Yuri pisze: ↑29 wrz 2024, 19:47
Ta gra ma jedną wadę...jest bardzo stołożerna Osobiście korzystam i polecam wersję "tiny" mapy w wersji neoprenowej i po PL:
Mimo, że niby "tiny" to mała nie jest, ale mocno mniejsza od podstawowej. I ładniejsza o wiele jak dla mnie. Kolory żywe, brzegi obszyte nicią.
Hej. Nigdzie nie znalazłem informacji skąd są te maty. W sensie z EU czy spoza. Bo na stronie nie ma adresu firmy. Długo czekałeś na przesyłkę?
Mata jest super moja szla chyba lacznie 10 dni bo sie na dwa weekendy zalapalem. Wysylka w ramach UE wiec zadnych ekstra oplat. Tracking FedExu porazka
Ja setup ogarniam w dobre 10 minut. Skrzynkę z Warboxa mam taką większą, a w niej wszystko posortowane, więc wyciągnięcie kuwet na stół to pyk-pyk-pyk i jest.
Karty spotkań mam na półce w podajniku rozłożone - nie chowam ich nawet do pudła (jak na załączonym zdjęciu). Tak samo karty przedmiotów, stanów, czarów etc... Stany rozłożone w podajniku per typ mam, przedmioty razem, czary razem, artefakty razem, zasoby unikalne też per typ (zadania, sprzymierzeńcy, przedmioty + drobiazgi).
Więc realnie wyciagnięcie gry dla mnie to złożenie talii spotkań dla przedwiecznego, ewentualny dodatkowy setup i powyciąganie pierdół dla każdego badacza - tutaj schodzi najwiecej, bo czasem trzeba się przekopać przez całą talię przedmiotów. Resztę rzeczy ściągam z półki na podajnikach i z pudła w 4 kuwetkach.
Jak kogoś stać, żeby trzymać karty wiecznie rozłożone na podajnikach to gorąco polecam
Tak myślałem. Poszukałem na allegro i udało mi się zakupić coś podobnego o ile nie to samo. Świetny pomysł z tymi kostkami. Proste i funkcjonalne bez bawienia się w żetony.
Też tak kiedyś miałem, ale u mnie się nie sprawdziło. Zdarzało się, że sięgając przez stół do planszy zahaczyło się ręką/rękawem o kostkę i już nie było wiadomo jakie są statystyki postaci.
Ja kostki lata temu kupiłem na rebelu. Myślałem jeszcze o jakimś trackerze jak np. w Aeon's End. Ale widziałem też takie przekręcane kolorowe z druku 3d na allegro.
Kosteczki przetestowane. Dobrze to działało chociaż trochę czytelniej z żetonami, ale mniejszy bałagan za to przy planszy. Dziś grilowałem Shub Nigurath. Kiedyś już z nim walczyłem i zasypał mnie mobkami. Skończyło się walką w Sercu Afryki gdzie poległem. Tym razem podszedłem inaczej i tłukłem potworki z Tokyo. Raczej nie umieszczam tam nikogo jak gram, ale przy tym przedwiecznym to chyba niezbędne jak i zamykanie bram, bo napływ potworów szybko nam zjedzie doom track do zera. Do Tokyo wysłałem mechaniczkę i to był świetny plan, bo ma fajny skill pozyskiwania wskazówek za skrzyneczki i przydała się do tajemnicy z biciem mobków i opłacaniem ubitych wskazówkami. Słabo bym widział latanie za nimi po planszy i jeszcze zbieranie wskazówek przy tym. Wredna ta tajemnica zżerająca kupę czasu. Nuga zabiłem szybko, rytuały w dziczy bułka z masłem. Z ciekawszych rzeczy to miałem 3 pogłoski i panów Tiktaków Myślałem, czy ich nie olać, ale by mi wykasowali wskazówki a trochę ich miałem na planszy i u badaczy. Combo siostra Mary i Ash mocne. W nieskończoność można korzystać z wody święconej jak mamy tylko czas. Zresztą można to samo robić bodajże z naftą i czymś tam jeszcze. Ogólnie fajne umiejętności u badaczy mi się trafiły bo czasem to takie paździerze się losują, że tylko patrzę by wykitowali.
