Horror w Arkham: Gra karciana / Arkham Horror: The Card Game LCG (N. French, M. Newman)

[ZygfrydDeLowe]

Wstępne recenzje od weteranów serii mówią wprost, że scenariusze to zbiórka "The best of" i przeważnie wysoko oceniają kampanię, jednocześnie podkreślając jednak jej złożoność mechaniczną.

[Arius]

Ja sobie bardzo ją cenię. Kampanią zapowiada się naprawdę zacnie.

[Ayaram]

Miało być TMB, ale jako, że skończyło się jak sie skończyło to padło na majówkę z przerwanym kręgiem.

Spoiler:

Tak jak Carcossa jest uznawana przez większość za najlepszą kampanie i się startowało z dużymi oczekiwaniami, tak przerwany krąg jest często wymieniany jako najsłabszy, więc tu z kolei podchodziłem z dużym dystansem, ale nie było tak źle. Na pewno z dotychczasowych kampanii za Carcossą i ZE z Dunwich już bym się zastanawiał - jeśli to jest najgorsza i to oznacza tym samym, że wszystkie dalsze są lepsze - to naprawdę dobrze to wróży na przyszłość.

Z rzeczy które mi się podobały po 1wszym ograniu (tradycyjnie na początek na łatwym poziomie)
Kwestia rozgałęzień w kampanii - mamy dwie mroczne ekipy wrogie nastawione dla siebie i musimy stanąć po jednej stronie. Chociaż też tak nie do końca, opowiadamy się za jedną ze stron, ale to raczej zabawa w "kto kogo bardziej wykorzysta". I pod tym kątem to była najlepsza kampania i pierwszy raz mnie korciło, by rozegrać od razu drugą kampanie, by zobaczyć jak się scenariusze zmienią przy odwrotnych wyborach. Dużo chaosu, dużo wbijania sobie sztyletów w żebra, odmienny klimat - dużo większy udział ludzki, dużo mniej "przedwieczny".
Różnorodność scenariuszy - widać, że twórcy uwielbiają się bawić formą i dalej pokazują, że mają sporo pomysłów. W szczególności ostatni scenariusz - zaskakujące jak twócy potrafią odmiennie podejść do tematu walki z "final bossem". I pod kątem takiej różnorodności chyba nie znam 2giej takiej planszówki. Pewnie, nie wszyscy będą z tego powodu szczęśliwi - takie podejście oznacza, że są scanriusze lepsze i gorsze, ale ja jestem zdecydowanie #teamroznorodnosc. Wolę mieć gorsze scenariusze, ale za każdym razem doświadczać czegoś nowego i dalej być zaskakiwanym przez twórców.
Mechanika "nawiedzania" - świetna, bo zarówno zmienia podejście do gry jak i jest mega klimatyczna. I znowu twócy nie dali po prostu keyword "nawiedzony" do lokacji ale sporo się nią pobawili. A to lokacje potrafią się stać nawiedzone w wyniku jakiegoś wydarzenia wynikającego ze scenariusza, a to pokonany wróg zaczyna lokacje nawiedzać. No i zmienia podejście do gry - do tej pory badanie lokacji było dość bezpieczne - to było to miejsce w grze gdzie można była ryzykować, trochę się odprężyć - zazwyczaj najgorsze co nas mogło tu spotkać to strata zasobów (głównie akcji) - teraz już trochę gorzej.

