Le Havre (Uwe Rosenberg)

[ENDryu]

dzięki. Zajrzalem do instrukcji swojej wersji z 2013 i tam jest na końcu to opisane jako wariant "drogie pożyczki". moze cos zle zrozumialem, bo ludzie pisali, ze w ich starych wersjach nie było tej zasady, ale widocznie nie chodzilo o wersje Lacerty z 2013 chyba wyprobuje ten wariant przy kolejnej partii

[Dr. Nikczemniuk]

Ale ja myślę, że w wariant "drogie pożyczki" to można grać jeśli ma się już za sobą sporo partii i doświadczenia.
Nie widzę sensu grać z tym wariantem na start.

[Golin]

czy ktoś mający najnowszą edycje zauważył jakieś błędy na kartach, instrukcji?

[bardopondo]

Pisałem już kilka razy.
Mam wrażenie, że instukcja w paru miejscach jest niezbyt fortunnie przetłumaczona, niepotrzebnie komplikuje proste sprawy i w efekcie można je źle zrozumieć.

Chodzi o kolejność tur na początku nowej rundy i właśnie zasady droższych pożyczek.

[grabol]

Doszło do mnie uzupełnienie kart do starej wersji. Niby spoko tylko nowe karty są inaczej zaokrąglone na rogach i nie pasują do starych talii. Trochę mi jednak humor Lacerta zepsuła.

[Dr. Nikczemniuk]

Doszło do mnie uzupełnienie kart do starej wersji. Niby spoko tylko nowe karty są inaczej zaokrąglone na rogach i nie pasują do starych talii. Trochę mi jednak humor Lacerta zepsuła.

Jak to mówią lepszy rydz niż nic.

[RUNner]

Zagrałem kilka razy w aplikacji i wreszcie kupiłem wersję pudełkową. Fajna gra ale chyba ciut za długo trwa, choć czas szybko minął. Irytowały mnie dwustronne żetony zasobów. Serio wolałbym zamieniać, niż odwracać. Poza tym nie mam zarzutów. Rozgrywka płynna, zasady proste, ale dużo opcji kombinowania. Nie wiem jak grać żeby wygrać, a takie gry lubię.

[kastration]

Mimo wahań dałem się skusić (głównie przez niemal wyprzedany dodruk), i nawet jestem po paru rozgrywkach, ale mam jedną wątpliwość. Nie odnośnie zasad, a pewnej powtarzalności i ogólnego flow z gry. Jeśli dobrze zrozumiałem, w grze 2-osobowej pojawią się zaledwie 4 budynki specjalne. A dali tych budynków grubaśną talię. Z drugiej strony, budynki standardowe będą zawsze (tylko w nieco innej kolejności). Przejrzałem sobie pobieżnie te budynki specjalne i cóż... są świetne! A pojawi się zaledwie marne 4. Nieco mnie to niepokoi, bo w tym wariancie to pewnie większości bym nie zobaczył na stole i tak (uwzględniając liczbę gier w kolejce). Zacząłem czytać różne warianty na bgg i opinie na ten temat też. Czy Wam to nie przeszkadza, że tak mało tych budynków wychodzi w grze na 2 osoby? I proporcjonalnie na więcej, z tego, co widzę po rozpisce.

[wajwa]

Świetne (kluczowe) budynki są w podstawce
To w jakiej poukładają się kolejności określa jak będzie wyglądać rozgrywka ...
Ja (pomimo oczywistej powtarzalności) nie pamiętam dwóch podobnych partii , a co do budynków specjalnych to jeden taki ( konkretnie Demonstracja ) dał mi mocno popalić ostatnio ...

[witek]

Też po kilku patiach miałem wątpliwości co do regrywalności, a potem zagrałem jeszcze z 50 razy i mi przeszło

[kastration]

Ok, wróć, może nieprecyzyjnie to wyraziłem. Wątpliwości co do RÓŻNORODNOŚCI bardziej niż regrywalności, oczywiście

[bogas]

To wcale nie jest mało te 4 budynki. One mają urozmaicać i dodawać szczyptę niepewności, a nie robić rozpierduche w tej eleganckiej grze. Mam już ponad pół setki rozgrywek i nigdy nie myślałem żeby dodawać więcej budynków specjalnych do pojedynczej rozgrywki.

[mistrz_yon]

mam jedną wątpliwość. Nie odnośnie zasad, a pewnej powtarzalności i ogólnego flow z gry. Jeśli dobrze zrozumiałem, w grze 2-osobowej pojawią się zaledwie 4 budynki specjalne. A dali tych budynków grubaśną talię.

