej, więc beż żadnych dodatkowych kart ten występ byłby klapą.
BEN podkłada pod „króla dziwolągów” przemnożenie zielonej wartości i minus pod czerwonym oznaczeniem. Drugą kartę „kobietę niedźwiedzia” kładzie do TOMA.
TOM zakrywa „kobietę niedźwiedzia” kartą działania bo nie chce by ona była podstawą tego występu. W drugim ruchu zakrywa dobrą kartę ”chłopca z psią twarzą” przemnażając jego współczynnik odrazy i ujmując walorów jego występu.
JON próbuje ratować swój występ i w jak najmniejszym stopniu obniżyć stratę zielonego współczynnika. Jednocześnie udaje mu się za pomocą „małżeństwa Athertonów” zmniejszyć strach u widzów do zera. Od tego momentu, to nie jest już występ „chłopca z psią twarzą”, tylko pokaz najbardziej kontrastowej pary. Druga karta JONA wędruje do BENA, tworząc skrzyżowanie pod „królem dziwolągów”. Od tego momentu żadna karta nie może zostać położona na „królu dziwolągów” i wiadomo na pewno, że to będzie jego występ.
BEN przemnaża zachwyt publiczności jednocześnie redukując do zera ich przerażenie. Drugą kartą próbuje sprawić by występ TOMA zarobił jak najmniej i przemnaża pozytywną wartość tylko przez 2, zanim TOM da tam dużo wyższą wartość.
TOM kontynuuje przygotowania występu „szkieletowego kolesia” korzystając z tego, że na ten moment wartość rozczarowania pokazem jest ujemna. Jej przemnożenie da więc także ujemną wartość i jest szansa, że pokaz zarobi. Druga kartą TOM odgryza się BENOWI i przemnaża przerażenie widzów aż przez 8.
JON chcąc utrzymać na wierzchu korzystną dla siebie kartę „państwa Atrhertonów” tworzy pod nią skrzyżowanie. Jednocześnie drugą kartą krzyżuje plany TOMA umieszczając przed jego pozytywnym równaniem znak odejmowania.
BEN korzystając z okazji stworzonej przez JONA pogrąża TOMA i kładzie „dziewczyną ptaka” na jego równaniu. W tym momencie ten występ zarabia tylko 6 dolarów. Drugi ruch pozwala BENOWI dalej przemnażać korzystny występ „króla dziwolągów”.
TOM widząc, że sprawy z pierwszym występem źle się mają postanawia zacząć przygotowywać też drugi występ. Chcąc obniżyć szanse BENA kładzie pod jego mnożnikiem dwójkę, by zminimalizować wzrost zarobku.
JON widząc, że występ BENA zarabia coraz więcej, stara się go zdyskredytować przemnażając przerażenie widzów. U siebie JON przemnaża przez 5 występ „Athertonów”.
BEN blokuje straszenie widzów kładąc za mnożnikiem wartość 1. Tym sposobem „król dziwolągów wciąż zarabia 56 dolarów. Druga karta idzie do występu TOMA i przemnaża ujemną czerwoną wartość (czyli współczucie) przez -2. W tym momencie występ „dziewczyny ptaka” ma wartość zieloną 7, a czerwoną 8 czyli jest klapą.
TOM dokłada skrzyżowanie pod „dziewczyną ptakiem” i próbuje wciąż zarobić na ty występie. U BENA kładzie natomiast plus przy wartościach odrazy by przeważyć szalę na jego niekorzyść.
JON podchwytuje ten pomysł i kładzie tam wartość 9. Wartość czerwona przeważyła w występie BENA i na ten moment występ nic nie zarabia. Zadowolony JON w swoim występie kontynuuje przemnażanie zielonej wartości.
BEN mści się na TOMIE po raz kolejny niszczą występ „dziewczyny ptaka”. I podkłada mnożnik kolejny mnożnik pod „królem dziwolągów”.
TOM nie ma żadnych kart działań, jest więc zmuszony rozpocząć w swoim przedstawieniu kolejny występ. Jednocześnie uprzedza też ruch JONA, wkładając jak najniższą wartość pod mnożnik występu „Athertonów”.
JON widząc, że gra powoli zbliża się do końca rozpoczyna u siebie nowe przedstawienie w którym gwiazdą jest „trójnoga kurtyzana”. Sabotuje także uparcie występ BENA, po raz kolejny zwiększając jego szansę na porażkę.
BEN odwdzięcza się JONOWI oczerniając występ kurtyzany, a sam zwiększa zyski „króla” aż do 336 dolarów.
TOM próbuje zwiększyć dochody ze swojego występu „człowieka słonia” i ośmiesza występ „kurtyzany” JONA.
JON rozpoczyna druga próbę zarobienia czegoś na występie „kurtyzany” i kontynuuje politykę brużdżenia w występie „króla dziwolągów”.
BEN wiedząc, że nic już nie zaszkodzi występowi „króla”, rozpoczyna występ „najwyższego człowieka”. Musi także zagrać jakąś kartę do przeciwnika. Wiedząc, że to już koniec gry kładzie nic nie znaczącą kartę działania do puli JONA.
Gra kończy się gdyż BEN nie może zrealizować pełnego dociągu dwóch kart. W talii była już tylko jedna karta.
Odkładane są wszystkie karty, które nie mają znaczenia dla występów i wszystkie skrajne karty działań.
Podliczane są wszystkie wartości działań.
Występ „dziewczyny ptaka” nie spodobał się widzom (najwyższa wśród działań jest czerwona wartość), to samo spotkało „trójnogą kurtyzanę”.
Ostateczne wyniki:
TOM zarobił na występie „człowieka słonia” i „franka lentini” 16 dolarów.
JON dzięki występowi „państwa Athertonów” ma 45 dolarów.
BEN u którego wystąpił „najwyższy człowiek świata” i „król dziwolągów” zebrał 340 dolarów, zostając bezapelacyjnym zwycięzcą.
.
.