Z rzeczy które trochę mniej:
Ostatni scenariusz - o ile doceniam jak bardzo jest inny, tak parę rzeczy mi się w nim nie podobało. Pierwsza kwestia - fabularnie. W Carcossie już w pierwszym scenariuszu nam człowiek w bladej masce wyszedł na spotkanie, w Zapomnianej Erze węże biegają między nami też od pierwszej wyprawy - tak tutaj 7 scenariuszy to głównie nasze zmagania/relacje z srebrną lożą/wiedźmami i na końcu lecimy na spotkanie z samym przedwiecznym, żeby było spotkanie z samym przedwiecznym. Druga rzecz to wrzucenie do final bossa zarówno kultystów jak i zestawy od "zagłady". Scenariusze gdzie zagłada jak się nakręca i nie możemy do końca przewidzieć kiedy scenariusz się skończy, kiedy scenariusz nam sam sugeruje, że trzeba pędzić - jest spoko na początku kampanii, kiedy możemy je sobie przegrać. Jakby 8my scenariusz, po ponad 10h gry całość się skończyła, bo dobrałem dużo kart z zagładą i czas się skończył to ciężko by było nie czuć rozczarowania. Ostatnia rzecz losowość - lokacje wchodzą nam losowo i możemy całość przejść odkrywając 3 lokacje, a przy złych wiatrach musimy przebiec ich 9. U mnie 1wszy akt trafiłem lokacje jako 2gą (czyli ostatnią), 2gi akt jako 3cią (czyli ostatnią) - 3ci akt zacząłem więc nerwowo z delikatną adrenaliną, a tu pyk trafiło się w pierwszej lokalizacji i było z kolei "co? to już?"
Ilość rzeczy do śledzenia - Ponownie doceniam mechanikę nawiedzania i zabawy twórców z nią związaną, ale w praktyce mieliśmy sytuacje gdzie np. Lokacja bez nawiedzenia, dostaje nawiedzenie z efektu innej karty przy talii tajemnic, ale się odpala dodatkowo z efektu innej karty będącej u nas w strefie zagrożenia. Dodatkowo karty przeciwności trafiające do naszej strefy zagrożęnia (a jest ich naprawdęęę sporo w tym cyklu) odpalają się różnych momentach - a to jak talia się skończy, a to na koniec tury, a to na koniec fazy mitów - ojj, wolę nie wiedzieć ile tu rzeczy przegapiłem (na szczęście jak już to te niedopatrzenia są na naszą korzyść )

Podsumowując jest ok. dałbym 7/10 - nie jest idealna, zdecydowanie gorsza od dwóch poprzednich kampanii, ale udźwignęła poziom - przynajmniej na tyle, że dalej pozytywnie spoglądam na półkę z nieogranymi jeszcze cyklami.

[nolify]

Skoro jesteś na świeżo po Circle Undone, to mam do Ciebie szczere pytanie. I bardzo proszę, odpowiedz "z głowy". Nie szperaj w notatkach z kampanii, czy gdziekolwiek. Po prostu wyobraź sobie, że siedzimy sobie przy piwie i pytam

Spoiler:

Skąd wzięła się ta cała mgła, która pojawiała się w połowie scenariuszy? Czym ona była? Generalnie, o co chodziło w całym tym koncepcie tajemniczej mgły?

Dlaczego pytam? Umieszczę to w kolejnym spoilerze, żeby nie psuć zabawy.

Spoiler:

Pytam, bo przyznam szczerze, że nie bardzo potrafiłem odpowiedzieć na te pytania po premierowym przejściu Kręgu. W prologu nadciąga mgła!; o! Ale fajny klimat. W drugim scenariuszu nadciąga mgła!; spoko! Następnie w scenariuszu na Wzgórzu Wisielców nadciąga mgła!; eee.. znowu? Kiedy się dowiemy o co z nią chodzi?!? Później w dalszym ciągu mgła pojawiała się i w sumie niewiele to wyjaśniało. Ileż można grać jeden motyw i liczyć na wow ze strony widzów? No ale nawet najlepszym zdarzało się grać na jednym wybiegu fabularnym o trzy razy za dużo, więc chyba się czepiam (patrz Tolkien i cudowne przybycie Orłów, wjeżdżających zawsze znienacka).

Następne podejścia do tej kampanii nieco rozjaśniały fabułę, ale mimo wszystko uważam, że jednym z największych zarzutów do tej kampanii jest zawiła i nieprzejrzysta historia. Chodzi mi o to, że po każdej kampanii wiemy i rozumiemy, jaką historię nam przekazano. W Kręgu jest inaczej.

[Ayaram]

Skoro jesteś na świeżo po Circle Undone, to mam do Ciebie szczere pytanie. I bardzo proszę, odpowiedz "z głowy". Nie szperaj w notatkach z kampanii, czy gdziekolwiek. Po prostu wyobraź sobie, że siedzimy sobie przy piwie i pytam

Spoiler:

Skąd wzięła się ta cała mgła, która pojawiała się w połowie scenariuszy? Czym ona była? Generalnie, o co chodziło w całym tym koncepcie tajemniczej mgły?

Dlaczego pytam? Umieszczę to w kolejnym spoilerze, żeby nie psuć zabawy.