Nieco mnie to niepokoi, bo w tym wariancie to pewnie większości bym nie zobaczył na stole i tak (uwzględniając liczbę gier w kolejce).

Powiedziałbym „witaj w świecie Uwe Rosenberga”. Ja tę wątpliwość mam przy każdej jego grze. Żebym uznał, że jakoś panuję nad deckiem, to powiedzmy zagrałbym na nim kilkanaście/ (małe) kilkadziesiąt razy. A z tego decku dobierasz np. 3 karty... albo 5. Nie do przejedzenia. A czasami ma znaczenie jeszcze kolejność...

Bardzo cenię Uwego, ale mam wrażenie, że te gry pozycjonowane są nie pod masterowanie, tylko pod ciągle granie nowych układów. Ja mam mindset „siatkarski” - liczy się powtarzalność konkretnych mechanizmów. Ale zanim się ich nauczysz, to w następnej grze wybierzesz kolejne. Ileż to kart jest w Uczcie, Agri czy Hallertau (ta sama sytuacja chociażby w Wingspanie). A grasz na kilku. Ja to po prostu zaakceptowałem i jeśli chcę powtarzalności to odpalam inną grę.

[kastration]

Moje poprzednie posty były nieco na wyrost. Jakieś to jest dobre! Tylko dziś 2 gry (w składzie 2- i 3-osobowym). I jakieś to jest proste do grania i wyjaśnienia. W dobie tytułów szybko znikających i zalegających na półce taki powiew tylko pokazuje, że mógłbym w zasadzie w ciemno kupować wszystko od Uwe. Zostało mi tylko kupić Pola Arle (i ewentualnie nowe Hallertau), choć chcę wierzyć, że miał kiedyś słabszy dzień przy projektowaniu W zasadzie gra podobna do Ora et Labora, którą oceniłem na 9/10 i jeszcze przyjemniejsza na 3 osoby na pierwszy rzut oka, choć tu jeszcze na świeżo opinie, bo muszę więcej pograć. W Ora przeszkadza mi to, że mam tylko 1 akcję, a 2 to raz na 3 rundy. A tu? Cóż, mam przynajmniej dwie O ile nie bezcenne trzy! A te pola niesamowicie kuszą w miarę, jak rozrasta się u każdego poletko. Swoją drogą, uwielbiam taki poziom interakcji. W Ora czasem poszliśmy do budynku przeciwnika, tu w zasadzie nie można sobie olać tej sprawy, bo jest kluczowa, gdzie i kiedy pójdziemy, czy ktoś już czegoś tam nie zajął (w Ora łatwiej zdjąć mnichów). Różnorodność budynków specjalnych? Cóż, nawet nie chce o tym myśleć. Przytłoczyło mnie to wstępnie. Szykuje się jednak hit, mimo początkowego sceptycyzmu.

[wajwa]

No jak Ci się podobała Ora to nie ma siły, żeby Ci nie podszedł Le Havre
Ora to przecież Le Havre bis ...
A co do słabszych dni Uwego to były i takie , tym niemniej facet ma taką spuściznę , że daj panie każdemu

[Gizmoo]

Po grubo ponad roku przerwy, wróciłem do tego klasyka. Rany boskie, jakie to jest dobre euro! Mięsiste, pełne ciekawych decyzji i świetnych pomysłów. Dla mnie zdecydowanie najlepsza gra Rosenberga! A na pewno najbardziej elegancka, mechanicznie doskonała. To chyba jedna z jego niewielu gier, gdzie od razu dostrzega się swoje błędy. Już po kilku ruchach widać gdzie się źle skalkulowało, lub zrobiło coś w złej kolejności. Le Havre przy tym zdecydowanie premiuje dobrych, doświadczonych graczy.

Fajnie było wrócić do tego "staruszka", a ja, po raz kolejny przypomniałem sobie, że gram w tą grę zdecydowania za rzadko. Jedna partia rocznie, to jest za mało! Złapałem się nawet na tym, że nie pamiętałem do końca zasad, a już kompletnie nie pamiętałem, które budynki są ważne i na które warto zbierać surowce. Jedyną dla mnie wadą jest niestety długość rozgrywki. Niestety, ale ta gra jest zdecydowanie za długa. I podczas kolejnych partii raczej będę się przychylał do tego, by grać w wariant skrócony.

Koniec i bomba, a kto grał, ten trąba!

[warlock]

Sprawdź Ora Et Labora, ma jeszcze ciekawszą interakcję niż Le Havre . No i dochodzi tam aspekt zarządzania przestrzenią swojego tableau. .

