Arcs - Collapse and Conflict in the Void (Cole Wehrle, Patric Leder)

[Fojtu]

(jak pisałem, to pojawiły się nowe odpowiedzi, skomentuję)
Dalej uważam, że podstawka to kasztan.

A możesz powiedzieć coś więcej co tak bardzo poprawia kampania w stosunku do podstawki?
Myślę że sporo osób (w tym ja) chyba domyślnie nie interesowała się kampania bo większość dostępnych materiałów dotyczy raczej „gołej” wersji

Nie poprawia, tylko rozbudowuje i uwalnia tytułowe "arcs" - narracyjne i strategiczne sekwencje, na które nie pozwala krótsza i mniej rozbudowana gra podstawowa.

Czyli inaczej mówiąc podstawka nie ma tytułowej mechaniki?

[Propi]

Czyli inaczej mówiąc podstawka nie ma tytułowej mechaniki?

Podstawka zamyka historię w ramach jednej partii, jest więc skondensowana i nieco łatwiejsza w realizacji - nie wymaga kilku wieczorów itd.

Z tego co czytam, gra powstała jako kampania w zamyśle. Okrojona wersja, która obecnie jest podstawką, pojawiła się w procesie developmentu i chyba miała ułatwić przebicie na rynku retailowym.

Oczywiście, fajnie byłoby mieć obie opcje w jednym pudełku, bez kupowania dwóch, ale może inaczej się nie dało. Nowe mechanizmy i pomysły najwyraźniej potrzebują więcej czasu "in game", niż 3-5 rozdziałów podstawowej gry.

[Qnnrad]

KAMPANIA:
Razem z kampanią Arcs wprowadza do naszego hobby coś ciekawego - legacy-asymetrię - gracze grają na rozbieżne cele. Na torze punktów mamy dwa znaczniki, jeden na punkty za wykonywane misje, drugi jako wyznacznik powodzenia w wykonywaniu rzeczonych misji. W aktach I i II nie zbieramy "punkcików", a zamiast tego tor punktowy zmienia się w miernik spełnienia celów wyznaczonych przez nasze karty losu (fate). Zaczynamy od jakiegoś poziomu wyznaczonego przez karty i spełniając nadane warunki zbliżamy się do zera. Jeśli spóźnimy się z osiągnięciem tych celów przed końcem aktu, zamiast nagrody otrzymujemy karę, tym więszą im więcej nam brakowało do ich spełnienia, oraz dodatkowo wykonujemy instrukcje z kart losu (w zależności od powodzenia).
Pojawia się flota cesarska (żaden z graczy, lata w tle), gracze zaczynają jako lojaliści, ale w trakcie gry podejmują decyzje co do przynależności do imperium. Oba wybory wiążą się z możliwościami ale i z ograniczeniami. Stan imperium zmienia się w wyniku działań graczy, a w tle jest jeszcze wojna z obcymi (blight).
Po zakończeniu aktu możemy wybrać, z jakimi celami rozpoczniemy kolejny akt. Jeśli spełniliśmy je, możemy grać nimi dalej, jeśli zawiedliśmy - musimy wybrać nowe. Uszkodzone zasoby przepadają, jeśli nie zdążyliśmy ich naprawić. W nowych sektorach pojawia się spacznia (blight). Gra dalej jest kontynuowana ze stanu, w jakim ją zakończyliśmy w poprzednim akcie.

"PODSTAWKA":
Zaczynamy w jednym z kilku wariantów, jest o tyle zróżnicowane, że warunki początkowe są wyznaczane przez wylosowaną kartę początkową. Jeśli gramy z kartami Leaders and Lore, mamy ciut asymetrii: draftujemy sobie jedną (lub więcej w wariancie "increase chaos and uniqueness") specjalną moc na całą grę i rozstawienie początkowe. Potem młócimy się o prowadzenie w kilku aspektach (ambitions) polegających na kolekcjonowaniu zasobów lub pionków graczy (pojmani agenci lub zniszczone floty), które porównałbym do warunków zwycięstwa z Pax Renaissance, tylko że zamiast natychmiastowego zwycięstwa dają więcej lub mniej punktów, zależnie od tego, kto prowadzi (trochę jak w Pax Pamir). Walimy w kółko aż ktoś osiągnie limit punktowy (coś jak w Root, tylko nie natychmiast, a na koniec rozdania - chapter) lub aż umrzemy z nudów na koniec rozdania 5.
Kończymy, podajemy sobie dłonie, resetujemy od zera.