Shub jako AO średni i bardzo nastawiony na walkę. Tajemnice mało ciekawe. Z shudlem mell też sporo walczymy z robalami, ale katastrofy robią klimat. Tu jest tylko klepanie mobków.
Dłuższe wolne jest to trza było powalczyć z macki. Bierę na pałę jakiegoś AO co z nim się jeszcze nie gilałem miękkimi poduchami. Trafiło na typa co wygląda jak przykisła choinka świąteczna. W sumie tematycznie. Yog sot... Nazwa idealna dla jakiegoś kefiru fit. Na końcu posłał do boju Koszmar z Dunwich. Teraz straszy w zaświatach zamiast terroryzować Arkham. Nawet fajny ten przedwieczny. Tajemnice zróżnicowane. Było czarowanie (wreszcie, bo gdzieś u mnie to kuleje zawsze), były spotkania specjalne a na deser naparzanka. Fotograf i medium naprawdę mocne postacie. Pograne, świat ocalony. Teraz wywiady, wizyty w zakładach pracy, uścisk prezesa i można świętować Nowy Rok!
Wczoraj udało się nam wreszcie ukończyć kampanię w EH!! Nie wiem czy jakaś inna gra dała nam taką satysfakcję jak wczorajsze zwycięstwo. Nie będę Was zanudzał opisami wszystkich pojedynków z Przedwiecznymi ( jako że kampania trwała ponad rok to sam ich wszystkich nie pamietam ). Wymienię tylko w kolejności chronologicznej Przedwiecznych, którzy stanęli na naszej drodze. Zaczęliśmy z wysokiego C od samego Cthulhu, następna była pani ShubNigurath i jej stado kóz, potem wielki brudas Abhoth, następnie Yog Sototh ( ten okazał się największym leszczem ze wszystkich, pokonaliśmy go zanim przyjechała pizza ), wielki pająk Atlach Nacha i na sam koniec Pan Snów Hypnos. Graliśmy we trójkę. Z ciekawostek koledze udało się przetrwać całą kampanię pierwszym wylosowanym bohaterem, którym była Jacqueline Fine. Mnie w trakcie kampanii zginęło 3, a koledze aż 5 badaczy. Dodatkowy klimat tworzyły Preludia oraz osobiste historie badaczy wraz z ich nagrodami i konsekwencjami, które przechodziły z bohaterami do następnej gry. Z bohaterami niestety również zostawały Mroczne pakty oraz osłabienia co powodowało że czasami lepiej było wysłać takiego badacza na misję samobójczą no ale czego nie robi się dla ratowania Świata . Jak dla mnie w kategorii gier kooperacyjnych Eldritch nie ma sobie równych i jest wzorem do naśladowania dla wszystkich innych tego typu gier.
Muleq pisze: ↑25 sty 2025, 19:31
Wczoraj udało się nam wreszcie ukończyć kampanię w EH!! Nie wiem czy jakaś inna gra dała nam taką satysfakcję jak wczorajsze zwycięstwo. Nie będę Was zanudzał opisami wszystkich pojedynków z Przedwiecznymi ( jako że kampania trwała ponad rok to sam ich wszystkich nie pamietam ). Wymienię tylko w kolejności chronologicznej Przedwiecznych, którzy stanęli na naszej drodze. Zaczęliśmy z wysokiego C od samego Cthulhu, następna była pani ShubNigurath i jej stado kóz, potem wielki brudas Abhoth, następnie Yog Sototh ( ten okazał się największym leszczem ze wszystkich, pokonaliśmy go zanim przyjechała pizza ), wielki pająk Atlach Nacha i na sam koniec Pan Snów Hypnos. Graliśmy we trójkę. Z ciekawostek koledze udało się przetrwać całą kampanię pierwszym wylosowanym bohaterem, którym była Jacqueline Fine. Mnie w trakcie kampanii zginęło 3, a koledze aż 5 badaczy. Dodatkowy klimat tworzyły Preludia oraz osobiste historie badaczy wraz z ich nagrodami i konsekwencjami, które przechodziły z bohaterami do następnej gry. Z bohaterami niestety również zostawały Mroczne pakty oraz osłabienia co powodowało że czasami lepiej było wysłać takiego badacza na misję samobójczą no ale czego nie robi się dla ratowania Świata . Jak dla mnie w kategorii gier kooperacyjnych Eldritch nie ma sobie równych i jest wzorem do naśladowania dla wszystkich innych tego typu gier.
