Dla jednego gracza nie za prosta

[janekb]

Hej
Czasem mam ochote/przymus zagrac w cos samemu (jak nie ma akurat nikogo pod reka). Mysle nad zakupem czegos, co sprawdziloby sie dla jednego gracza, ale tez moze byc dobre dla wiekszej ilosci osob (aczkolwiek nie jest to wymg konieczny). Gry, ktore chodza na jednego gracza mam: K2, Ora et Labora, mialem Horror i jakiegos Dungeoneera. K2 nie jest zly, ale nudzi mnie gra solo. Horror mial mase rozkladania co mnie denerwowalo i zniechacalo, podobnie OeL. Czyli z tego co widac, nie specjalnie przyciaga mnie dlugie przygotowanie do gry (w wariantach solo, bo jesli gram w wieksza ilosc osob nie przeszkadza mi to). Podsumowujac, fajnie jakby przy grze trzeba bylo troche pomyslec, nie byla "pasjansem", dobrze jakbym nie musial pol godziny przygotowywac, zeby potem pietnascie minut grac. Macie jakies pomysly? Chodzil mi po glowie Robinson i LOTR LCG. Mozecie cos jeszcze zaproponowac?

[Koshiash]

Zasugeruję Anioła Śmierci.

[Majek10]

W Robinsona samemu gra się bardzo dobrze. Polecam.

[Rune]

Piętaszek, a gdy lubisz kostki Znak Starszych Bogów, a dla spostrzegawczych SET. Ja często grałem w Rune Age w wariancie solo. Jest jeszcze Yggdrasil.

[Rafal75]

Polecam bardzo LOTR LCG. Pięknie wydana i wciągająca ze świetnym klimatem gra karciana.

[Rune]

Ano właśnie, jak jest w trybie solo i czy wystarczą same "duże" dodatki, bo tych małych jest zbyt dużo

[schizofretka]

Zależy od podejścia i oczekiwań. Brat ma LOTRa i kilka małych dodatków, gra z dziewczyną i mu starcza. Jest fajny, bo kompaktowy, można zabrać na wyjazd i zagrać na stole w restauracji albo hostelu. Niemniej, choć można grać w jeden scenariusz wiele razy, to po jego rozpykaniu można też mieć wrażenie podobne do przejścia gry komputerowej, wtedy gra prosi się o kolejny dodatek. Budowanie talii bardzo ograniczone jak na LCG, bo większość kart z dodatku to karty przeciwności i scenariuszy - to zaleta albo wada, zależy co kto lubi. Dużych dodatków są tylko dwa, w tym ten z Hobbitem jest fabularnie trochę z innej bajki, więc polecałbym jednak stopniowe kupowanie małych dodatków. Na pewno nie w ciemno - pomijając zawartość kart graczy, przygody różnią się trudnością, niektóre są o ile wiem niemal(?) niemożliwe do przejścia - na pewno trudność gry spada przy większej liczbie graczy. To jest potencjalnie fajne - kupujesz dodatek kierując się przede wszystkim przygodą w nim zawartą, a nie kartami graczy, kombinując, jak zrobić najefektywniejszą talię.

[Rune]

ok ale które dodatki w przypadku gdy z założenie będę grał solo i chcę się dobrze bawić, a modlić o zwycięstwo tylko czasami?

[schizofretka]

To nie do mnie, bo ja grałem w jeden Zapytaj w wątku gry.

[SeeM]

ok ale które dodatki w przypadku gdy z założenie będę grał solo i chcę się dobrze bawić, a modlić o zwycięstwo tylko czasami?

Dla mnie LoTR to gra solo z możebnym trybem wieloosobowym. Solo masz nawet łatwiej, bo pakujesz do talii to co masz najlepszego i nie musisz uzgadniać strategii budowy talii i samej gry z innymi. Talia Saurona ładnie się dostosowuje poziom trudności - "zagrywa" co turę tyle kart ilu jest graczy. No i przede wszystkim momentalnie się rozkłada. Budowanie talii do wykręcania rekordów oczywiście trochę zajmie, ale to radocha sama w sobie.

Małe dodatki są bardzo fajne i zabawa jest adekwatna do tych 40 złotych. Nowa przygoda i trochę kart to akurat, żeby co jakiś czas sobie kupić dla odświeżenia rozgrywki.

