Liderowi nie zagrozi. Ale myślę, że mogłaby wskoczyć na pudłoAnaMan pisze:@Gambit
Czy w przypadku poprawienia mankamentów, które wymieniłeś (na jakieś twoim zdaniem ciekawsze rozwiązania), gra awansowałaby w twoim rankingu z 5 miejsca? Jest w niej coś, co ma, w twoim odczuciu żeby zagrozić liderom?
Nie tyle chodzi o epickość, co o sam fakt wykonania misji. Nie czuję, że zrobiłem coś dodatkowego. Po prostu poszedłem w miejsce X, i dostałem nagrodę za to, że rozwinąłem swoją postać. A postać rozwinąłbym i tak, bo gra w pewien sposób tego ode mnie wymaga.raj pisze:Naszła mnie taka refleksja, że grze, którą w swej bazie jest czystym euro zarzuca się, że wykonywanie misji nie daje epickiego poczucia, że się ją wykonuje.
Nie wiem, czy zauważyłeś, ale wygrana na zabicie trzech monstrów nie jest określona jako opcjonalna, czy tiebreaker, tylko jako jeden z trzech/czterech podstawowych sposobów na zwycięstwo. Blokada tego celu może całkowicie pozbawić gracza szans na zwycięstwo w całej grze. Dodatkowo, sama gra może zablokować gracza, a nie tylko działania przeciwników.raj pisze:Dalej, grze, której podstawą jest area control zarzuca się, że wygranie przez zabijanie potworów jest łatwe do zablokowania.
A może jest inaczej? Może jest trochę mniej niż wszyscy starają się nam wmówić? Rozumiem, że grałeśraj pisze:Wniosek z tego taki, że wszyscy widzą w tej grze coś więcej niż autor sobie pierwotnie zaplanował...
Grałem w gry z wieloma warunkami zwycięstwa. Każdy z nich, nieistotne, czy łatwy, czy trudny, był tak samo dostępny dla każdego gracza. Nie przypominam sobie sytuacji, gdzie inny gracz, albo sama gra, mogli usunąć z planszy warunek zwycięstwa na stałe.raj pisze:No i co z tego, że to nie jest wygrana dodatkowa? Nigdy nie grałeś w gry gdzie jest wie warunków zwycięstwa? Jedne na punkty, inne automatem. Jedne łatwiejsze inne trudniejsze ( jak kontrola 4 miast
To zdanie mówi mi, ze nie grałeś w Lords of Hellas. A jeśli grałeś, to znaczy, że grałeś na złych zasadach. Trzy potwory można zabić w trzy tury tylko pod dwoma warunkami (przy założeniu, że są to trzy kolejne tury w późniejszym okresie gry). Po pierwsze grasz z ludźmi, którzy nie ogarniają tego co robią. Po drugie masz niesamowite szczęście w dociągu kart walki.raj pisze:Zwróć uwagę, że wygranie przez zabicie potworów jest też najłatwiejsze do zrealizowania. Przy odrobinie szczęścia można to zrobić w 3 tury.
Kolejne zdanie, które mówi mi, że albo nie grałeś w LoH, albo grałeś raz. Próbując wygrać metodą Area Control, masz możliwość realizowania jednego z trzech celów, podążając tą samą ścieżką rozwoju bohatera i swoich wojsk. Jednak jeśli nastawisz się na potwory, musisz rozwinąć się (cechy bohatera i ewentualne blessingi) inaczej. Nie będziesz też tak chętnie brał udziału w walkach na mapie, bo stracisz karty ważne do polowań. I kiedy w połowie gry, ktoś usunie Ci cel z mapy, powrót do walki o kontrole terytoriów jest już niemal niemożliwy.raj pisze:Wygrać przez kontrolę terenu jest dużo trudniej, wymaga to więcej kombinowania. Więc fakt, że takie łatwe zwycięstwo jest łatwe do zablokowania jest logiczny. Tak naprawdę ta metoda jest przełamywaczem sytuacji przegranej. Kiedy widzisz że przegrywasz możesz próbować wywrócić stół.