Spoiler:

Pytam, bo przyznam szczerze, że nie bardzo potrafiłem odpowiedzieć na te pytania po premierowym przejściu Kręgu. W prologu nadciąga mgła!; o! Ale fajny klimat. W drugim scenariuszu nadciąga mgła!; spoko! Następnie w scenariuszu na Wzgórzu Wisielców nadciąga mgła!; eee.. znowu? Kiedy się dowiemy o co z nią chodzi?!? Później w dalszym ciągu mgła pojawiała się i w sumie niewiele to wyjaśniało. Ileż można grać jeden motyw i liczyć na wow ze strony widzów? No ale nawet najlepszym zdarzało się grać na jednym wybiegu fabularnym o trzy razy za dużo, więc chyba się czepiam (patrz Tolkien i cudowne przybycie Orłów, wjeżdżających zawsze znienacka).

Następne podejścia do tej kampanii nieco rozjaśniały fabułę, ale mimo wszystko uważam, że jednym z największych zarzutów do tej kampanii jest zawiła i nieprzejrzysta historia. Chodzi mi o to, że po każdej kampanii wiemy i rozumiemy, jaką historię nam przekazano. W Kręgu jest inaczej.

Otóż

Spoiler:

nie mam zielonego pojęcia

To trochę się łączy z tym moim pierwszym minusem. Poprzednie 3 kampanie były o przedwiecznych i to im stawialiśmy czoła i w około nich się kręciła się cała fabuła. Cała fabuła miała prowadzić do tego finalnego spotkania i walki z przedwiecznym. I tutaj zaczęło się podobnie - w prologu już się pojawia i ta "tajemnicza" mgła i postać niepokonanego obserwatora i też wyszedłem z założenia, że to wokół ich tajemnicy będzie się wszystko kręciło by na końcu ta tajemnica znowu doprowadziła nas do jakiegoś kolejnego przedwiecznego. Tymczasem wyszło inaczej, przynajmniej z mojej perspektywy tak to wyglądało - wbiła srebrna loża i wiedźmy i to oni skradli cały show.

Na 100% nie powiem, ale jeśli dobrze pamiętam to na 8 scenariuszy - aż siedem było skupionych na nich. I to skupionych na nich, a nie z nimi w tle. Tak jak przykładowo w Kasynie zawsze wygrywa mamy gangsterów, którzy stali się tłem dla potworności które wpadło i zaczęło ich wyżynać, tak tutaj to oni byli tymi którzy próbowali wykorzystać moce dla swoich celów, to zawsze oni byli albo przyczyną dla której mgła/obserwator się pojawia, albo starali się ich jakoś zwabić, albo coś. Do czego pije? Ano do tego, że po rozegraniu całej kampanii to, że mgła była akurat mgłą wydaje mi się bez znaczenia. Można by zamienić mgłę na ulewy, obserwatora na jakiegoś ryboludzia, zamiast Azathotha - dać Cthullu czy innego Dagona i właściwie to by była ta sama historia. Potrzebny był jakiś motyw, który z jednej strony był celem/przyczyną walki między lożą, a wiedźmami, a z drugiej źródłem "mocy" dla efektów złych kart działających na nas w grze.

I gdyby nie ostatni scenariusz powiedziałbym, że to jest ok, a tak faktycznie wyszło dość dziwnie. Z mojej perspektywy historia przedstawiona w przerwanym kręgu skończyła się na 7mym scenariusza i nagle gra wyskoczyła z "a teraz wsiadaj na rumaka i leć nawalać się z Azathothem", a ja za bardzo nie ogarniałem tak właściwie dlaczego. Jeśli to miała być faktycznie historia o loży i wiedźmach to IMO i finał powinien być rozróbą z ich udziałem i ewentualnie Azek wpada na koniec przy 3cim akcie czy coś - i w tym wypadku bym się za bardzo nie czepiał, że mgła i obserwator były mało istotne w tym wszystkim. Jak twórcy chcieli, by to była historia jednak o mgle i Azku to powinni zmienić scenariusze 5-7 dając tam więcej "przedwiecznych", a mniej "ludzi" i faktycznie bardziej tłumaczyć czym była ta mgła i jaki to ma właściwie związek z Azkiem. Tutaj miałem wrażenie, że chcą stworzyć historię o loży i wiedźmach, ale gdzieś tam w globalnych założeniach mieli - "każdy cykl w Arkham się kończy nawalanką z przedwiecznym" i dokleili tam trochę na siłę potyczkę z Azathothem.