Czas gry:
Kampania - twardo 10 rozdań (chapters) (Akt I: 3 + Akt II: 3 + Akt III: 4)
Podstawka - 4-5 rozdań.

[Yar-Chan]

Kampania całkiem spoko, ale czy da się ją ograć znowu? Coś się zmienia, czy scenariusz jest sztywny?

[Zerthin]

Kampania całkiem spoko, ale czy da się ją ograć znowu? Coś się zmienia, czy scenariusz jest sztywny?

Zaczynasz ją jako jedna z 8 postaci A (w angielskiej wersji chyba nazywają się 'plotlines' ale można je interpretować jako tytułowe [story]Arcs) o zupełnie innych zadaniach i co najmniej kilku dodatkowych zasadach. Potencjalnie zasady te mogą dotyczyć wszystkich graczy

Po ukończeniu gry (z 3 gier składających się na mini kampanię) jeśli wypełniłeś swoje cele - wybierasz czy kontynuujesz obecną postacią czy grasz nową (ze stosu 8 postaci B).
Jeśli Ci się nie udało - draftujesz dwie B i wybierasz spośród nich.
Po scenariuszu 2 - grasz albo postacią z A albo B. A jeśli nie wypełniłeś celu - draftujesz postać C (znowu z .

W przypadku zmiany (z A na B, z B na C itd) część zasad które zmodyfikowała w grze Twoja postać pozostaje, a część odpada.

W przyszłości Twórcy chcą wydać do gry dodatek (dodatki?) zawierające dodatkowe postaci (na streamach mówili że planem jest robicie do 16 w każdym ze stosów A, B, C).

Reszta scenariusza póki co jest sztywna ale same zdolności postaci potrafią namieszać.
Np taki Gatewraith ze stosu C przekształca środek mapy w dodatkowe pole, do którego prowadzi większość innych pól na mapie - ale latające tam statki ryzykują zniszczenie (opis w dużym przybliżeniu)

[Qnnrad]

Innymi słowy kampnia jest bardzo regrywalna i nie ma żadnych mechanik które wpływałyby na egzemplarz gry (żadnego doklejania, rwania itp.). Po każdej kampanii możemy rozpocząć kolejną i kombinacji początkowych jest całkiem sporo.

[Yar-Chan]

Najs, rzeczywiście regrywalność jest. W sumie nie spodziewałbym się po Cole'u typowego legacy. Z drugiej strony granie tym imperium przeciwko blight pewnie znudzi się, ale przed tym zdążą wydać kolejne kampanie.

[Qnnrad]

Bardzo polecam drugi felieton Toma z SUSD o Arcs, tym razem o kampanii. Materiał jest dużo spokojniejszy, podejrzewam, że przerosła go (lub jego grupę) obszerność kampanii Arcs. Długo i wnikliwie opowiada o tym, jaką mechanikę, narrację i światotwóstwo proponuje nam ekipa Leder Games w tym tytule.
Można śmiało oglądać, zwłaszcza jeśli gardzicie hajpem (co więcej, myślę, że po nim co niektórym odechce się zamawiać). Przynajmniej będziecie wiedzieć o czym ptaszki ćwierkają i co się dzieje w naszym hobby.

[Galatolol]

Ja z kolei (jak już wiesz) uważam ten materiał za wielce pochwalny i hajpotwórczy. Więc jeśli się boicie o portfele, to nie oglądać

(fragmeny dot. światotwórstwa, narracji itd. brzmią mi natomiast bardziej jak wyjęte z dzienników projektanta niż przemyślenia Toma)

[poxi]

Ja z kolei (jak już wiesz) uważam ten materiał za wielce pochwalny i hajpotwórczy. Więc jeśli się boicie o portfele, to nie oglądać

To. Gra natychmiast wjechała na listę zakupów. Liczę na szybką premierę w przyszłym roku, skoro Portal wycofał się z wydawania Ahoy.

[Qnnrad]

To. Gra natychmiast wjechała na listę zakupów. Liczę na szybką premierę w przyszłym roku, skoro Portal wycofał się z wydawania Ahoy.

Daj nam coś więcej. Czy lista zakupów to "może kiedyś", czy jednak jesteś pewny, że kupisz i zawsze kupujesz gry ze swojej listy zakupów? W którym momencie "natychmiast" wjechała? Na KS? Pierwszy materiał SUSD? Drugi materiał SUSD?
Dlaczego? Co Cię przekonało lub zachęciło? Co Cię martwi?

