Rozegrane partie: Yspahan (2x), Die Saulen der Erde.
Spostrzeżenia i uwagi:
Yspahan
W rolę perskich kupców wcielili się: Daql, Piotrek (obaj pierwszy raz), Jacek, Geko.
Pierwszą grę wygrywa Daql, drugą Piotrek (wyraźna i znaczna przewaga). Co ciekawe pierwsza partia poszła Piotrkowi zdecydowanie gorzej. Wśród zwycięzców dominuje strategia budowania budynków dochodowych, dźwigu, budynku "+2 punkty za souk" oraz wystawiania towarów w soukach. Geko próbuje strategii z dominacją karawany i budynku dającego kartę za wysłanie towarów na karawanę (plus budynki dochodowe). W obu przypadkach ląduje w środku stawki (drugie lub trzecie miejsce (??) ). W jednej z partii ma miejsce ciekawa próba zabrania liderowi towaru z souku dającego 12 pkt. Jeden z graczy zmusza lidera do pozbycia się ostatniego wielbąda (i wysłania towaru z własnej puli), drugi wysyła towar z wspomnianego souku. Po czym w kolejnej rundzie lider bierze wielbłądy z wieży i uzupełnia brakujący towar za pomocą.... karty
Gra w pełnym składzie charakteryzuje się dużym udziałem kart, mniejszymi możliwościami wyboru w "wieży" i ogólnie jest bardziej zacięta. Sama mechanika przewiduje pewien udział losowości co oczywiście ma wpływ na ostateczny wynik, lecz nie jest to wpływ dominujący. Grę ze względu na charakter należy umieścić pomiędzy grą familijną a grą dla doświadczonych graczy. Gra się bardzo przyjemnie. Dużą wadą gry jest jej cena (czemu aż tak wysoka?) w polskich sklepach.
Die Saulen der Erde (Pillars of the Earth)
Dzięki uprzejmości Lim-Dula (właściciel gry) i Pancho (szybkie omówienie zasad) w rolę budowniczych katedry wcielają się: Don Simon, Daniel, Jacek i Geko.
Gra jest bardzo ładnie wydana i tematyczna - piękna plansza, karty, drewniane elementy, płócienny woreczek. Cała mechanika jest bardzo fajnie zgrana z budowaniem katedry, pozyskiwaniem surowców, uzyskiwaniem wpływów u króla, biskupa, wydarzeniami mającymi miejsce przy budowie, itp. Cała zabawa polega na umiejętnym zarządzaniu surowcami, gotówką, robotnikami i mistrzami budowniczymi. Bardzo ważne jest pilnowanie zasobów gotówki - zbyt małe znacznie ograniczają możliwości wyboru i mogą nawet skutkować ujemnymi punktami (w przypadku braku środków na zapłatę podatku dla króla). Losowe wydarzenia (mogą być pozytywne lub negatywne) dodają element niepewności i emocji.
Gra ostatecznie okazuje się bardzo wyrównana. Pierwszy gracz zdobywa 40 pkt. (o czyw zadecydował zakup rzemieślnika zmieniającego złoto w punkty zwycięstwa), ostatni 36. Trudno ocenić po pierwszej rozgrywce, czy rzeczywiście niektórzy rzemieślnicy są znacznie mocniejsi od innych. W każdym razie należy zagrać w DSdE przy następnej okazji.
PS. A miało być krótko...
Następnie wystarczyło utrzymać przewagę, trzymać mały zapas wielbłądów i nie dopuścić do efektywnej współpracy pozostałych graczy.