Z innej beczki tak a pro po fabuły - calutki czas miałem poczucie z tyłu głowy, że identyczną historię już znam (i na pewno nie z powieści Lovecrafta) - z dwoma mało czystymi ekipami, które się prześcigają w zdobyciu tajemniczej mocy, reprezentowanej cieleśnie przez jakiegoś stwora, a bohaterowie skaczą po obu ekipach mając ich los w głębokim poważaniu i starają się ich wykorzystać (łącznie z ich życiem) by ową moc powstrzymać - jestem prawie pewien że totalnie widziałem juz cały ten motyw (strzelam, że w mandzie jakieś) ale od dwóch tygodni nie potrafie wydumać skąd - coś, ktoś?

[nolify]

Dzięki za szczerą odpowiedź Przerwany Krąg pozostaje moją najmniej ulubioną kampanią. Twoje spostrzeżenia pomagają mi zrozumieć dlaczego tak jest, a w zasadzie tyko potwierdzają moje zastrzeżenia. Fabuła tej kampanii jest zagmatwana. Jakby chciano złapać zbyt wiele srok za ogon jednocześnie.
I to chyba właśnie fabuła i historia tak bardzo mnie odpycha, nie np. scenariusze, ich budowa itp.

Po kilkakrotnym przejściu każdej innej kampanii mamy satysfakcjonujący obraz historii, którą przeżyliśmy. Mam wrażenie, że w Kręgu używano wybiegów fabularnych, w taki trochę "tani" sposób, bez większego zastanowienia.

Spoiler:

Weźmy się za sam początek. Coś buchnęło, trzasnęło i jesteśmy w lesie. Dlaczego? Kto nas teleportował? Jak? Nie wiadomo. I nie będzie to wyjaśnione. Możemy się domyślać, że Loża chciała przerwać wiedźmom rytuał... Ale twórcy nie idą później w sukurs tej idei. Nie ma żadnego odniesienia do tego pomysłu.
Kampania nazywa się Przerwany Krąg. W pierwszym scenariuszu dowiadujemy się, że Krąg nie został domknięty. Czy wątek ten został jakkolwiek wyjaśniony, wyczerpany w satysfakcjonujący sposób? O co w zasadzie chodziło?
Azatoth i jego fletniarze. Wrzuceni chyba faktycznie z powodu, który wymieniłeś. Bo jak kampania, to musi być Boss. Z lore lovecraftowego wiemy, że Kezaja Mejson wpisała swoje imię w Księdze. I to tyle jeśli chodzi o motyw Azatotha. Reszta historii jest zdominowana przez pojedynek Loża vs. Wiedźmy.
Do tego ta nieszczesna mgła i pałętający się Obserwator (czy jakoś tak). Kto to? Co to? Aaaa nie ważne. Jest mgła, bo to horror, więc pasuje

. Czy autorzy tej historii wrzucali do niej motywy, tylko dlatego, że były bardzo wygodne pod względem prowadzenia opowieści, zapominając o konsekwencjach i kontekście? Jeden z najzabawniejszych momentów kampanii to ten, przed scenariuszem na Wzgórzu Wisielców, kiedy autorzy nie zostawili sobie żadnego punktu zaczepienia historii. I jej kontynuacja wygląda następująco:

Spoiler:

Szwendacie się bez celu, nie wiecie co myśleć o tym wszystkim co się zadziało do tej pory, leci jakiś noname i krzyczy, że nadchodzi jakaś dziwna mgła (po raz enty....), ratujcie! Serio? To może trzeba było napisać coś w stylu Siedzicie sobie w Karczmie i podchodzi do was Elf, człowiek i Krasnolud

I jeszcze ten nieszczęśliwy prolog. Po jego rozegraniu byłem mega wkręcony. Po poznaniu finału postaci w nim przedstawionych, a zwłaszcza tego co i jak trzeba zrobić, żeby mieć wpływ na cokolwiek, ręce opadają.

Jestem graczem, któremu zawsze najbardziej chodzi o immersyjność. I chyba dlatego tak katuje Przerwany Krąg. Mógłbym w dalszym ciągu podawać przykłady nieścisłości tej historii. Z kolei kiedy myślę o każdej innej kampanii, to absolutnie nie potrafię wymienić chociażby jednej. A przecież już raz w Arkham Horror LCG traktowano o pojedynku dwóch "ekip", które miały rozbieżne cele w kwestii jednej "rzeczy/mocy“. Wtedy wszystko się udało

Spoiler:

Forgotten Age

Bez kitu, jeżeli kiedyś raz jeszcze siądę do Przerwanego Kręgu, to spiszę tę całą historię w formie szyderczego skrótu, punktującego każdy wywijas fabularny Chociaż wiem, że już w to nie zagram. Może po prostu przestudiuje na sucho cały tekst każdego scenariusza, przerobię wszystkie zakończenia i w końcu wyjdzie szydło z wora. Może coś przegapiłem? Oby!