Gratulacje, we 3 nie jest łatwo!
Używaliście jakichś dodatkowych zasad do celów kampanii?
venomik pisze: ↑25 sty 2025, 22:01
Jak funkcjonuje taka kampania? Jakbys w 3-4 zdaniach napisał.
Zasady kampanii opisane są w dodatku Maski Nyarlhoteppa. W skrócie wygląda to tak, że wybiera się pierwszego Przedwiecznego i od razu następnego, z którym chce się zmierzyć. Do każdego Przedwiecznego przypisane jest inne Preludium. Każda gra zaczyna się od wprowadzenia zasad z Preludium obecnego Przedwiecznego i następnego czyli w każdej grze są dwa Preludia. Co do Badaczy to każdy z nas wylosował 5 i ustaliliśmy, że jeśli któryś zginie to możemy go zastąpić tylko badaczem ze swojej puli ( dlatego jak kolega grał w ostatniej grze 5 badaczem to mieliśmy już nóż na gardle ). Po pokonaniu Przedwiecznego Badacze, którzy przeżyli zaczynali następną grę ze wszystkimi plusami i minusami do współczynników oraz ze stanami takimi jak Mroczny Pakt. Reszta była wtasowywana. Dodatkowo każdy Badacz miał swoją kartę osobistych historii i jeśli udało mu się zdobyć Nagrodę to też ona przechodziła, gorzej jak Badacz otrzymywał Konsekwencje bo niestety one również zostawały. Jak nie udało się nam pokonać Przedwiecznego to graliśmy do skutku. W ostatniej grze z Hypnosem jako drugie Preludium była karta Do Boju, która spowodowała, że nawet po rozwiązaniu 3 Tajemnic trzeba było jeszcze pokonać obudzonego nomen omen ) Hypnosa.
Chłopie, ale mnie nakręciłes na EH. Miał być Cthulhu, ale wziąłem "Jolka ma czarnego olka. Czarny Olek" Ciekawe od czego mu szczerniał. Przedwieczni z planszami mieli być na koniec, ale jestem gdzieś ostatnio nakręcony na Indiana Jones'a i plany się zmieniły. Pasywka AO taka sobie, czasem pomaga, czasem przeszkadza. Dodatkowa plansza dobrze połączona z planszą główną. Spotkania w Egipcie ciekawe i klimatyczne, gra sypie reliktami. Weszła mi Maska Faraona. Mocna rzecz. Dwie pierwsze tajemnice oparte o wskazówki. Trochę ciężko bo na początku przedwieczny nie ma za dużo zielonych kart do ich spawnu. Finałowa bitwa ze Sfinksem. Twardy sukinsyn. Odporność magiczna, duży ujemny modyfikator do siły podczas walki i wymóg posiadania reliktu, żeby mu coś zrobić... Łatwo nie było. Puściłem na niego prawie wszystkich, ale ledwo go drasnęli. Trzeba było wiać bo nas prawie rozsmarował po pustyni. Dobrze, że facet w szlafroku mógł się przenosić na bramy to w miarę szybko przeskoczył na bramę blisko Tokio i dobił stamtąd gadzinę. Luke to jest przekoks do zamykania bram i podróży po planszy. W sumie to wygrał grę tym manewrem. Neprehen na plus. Całkiem przyzwoity AO no i klimat Indiany zawsze na propsie.
KOSHI pisze: ↑26 sty 2025, 22:29
Chłopie, ale mnie nakręciłes na EH.
Cieszę się, że mogłem przekazać trochę swojego entuzjazmu. Takie małe światełko do nieba Byle tylko Syzygium nas źle nie zrozumiał bo jeszcze gwiazdy będą w porządku .
Niestety mi i zonie gra nie podeszla kompletnie. A mialem co do niej wielkie oczekiwania i wielka ekscytacje:(
Wiedzialem ze w grze wykonuje sie duzo testow ale jednak za duzo jak na moj gust.
Karty mitow- nie wszsytkie byly na 100% jasne.