[karmazynowy]

Liczę na szybką premierę w przyszłym roku, skoro Portal wycofał się z wydawania Ahoy.

A gdzie tu jakaś korelacja bo chyba czegoś nie dostrzegam...?

[wrojka]

Pierwsza gra na 3 osoby przez TTS. Goła podstawka.
Wrażenia niesamowite.

Pierwszy chapter wydawał się taki spokojny, dużo poruszania, budowania, wpływania na Court, zabezpieczania kart.
W drugim chapterze pojawiły się tarcia - okupowanie planet dla podateczków, napinanie się flotą w bramach, a rozlanie pierwszej krwi doprowadziło do otwarcia wrót piekieł.
Trzeci chapter dzięki Inicjatywie i odpaleniu 2x Barda Pivotami pozwolił mi na zadeklarowanie 3xWarlord i wielkie klepanie się po ryjcach. Tutaj swoistmy Play of the Game było użycie karty z serii "Union", która pozwala zyskać ekstra kartę do trick-takingu.
Gdy tylko opadł bitewny kurz, udało mi się wycisnąć dodatkową turą 3x Build i dzięki miastom zgarnąłem smakowite 20 punktów co przełożyło się sumarycznie na 28 punktów.
Czwarty chapter zacząłem z jednym nastawieniem - doprowadzić do 3x różnych Ambicji by jakąkolwiek udało mi się wyhaczyć i dopiąć te 30 pkt.
Finalnie doszło do tego, że uzbierałem 30pkt, ale jeden gracz zdobył Tycona+Keepera za (9+6) i wyskoczył z 18 na 33.

Dużym plusem jest szybkość walk. Deklarujesz, rzucasz koścmi, liczycie straty i wio. Jednocześnie trzy rodzaje kości dają możliwość sterowania ryzykiem. Można pierwszą walkę zrobić 'skirmishową' bez ryzyka, uszkodzić statki przeciwnika by potem drugą walką dorzucić trochę 'assault' albo 'raid'.

[Robin Wood]

Czy ktoś ma namiary na jakiś sklep, gdzie można zrobić przedpłatę tylko w sensownym okienku czasowym? Wszędzie widzę październik 2024. Nic nie ma wcześniej? Udało się komuś złożyć jakieś zamówienie?

[Qnnrad]

Trzeba było brać z KSa to byście mieli "rzut KSowy", ale nie, woleliście czekać na influencerów z ADHD

Realizacja jest zaplanowana tak:
1. jak najszybciej jadą KSy do prywaciarzy, masy oczekują "zwrotu inwestycji" i jęczą za opóźnienia (które i tak wyniosło ponad pół roku)
2. dopiero po zakończeniu wysyłek indywidualnych pakowane są zbiorowe zamówienia do tych sklepów, które zamówiły KSa
...potem długo, długo nic, w tym czasie odświeżasz maniakalnie OLX od rana do nocy...
3. czekamy na oficjalną premierę jesienią, zakończenie sezonu ogórkowego i wysyp festiwali celebrujących handlowe okno przedświąteczne (ludzie zapominają o tych "produktach roku" po miesiącu, więc trzeba postukać w akwarium i odbudować hajp przed świętami. To standardowe w branży zabawkarskiej). Dlatego październik.

[Robin Wood]

Ciśnienia nie mam, więc na spokojnie. Dziwi mnie tylko, że w jednym miejscu mam informację o premierze 1 sierpnia. W innym miejscu mam aktualną sprzedaż i kilkanaście zdjęć pudełek, gdzie widać, że ktoś już tytuł posiada w domu. W innych miejscach terminy mam między wrześniem a listopadem.

Taka premiera rozwleczona na pół roku

[Qnnrad]

Dziwi mnie tylko, że w jednym miejscu mam informację o premierze 1 sierpnia. W innym miejscu mam aktualną sprzedaż i kilkanaście zdjęć pudełek, gdzie widać, że ktoś już tytuł posiada w domu. W innych miejscach terminy mam między wrześniem a listopadem.

Zobacz punkt 1 (ktoś posiada w domu), punkt 2 (sierpień) i punkt 3 (między wrześniem a listopadem) mojego wpisu. Jeśli weźmiesz je pod uwagę, może nie będzie tam już nic zadziwiającego I powtórzę: nie, to nie jest premiera rozwleczona, tylko KS fulfillment i potem premiera, dwie różne rzeczy.