[psia.kostka]

LCG jest dla kazdego! Mozna grac, a mozna kupowac

(Ponizej przeklejka dla wszystkich, ktorzy nie czytaja mego solo-forum )

240pln https://3trolle.pl/33494-horror-w-arkha ... nijne.html
165pln https://3trolle.pl/33493-horror-w-arkha ... daczy.html
(nie wiem czy najtaniej, wklejam ku pamieci, bo kupic trzeba )
Dobra cena (wg iszop), ja biere! dla ciekawskich:

Spoiler:

Inne nowe cykle (duobox), ktore kupowalem w ramach eksperymentu "ile da sie wycisnac znizki"
DzD 350 (kupione wspolnie, od pana na Wislostradzie, z bagaznika samochodu )
SzDC 387 (149+238)
NKZ 309 (95+214)(tu jakas zlodziejska promka na Badaczy wyhaczona)
SzK 418 (168+250)
UwDH 405 (165+240)

[Dako]

Znamy datę premiery.

[Muszczu]

Już dawno zamówione nie wiem kiedy to wszystko ogram bo nawet Szkarłatnych kluczy nie otworzyłem

[misiulu]

Heh ja to nawet podstawki nie rozegrałem ani razu.. a twardo wszystko zbieram...

[BasiekD]

Zbieraj zbieraj.
My zaczęliśmy w końcu grać i waaaaaartooo.
Ogramy wszystko przez następne 5 lat

[ParSep]

Panowie i Panie, chyba sklep mi za wcześnie wysłał paczkę i już mam w swoich łapkach oba pudełka Uczty w Dolinie Hemlock. Czy wie ktoś może gdzie się można zgłosić do ludzi pracujących nad polską wersją Arkham Cards- z chęcią im prześlę zdjęcia kart i kampanii?

Poświęcę się i zaspoileruję sobie grę jeśli to da innym jak najszybszą możliwość gry w dodatek z aplikacją

[walkingdead]

Galakta też już powysyłała

[nolify]

W Hemlock nie będzie brał udziału "ulubiony" zestaw spotkań Pradawne zło
Czyli jak ktoś ma ochotę popykać taktyki mistyków na zagładę, to droga wolna! Marie Lambeau lubi to!

[DarkSide]

Pytanie do mądrzejszych od siebie: Dodatek "Dziedzictwo Dunwich"
Lata temu ukazało się to rozszerzenie + 6 mythosków. Teraz widzę że pojawiło się Rozszerzenie Kampanijne + drugie pudełko z badaczami. To coś nowego? Jakaś reedycja?

Mało tego: na stronie Galakty widzę jeszcze "Powrót Dziedzictwa Dunwich". Czy to jeszcze coś innego?

[Mr_Fisq]

Było tłuczone już kilka razy.

Powrót to dodatek do kampanii.
Rozszerzenia kampanijne i badaczy to repack.

[cCAMILOOo]

Witam. Używa ktoś Gamegenic: Casual Album 18-Pocket do trzymania kart badaczy? Ja mam skrzynie i myślę czy nie zamienić, żeby mi się lepiej karty przeglądało... nie mam doświadczenia w albumach więc jakby ktoś podzielił się opinia to byłbym wdzieczny. Pozdro

[Ardel12]

Witam. Używa ktoś Gamegenic: Casual Album 18-Pocket do trzymania talii badaczy? Ja mam skrzynie i myślę czy nie zamienić, żeby mi się lepiej karty przeglądało... nie mam doświadczenia w albumach więc jakby ktoś podzielił się opinia to byłbym wdzieczny. Pozdro

Panie, w 18 pocketa to przy obecnej liczbie kart nie zmieścisz dwóch kolorów, chyba że chcesz mieć klaser per kolor. Ja mam 24 i obecnie spokojnie mieszczę w nich po 2 kolory bez ostatnich dwóch kampanii. Kiedyś miejsce się skończy i przeskocze pewnie per kolor.