Akcje wydawaly mi sie bardzo slabe i ograniczajace.
Byly rundy ze mialem wrazenie ze nic nie zrobilem tylko przyblizylem sie do bramy/potwora.
Jestem pewien ze gra spodobalaby mi sie przy dluzszym ograniu ale po prostu juz nam sie nie chcialo probowac i Eldritch pewnie poleci na sprzedaz.
Teraz przede mna Posiadlosc Szalenstwa i mam obawy ze bedzie to samo..
EH to gra o charakterze narracyjnym. Czasem tak jest, że jedyne co możesz zrobić to przetransportować się do inne lokacji. Na 2 osoby ta gra to wyścig z czasem, na 4 jest jednak łatwiej, jest wtedy czas na "wymianę sprzętu" między graczami lub bezpośrednie wsparcie w walce.
To, że chciałbyś zrobić w swojej turze więcej niż możesz, to chyba dobrze .... dla gry
Na dwóch bohaterów/graczy jest rzeczywiście ciężko. Ja grywam zwykle solo na czterech graczy i wtedy chodzi dobrze w mojej ocenie. Może spróbujcie zagrać po dwóch bohaterów na gracza?
W zeszłym tygodniu graliśmy w 3 osoby. Każdy kierował jedną postacią i również stwierdzam, że grało się lepiej niż w 2 osoby. Było zdecydowanie więcej interakcji między graczami, choć na 4 pod tym kątem jest jeszcze lepiej.
Poziom trudności był idealnie wyważony, bo wygraliśmy dosłownie w ostatniej rundzie.
Nie byliśmy do końca pewni jak interpretować karty tajemnic, bo 2 z nich wymagały położenia jakiś żetonów w liczbie połowie graczy, czyli półtora żetonu. Nie znaleźliśmy na szybko w instrukcji jak zaokrąglać, więc graliśmy, że potrzebujemy 2 żetonów, aby rozwiązać tajemnicę.
szyimon pisze: ↑20 mar 2025, 11:25
Nie byliśmy do końca pewni jak interpretować karty tajemnic, bo 2 z nich wymagały położenia jakiś żetonów w liczbie połowie graczy, czyli półtora żetonu. Nie znaleźliśmy na szybko w instrukcji jak zaokrąglać, więc graliśmy, że potrzebujemy 2 żetonów, aby rozwiązać tajemnicę.
Zaokrąglenie na niekorzyść (czyli dobrze graliście).
Również uważam, że we 2 osoby lepiej grać po 2 postaci każdy - poza większym zagęszczeniem na planszy ma to także ten dodatkowy plus, że nawet gdy jedna z postaci jest czasowo "umoczona", to zawsze jest co porobić tą drugą postacią.
Dodatkowo, zawsze grajcie z (wprowadzoną, niestety, dopiero w dodatkach) akcją "skupienie" - brakuje jej w przypadku grania w "gołą" podstawkę.
Weekend, to zabawki trzeba było wywlec. Na pierwszy ogień Cthulhu. Łatwo nie było. Szaleństwa na morzu, abordaże jaszczurek, walka z pomiotami. Jest klimat. Zdolność przedwiecznego skutecznie utrudnia morskie podróże. Przyjemna rozgrywka zwieńczona wygraną. Na deser Atlach Nacha. No przeciwnik wagi ciężkiej. Tajemnice niełatwe, bo zaklęcia, czary, wskazówki, bramy. Krótki tor zagłady. Trzeba farmić zaklęcia i wskazówki bo zaraz plansza zalana bramami. Ostatnia tajemnica - wywlecz Pomiota przy pomocy artefaktu i ubij go. Żeby było fajnie, jeszcze ochraniany jest extra mobkiem. Serio? Brakło czasu, doomtrack się skończył, wylazła królowa. Ktoś tam został pochłonięty, inni fruwali w czasie. Pomiot nawet nie draśnięty. Jak na razie najtrudniejszy i najbardziej wymagający przedwieczny z jakim się mierzyłem. Nie za wiele pofiglowałem, ale było przyjemnie mimo przegranej. No i siwa babcia jak łyknęła na początku hipotermię, tak do końca łaziła przymrożona. Piękna jest losowość w tej grze. Wszystko jest możliwe.