[Qnnrad]

Ważny post od samego boga Cola Werhle na temat warunków zwycięstwa A, B i C w kampanii.
Pytanie od użytkownika (domyślam się, że po wysłuchaniu felietonu SUSD na temat kampanii) brzmiało:
"Jaką motywację ma gracz aby wypełniać warunek A i B?" (skoro i tak można sobie wziąć i wygrać z miejsca dzięki warunkom C - przyp. Q)

Tutaj odpowiadam ja, Qnnrad, zachęcam do debaty:
Otóż, po pierwsze, warunki C można (trzeba!) skontrować. Jeśli pozostali gracze dopuszczą przeciwnika do zrealizowania go, znając jego warunki, to ich wina. Trzeba będzie poknuć i poddymić aby zrobić ten warunek C.
Jeśli dominator ultra kozak alfa sigma omega rozpyka wszystkich graczy i będzie sam jeden ze zrealizowanymi celami, a pozostałych graczy zmusi do grania na cele C - to ma marne szanse, że uda mu się powstrzymać wszystkich. Nie można być takim mordercą, brak balansu zrodzi chaos.

Dodatkowo pamiętajmy, że zgodnie z filozofią tworzenia gier Cola Wehrle trzeba dać każdemu graczce i graczowi powód aby grać dalej, nawet jeśli wie, że nie ma szans na standardowe punkty, dlatego jego gry często mają alternatywne sposoby na zwycięstwo (patrz: Root, karty dominacji).

A tutaj odpowiada Cole Wehrle, ale ja tłumaczę na nasz język nad języki:
Cele A, B i C mają inną charakterystykę.
Utrzymanie A daje dostęp do wielkich ambicji (duuuuużo punktów - przyp. Q) i masz całe 3 akty aby zbudować swoją pozycję do zrealizowania jej (wielkiej ambicji).
Cel B również daje wielką ambicję, jednak jest mniej czasu na przygotowania i realizację. Ponadto, cele B dają możliwość zdobywania punktów przeciwnikom (np. punkty dla nas za ukrycie floty, ale punkty dla przeciwników jeśli je znajdą).
Cele C nie mają wielkiej ambicji (więc pozbawione są dużych silników do zdobywania punktów), zamiast tego otrzymują alternatywny sposób na zwycięstwo.

Dobra rzecz, szkoda, żeby gdzieś umknęła, tak więc dzielę się z wami.

[Yar-Chan]

Czyli krótko mówiąc - masz większe szanse na wygraną jeśli utrzymasz warunki od początku do końca, ale jak się nie uda to przynajmniej są dobre historie. Tak to rozumiem.

Dobrze wiedzieć, warto to przedstawić graczom przed rozegraniem kampanii, bo "gramy trzy gry, w każdej trzeba zdobyć jak najwięcej punktów" może nie zachęcać.

[Qnnrad]

Nieco inaczej to rozumiem.
To nie są "dobre historie" tylko gra planszowa i jej mechanizmy. Grający będący daleko w tyle (pewnie z "winy" reszty graczy, którzy ich stłukli) wciąż dostają *jakąś* szansę na zwycięstwo, więc może pozwoli to na uniknięcie sytuacji "mam to w wydechu, nie będę przychodzić specjalne na granie jak i tak nie mam szans. Grajcie beze mnie wy [tu wstaw obelgi]".
Dzięki temu również - z perspektywy oprawcy - nie ma ciężaru towarzyskiego w obiciu komuś floty i skrojenia z dobytku. Poszkodowani mogą grać dalej.
Nie znaczy to jednak, że zrealizowanie celów C będzie łatwe. A "dobre historie" są wyłącznie w rękach (głowach) grających.

Co do punktów: jak pisałem kilka dni temu, podczas gry kampanijnej w trakcie "trzech gier" (aktów) nie zbieramy punktów, tylko realizujemy nasze indywidualne, asymetryczne cele.
Ale spokojniutko, tylko sprostowuję detale żeby nie została komuś zła informacja, wszystko elegancko wyjdzie i wejdzie podczas czytania instrukcji słuchania how-to-play'ów i pierwszej rozgrywki.

[Yar-Chan]

"Dobre historie" to interpretacja graczy tego co się dzieje na stole. W jednych grach łatwiej zrobić bogate interpretacje, w innych gorzej, a gry Cole'a są projektowane jako bardzo klimatyczne.