A tak, to znacząco ułatwiło mi użycie albuma życie. Czy to składając samemu czy biorąc decki z neta, album pomaga. Ja w skrzyni trzymam scenariusze, klątwy i karty bohaterów. Reszta w albumie. Ja polecam obecnie nawet MC mam tak zrobionego.

[brazylianwisnia]

Witam. Używa ktoś Gamegenic: Casual Album 18-Pocket do trzymania talii badaczy? Ja mam skrzynie i myślę czy nie zamienić, żeby mi się lepiej karty przeglądało... nie mam doświadczenia w albumach więc jakby ktoś podzielił się opinia to byłbym wdzieczny. Pozdro

Używam takich segregatorow:
https://guildmage.pl/shop/bez-kategorii ... album-red/
Gamegenic też pewnie będzie super.
Do tego czarne koszulki dwustronne sideloader:
https://allegro.pl/oferta/gamegenic-18- ... 3320484436

Przegląda się świetnie, jakość wysoka. Mam takie 2 segregatory po kilkadziesiąt koszulek i mieszacza wszystko z zapasem.

[cCAMILOOo]

Dzieki za odpowiedzi. Wiem że kart jest sporo bo mam wszystkie dodatki. Teraz trzymam wszystko w 4 skrzyniach
W dwóch karty scenariuszy
W jednej karty badaczy
W jednej scenariusze indywidualne i fanowskie
Myślałem żeby kupić 5 per kolor, tylko nie jestem na 100% pewny czy w jednym slocie zmieszczą się dwie kopie w koszulkach sloyca 110 mikron. Jeśli by tak było to ten 18 pomieści 360 podwójnych kart, więc powinno starczyć z zapasem na przyszłość. Tak sobie to obmyśliłem hehe, a jeśli twierdzisz że napweno poprawia to przeglądanie to jestem prawie przekonany

[cCAMILOOo]

A dlatego piszę o Gamegenic: Casual Album 18-Pocket bo trafiłem na fajna cenę i są wszystkie kolory

[Pomnik]

A dlatego piszę o Gamegenic: Casual Album 18-Pocket bo trafiłem na fajna cenę i są wszystkie kolory

Ja polecam. Z tym że ja mam 2 albumy na każdy kolor >:D

[Nilis]

No i udało się ukończyć legendarną kampanię "Szlak do Carcosy". Człowiek czytał ochy i achy nad tą częścią Arkhama i co? i jest naprawdę dobra ale...

UWAGA NIE BĘDZIE TUTAJ ŻADNYCH SPOILERÓW Z KAMPANII

Biorąc sobie do serca sugestię Brazylianawiśniana z naszego forum postanowiłem że zbuduję dwie postacie, które będą mogły się rozdzielić i zarówno odkrywać wskazówki jak i bronić się przed potworami, kultystami czy nikczemnymi szczurami.

Na scenie wystapił Rex Murphy i William Yorick. Obydwaj panowie znają się jeszcze z ławki szkolnej. Ich drogi po skończeniu szkoły podstawowej rozeszły się w zupełnie innych kierunkach jednakże znajomość zachowali aż do dzisiaj. Rex jest jednym z niewielu znajomych grabarza, którego raz na jakiś czas odwiedza w jego cichym zakątku aby porozmawiać zarówno o starych czasach jak i aktulnych wydarzeniach. Rex uważa że warto posłuchać zdania, opinii osoby, która jest zupełnie z zewnątrz i która nie jest powiązana ze służbami, administracją czy kolegą po fachu ze skrzywionym spojrzeniem. Dlatego też Rex zaprosił Williama na przedstawienie, które miało być wystawione w Arkham.

Rexa zbudowałem o absolutny standard jak Prof. Milan czy szkło powiększające i inne Ereki ale dodałem na wstępie "Mam Plan" x2 aby móc ubijać potwory (co prawda drogo) oraz "dziwny roztwór", który już w pierwszym scenariuszu udało się rozgryźć i moje pierwsze punkty doświadczenia zainwestowałem w:
- wyższe nauczanie
- 2x żrąca posoka
- 2x szkło powiększające
Żrąca posoka robiła robotę, potwory się smażyły aż miło i Rex mógł czyścić wskazówki niczym solidny niemiecki odkurzacz.