Tak, mają różne wymagania. Główna ich składową jest odpowiednie rozwinięcie cech bohatera. Coś co i tak robisz w trakcie gry. Strata bohatera na trzy tury pod koniec gry raczej nie nastąpi, bo jesteś tak rozwinięty, ze możesz sobie pozwolić na skok na drugi, lub trzeci poziom od razu. Poza tym, bohater jest potrzebny tylko do questów i polowań (i raz na jakiś czas do uzurpacji). Tylko Helena i Achilles mają znaczenie na planszy.raj pisze:Różne q mają różne wymagania to raz. A dwa to jest wygodny mechanizm określający czas jaki jest potrzebny na wykonanie q. W końcówce wyeliminowanie bohatera na 3 rundy to samobójstwo. ale na jedną już do rozważenia.
Grałeś, czy nie? Bo łapanie mnie za "przyznałeś, że to możliwe" pokazuje, że nie masz pojęcia co dzieje się na planszy. Statystycznie jest możliwe. W praktyce jest niewykonalne.raj pisze:Dobra 'odrobina szczęścia' to był efemizm, Sam jednak przyznałeś, że to możliwe, podczas gdy dla wszystkich pozostałych opcji już nie.
Kolejne zdanie, które pokazuje, że nie grałeś. A jeśli grałeś, to wprowadzasz ludzi w błąd. Nie magazynujesz kart. Masz maksymalnie cztery na ręce. Cztery karty nie wystarczą do pokonania trzech potworów po kolei. Cztery karty nie wystarczą do bezproblemowego pokonania najprostszego potwora. Chcesz iść na potwory - zbierasz te najtrudniej dostępne karty (nadal cztery) na ręce. Do tego bierzesz odpowiednie rozwinięcia bohatera i Błogosławieństwa, aby mieć jak największy dociąg przed walką. I nadal masz nadzieję, że karty podejdą. I nie, nie "zmieniasz przeznaczenia kart", bo może się okazać, że nie dobierzesz znowu potrzebnej włóczni, którą ochoczo wydałeś na walkę z armią jakiegoś gościa. Proszę Cię, przestań wypisywać rzeczy, które nie mają zupełnie pokrycia w tym, co dzieje się na planszy.raj pisze:Co więcej jakiś bardzo istotne rozwinięcie w tym celu nie jest wymagane. Karty walki można wykorzystać do obu zadań więc i tak je się magazynuje. Co więcej wyzywanie potworów jest najszybszą metodą na ich zdobycie. Po prostu w pewnym momencie zmieniasz ich przeznaczenie.
Zainteresowała mnie mocno ta gra, ale z KS nie mam kompletnie żadnego doświadczenia. Na czym polega Late Pledge? Będę mogła wtedy jeszcze kupić swój egzemplarz? Jeśli tak, to na jakich zasadach? Chciałbym zobaczyć tę walkę. Bo jeśli było jak piszesz, że gracz poszedł do walki z dwiema pasującymi kartami i dwiema niepasującymi na ręku. Dobrał trzy karty na początku, a potem był w stanie bronić się przed atakami albo je olewać przez pięć, czy sześć tur i dociągał potrzebne karty, to był to festiwal szczęścia. Nie dość, że karty farciły graczowi, to jeszcze karty potwora były do dupy.raj pisze:Grałem. I widziałem rozgrywkę w której postać z jedną rozwojówką ( 3 siły), dwoma nieprzydatnymi do tego polowania kartami walki, bez artefaktów i mocy do walki z potworami z marszu w jednej walce (5 czy 6 rund) zabiła hydrę. Bez żadnych przygotowań. Da się? Da się. Miała szczęście? Tak, ale to nie była wygrana w lotka.