KOSHI pisze: ↑02 maja 2025, 21:41
Weekend, to zabawki trzeba było wywlec. Na pierwszy ogień Cthulhu. Łatwo nie było. Szaleństwa na morzu, abordaże jaszczurek, walka z pomiotami. Jest klimat. Zdolność przedwiecznego skutecznie utrudnia morskie podróże. Przyjemna rozgrywka zwieńczona wygraną. Na deser Atlach Nacha. No przeciwnik wagi ciężkiej. Tajemnice niełatwe, bo zaklęcia, czary, wskazówki, bramy. Krótki tor zagłady. Trzeba farmić zaklęcia i wskazówki bo zaraz plansza zalana bramami. Ostatnia tajemnica - wywlecz Pomiota przy pomocy artefaktu i ubij go. Żeby było fajnie, jeszcze ochraniany jest extra mobkiem. Serio? Brakło czasu, doomtrack się skończył, wylazła królowa. Ktoś tam został pochłonięty, inni fruwali w czasie. Pomiot nawet nie draśnięty. Jak na razie najtrudniejszy i najbardziej wymagający przedwieczny z jakim się mierzyłem. Nie za wiele pofiglowałem, ale było przyjemnie mimo przegranej. No i siwa babcia jak łyknęła na początku hipotermię, tak do końca łaziła przymrożona. Piękna jest losowość w tej grze. Wszystko jest możliwe.
Które z dużych dodatków wg Ciebie są najlepsze? Małe mam wszystkie, ale póki są w sklepach, a gra jest świetna, warto może jakichś innych złych dodać.
Pierwszy bym kupił Pod piramidami. Klimat Indiany i relikty. Przedwieczni - Abhoth cienki, lepszy Faraon. Potem Góry albo Kraina. W górach więcej kart, ale przedwieczni bez szału. Ithaqua - wielu osobom nie siadł przez rzucanie Hipotermi. Istoty to 4 tajemnice i najgorzej połączona mała plansza. Plus długi czas rozgrywki. Atla ciężka w Krainie. Hypnosa nie próbowałem. Tu do zastanowienia - Góry lub Kraina. Co lepiej pasuje. Ostatnie Maski. Ubogi dodatek. Bez planszy. Na plus historie osobiste i wprowadzone żetony Środków, ale to można zastąpić czymkolwiek. Ja mam wszystko bo warte swoich pieniędzy.
Osobiście korzystam i polecam wersję "tiny" mapy w wersji neoprenowej i po PL:
Myślałem, czy ich nie olać, ale by mi wykasowali wskazówki a trochę ich miałem na planszy i u badaczy. Combo siostra Mary i Ash mocne. W nieskończoność można korzystać z wody święconej jak mamy tylko czas. Zresztą można to samo robić bodajże z naftą i czymś tam jeszcze. Ogólnie fajne umiejętności u badaczy mi się trafiły bo czasem to takie paździerze się losują, że tylko patrzę by wykitowali. 
Nawet fajny ten przedwieczny. Tajemnice zróżnicowane. Było czarowanie (wreszcie, bo gdzieś u mnie to kuleje zawsze), były spotkania specjalne a na deser naparzanka. Fotograf i medium naprawdę mocne postacie. Pograne, świat ocalony. Teraz wywiady, wizyty w zakładach pracy, uścisk prezesa i można świętować Nowy Rok!
). Wymienię tylko w kolejności chronologicznej Przedwiecznych, którzy stanęli na naszej drodze. Zaczęliśmy z wysokiego C od samego Cthulhu, następna była pani ShubNigurath i jej stado kóz, potem wielki brudas Abhoth, następnie Yog Sototh ( ten okazał się największym leszczem ze wszystkich, pokonaliśmy go zanim przyjechała pizza 
Brakło czasu, doomtrack się skończył, wylazła królowa. Ktoś tam został pochłonięty, inni fruwali w czasie. Pomiot nawet nie draśnięty. Jak na razie najtrudniejszy i najbardziej wymagający przedwieczny z jakim się mierzyłem. Nie za wiele pofiglowałem, ale było przyjemnie mimo przegranej. No i siwa babcia jak łyknęła na początku hipotermię, tak do końca łaziła przymrożona.