5 kart które mogły być z innych klas wybrałem:
- 2x włamanie (aby zarabiać kasę zamiast bonusowej wskazówki) od łobuzów
- 2x ochronny krąg od mistyków
- 1 szybkie myślenie od łobuzów
Ochronny krąg jak zawsze kapitalny, szybkie myślenie również. Włamanie jakoś nie zagrało. W teorii powinno działać cuda a w praktyce jak dochodziło to miałem dużo pieniędzy a jak nawet nie miałem ich i doszło to okazywało się często że ta jedna bonusowa wskazówka była na wagę złota do przejścia aktu albo przydawała się w zasobach Rexa bo miała synergię z innymi kartami, które wymagają wskazówek na Rexie.

Rex jest bardzo mocną postacią. Na ten moment dla mnie TOP obok Wendy Adams. Wszystko w kampanii robił kapitalnie. Brak zwinności nie przeszkodził w ogóle. Prawdę mówiąc od środka kampanii punkty doświadczenia nie wzmacniały go specjalnie ponieważ Core Set, Dunwitch i Carcossa są bogate w bardzo mocne karty "poszukiwacza" o poziomie zero

Yorickiem grało mi się przyjemnie ale nie był tak efektywny jak Rex. Zaopatrzyłem go w wersję klimatyczną czyli łopatę grabarza, latarnię, stary rewolwer, kilka standardów jak "szczęście", "spójrz co znalazłem". Kartą top był "zaradny" z Carcossy i oczywiście kupiony za doświadczenie 2x "szczęsliwe zakończenie"

Taktyka na rozejście się i jak najwięcej odkrywania działała. Niestety Yorickowi w w połowie historii przydarzyła się bardzo przykra sprawa i Rex musiał zwrócić się z prośbą do Marka Harrigana o pomoc.

4 pierwsze scenariusze Carcossy to jest sztos. Niczym w doskonałym thrillerze, mamy tutaj typową historię detektywistyczną i pełno odkrywania kolejnych tropów, postaci, znaków itd. Później historia dalej wciąga, odrobinę mniej ale 7 scenariusz to prawdziwa pomyłka! Ja rozgrywałem go 4 godziny, przerwałem bo mógłbym tak grać jeszcze i kolejne 2h czy 4?. Następnego dnia zagrałem jeszcze raz wiedząc już o co chodzi i wcale nie czułem się z tym źle. Twórcom się coś pomyliło i tyle:) W finałowym scenariuszu przegrałem ale był on bardzo dobry. Najtrudniejsza rzecz tworząc taką historię to zakończenie i twórcom udało się.

Mam za sobą Noc Fanatyka, Dunwich i Carcossę.
Dunwich to krótka kampania z szybkim setupem i mało skomplikowanymi scenariuszami (co mi się akurat bardzo podoba) ale niestety dająca mało punktów XP i ze średnim finałem w mojej opinii. Chętnie do niej jeszcze wrócę ale podejrzewam że po jednym przejściu niczym już mnie nie zaskoczy ponieważ ma mało rozgałęzień historii (tak podejrzewam).
Carcossa natomiast jest kampanią z dużo ciekawszą, bardziej intrygującą historią. Sypie więcej punktów XP, scenariusze bardzo budują klimat (oprócz 7-ego) i wydaje mi się że droga, którą obrałem była jedną z wielu różnych jakie można przeżyć.

Prowadzę i gram w sesjach RPG w systemie Cthulhu i najlepszą rekomendacją jest taka że grając prawie całą kampanię czułem się w pewnym stopniu jak na sesji mimo że klimatu nie dodawał grający telewizor w tym samym pokoju na którym żona oglądała Chirurgów albo Gesslerową

[brazylianwisnia]

Yorick to też absolutny top przez to ile akcji oszczędza poświęcając przedmioty do testów po to by zagrać je z discarda bez akcji tuż po ubiciu stwora. Do tego próbujemy pozyskiwać zasoby i mielić Odznake przez discard zyskując po 2 akcje. Mocno go też wzmacnia Akt Desperacji z dalszych cykli bo pozwala odzyskać kase z pustego pistoletu. Skoro nie dotrwał to poleciałbym jeszcze kiedyś do niego wrócić z drugą szansa

[Nilis]

Skoro nie dotrwał to poleciałbym jeszcze kiedyś do niego wrócić z drugą szansa

Faktycznie, można nim ładnie kręcić ciekawe łańcuszki akcji. Na pewno jeszcze nim pogram bo to bardzo klimatyczna postać