Szerzenie opinii, że zabijanie potworów jest najłatwiejsze, bo widziałeś jak komuś przyfarciło i zrobił to bez problemu, jest moim zdaniem słabe i mylące. Ja poświęciłem cztery gry na próby wygrania na potwory. Od początku szedłem w tym kierunku. Szukałem kart walki, rozwijałem siłę, wybierałem odpowiednie Błogosławieństwa. I na własnej skórze przekonałem się, jak gra zamyka Ci drogę do zwycięstwa "nie wstawiając" trzeciego potwora na planszę. Jak z dziewięcioma kartami na starcie na ręku i większością potrzebnych symboli wśród czterech podstawowych kart, Chimera na wielkim farcie pada w trzeciej turze (topdecking w czystej postaci). Jak okazuje się, że poszukiwania symbolu topora na kolejne monstrum są skazane na porażkę, bo wszystkie karty z toporami są u innych graczy. Jak pech w dociągu zostawia mi potwora na dwóch hitach i kolejny gracz korzysta z "prezentu" praktycznie wyłączając mi możliwość wygrania w ten sposób. Idąc w potwory nie zmienisz nagle swojej "profesji" i nie staniesz się nagle konkurencyjny w podboju terenu. Idąc w podbój terenu masz trzy różne drogi, między którymi możesz wybrać jeśli zobaczysz, że otwiera Ci się taka szansa.raj pisze:Nie wiem skąd w Tobie tyle agresji. Ja przedstawiłem swoją opinię, a Ty się rzuciłeś jakbym obraził Ci rodzinę.
Wow, ale lipa.Gambit pisze:I na własnej skórze przekonałem się, jak gra zamyka Ci drogę do zwycięstwa "nie wstawiając" trzeciego potwora na planszę.
Prawie się zgadza. Prawie, bo to gra, w której zabijanie potworów ma być tak samo dostępne jako warunek zwycięstwa, co ścieżka Area Control. Przynajmniej tak wynika to z instrukcji. Tak też zrozumiałem autora podczas moich rozmów z nim, gdzie przedstawiałem moje perypetie z tym aspektem gry. To ma być gra w równej mierze o zdobywaniu terytorium, co o zabijaniu potworów. Obie te ścieżki mają być równie trudne, ciekawe i możliwe do wykonania. Niestety moje doświadczenia mówią, że takie nie są.raj pisze:Bo to nie jest gra w zabijanie potworów. To area control z dodatkową opcją wygrania przez zabicie potworów jeżeli sytuacja pozwoli. Po prostu.
Wiesz, pojawianie się kolejnych potworów, to czysta statystyka. Z jednej strony jest to ponoć tak wyliczone, żeby było OK. Z drugiej strony u mnie się okazało, że statystyka to wredna sucz i miała moje marzenia głęboko tam gdzie słońce nie dochodzi.kamron6 pisze:Jak grałem to potworów był aż za dużo, a nie za mało, ale zasada, że jak zabije się ostatniego to przy kolejnej budowie monumentu musi się jakiś nowy pojawić byłaby spoko.
dokładnie.raj pisze:Bo to nie jest gra w zabijanie potworów. To area control z dodatkową opcją wygrania przez zabicie potworów jeżeli sytuacja pozwoli. Po prostu.
W momencie jak czytałem te zasady to musze powiedzieć że mi się podobały. Według mnie zmierza to w dobrym kierunku. Co prawda zdziwiłem się że myth's wywalili ale generalnie one były najbardziej losowe.ariser pisze:Czy ludzie, którzy już grali i mieli uwagi rzucić okiem i stwierdzić, czy wszystko poszło w dobrym kierunku? Na pierwszy rzut oka osoby, która nie grała to bonusy przy polowaniu to dość oczywisty +.
Do mitów stosunek mam ambiwalentny, z reguły nie były specjalnie ciekawe.ariser pisze:Czy ludzie, którzy już grali i mieli uwagi rzucić okiem i stwierdzić, czy wszystko poszło w dobrym kierunku? Na pierwszy rzut oka osoby, która nie grała to bonusy przy polowaniu to dość oczywisty +.