[schizofretka]

Aha - nie powiedziałem: LOTR jest zdecydowanie najlepszy do gry w stałej parze. Ale np. scenariusz, w którym startujesz z jednym z bohaterów w niewoli jest zdecydowanie trudniejszy w pojedynkę, o paru innych brat miał podobne zdanie.

[SeeM]

Ale np. scenariusz, w którym startujesz z jednym z bohaterów w niewoli jest zdecydowanie trudniejszy w pojedynkę, o paru innych brat miał podobne zdanie.

Ucieczka z Dol Guldur to jedyny znany mi scenariusz, który jest naprawdę wymagający. Trzeba mieć już trochę szczęścia, żeby to przejść, ale są talie, które lepiej sobie z tym radzą.

[schizofretka]

Ale np. scenariusz, w którym startujesz z jednym z bohaterów w niewoli jest zdecydowanie trudniejszy w pojedynkę, o paru innych brat miał podobne zdanie.

Ucieczka z Dol Guldur to jedyny znany mi scenariusz, który jest naprawdę wymagający. Trzeba mieć już trochę szczęścia, żeby to przejść, ale są talie, które lepiej sobie z tym radzą.

Nie grałeś pewnie w The Battle of Lake-Town? Ten jest hardcorowy.

[janekb]

Widze ze skupiliscie sie na LOTR. Ma ktos jeszcze jakies propozycje godne uwagi? Czy ta gra nie bedzie zwyklym pasjansem (nie mialem z nia jeszcze do czynienia)

[Hiu]

1) D-Day dice
2) Lord of the rings - Nazgul
3) Cos wiekszego (jezeli kompaktowosc nie jest wymaganym parametrem, ale setup moze byc dluzszy niz w/w) - to gry of Flying Frog Production (prawie kazda ich gra ma tryb solo lub coop ktory moze dzialac jak solo)
- Touch of Evil
- Invasion from outer space: the martian game
- Conquest of the planet earth
- Fortune and glory
Wszystkie FFP sa sterowane kartami i wymagaja turlania kostkami. Jak dobrze sie zorganizujesz w pudelku z kartami, to setup trwa max 10 min i jestes calkowicie gotowy (oprocz Fortune and glory, tam jest tego troche wiecej).
4) Jak wspomnial jeden z poprzednikow - Znak starszych bogow (Elder sign).

[janekb]

Dzieki za kolejne propozycje, dodam jeszcze jeden warunek, ktory bylby fajny jakby byl spelniony to jezyk polski.

[marcia666]

Mi się wspaniale gra solo w Ghost Stories (w 2 osoby grałam tylko raz ale też było elegancko) - przygotowanie do gry zajmuje chwilę, sporo zalezy od losowości ale i pomyśleć trzeba niemało. Na rozgrywkę potrzeba 40-60 minut. Jedyna wada, że trzeba troszkę polatać po forum żeby rozwiać wątpliwości co do niektórych zapisów instrukcji - ale jak już to się ogarnie to gra staje się czyms bardzo satysfakcjonującym no i po polsku

[rastula]

no i po polsku

po polsku to w tej grze jest tylko kiepska instrukcja - sama gra rysunkowa

[marcia666]

no i po polsku

po polsku to w tej grze jest tylko kiepska instrukcja - sama gra rysunkowa

polska instrukcja to mało? grunt, że Polak zrozumie a bez niej było by to dość kłopotliwe. Jest kupa gier do których i tego nie ma i np ja grać nie mogę bo nie znam języków obcych w wystarczającym stopniu.

[MattCarnall]

Mnie np. instrukcja w GS nie odstraszała, wręcz nie wiedziałem co w niej takiego niezrozumiałego, dla mnie na +. Sam SH:Anioł Śmierci to gra praktycznie stworzona do trybu solo, do tego szybko się ją rozkłada, a sama mechanika działa bardzo dobrze. Z solo grałem jeszcze w RftG, ale sam setup gry jest trochę uciążliwy, szczególnie na początku i ze wszystkimi dodatkami.

[Daymos]

A może Mage Knight gra planszowa? Jeszcze nie grałem, ale słyszałem że dobrze chodzi na jedną osobę, a jakoś na początku lutego ma wyjśc po polsku.