Grałem jedną grę w swój egzemplarz. Tylko dwa chaptery, ale baaaardzo mi się podoba. Bogate rozstawienie na początek daje dużo frajdy już na start. Jak już się pojmie system kart akcji to rozgrywka idzie bardzo gładko. Póki co grałem tylko w surową podstawkę, ale nie mogę się doczekać dodatków

Często słyszę że inni określają Arcs jako "Root w kosmosie". Nic bardziej mylnego, choć to wygodny skrót (ten sam projektant i artysta). Bardziej porównywałbym to do Inis - nasze akcje zależą od kart, inicjatywa się zmienia, warunki zwycięstwa to ściganie się o konkretne przewagi. Zwłaszcza że grałem z osobą której Root nie podszedł a Arcs totalnie polubiła, także porównanie może tylko innych odstraszyć.

[Yooreck]

Wczoraj zagrałem pierwszą grę w czterech. Zajęła w sumie 3h i to był główny minus całej rozgrywki, bo spodziewałem się bliżej 2h albo lekko niżej nawet. Planowaliśmy grać 2 razy, ale już nie było siły części ekipy na powtórkę. Wydaje się, że błędem było zagranie pierwszej gry od razu z Liderami i Lore - we wtorek gram z dwiema nowymi osobami i pierwszą grę zagramy pewnie bez, bo jednak trzeba pamiętać o każdej umiejętności + dochodzą zaraz kolejne karty z Court Decku, a to wszystko kiedy nie rozumiemy jeszcze mechanizmu gry dobrze, to za bardzo wydłuża rozgrywkę. Zakładam, że z czasem to spadnie, bo będziemy wiedzieć o co chodzi i jak grać kartami.

Sama gra bardzo ciekawa, chce na pewnie zagrać kilka razy, żeby zobaczyć jakie są możliwości i jaka jest dynamika. W naszej grze po koniec 3 chaptera kolega miał chyba 11 pktów jako lider a reszta jednocyfrowo, a w 4 udało mi się zebrać ich 21, więc trzeba na takie skoki brać poprawkę.

Mam wrażenie, że z nią jest trochę jak z Rootem, czyli ciekawe mechanizmy i dużo asymetrii, czyli trzeba poznać grę zanim to pokaże pełen potencjał. Dodatkowo co jest podobne to, że trzeba wyczuć kto wygrywa i go atakować. U nas kolega się wychylił za bardzo przed szereg, więc dostał solidny łomot od wszystkich, tylko nie zsuwaliśmy, że można przestać go bić i skupić się na kolejnej osobie (w tym wypadku mnie). Uprzedzając: bezpośrednich podobieństw mechanicznych z Rootem chyba nie ma w ogóle.

Ostatnie co może być na minus, to losowość kart i kostek na raz. Nasza gra zależała od jednego finalnego rzutu. Kolega dobrze skomentował, że samo doprowadzenie do takiej sytuacji to już dużo (przeciwnik musiał się mocno napracować, żeby tam dotrzeć), ale jednak lekko to na minus widzę. Mam nadzieję, że z doświadczeniem te wygrane będą „pewniejsze”.

Teraz widzę, że skupiłem się chyba głównie na krytyce, ale grało mi się bardzo dobrze. Zdecydowanie chcę więcej

[Urkeith]

Cyli klasycznie, bash the leader i wygrywa drugi?

[Yooreck]

Cyli klasycznie, bash the leader i wygrywa drugi?

Aż tak bym tego nie upraszczał, zależy jak się manewruje. Trzeba podejść do tego jak do war game, gdzie zawsze musisz uważać kto wygrywa i jak to ograniczyć, ale jednocześnie wysuwać się samemu na prowadzenie - jak COINy, Root, itp.

[wrojka]

Cyli klasycznie, bash the leader i wygrywa drugi?

Wydaje mi się, że w Arcs jest tego bardzo mało, zwłaszcza jak na wysoki poziom interakcji.
Liczba punktów za ambicje rośnie z każdym chapterem, co pozwala nawet ostatnim graczom wybić się na prowadzenie i domknąć grę, ale "bash the leader" nie jest tutaj taki 'hopsiu'. Tak jak ambicje Tycoon/Keeper/Empath można jeszcze jakoś wyszarpać, tak Tyrant/Warlord ciężko zablokować, bo nie można Trophies/Captives ukraść Raidowaniem. Dlatego zamiast myśleć jak w Rootcie "musimy mu wybić wojowników i rozwalić bazę" można po prostu "zadeklarować 3 ambicje, których nie uda mu się punktować".

Wydaje mi się, że "wygrywa drugi" często tutaj wynika z tego że lider próbuje domknąć grę za szybko, niedoszacowuje przeciwników i kończy tuż pod progiem punktowym. To nie wina gry, tylko pychy.