[lotheg]

Po grubo ponad roku przerwy, wróciłem do tego klasyka. Rany boskie, jakie to jest dobre euro! Mięsiste, pełne ciekawych decyzji i świetnych pomysłów. Dla mnie zdecydowanie najlepsza gra Rosenberga! A na pewno najbardziej elegancka, mechanicznie doskonała. To chyba jedna z jego niewielu gier, gdzie od razu dostrzega się swoje błędy. Już po kilku ruchach widać gdzie się źle skalkulowało, lub zrobiło coś w złej kolejności. Le Havre przy tym zdecydowanie premiuje dobrych, doświadczonych graczy.

Fajnie było wrócić do tego "staruszka", a ja, po raz kolejny przypomniałem sobie, że gram w tą grę zdecydowania za rzadko. Jedna partia rocznie, to jest za mało! Złapałem się nawet na tym, że nie pamiętałem do końca zasad, a już kompletnie nie pamiętałem, które budynki są ważne i na które warto zbierać surowce. Jedyną dla mnie wadą jest niestety długość rozgrywki. Niestety, ale ta gra jest zdecydowanie za długa. I podczas kolejnych partii raczej będę się przychylał do tego, by grać w wariant skrócony.

Koniec i bomba, a kto grał, ten trąba!

Niedawno wpadła ta gra do mojej kolekcji i jestem po 2 partiach. To świetne euro i rzeczywiście jedynie trochę za długie. Przeszkadza też to przekładanie żetoników dóbr - czuć, że gra ma już parę lat Podobno 3 osoby to jest sweet spot i w takim składzie grałem, a nie chciałem grać w wariant skrócony, ponieważ dostając więcej surowców na start teoretycznie musisz od razu bardziej wiedzieć jak je wykorzystać. Normalny tryb pozwala Ci obwąchać się z grą i powoli wdrożyć Jednak jeśli będę grał partię z kimś kto grał chociaż raz to też zdecyduję się na krótszą wersję.

[Gizmoo]

Sprawdź Ora Et Labora

Mam w kolekcji od dawna, jednak stawiam oczko niżej od Le Havre. Ora jest świetna, ale jednak preferuję klarowność i prostotę zasad "Portu". Swoją drogą i w jedną i drugą gram zdecydowanie za rzadko.

[bardopondo]

Czy grał ktoś z wyjadaczów z nowymi zasadami dotyczącymi pożyczek? ( 2franki zamiast 1 fr odstek po osiągnięciu liczby pożyczek = liczbie graczy.)

Zastanawiam się nad kwestią ich opłacalności - Prosi wszak pożyczek się nie boją podobno i biorą bez strachu...ale te 2 franki odsetek co rundę bolą.

[obo_bb]

My gramy, że płacimy 1 franka odsetek od każdej wziętej pożyczki. Zawsze, bez litości - wariant lichwa
Jakoś nam to bardziej leży tematycznie (ile wziąłeś tyle płać) a mechanicznie nie ma problemu, trzeba to tylko bardziej brać pod uwagę, by nie wpaść w spiralę zadłużenia.

[bardopondo]

Ok.
Ja się natomiast pytam czy doświadczeni gracze grając wariant droższych odstek też tak idą w te pożyczki?
Przeglądając geeka odnoszę wrażenie, że pożyczek NIE opłaca się nie brać, ale większośc tych wpisów pochodzi chyba z czasów, gdy odestki wynosiły tylko 1 fr. Jestem ciekaw czy ta strategia dalej jest postrzegana jako korzystna.

[lotheg]

Cała ta strategia pożyczkowa i przewaga z niej wynikająca polega na tym, że nie martwimy się jedzeniem tylko skupiamy na surowcach budowlanych i handlowych?

[grubass]

Tak, a jak natrzepiesz w ten sposób kasę, to spłacasz pożyczki przed ostatnią turą. Natomiast przewaga kończy się w momencie, gdy wszyscy gracze taką strategię znają i stosują.

[ko2a]

Mam problem i potrzebuje rozwiązania. Grywam wyłącznie z żoną. Kiedyś trochę pograliśmy w Agricole. Niestety żonie się "przejadło" i gra wyleciała z kolekcji. Obecnie chciałem wrócić do tego typu gry. Niestety potrzebuje coś podobnego ale nie identycznego jak Agricola dlatego uczta albo kawerna odpadają.
Top 3 naszych gier to zamki felda, pięć klanow i 51 ms więc takie troszkę cięższe gry.

Przeglądając recki i opisy gier wpadło mi w ucho le havre.
Czy dobrze kombinuje? Gra daje wycisk strategiczny?
Jeszcze dodatkowo myślałem o great western trail.


Ps. Na ogranie czeka tzolkin