Dla skrajnych zapaleńców jest Blackbeard od GMT, ale ma dość miażdżące recenzje większości. GMT też wypuściło Winds of Plunder - grałem w to jednak z 7 lat temu, więc dokładnie nie opowiem, było żeglowanie i łupienie, przygód nie pamiętam.
I chyba Madeira też?kwiatosz pisze:Norderwind to kra o kupcach, piraci są tam tylko kostką, z którą trzeba walczyć. Na takiej zasadzie to i Amerigo jest grą o piratach
Masz rację - w sumie pytanie było konkretnie o pirackie gry, acz dla mnie tematyka morska w grach jest na tyle atrakcyjna, że do samych pirackich nie ma się co ograniczaćkwiatosz pisze:Norderwind to kra o kupcach, piraci są tam tylko kostką, z którą trzeba walczyć. Na takiej zasadzie to i Amerigo jest grą o piratach
- nie chodzi mi tu o zbaczanie na gry komputerowe, ale ten dodatek jest bardzo warty uwagi).He, he, no i mamy sytuację z cyklu "ilu ludzi tyle opinii"rattkin pisze:K&K to średni wybór. Jest polecana, dlatego, że jest niewiele alternatyw. Długa, monotonna, niezbyt zbalansowane euro z naklejonym tematem. No, ale niektórzy lubią.
Ja zdecydowanie polecam Libertalię, to jedyna piracka gra, która jest faktycznie piracka.
Do samej mechaniki nie zamierzam się przyczepiać, ale otoczki tematycznej nie było w tym dla mnie zbyt wiele. Myślę, że to zależy od tego, kto co rozumie pod stereotypem "pirata". Libertalia jest bardziej na poziomie statku i jego załogi, K&K, na poziomie generycznego pływania po morzach i łupienia. Obydwie gry tematycznie są dla mnie fajne, ale K&K mechanicznie jest grą, przy której ziewałem (w oczekiwaniu na turę). A jak się ziewa, to niestety żaden temat nie ratuje. Libertalia jest znacznie szybsza, prostsza i mniej "poważna", znacznie łatwiej w to zagrać. Sprawdzą się po prostu lepiej jako "gra".sirafin pisze:
Dla mnie Libertalia nie była "piracka", po prostu gra karciana z obrazkami postaci w pirackich kostiumach. Strategiczna gra blefu, wymagająca umiejętności przewidywania zagrań przeciwników, z efektami typu "otrzymujesz x dublonów za każdą wystawioną postać/zapłać x dublonów aby coś/weź do ręki postać ze stosu odrzuconych/tracisz połowę dublonów i otrzymujesz 10 dublonów/gracz z najwyższą inicjatywą płaci ci 3 dublony". Nie czułem się przy tym jak pirat, raczej jak zarządca, ot taki kierownik dbający o ekonomię swojej firmy z pracownikami w pirackich ciuchach
Kupcy i Korsarze pod względem mechaniki mają swoje wady, oczekiwanie na swoją kolejkę potrafi się dłużyć, w grze nie brak losowości, podstawowe zasady z instrukcji zbyt ułatwiają wygraną kupcom i wymagały modyfikacji ALE z kolei od strony tematycznej czułem się bardziej piracko. Uzbrajałem swój okręt, łupiłem statki kupieckie, uciekałem przed okrętami flagowymi, toczyłem bitwy morskie, w tawernach otrzymywałem zadania itd. Takich właśnie elementów szukałbym w grze z piratami w roli głównej i pod tym kątem byłem bardziej usatysfakcjonowany niż w Libertalii.
Szybsza, prostsza i mniej "poważna" gra, na poziomie statku i jego załogi, nie zapewniła mi uczucia wcielania się w stereotypowego "pirata". Gra "piracka" bardziej pasuje mi jako przygodówka, z żeglowaniem, z plądrowaniem, z fabularnymi wstawkami. Bardziej "pirackie" jest dla mnie choćby Pirates Cove, co bynajmniej nie znaczy, że jest lepszą grą od Libertalii Zupełnie mi mi przeszkadza, że dla kogoś innego bardziej "pirackie" będą inne aspekty.
, co nie zmienia faktu, ze lubię w to grać. Jest jeszcze Francis Drake z nieoficjalnymi zasadami rozgrywki dwuosobowej, w którego nie grałem ale chłopaki z bloga Ciekawe Gry bardzo pozytywnie o tym pudle pisali. Nie wiem jak to jest do końca w Kupcach i Korsarzach, ale Córka Gubernatora to kawał dobrej gry pirackiej.
